tag:blogger.com,1999:blog-59931798069046688822024-03-13T17:53:19.486+02:00LOLIPOPΗ ζωή είναι γλυκιά πολύ γλυκιά , είναι......LOLIPOP !!!lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.comBlogger142125tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-72226990186931369942019-04-07T22:58:00.001+03:002019-04-09T17:42:03.791+03:0050+50 πράγματα που καιγόσουν να μάθεις για εμένα #not (μέρος 2ο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ύστερα από μεγάλη απαίτηση του αναγνωστικού κοινού αυτού του blog (3 άτομα <span style="background-color: yellow;">😋</span>) και σε συνέχεια του προηγούμενου μου <a href="https://lolipopfamily.blogspot.com/2019/03/5050.html" target="_blank">post</a> σας παραθέτω άλλα 50 ακόμη πράγματα που ξέρω πως καίγεστε να μάθετε για εμένα ! Καίγεστε καίγεστε..δεν ξέρετε εσείς..εγώ ξέρω.😇😇😇<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.ytimg.com/vi/hoXTVfigda8/hqdefault.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="480" height="480" src="https://i.ytimg.com/vi/hoXTVfigda8/hqdefault.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<ol style="text-align: left;">
<li> Κάνω κάθε ημέρα 10000 βήματα το λιγότερο. Όσοι με ακολουθείτε στο <a href="https://www.instagram.com/yiotoulamar/?hl=el" target="_blank">Instagram</a> το έχετε δει στα stories που ανεβάζω.</li>
</ol>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-oW48HURuACE/XKpKya5EEhI/AAAAAAAAXpE/hMUaCyvqkLkcOuo8HeFxnukrO3QUcpFqACKgBGAs/s1600/Screenshot_20190305-200050.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="720" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-oW48HURuACE/XKpKya5EEhI/AAAAAAAAXpE/hMUaCyvqkLkcOuo8HeFxnukrO3QUcpFqACKgBGAs/s640/Screenshot_20190305-200050.png" width="360" /></a></div>
<div>
<br />
2. Κάθε ημέρα μετά την περιπέτεια που είχα με την υγεία μου, πηγαίνω στην εκκλησία και ανάβω κερί.<br />
3. Κάθε βράδυ λίγο πριν κοιμηθώ μετράω ευγνωμοσύνες και κάνω πάντα θετικές σκέψεις. Ανάβω τα όνειρα μου και τα αφήνω να σιγοκαίνε όλη νύχτα .</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://cdn.powerofpositivity.com/wp-content/uploads/2015/12/always-end-the-day-with-a-positive-thought.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="640" src="https://cdn.powerofpositivity.com/wp-content/uploads/2015/12/always-end-the-day-with-a-positive-thought.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
4. Δεν μου αρέσω καθόλου με τα κοντά μαλλιά.<br />
5. Έχω λατρεία στους κρίκους. Φοράω καθημερινά και τους θεωρώ σούπερ σέξι !!!<br />
6. Το αγαπημένο μου γλυκό είναι η γλυκιά κολοκυθόπιτα από κόκκινη κολοκύθα. Μου ξυπνάει αναμνήσεις παιδικές<br />
7. Τώρα τελευταία έχω μια μανία με τα colouring book.<br />
8. Μου αρέσει να παίζω scrabble<br />
9. Μου αρέσουν τα nude χρώματα στα κραγιόν. </div>
<div>
10.Έχω μεγάλες και πυκνές βλεφαρίδες και με ρωτούν πολλοί αν είναι αληθινές<br />
11. Μου αρέσει το παγωτό μάνγκο<br />
12. Τα τελευταία χρόνια εκτίμησα το φθινόπωρο ιδιαίτερα. Οι καλύτερες θάλασσες, ο καλύτερος ύπνος, μαζεύεται και πάλι η παρέα..<br />
13. Έχω περίεργο γούστο στους άνδρες και μου αρέσουν οι ομορφάσχημοι. Για παράδειγμα., λιώνω για τον Χαβιέ Μπαρδέμ,με γοητεύει ο Βενσάν Κασέλ και δεν μου αρέσει καθόλου ο Brad Pitt<br />
14. Έχω κροτοφοβία όπως οι σκύλοι. Το βράδυ της Ανάστασης με τα βεγγαλικά υποφέρω υποφέρω υποφέρωωω όπως η Βανδή 😜<br />
15. Το πρωί όταν ξυπνάω θέλω απόλυτη ησυχία για καμιά ώρα . Το χειρότερο που μπορείς να μου κάνεις είναι να ανοίξεις τηλεόραση ή να μιλάς δυνατά.<br />
16. Με εκνευρίζουν γενικά οι τσιριχτές φωνές και όσοι μιλούν δυνατά .<br />
17. Δεν ξέρω να ράβω ούτε κουμπί.<br />
18. Όταν οδηγώ βρίζω. Ειδικά αυτούς που πετάγονται μπροστά σου από στενό, σου κόβουν την φόρα, μετά πάνε σαν χελώνες και όταν ανάβει το φανάρι πορτοκαλί σπιντάρουν να το προλάβουν και αφήνουν εσένα στο κόκκινο. Πωωω τσαντιστηκα τώρα 😬😡<br />
19. Εκνευρίζομαι επίσης με όσους δεν σέβονται τα άτομα με αναπηρία . Ειδικά αυτούς που παρκάρουν σε θέσεις αναπήρων, μπορώ να βγάλω τον πολύ κακό εαυτό μου.<br />
20. Εδώ και 2 περίπου χρόνια βλέπω συνέχεια μπροστά μου καρκινικούς αριθμούς. Στο σούπερ μάρκετ η απόδειξη 33.33 στο κινητό μου η ώρα 11:11 και 22:22. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-2jxgNmDdVqk/XKpQpoaKoOI/AAAAAAAAXro/BMyOAH-ftewWiEMC45dw7cDQ5ZA7WiRlwCKgBGAs/s1600/Screenshot_20190309-111154.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="720" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-2jxgNmDdVqk/XKpQpoaKoOI/AAAAAAAAXro/BMyOAH-ftewWiEMC45dw7cDQ5ZA7WiRlwCKgBGAs/s640/Screenshot_20190309-111154.png" width="360" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
21. Είμαι βέβαιη πως ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Πιστεύω πως όσοι "έφυγαν" είναι κάπου αλλού πολύ καλύτερα από εδώ .<br />
22. Έχω απίστευτη διαίσθηση . Σκέφτομαι κάποιον που έχω να δω χρόνια και σε λιγο με παίρνει τηλέφωνο ή τον βλέπω μπροστά μου.<br />
23. Ότι θέλω πάρα πολύ το αποκτώ . Μπορώ να επινοήσω μια δουλειά που θα ήθελα να κάνω και μετά από λίγο χρονικό διάστημα να μου προταθεί αυτή ακριβώς η δουλειά και να μην το πιστεύω ούτε η ίδια.<br />
24. Ποτέ δεν κατάλαβα τον χαμό που γίνεται με τον Βέρτη .<br />
25. Γαργαλιέμαι<br />
26. Είμαι δότρια μυελού των οστών<br />
27. Σιχαίνομαι να πηγαίνω να ψωνίζω. Ακόμη και online βαριέμαι και γι αυτό όταν πάω μα αγοράσω ένα παντελόνι πχ παίρνω 3- 4 για μην ξαναπηγαίνω .<br />
28. Ξέρω να αλλάζω λάστιχο . Έχω πολλά χρόνια να το κάνω αλλά έχω αλλάξει λάστιχο σε κοφτή ανηφόρα σε ένα παμπάλαιο lada .<br />
29. Είμαι ΦΟΒΕΡΗ στο παρκάρισμα<br />
30. Ανακυκλώνω μανιωδώς .<br />
31. Ονειρεύομαι στο άμεσο μέλλον να ανοίξω την δική μου επιχείρηση στα Χανιά και όχι μόνο. Ένα μαγαζάκι που θα είναι πολύ..νόστιμο . Stay tuned 😉<br />
32. Δεν είχα ποτέ δικό μου δωμάτιο σαν παιδί. Κοιμόμουν στο σαλόνι<br />
33. Κάνω κάθε ημέρα την καλή πράξη της ημέρας. Μην φανταστείτε...μικρά χαζά πράγματα όπως να δώσω την σειρά μου στο ταμείο ή να μαζέψω ένα σκουπίδι από κάτω ή να ταΐσω ένα αδέσποτο.<br />
34. Χάνομαι ακόμη και στην ευθεία. Δεν προσανατολίζομαι με τίποτα .<br />
35. Αγαπώ να γεμίζω το σπίτι με τουλίπες. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-tOR-9_UNQEI/U0_25osvXSI/AAAAAAAACk0/IPjnO8pzBXEbJdXf9bXqS93wIiFOr_uFgCPcBGAYYCw/s1600/%25CE%25BC%25CF%2589%25CE%25B2%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1211" data-original-width="1600" height="484" src="https://4.bp.blogspot.com/-tOR-9_UNQEI/U0_25osvXSI/AAAAAAAACk0/IPjnO8pzBXEbJdXf9bXqS93wIiFOr_uFgCPcBGAYYCw/s640/%25CE%25BC%25CF%2589%25CE%25B2%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-lW5cbRehZNg/U0_4RhuZZcI/AAAAAAAACk8/obu2JO1lAOMguQxLjWxyoG4MN_u57A_CgCPcBGAYYCw/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1374" data-original-width="1600" height="548" src="https://2.bp.blogspot.com/-lW5cbRehZNg/U0_4RhuZZcI/AAAAAAAACk8/obu2JO1lAOMguQxLjWxyoG4MN_u57A_CgCPcBGAYYCw/s640/%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
36. Μου αρέσει να πηγαίνω στην θάλασσα μετά τις 20:00 . Όσο πιο λίγοι τόσο το καλύτερο.<br />
37, Δεν μου αρέσουν οι άντρες με μούσια και μουστάκια. Ειδικά το 2ο..<br />
38. Δεν μου αρέσουν επίσης οι φουσκωτοί από γυμναστήριο άνδρες. Αντιθέτως θαυμάζω ένα σώμα γυμνασμένο και γραμμωμένο που προέκυψε από φυσική εξέλιξη ενός αθλήματος .<br />
39. Όταν κουράζομαι υπερβολικά για κάποιον λόγο κλαίω με αναφιλητά.<br />
40. Οδηγώ ένα λαχανί smart από το 2002</div>
<div style="text-align: left;">
41. Στα σχολικά μου χρόνια δέχτηκα άσχημο bullying<br />
42. Από όλες τις γκουρμεδιές του κόσμου όλου έχω καταλήξει πως δεν υπάρχει ωραιότερο φαγάκι από τα ταπεινά αβγουλάκια μάτια με πατατούλες τηγανητές<br />
43. Μου αρέσει το ελεύθερο camping με καλή παρέα . Τρελαίνομαι να κοιμάμαι σε σκηνή και το πρωί να ανοίγω το φερμουάρ και να αντικρίζω θάλασσα ...<br />
44. Μου αρέσει να μένω στην θάλασσα μέχρι αργά το βράδυ .κουβαλάω πάντα αναπτήρα και ρεσώ μαζί μου καθώς και αντικουνουπικά και φιδάκια .</div>
<div>
45. Δεν έχω καπνίσει ποτέ! </div>
<div>
46. Έχω Ιώβια υπομονή ..ξέρω να περιμένω.<br />
47. Πιστεύω στο κάρμα<br />
48. Δεν μου έχουν κάνει ποτέ πάρτι έκπληξη. Δεν ξέρω... το έχω παράπονο 😕<br />
49. Μου αρέσει να κάνω δώρα. Παίρνω μεγάλη χαρά. Έχω χάσει και πτήση ψωνίζοντας αναμνηστικά<br />
50. Ψάχνω δουλειά. Αν ακούσετε κάτι μου λέτε 😊<br />
<ol style="text-align: left;">
</ol>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Αυτή είμαι λοιπόν. Τώρα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι. Αποκάλυψα πολλά δεν έχετε παράπονο; Μονο το ΑΜΚΑ μου δεν σας αποκάλυψα. Σας φιλώ γλυκά</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<i><b>Γιώτα</b></i></div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-44634691278595375252019-03-31T20:59:00.002+03:002019-03-31T21:01:03.633+03:0050+50 πράγματα που καιγόσουν να μαθεις για μένα #not<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Θυμάστε μήπως το τραγουδάκι της Άννας Βίσση που έλεγε..."Ρε ξέρεις ποια είμαι εγώ; πως με λένε και η σκούφια μου από που κρατάει;" Έχω πολλά χρόνια αυτό το blog (παλιά καραβάνα) κι όμως, από τότε που ξεκίνησα να γράφω, συνειδητοποίησα πως κόσμος πάει κι έρχεται τόσα χρόνια και εγώ δεν σας έχω συστηθεί ποτέ ουσιαστικά. Πιστεύω πως τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναγνωριστούμε και να μάθετε μερικά πραγματάκια για μένα. Γιατί είμαι σίγουρη πως μια σκασίλα την είχατε. Πάμε λοιπόν;;;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT7QXJkMsDlpGwwf4VgtgfJLLCkoRpwSH8b8y0_pXPnykEuAK_w" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="159" data-original-width="318" height="320" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT7QXJkMsDlpGwwf4VgtgfJLLCkoRpwSH8b8y0_pXPnykEuAK_w" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<ol style="text-align: left;">
<li> Είμαι μοναχοπαίδι όχι κακομαθημένο όμως ε;;; 😜</li>
<li> Είμαι μητέρα 2 αγοριών 14 ετών και 11 ετών.</li>
<li> Έχω ακόμη ένα αγόρι, το μαύρο μου Λαμπραντόρ . Τον υπέροχο μας <a href="https://lolipopfamily.blogspot.com/2013/11/blog-post_15.html" target="_blank">Nero </a></li>
<li> Μεγάλωσα στην πρωτεύουσα και είμαι παιδί των Δυτικών Προαστίων (Περιστεράρα ρε)</li>
<li> Είμαι παντρεμένη 20 χρόνια. </li>
<li> Αυτά τα 20 χρόνια ζω στα Χανιά από τα οποία και κατάγομαι και ονειρεύομαι κάποια στιγμή να καταφέρω να αποκτήσω ένα σπίτι πάνω στην θάλασσα όπου θα ξυπνάω και θα κοιμάμαι με τους ήχους των κυμάτων. </li>
<li> Λατρεύω την θάλασσα.Παθαίνω στερητικό στις 3 ημέρες το πολύ στην κυριολεξία!</li>
<li> Είμαι καρκίνος με σκορπιό ωροσκόπο. </li>
<li> Είχα καρκίνο. Διαγνωστηκα το 2018 και έκανα εναν χρόνο χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Συγκεκριμένα λέμφωμα Hodgkin (τον ιάσιμο καρκίνο των λεμφαδένων )</li>
<li> Λατρεύω το μαγείρεμα</li>
<li> Μισώ το σιδέρωμα και το ξεσκόνισμα </li>
<li> Μέχρι που νόσησα από καρκίνο μισούσα τα αβοκάντο . Μετά όμως κάτι μαγικό έγινε και τα βλέπω και μου τρέχουν τα σάλια .</li>
<li> Μου αρέσει πολύ η ιον αμυγδάλου και η σοκολάτα που έχει μέσα ποτό .</li>
<li> Είμαι μονίμως χαμογελαστή . Είναι το χαρακτηριστικό μου.</li>
<li> Είμαι πολυλογού και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό . </li>
<li> Μου αρέσει το γράψιμο . Όπου βρω ευκαιρία γράφω. </li>
<li> Παλαιότερα αργούσα πάρα πολύ στα ραντεβού μου όμως έχω βελτιωθεί απίστευτα τα τελευταία χρόνια αλλά πλέον μου έχει βγει η ρετσινιά και δεν με πιστεύει κανείς και όλοι μου κλείνουν λάθος ώρες ραντεβού για να μην αργήσω.Μου λένε ας πούμε 01:00 και το ραντεβού είναι 01:30</li>
<li> Είμαι φοβερή σπιτόγατα τον χειμώνα και δεν με χωράει ο τόπος το καλοκαίρι . </li>
<li> Σιχαίνομαι την τσιγκουνιά .</li>
<li> Λατρεύω τα ταξίδια. Ονειρεύομαι να αξιωθώ να επισκεφτώ την Ιορδανία. Πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να κλείνω τα μάτια μου και να με βλέπω στην Πέτρα.Τόσο πολύ το θέλω να πάω.</li>
<li> Παλιά ήμουν πανελλήνια πρωταθλήτρια στην τοξοβολία .</li>
<li> Τον τελευταίο χρόνο μετά τον καρκίνο ξεκίνησα να τρέχω και έχω αρχίσει να εθίζομαι σε αυτό. Στόχος μου να τρέξω κάποια στιγμή μαραθώνιο για το άλμα Ζωής</li>
<li> Είμαι ο πιο κοινωνικός άνθρωπος που ξέρεις . Κάνω φίλους αμέσως .</li>
<li> Είμαι όμως και αρκετά εσωστρεφής. Γουστάρω να μένω μόνη μου για ώρες και μέρες και δεν απαντάω ούτε στα μηνύματα ούτε στις κλήσεις.Κλείνομαι στο καβούκι μου συχνά.</li>
<li> Μου αρέσει να οδηγώ με τις ώρες. </li>
<li> Αγαπώ την yoga </li>
<li> Θα χαιρετήσω πάντα όποιον διασταυρωθούν τα βλέμματά μας κι ας μην τον έχω ξαναδεί ποτέ! Απλώς του χαμογελώ και του λέω γεια σας!</li>
<li> Λατρεύω τον Μανώλη Μητσιά και ειδικά <a href="https://www.youtube.com/watch?v=XES0VPB3TF4" target="_blank">Το Πάρτυ</a></li>
<li> Επίσης *Το πάρτυ* με τον Peter Sellers είναι μία από τις πιο αγαπημένες μου κωμωδίες. </li>
<li> Όταν γελάω σπρώχνω για κάποιον λόγο αυτόν που κάθεται αριστερά μου. Έχω δυνατό γέλιο και μετά όλοι γελούν μαζί μου και με αυτόν που έριξα .</li>
<li> Ξέρω τι είναι το οφσάιντ . </li>
<li> Βλέπω φανατικά moundial και τρελαίνομαι για Βραζιλία και Marcello</li>
<li> Δεν έχω δει το casa de papel ποτέ #σταυρώστεμε</li>
<li> Έχω δει από κοντά τον Leonardo DiCaprio και την Bar Rafaelli </li>
<li> Δεν έχω καπνίσει ποτέ. </li>
<li> Δεν πίνω καφέ.Πίνω matcha latte ή πράσινο τσάι </li>
<li> Δεν βγαίνω από το σπίτι αν πρώτα δεν στρώσω κρεβάτια, δεν πλύνω τον νεροχύτη κι αν δεν τακτοποιήσω.Αν δεν το κάνω δεν θα μπορώ να συγκεντρωθώ εκεί που θα είμαι γιατί θα τα σκέφτομαι.</li>
<li> Όταν ήμουν μικρή έκανα ολόιδια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ειδικά το νιάου βρε γατούλα . Αμέ 😊</li>
<li> Θέλω να κάνω paragliding </li>
<li> Είκοσι χρόνια στα Χανιά και ακόμη δεν έχω περάσει το φαράγγι της Σαμαριάς .</li>
<li> Γέννησα και τα δύο μου αγόρια σε δημόσιο νοσοκομείο με φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο. Ένιωσα τους πόνους της γέννας και νιώθω ευλογημένη γι αυτό. </li>
<li> Τρελαίνομαι να τρώω ωμή ζύμη </li>
<li> Το άρωμα που φοράω εδώ και 25 χρόνια είναι το Channel 5</li>
<li> Έχω δει 17 φορές;;; το Dirty Dancing και 5,6 το The Notebook </li>
<li> Έχω πάρει αυτόγραφο από τον Ριτζ και την Καρολάιν χαχαχα κι όμως </li>
<li> Τρελαίνομαι για τον συνδυασμό ροκφόρ με καρύδι .Και μόνο που το σκέφτομαι μου τρέχει σάλάκι τώρα .</li>
<li> Για κάποιον λόγο όσες φορές έχω προσπαθήσει να δω την ταινία * The Heat * με παίρνει ο ύπνος</li>
<li> Στα άμεσα σχέδιά μου είναι να μάθω την νοηματική γλώσσα.</li>
<li> Έχω θέμα με τους ανορθόγραφους.</li>
<li> Φοράω μόνιμα ακουστικά στα αυτιά μου.</li>
</ol>
<div>
Τα υπόλοιπα 50 στην επόμενη μου ανάρτηση. Έτσι βρε..για να σας κρατάω σε αγωνία.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<i>Προς το παρόν σας γλυκοφιλώ</i></div>
<div>
<i> Γιώτα </i></div>
<div>
<i><br /></i></div>
<div>
<i> yiotamar@gmail.com</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://static.wixstatic.com/media/0b319a_d13584c8485e40d680d12e2f54793feb~mv2.jpg/v1/fill/w_504,h_283,al_c,lg_1,q_80/0b319a_d13584c8485e40d680d12e2f54793feb~mv2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="504" height="358" src="https://static.wixstatic.com/media/0b319a_d13584c8485e40d680d12e2f54793feb~mv2.jpg/v1/fill/w_504,h_283,al_c,lg_1,q_80/0b319a_d13584c8485e40d680d12e2f54793feb~mv2.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<i> </i></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-5418688881196036142019-03-22T11:10:00.000+02:002019-03-23T09:54:08.738+02:00ΤΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ ΚΈΙΚ! Ή ΑΛΛΙΩΣ ΚΕΙΚ ΠΑΝΕΥΚΟΛΟΥΡΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αν κάτι με χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο είναι πως όταν κάτι με ενθουσιάζει θέλω να βγω και να το βροντοφωνάξω να το μάθουν όλοι! Ω ναι! Δεν μπορείτε να φανταστείτε το πόση χαρά μου δίνει όλο αυτό. Τέτοια είμαι σας λέω .<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-wzf3hgU23gE/XJU3UFYMpaI/AAAAAAAAW_4/9eyX1lK6gc4gXSkXNwq6k63tsw4BhLGzQCKgBGAs/s1600/20190322_183517.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-wzf3hgU23gE/XJU3UFYMpaI/AAAAAAAAW_4/9eyX1lK6gc4gXSkXNwq6k63tsw4BhLGzQCKgBGAs/s640/20190322_183517.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
Αυτή την "μαγική " συνταγή κάθε φορά που την φτιάχνω σας σκέφτομαι και λέω ..."<b>μα καλά γιατί δεν την έχω αναρτήσει ακόμη;;;"</b> Σήμερα λοιπόν ήρθε η ώρα της μιας και διανύουμε περίοδο Σαρακοστής .<br />
Πρόκειται για ένα κέικ νηστίσιμο το οποίο μπορεί να φαγωθεί ακόμη και στις αλάδωτες ημέρες της νηστείας και αυτό το κάνει ακόμη πιο..."μαγικό".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-h3VgoYxrYog/XJSazF3XBYI/AAAAAAAAW0U/hqiMda9-Yns5_fY31P259fEzNVbQsbZ2ACKgBGAs/s1600/20190321_182539.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-h3VgoYxrYog/XJSazF3XBYI/AAAAAAAAW0U/hqiMda9-Yns5_fY31P259fEzNVbQsbZ2ACKgBGAs/s640/20190321_182539.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
Τι λετε;;; Ξεκινάμε;;;;<br />
<br />
<br />
<b><i></i></b> <b><u>ΥΛΙΚΑ</u></b> <br />
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>1.5 φλυτζάνι ζάχαρη </li>
<li>2.5 φλυτζάνια γάλα σόγιας με γεύση βανίλια </li>
<li>1 συσκευασία 500gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<div>
<u><b>ΕΚΤΈΛΕΣΗ</b></u> </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Βάζετε όλα μαζί τα υλικά στο μπωλ και ανακατεύετε καλά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Αυτό ήταν!!! Πανευκολούρα;;; Λαδώνετε και αλευρώνετε την φόρμα του κέικ και ψήνετε για περίπου 1 ώρα στις αντιστάσεις. Αν νηστεύετε και το λάδι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια φόρμα απο σιλικόνη ή να τοποθετήσετε το μείγμα σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος. Είναι λίγο πιο υγρή η ζύμη από ότι συνήθως γίνεται στα κέικ . Μην σας τρομάξει ε;<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Bf54xAIYWKI/XJSmCIJkrDI/AAAAAAAAW0g/DECWGyay_7A4XlrMK6EGn1J2GK3pJ8IoACKgBGAs/s1600/20181107_123238.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-Bf54xAIYWKI/XJSmCIJkrDI/AAAAAAAAW0g/DECWGyay_7A4XlrMK6EGn1J2GK3pJ8IoACKgBGAs/s640/20181107_123238.jpg" width="480" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Αυτή που σας έδωσα τώρα είναι η βασική συνταγή για το κέικ . Εγώ όπως βλέπετε έβαλα και κακάο. Μπορείτε να κάνετε άπειρους συνδυασμούς . Να χρησιμοποιήσετε ξηρούς καρπούς αλεσμένους, να προσθεσετε ξύσμα εσπεριδοειδών, να το κάνετε όλο σοκολάτα, να προσθέσετε σταγόνες σοκολάτας, να προσθέσετε χυμό μανταρίνι ή πορτοκάλι αλλά θα πρέπει μετά να αυξήσετε το αλεύρι. Βρείτε τον αγαπημένο σας συνδυασμό και φτιάξτε το όπως εσάς σας αρέσει ! Θα με θυμηθείτε !!!<br />
<br />
Υ.Γ. Συγχωρέστε με για τις φωτογραφίες αλλά γράφω από κινητό μου.<br />
<br />
Καλό τριήμερο αγαπημένο lolipops<br />
Σας γλυκοφιλώ<br />
<i><b>Γιωτα</b></i></div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-23050801085873427312018-12-19T12:11:00.000+02:002018-12-19T12:11:43.088+02:00ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Η COCA COLA<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
Είναι ένα από τα πιο κρύα πρωινά του Δεκεμβρίου 6 μόλις ημέρες πριν από την γέννηση του Χριστούλη. Έβρεχε κι έριχνε κεραυνούς όλη νύχτα. Ο καιρός όπως καταλαβαίνεις είναι απόλυτα ταιριαστός στο κλιμα των ημερών που διανύουμε τουλάχιστον για τα Χανιά που το να χιονίσει τα Χριστούγεννα φαντάζει εξαιρετικά σπάνιο. Το σπίτι μας όμως είναι ζεστό και ο χριστουγενιάτικος στολισμός το ζεσταίνει ακόμη περισσότερο. Τα λαμπάκια στο δέντρο αναβοσβήνουν και αρνούμαι να τα σβήσω μιας κι έξω είναι σαν βράδυ. Τα παιδιά λείπουν στο σχολείο και παίζει απαλή μουσική στο youtube . Άναψα και αρωματικά κεριά με άρωμα μήλο- κανέλα, άναψα και τον Η/Υ και αυτή την στιγμή γράφω αυτό που διαβάζεις τώρα. Δίπλα μου αχνίζει μια κούπα τσάι με μέλι και στο πιατάκι ένα μισοδαγκωμένο πεντανόστιμο carrot cake που έφτιαξε ο άντρας μου προχθές. Είναι άλλο ένα ευτυχισμένο πρωινό, άλλη μια ευλογημένη ημέρα που ξημέρωσε και είμαστε όλοι καλά. Άλλο ένα πρωινό ρουτινιάρικο που με κάνει να νιώθω απίστευτη ασφάλεια κι αν είναι κάτι που εκτίμησα μέσα από την δύσκολη περιπέτεια που πέρασα με την υγεία μου ήταν η μαγεία της ρουτίνας. Το να κυλούν όλα ρολόι. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Αν διαβάσες την παραπάνω περιγραφή σίγουρα σκέφτηκες πως είναι ένα ευτυχισμένο πρωί, πως η μέρα μου ξεκίνησε υπέροχα και πιθανότα από μέσα σου να είπες"Ασε μας κουκλίτσα μου" . Ίσως να έπαιρνες όμως πίσω αυτό που σκέφτηκες για εμένα αν σου έλεγα πως αυτό που σου περιέγραψα ήταν η μισή αλήθεια. Γιατί αν σου κάνω ένα rewind απο το πρωινό μας ξύπνημα θα καταλάβεις ακριβώς τι εννοώ...</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR8m9097g94r70cfiRy-PMRuYpTq2EDZm3jy-_uH9kcMfNwNaat" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="243" data-original-width="208" height="640" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR8m9097g94r70cfiRy-PMRuYpTq2EDZm3jy-_uH9kcMfNwNaat" width="547" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Το πρωί λοιπόν σηκωθήκαμε αργοπορημένοι και τρέχαμε πανικόβλητοι. Δεν είπαμε ούτε καλημέρα μιας και δεν περνάμε και την καλύτερη μας φάση τον τελευταίο καιρό. Ο μεγάλος μου έφηβος γιος ( ανάθεμά την για εφηβεία ) δεν ξύπναγε με τίποτα και δεν έλεγε να σηκωθεί. Χθες το βράδυ κοιμήθηκε μετά τα μεσάνυχτα μιας και έλεγε πως μόνο οι μπούληδες κοιμούνται νωρίς. Έτσι λοιπόν καταλήξαμε σήμερα να ισχυρίζεται πως είναι άρρωστος, ούρλιαζε επειδή δεν τον πίστευα, η ώρα περνούσε και με άγχωνε όλο και περισσότερο, αυτός συνέχιζε την άρνηση που συνοδευόταν από κοσμητικά επίθετα στο πρόσωπό μου και ύστερα άρχισα κι εγώ τις φωνές και τα κοσμητικά επίθετα προς το δικό του πρόσωπο. Τον έστειλα στο σχολείο κακήν κακώς και το μικρό μας κοιτούσε έντρομο. Αφού έφυγαν οι (τύραννοι) και ησύχασε η πλάση κάθισα στον καναπέ μου με ένα ποτήρι νερό, έπιασα το κινητό μου μηχανικά και άρχισα να σερφάρω στο instagram για να ξεχαστώ. Σερφάροντας με έπιασε μεγαλύτερη μελαγχολία αφού έβλεπα μόνο όμορφες αναρτήσεις πασπαλισμένες με χρυσόσκονη και ευτυχία. Έκλεισα με παράπονο το instagram και πάνω που αναρωτιόμουν στο γιατί να μην είμαστε κι εμείς όπως οι άλλες οικογένειες κοιτώντας στα mail μου έπεσα πάνω σε αυτό της <a href="https://www.aspaonline.gr/" target="_blank"> AspaOnline</a> που σαν να ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Σας το μεταφέρω:</div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em;">
<em>Μην παρασύρεστε από το Pinterest. Μην παρασύρεστε από το Facebook. Μην παρασύρεστε από τα posts των άλλων bloggers. Μη νοιάζεστε τι κάνουν οι άλλοι και μη βιάζεστε να ζηλέψετε την τέλεια ζωή τους. Η τέλεια ζωή δεν υπάρχει. <strong>Κάντε αυτό που θα γεμίσει τη δική σας την ψυχή και μη νοιάζεστε τι κάνουν οι άλλοι.</strong> Το μεγαλύτερο like δεν είναι αυτό που θα πάρετε στο Facebook. Είναι αυτό που θα πάρετε από τους αγαπημένους σας και ας μην το μάθει κανείς άλλος.</em><em></em></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em;">
<em></em><em>Αν ποτέ αισθανθείτε πιεσμένοι και στρεσαρισμένοι, κάντε αυτό: Βγείτε στο μπαλκόνι, κλείστε τη μπαλκονόπορτα πίσω σας και δείτε την οικογένεια και το σπίτι σας από απόσταση. Δείτε τα παιδιά σας να παίζουν δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δείτε τα όλα από μακριά, σαν παρατηρητές όπως τα έβλεπε ο Σκρουτζ στη Χριστουγεννιάτικη ιστορία. Εισπνεύστε και εκπνεύστε. Με κάθε εισπνοή νιώστε ευγνωμοσύνη και αγάπη. Με κάθε εκπνοή αφήστε την ένταση να φύγει....΄</em></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em;">
<em>Ασπα</em></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
Ονειρευόμαστε μαγικά Χριστούγεννα όπου έξω θα είναι όλα χιονισμένα, μέσα θα είναι αναμμένο το τζάκι, το σπίτι μας θα είναι υπέροχα στολισμένο, στο δέντρο μας από κάτω θα είναι γεμάτο δώρα και καθώς θα περνάει το φορτηγό της coca cola με τα αμέτρητα λαμπιόνα έξω από την γειτονιά μας, όλη η οικογένεια θα αγκαλιάζεται και θα χαμογελάει τρισευτιχισμένη απαλλαγμένη από προβλήματα. Έτσι η κάθε Γιώτα κάθε φορά που θα ζει άλλο ένα δύσκολο πρωινό ενώ θα πλησιάζουν αυτές οι μαγικές ημέρες, θα την πιάνει η θλίψη που όχι μόνο διαφήμιση coca cola δεν θυμίζουν τα δικά της Χριστούγεννα αλλά ούτε καν το ταπεινό "μπυράλ " σ.σ ( αναψυκτικό κρητικό στο χρώμα της κοκα κολα ). Ξέρεις κάτι ; ΜΗΝ ΜΑΣΑΣ !!! ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΕΙ Η COCA COLA !!! ΓΙΑ ΟΛΑ !!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://img.maximummedia.ie/her_ie/eyJkYXRhIjoie1widXJsXCI6XCJodHRwOlxcXC9cXFwvbWVkaWEtaGVyLm1heGltdW1tZWRpYS5pZS5zMy5hbWF6b25hd3MuY29tXFxcL3dwLWNvbnRlbnRcXFwvdXBsb2Fkc1xcXC8yMDE4XFxcLzExXFxcLzE1MTAyODE0XFxcL0dlcm1hbnktdHJ1Y2tzLTExLmpwZ1wiLFwid2lkdGhcIjo3NjcsXCJoZWlnaHRcIjo0MzEsXCJkZWZhdWx0XCI6XCJodHRwczpcXFwvXFxcL3d3dy5oZXIuaWVcXFwvYXNzZXRzXFxcL2ltYWdlc1xcXC9oZXJcXFwvbm8taW1hZ2UucG5nP3Y9NVwifSIsImhhc2giOiIzY2FkZjM4ZWZlMDA4MTc2YWFlN2I3NDQwNzEzYjE5NzBkNGNhNTkxIn0=/germany-trucks-11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="431" data-original-width="767" height="356" src="https://img.maximummedia.ie/her_ie/eyJkYXRhIjoie1widXJsXCI6XCJodHRwOlxcXC9cXFwvbWVkaWEtaGVyLm1heGltdW1tZWRpYS5pZS5zMy5hbWF6b25hd3MuY29tXFxcL3dwLWNvbnRlbnRcXFwvdXBsb2Fkc1xcXC8yMDE4XFxcLzExXFxcLzE1MTAyODE0XFxcL0dlcm1hbnktdHJ1Y2tzLTExLmpwZ1wiLFwid2lkdGhcIjo3NjcsXCJoZWlnaHRcIjo0MzEsXCJkZWZhdWx0XCI6XCJodHRwczpcXFwvXFxcL3d3dy5oZXIuaWVcXFwvYXNzZXRzXFxcL2ltYWdlc1xcXC9oZXJcXFwvbm8taW1hZ2UucG5nP3Y9NVwifSIsImhhc2giOiIzY2FkZjM4ZWZlMDA4MTc2YWFlN2I3NDQwNzEzYjE5NzBkNGNhNTkxIn0=/germany-trucks-11.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
Όλοι μας πιεζόμαστε με τις αμέτρητες υποχρεώσεις μας, όλοι μας τσακωνόμαστε αυτες τις ημέρες, όλοι μας έχουμε τα προβλήματά μας αλλά όλοι μας κρυβόμαστε πίσω από το μικρό μας δαχτυλάκι και υποκρινόμαστε τους τρισευτυχισμένους ποστάροντας τις "τέλειες ζωές μας " όπως ακριβώς ξεκίνησα αυτό το post. Οι περισσότεροι νομίζω δεν το κάνουμε από υποκρισία αλλά γιατί θέλουμε να εστιάσουμε στα όμορφα και μετά να τα μοιραστούμε με άλλους ώστε ίσως να τους παρακινήσουμε κι αυτούς να βγουν από την δική τους μιζέρια.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
Λέω φέτος να κάνουμε κάτι διαφορετικό. ΠΡΟΚΑΛΩΩΩΩ ( που λέει και μια ψυχή ) να γίνουμε λίγο πιο αληθινοί και να αρχίσουμε να ποστάρουμε αλήθειες και να το διακομωδήσουμε λίγο. Π,χ. μια ιστορία όπως του δικού μας άσχημου πρωινού που σας περιέγραψα πιο πάνω..ή μια πιατέλα καμμένα μελομακάρονα..κάτι..δεν ξέρω ..κάτι που θα χαλάει το παραμύθι και θα βοηθάει να ανακουφιστούμε μεταξύ μας. Την αρχή την έκανα εγώ και θα συνεχίσω στον προσωπικό μου λογαριασμό στο <a href="https://www.instagram.com/yiotoulamar/?hl=el" target="_blank">instagram</a> με το hastag #trueChristmas . Είπαμε..η τέλεια ζωή δεν υπάρχεi ! </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
Έρχονται σε 6 ημέρες αγαπημένοι μου. Ηρεμείστε..δεν είστε μόνοι !</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
<i> Καλά Χριστούγεννα αγαπημένα μου lolipops</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
<i> Γιώτα</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 1em; margin-left: 20px; margin-top: 2em; text-align: left;">
</div>
</div>
<div>
</div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-49457531665738752932018-11-27T12:47:00.000+02:002018-11-28T17:21:10.088+02:00 ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
Ο καρκίνος μπορεί να είναι τρομακτικός στο άκουσμα του, μπορεί να είναι άδικος, μπορεί να είναι σκληρός, αλλά σίγουρα είναι μεγάλος δάσκαλος. Το μεγαλύτερο σχολείο. Το ανώτατο Πανεπιστήμιο ! Ω Ναι ! Σίγουρα ναι ! Μέσα από τον καρκίνο μπορεί να πόνεσα, μπορεί να πληγώθηκα, να τρόμαξα και να φοβήθηκα πολύ,αλλά σίγουρα πήρα και πολλά μαθήματα που θα με συντροφεύουν για μια ζωή. Με αυτά τα μαθήματα πλέον πορεύομαι σε όλες τις καταστάσεις της εκτός καρκίνου (ευτυχώς) καθημερινότητας μου, δύσκολες ή εύκολες. Σε κάθε τι που αντιμετωπίζω, έρχονται στο μυαλό μου οι συμβουλές των γιατρών ή οι συζητήσεις με άλλους ασθενείς κατά την δύσκολη δοκιμασία των χημειοθεραπειών... έρχονται όλα αυτά τα μαθήματα που πήρα και αυτόματα με συνεφέρουν και με προσγειώνουν στην ..ουσία. Στο ΤΩΡΑ .<br />
<br />
Κάθε φορά που έκανα εξετάσεις και τρελαινόμουν από την αγωνία για τα αποτελέσματα και τις συνέπειές τους ρωτούσα τον Σωτήρη (ο φοβερός γιατρός μου ): <i>Aν συμβεί αυτό ;</i> <i>Κι αν πάθω εκείνο ;</i> <i>Κι αν μετά γίνει το άλλο;</i> Κι εκείνος πάντα μα πάντα μου έδινε αυτήν την ίδια απάντηση: <b>Ε Ν Α Β Η Μ Α Τ Η Ν Φ Ο</b> <b>Ρ Α !!!</b> Τότε δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω την σημαντικότητα της φράσης αυτής που ήταν πάντα η απάντηση του στις αγωνίες μου που έτρεχαν με 1000 και τον πίεζα να μου πει κάτι παραπάνω σε περίπτωση που ίσως... όμως τώρα πλέον ξέρω...<br />
<br />
Βρισκόμαστε στα τέλη Νοέμβρη . Στο τέλος ενός φθινοπώρου που εδώ στα Χανιά ακόμη και αυτήν την ώρα που σας γράφω ακούγονται ακόμη που και που τζιτζίκια;;; Αλήθεια σας λέω ! Είναι λοιπόν η πρώτη φορά στα χρονικά από τότε που έκανα παιδιά που δεν έχουμε στολίσει ακόμη και δεν είναι ο λόγος τα γλυκούλικα τζιτζικάκια. Είναι πάντα αυτή η φράση του Σωτήρη που μου έγινε πια στάση ζωής. <b><i>ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑ. ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑ. ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑ......</i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://media3.picsearch.com/is?UPscDrTZ74lLHT0xUyxfglwiR7JjesbY-Gly9_20W2w&height=341" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="284" height="400" src="https://media3.picsearch.com/is?UPscDrTZ74lLHT0xUyxfglwiR7JjesbY-Gly9_20W2w&height=341" width="332" /></a></div>
<b><i><br /></i></b>
<b><i><br /></i></b>
<i style="font-weight: bold;"> </i> Προχθές ο μικρός μου γιος μιλούσε με τον ξάδελφό του στο τηλέφωνο και του είπε πως θα στολίσουν. Με ρώτησε λοιπόν γιατί δεν στολίζουμε κι εμείς και προσπάθησα να του εξηγήσω και νομίζω πως είμαστε σε καλό δρόμο..Του εξήγησα πως παραδοσιακά στην Ελλάδα στολίζουμε του Αγίου Νικολάου και ξεστολίζουμε των Φώτων. Πως τα Χριστούγεννα είναι μια υπέροχη αισιόδοξη και λαμπερή γιορτή αλλά όπως όλα τα ωραία πράγματα έτσι και τα Χριστούγεννα κρατάνε λίγο. Πως δεν μπορουμε να έχουμε Χριστουγεννιάτικα 3 μήνες. Κάθε πράγμα στον καιρό του. Πως Χριστούγεννα δεν είναι μόνο λαμπάκια και στολισμοί αλλά πολλά παραπάνω. Είναι μια γιορτή αγάπης και συμβολίζουν την ελπίδα μέσα από την γέννηση. Άλλωστε αυτό προσπάθησα να τους περάσω με το δικό μας εναλλακτικό Christmas advent calendar το δικό μας <a href="http://lolipopfamily.blogspot.com/2013/11/blog-post_30.html" target="_blank">ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ</a>. τα προηγούμενα χρόνια.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-WsuX4nf09xE/W_0dsGfez6I/AAAAAAAARSY/mwhkoab8Xc8GGkhF-Isc6qGQ3NDn4AZZwCLcBGAs/s1600/FB_IMG_1543295982262.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="684" data-original-width="720" height="304" src="https://3.bp.blogspot.com/-WsuX4nf09xE/W_0dsGfez6I/AAAAAAAARSY/mwhkoab8Xc8GGkhF-Isc6qGQ3NDn4AZZwCLcBGAs/s320/FB_IMG_1543295982262.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Βρε παιδιά μου γλυκά, βρε αγάπες μου όμορφες γιατί να βιάζόμαστε;;; Γιατί να τρέχουμε τον χρόνο λες κι από μόνος του δεν τρέχει ήδη αρκετά;;; Πριν αρρωστήσω και πάρω τα μαθήματα μου ήμουν κι εγώ ψυχαναγκαστική όμως όχι πια ! Ας ζήσουμε τις εποχές όπως μας τις φέρνει ο Ύψιστος. Κατανοώ τους καταστηματάρχες που για εμπορικούς λόγους ΠΡΕΠΕΙ να στολίσουν από αρχές Νοεμβρη και σε σπάνιες περιπτώσεις από τέλος Οκτώβρη αλλά εμείς γιατί ;;; Γιατί τόση βιασύνη;;; Πως άλλωστε θα διδάξουμε στα παιδιά μας την αξία της προσμονής; Την μαγεία της αναμονής;;; Ας αρχίσουμε να απολαμβάνουμε την μαγεία του τώρα. Την μαγεία της στιγμής. Μα είναι ακόμη Νοέμβριος. Ας ανάψουμε το τζάκι μας τα βράδια ή κεριά όσοι δεν έχουμε, ας πιούμε ζεστά ροφήματα ας ανοίξουμε τα παράθυρα να μυρίσει η βροχούλα Ας χαλαρώσουμε κι ας απολαυσουμε την κάθε ημέρα κι ας αφήσουμε τον χρόνο να φέρει τον χειμώνα και τα Χριστούγεννα. Ξέρει αυτός πότε. Δεν κατακρίνω όσους στολίσατε ήδη προς Θεού !!! Απλά αυτή είναι η δική μου πια στάση ζωής γιατί πιστεύω πως καπου εκεί στο "τώρα" βρίσκεται η αληθινή ευτυχία...Προς το παρόν θα απολαμβάνω τις βόλτες με τον σκύλο μου έξω στην φθινοπωρινή φύση που πριν γίνει νεκρή λόγω χειμώνα, μας χαρίζει το Κύκνειο Άσμα της !<br />
<br />
<i> Καλημερα φίλοι μου..</i><br />
<br />
<b><i> Γιώτα</i></b><br />
<br />
<br /></div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5Chania, Greece35.5138298 24.01803670000003935.4621263 23.93735570000004 35.565533300000006 24.098717700000037tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-62198147851726910742018-10-01T08:49:00.000+03:002018-10-01T08:49:05.513+03:00Φραγκοσυριανή γλυκιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Το πλοίο για Χανιά έφυγε στην ώρα του. Φτάσαμε μία ωρίτσα νωρίτερα κάτι εντελώς πρωτοφανές για εμένα μιας και συνήθως μπαίνω στο πλοίο την ώρα που ανεβαίνει η μπουκαπόρτα. Παρατηρώ τον εαυτό μου και εκπλήσσομαι καθώς διαπιστώνω το πόσο με έχουν αλλάξει οι δυσκολίες που πέρασα τα τελευταία χρόνια. Την Παρασκευή 7/9/2018 , έκανα την τελευταία μου
ακτινοβολία. Ναι ναι, καλά διαβάζετε… μόλις βγήκα από έναν καρκίνο όμως αυτό
είναι κάτι για το οποίο ίσως σας μιλήσω σε άλλες αναρτήσεις. Η πρώτη μου ανάρτηση
μετά από 2μιση περίπου χρόνια, γράφεται στο σαλόνι ενός πλοίου και θέλω να είναι χαρούμενη και
ταξιδιάρικη όπως ακριβώς είμαι εγώ αυτήν την στιγμή που σας γράφω.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-AJ7wPYWO_sg/W7E585s6OcI/AAAAAAAAOKU/PzXGfW55FMQB_FuapRePanIohGbW_T9YgCKgBGAs/s1600/20180908_125947.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-AJ7wPYWO_sg/W7E585s6OcI/AAAAAAAAOKU/PzXGfW55FMQB_FuapRePanIohGbW_T9YgCKgBGAs/s640/20180908_125947.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Ήδη κοντεύουμε
να περάσουμε από την Μήλο και η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και να γράψω μιας
και το όλο σκηνικό με έχει συνεπάρει. Τη μία κοιτάζω την θάλασσα και ονειροπολώ
,την άλλη ανεβάζω <span lang="EN-US">stories</span><span lang="EN-US"> </span>στο <a href="https://www.instagram.com/yiotoulamar/" target="_blank">instagram</a> και ταυτόχρόνως το μυαλό μου ταξιδεύει σε κάτι πανέμορφα πλακόστρωτα στενάκια στην Άνω Σύρα… Τι δουλειά έχει τώρα
η αρχόντισσα των Κυκλάδων στην κουβέντα μας ;;; Θα σας τα εξηγήσω όλα . Λίγη
υπομονή ντε! Να μην κάνω έναν πρόλογο;;;;;<br />
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πριν αρκετό
καιρό λοιπόν, συμμετείχα σε έναν ινσταγκραμικό διαγωνισμό που είδα στο προφίλ
του Βαγγέλη Περρή και αφορούσε ένα ταξίδι στην πανέμορφη ομολογουμένως Σύρο με
όοοοοοοοολα τα έξοδα πληρωμένα. Με ψυχολογία όχι και τόσο καλή λόγω της
ταλαιπωρίας που είχα βιώσει με την περιπέτεια της υγείας μου, ήμουν σχεδόν
βέβαιη πως δεν είχα καμιά ελπίδα. Άσε που δεν πολυπίστευα πως είναι δίκαιοι
αυτού του είδους οι διαγωνισμοί. Κι όμως……<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-3R3VLrLesaM/W7E583W4MuI/AAAAAAAAOKU/iIII3gn0YXM01hOo_yESXq0rZLEmW00fQCKgBGAs/s1600/20180908_125649.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-3R3VLrLesaM/W7E583W4MuI/AAAAAAAAOKU/iIII3gn0YXM01hOo_yESXq0rZLEmW00fQCKgBGAs/s640/20180908_125649.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν μου έστειλε προσωπικό μήνυμα ο Βαγγέλης
Περρής !!!!! #ουάου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>#γιεεεεεααααα κλπ.
και μου ανακοίνωσε την νίκη μου δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Πρώτα μούδιασα
(κανένα συναίσθημα ),μετά το αμφισβήτησα (είπα κάποιος με δουλεύει ) , μετά
άρχισα να το συνειδητοποιώ (τώρα σοβαρά κέρδισα τέτοιο δώρο);;; ύστερα άρχισα
να τσιρίζω από χαρά (Ναιιιιιιιι ΚΕΡΔΙΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ) και μετά άρχισα να κλαίω
από ευτυχία μονολογώντας (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!! ΑΛΛΑΞΕ Η ΤΥΧΗ ΜΟΥ ).</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θα ταξιδεύαμε
οικογενειακώς την ίδια ακριβώς ημέρα που τελείωνα τις θεραπείες. Ένας σκοτεινός
και στενάχωρος κύκλος της ζωής μου έκλεινε με τον πιο υπέροχο τρόπο. Ένιωσα πως
το δώρο αυτό μου το έστελνε η ζωή σαν ανταμοιβή για τα δύσκολα που πέρασαν..
Σαν να μου έστελνε το σύμπαν μήνυμα πως όλα μα όλα πια πέρασαν και πως η ζωή
μου πια θα είναι όμορφη όπως η πανέμορφη Σύρα και γλυκιά όπως τα λουκούμια της
με γεύση τριαντάφυλλο<o:p></o:p><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ticy0P2XLm0/W7E-6hIgMtI/AAAAAAAAOKg/lrF2pXz0LK4om-X2Z6czlVngZaM5esctwCKgBGAs/s1600/20180909_131104.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ticy0P2XLm0/W7E-6hIgMtI/AAAAAAAAOKg/lrF2pXz0LK4om-X2Z6czlVngZaM5esctwCKgBGAs/s640/20180909_131104.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Γλυκό καλωσόρισμα στο φιλόξενο Γιωσηφάκι </td></tr>
</tbody></table>
<span style="mso-spacerun: yes;"> {Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω πως συνεχίζω αυτή την ανάρτηση 29/9 από την βεράντα μου πλέον κι ενώ έχουν μεσολαβήσει τόσες ημέρες εγώ γράφω με τον ίδιο ενθουσιασμό}!</span><br />
Με
το που το πλοίο πλησίασε στο λιμάνι της Σύρου ακούγαμε τον κόσμο να βγάζει επιφωνήματα
θαυμασμού και να παίρνει τα κινητά του να τραβήξει φωτογραφίες την
στολισμένη με φωτάκια Ερμούπολη! Εννοείται πως κι εμείς κάναμε ακριβώς το ίδιο!
Γενικά το νησί δεν ενδείκνυται απλά για <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Instagram</span> αλλά είναι το ίδιο το instagram αυτοπροσώπως! Είναι απίστευτα γραφικό, έχει καταπληκτικές θάλασσες και
παραλίες και απίστευτο φαγητό! Όταν όλα αυτά συνδυάζονται και από φιλόξενους
ανθρώπους τότε μιλάμε για τζακ ποτ!!!!Και μόνο η κίνηση αυτή από την πλευρά των επιχειρηματιών της τοπικής
κοινωνίας δείχνει ξεκάθαρα την γενναιοδωρία αυτού του τόπου!</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Πολλά χρόνια ήθελα να πάω στην Σύρο, συγκεκριμένα από τότε που έβλεπα την Κορομηλά να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια του δημαρχείου στα show της ! Και να που το όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα !!!! Συντονιστής – ξεναγός- διεκπεραιωτής- μαέστρος στην απόδρασή μας αυτή,
ήταν ο μοναδικός Βαγγέλης Περρής που παρόλο που βρίσκονταν στην Αθήνα είχε την έννοια μας και
όλη την ημέρα ήμασταν σε διαρκή επικοινωνία ώστε όλα να δουλέψουν ρολόι και να
μην πάει τίποτα στραβά. Ο Βαγγέλης και η Σύρα του με έκαναν να νιώσω τόσο όμορφα και να ξεχάσω ότι άσχημο είχα βιώσει το προηγουμενο διάστημα και είναι και ο λόγος που αποφάσισα να ξαναγράψω στο αραχνιασμένο μου blog .</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με το
που κατεβήκαμε από το πλοίο, σχεδόν μεσάνυχτα, πήγαμε και παραλάβαμε το
αυτοκίνητό μας το οποίο ήταν προσφορά του <a href="http://gaviotis.gr/" target="_blank">Gaviotis travel</a><span lang="EN-US"> </span>όπως και
τα 4 εισιτήρια μας με επιστροφή ! Ο προορισμός μας ήταν η Βάρη και το φιλόξενο <a href="https://www.giosifaki.gr/" target="_blank">Γιωσηφάκι</a> ! Πρόκειται για μια πανέμορφη μικρή ξενοδοχειακή μονάδα μόλις 2 βήματα από την
υπέροχη παραλία της Βάρης. Ο Ιωσήφ ο ιδιοκτήτης, μας υποδέχθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο και
μας καλωσόρισε γλυκά κερνώντας μας τι άλλο; συριανά λουκούμια τριαντάφυλλο και
καραμέλες στα παιδιά μας. Είχαμε νιώσει ήδη πως θα περνούσαμε υπέροχα στο Γιωσηφάκι!
Το δωμάτιο ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε. Ευρύχωρο, πεντακάθαρο ήσυχο και
παραθαλάσσιο με φιλόξενους ιδιοκτήτες ! Όχι πέστε μου τι άλλο να ζητήσει
κανείς; Την επόμενη φορά που θα ξαναπάμε στην Σύρο και πάλι αυτή θα είναι η επιλογή
μας αδιαμφισβήτητα !!!<o:p></o:p><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-gHmvtsU7kB4/W7E589A4u1I/AAAAAAAAOKU/ap5IPEV5Vjkctw_vzeaxnZ4wVBestGyKQCKgBGAs/s1600/20180908_134324.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-gHmvtsU7kB4/W7E589A4u1I/AAAAAAAAOKU/ap5IPEV5Vjkctw_vzeaxnZ4wVBestGyKQCKgBGAs/s640/20180908_134324.jpg" width="480" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Απέναντι ακριβώς από το Γιωσηφάκι και κυριολεκτικά πάνω στην ακτή ήρθαμε
σε πρώτη επαφή με την απίστευτη κουζίνα της Σύρας ! Ειλικρινά δεν έχω λόγια να
σας περιγράψω τις απίστευτες γεύσεις που γευτήκαμε σε αυτό το <a href="https://www.syrosisland.gr/place/giosifaki/" target="_blank">γραφικό ταβερνάκι</a> που μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις ! Αν ποτέ σας βγάλει ο δρόμος σας
προς τα εκεί μην ξεχάσετε να φάτε την παντζαρότουρτα της Ιωάννας, τα αχνιστά
μύδια, το καταπληκτικό γεμιστό καλαμάρι , την τέλεια τηγανισμένη αθερίνα και τα
πιο νόστιμα κεφτεδάκια του κόσμου χωρίς υπερβολή. Ειλικρινά ο ουρανίσκος μας
έκανε πάρτι στο Γιωσηφάκι . Η Λιλίκα και ο άντρας της (σεφ) εκτός από τα
υπέροχα μάτια τους, έχουν κι ένα ζεστό αληθινό χαμόγελο,
είναι πολύ φιλόξενοι και έχοντας τέτοιους επαγγελματίες ο τουρισμός μας δεν
έχει να φοβηθεί τίποτα. Γενικά η εμπειρία Γιωσηφάκι μας έχει μείνει αξέχαστη
και πολλές φορές όταν αναπολούμε εκείνα τα κεφτεδάκια τρέχει το σαλάκι και
περίεργοι ήχοι ακούγονται από το στομάχι μας.<o:p></o:p><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-UxivjfdIvxE/W7E-6p1yTLI/AAAAAAAAOKg/32wvjHhj27QkoWbNooZAVUcIlOUnl8n4ACKgBGAs/s1600/20180908_002408.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-UxivjfdIvxE/W7E-6p1yTLI/AAAAAAAAOKg/32wvjHhj27QkoWbNooZAVUcIlOUnl8n4ACKgBGAs/s640/20180908_002408.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
Το ίδιο απόγευμα που ήταν και το μοναδικό που είχαμε στο νησί κάναμε μια
βόλτα στην αριστοκρατική Ερμούπολη και την περπατήσαμε θαυμάζοντας τα πανέμορφα
σοκάκια της και τις επιβλητικές εκκλησίες της. Κάθε στενάκι και μια ευχάριστη
έκπληξη όπως και αυτή όταν επισκεφτήκαμε το κατάστημα του κύριου <a href="https://store.kois-optics.gr/" target="_blank">Κόη</a> και μου
έκανε δώρο ένα υπέροχο ζευγάρι γυαλιά ηλίου. Το ίδιο βράδυ κι αφού είχε ανέβει
γευστικά ο πήχης από το Γιωσηφάκι πιστεύοντας πως αποκλείεται να ξαναφάμε τόσο
μοναδικά, φιλοξενηθήκαμε από το <a href="https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g616163-d1880831-Reviews-Kouzina-Hermoupolis_Syros_Cyclades_South_Aegean.html" target="_blank">kouzina</a><span lang="EN-US"> </span>στην Ερμούπολη. Ναι λοιπόν και πάλι ξαναδοκιμάζαμε υπέροχα
νόστιμα πιάτα ! Ο Αναστάσης μας σκλάβωσε με την ευγένειά του. Υπενθυμίζω εδώ
πως δεν πληρώναμε πουθενά μιας και το δώρο μας ήταν υπερπαραγωγή και παρόλα
αυτά μας φέρονταν σαν να είμαστε οι καλύτεροι πελάτες τους. Μου έκανε απίστευτη
εντύπωση αυτό! Στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kouzina</span><span lang="EN-US"> </span>λοιπόν θα φας καταπληκτική ψαρόσουπα βελουτέ με σαφράν, ψητό χαλούμι
με μέλι και πεπόνι και την αυθεντική σαλάτα του Καίσαρα με αντζούγιες και αβγό!</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-RjYXlqLo8oI/W7E-6rqdfdI/AAAAAAAAOKg/uP_ZrT5yhIkjvvV03_TAKh6mqdlEg0L7ACKgBGAs/s1600/20180908_221118.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-RjYXlqLo8oI/W7E-6rqdfdI/AAAAAAAAOKg/uP_ZrT5yhIkjvvV03_TAKh6mqdlEg0L7ACKgBGAs/s640/20180908_221118.jpg" width="480" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το επόμενο πρωινό μας βρήκε να χαλαρώνουμε στην Βάρη και να
δυσκολευόμαστε να αποχωριστούμε την μοναδική ομορφιά του τοπίου της και την
απίστευτη ηρεμία που μας προκαλούσε. </div>
<div class="MsoNoSpacing">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-rFA6YodxV9U/W7E587QyfRI/AAAAAAAAOKU/vqSwTrqSzb00hUYWaXN9qwGEkyA7oXzYgCKgBGAs/s1600/20180908_193154.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-rFA6YodxV9U/W7E587QyfRI/AAAAAAAAOKU/vqSwTrqSzb00hUYWaXN9qwGEkyA7oXzYgCKgBGAs/s640/20180908_193154.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μαγική Βάρη...</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNoSpacing">
Στις 16 00 θα αποχαιρετούσαμε το υπέροχο
αυτό νησάκι που μας κέρδισε με το καλημέρα σας ! Ωστόσο είχαμε να πάμε στο Κίνι
για το αποχαιρετιστήριο γεύμα μας . Έχοντας φτάσει σε υψηλό
επίπεδο γεύσης ήμασταν περίεργοι για το τι διαφορετικό θα μπορούσαμε να
δοκιμάσουμε εκεί που δεν το δοκιμάσαμε στα προηγούμενα εστιατόρια. Κι όμως….</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-DBIJvLeUs6w/W7E588-LgFI/AAAAAAAAOKU/2FrzQgVPxREr86bxFLIFSVxcgrToRmfoACKgBGAs/s1600/FB_IMG_1536556657348.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-DBIJvLeUs6w/W7E588-LgFI/AAAAAAAAOKU/2FrzQgVPxREr86bxFLIFSVxcgrToRmfoACKgBGAs/s640/FB_IMG_1536556657348.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
Τι να πρωτοπεριγράψω ειλικρινά για το <a href="https://www.allouyialousyros.gr/" target="_blank">Αλλού Γυαλού</a>! Το
μαγαζί είναι σε καταπληκτική τοποθεσία πάνω στην θάλασσα κι έχεις την αίσθηση
πως τρως σε καράβι. Όσο για τον κατάλογο του, πάμε στοίχημα πως δεν έχετε
ξαναδεί κάτι ανάλογο σε ποικιλία. Εκεί φάγαμε και πάλι απίστευτα! Ακόμη έχω στο στόμα μου την γεύση από την καβουροσαλάτα
με πληγούρι, την θεϊκή μακαρονάδα με θαλασσινά, το καλωσόρισμα της μαιντανοσαλάτας, της...τυροπιτάρας ( όνομα και πράγμα) και από τα καταπληκτικά
συνοδευτικά !!! Ειλικρινά ενθουσιάστηκα !!!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> Δυστυχώς μείναμε στην αρχόντισσα των Κυκλάδων μόνο μια ημέρα ουσιαστικά και φ</span>ύγαμε με την υπόσχεση να επιστρέψουμε με
την πρώτη ευκαιρία. Ήταν αρκετή να μας κάνει απλά να
την λατρέψουμε. (Λες και μάγια μου χεις
κάνει που τραγουδούσε κι ο Βαμβακάρης). Έτσι ακριβώς ένιωσα. Μαγεμένη από ένα πανέμορφο μέρος με ζεστούς φιλόξενους ανθρώπους που ξέρουν να τιμούν και να σέβονται τον τόπο τους. Πραγματικοί άρχοντες που ξέρουν να σταθούν σε μια αληθινή αρχόντισσα. Τη Σύρα !!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-0F7qaloYfA8/W7E585YbIdI/AAAAAAAAOKU/chWDrCXg8bAuz9WFkqUNIBmyncxadEO-ACKgBGAs/s1600/20180908_135449.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-0F7qaloYfA8/W7E585YbIdI/AAAAAAAAOKU/chWDrCXg8bAuz9WFkqUNIBmyncxadEO-ACKgBGAs/s640/20180908_135449.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Φεύγοντας περάσαμε από τον Πρέκα για ανεφοδιασμό</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γύρισα αγαπημένοι μου και να ξέρετε πως μου λείψατε πολύ. Πάρα πολύ !!!!
Θα τα ξαναπούμε σύντομα! Έχουμε πολλά να πούμε. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stay</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">tuned</span><span lang="EN-US"> </span>….</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γιώτα</i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 100.5pt;">
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-38696203843525442582016-06-14T07:51:00.000+03:002019-03-23T20:36:22.891+02:00ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΑΣ !!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το να πετύχεις καλό δάσκαλο στις μέρες μας το θεωρώ λαχείο. Ειδικά στα πρώτα τρυφερά τους χρόνια όταν φτάνουν στο μεγάλο σχολείο από το νηπιαγωγείο του Ιούνη στο Δημοτικό του Σεπτέμβρη και βλέπεις τον τρόμο ζωγραφισμένο στα ματάκια τους .<br />
<br />
Κάπως έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς με τον μικρό μας πριν από 2 χρόνια.... Μάθαμε πως θα μας έπαιρνε αυτή η γλυκιά και όμορφη κοπελίτσα που ήταν καινούργια στο σχολείο μας . Μάθαμε πως την λένε Δήμητρα, πως είναι από την Πάτρα και πως η τάξη αυτή θα είχε 26 παιδάκια και τα 2 από αυτά θα είχαν παράλληλη στήριξη . Αναρρωτιόμουν θυμάμαι τότε αν θα μπορούσε αυτή η ντελικάτη κοπελίτσα να τα καταφέρει . Όχι μόνο τα κατάφερε....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-iMmnZ-sDznQ/VDEVqCIs24I/AAAAAAAAB60/IUdcKGyPaZQ/s1600/teacher.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-iMmnZ-sDznQ/VDEVqCIs24I/AAAAAAAAB60/IUdcKGyPaZQ/s1600/teacher.png" width="318" /></a></div>
<br />
<br />
Το πρώτο πράγμα που μας ζήτησε ήταν να φέρουμε μαξιλαράκια για τα καθίσματα των παιδιών μας. Παραξενέυτηκα...Δεν το είχα ξανακούσει. Κι όμως, ήταν μια λεπτομέρεια που έκανε την διαφορά αφού ήθελε τα παιδάκια μας να κάθονται αναπαυτικά και να νιώθουν άνετα.<br />
<br />
Τα παιδάκια μας την λάτρεψαν από την πρώτη στιγμή. Ερχόταν πάντα περιποιημένη και ορεξάτη γεμάτη με νέες ιδέες . Πάντα ευρηματική, πάντα ακούραστη....ΔΑΣΚΑΛΑ με όλη την σημασία της λέξης! Για εμάς η κα Δήμητρα δεν ήταν απλά λαχείο. Ήταν τζακ ποτ !!!! Τα έβγαλε πέρα και με έβγαλε ψεύτρα σε όλες τις αμφιβολίες μου. Αγάπησε τα παιδάκια μας πολύ και κατάφερε να ενώσει το τμήμα της και χειρίστηκε το θέμα με τα παιδάκια που είχαν παράλληλη στήριξη τόσο καλά που πλέον δεν ήταν "πρόβλημα " για κανέναν.<br />
<br />
Ήθελα το αποχαιρετιστήριο δώρο για την υπέροχη δασκάλα μας να είναι ξεχωριστό όπως και εκείνη για εμένα . Μέρες το σκεφτόμουν μα δεν έβρισκα κάτι το αντάξιό της. Σε μια διαδρομή με το αυτοκίνητο ρωτάω το μικρό μου αγόρι: <b><i><span style="color: #0b5394;">Τι είναι για σένα η δασκάλα σου; Μπορείς να μου την περιγράψεις ; Είναι πολύ όμορφη, είναι γλυκιά, ξέρει πολλά και είναι σοφή.....</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #0b5394;"><br /></span></i></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13428385_1125933217452591_546043223071820345_n.jpg?oh=ca54d935f5222220117e917e9f7dd247&oe=58051681" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13428385_1125933217452591_546043223071820345_n.jpg?oh=ca54d935f5222220117e917e9f7dd247&oe=58051681" width="352" /></a></div>
<b><i><span style="color: #0b5394;"><br /></span></i></b>
<br />
<br />
Μόλις είχα αποφασίσει το δώρο που θα της κάναμε !!!! Σε ένα καλάθι θα έβαζα όλα αυτά που συμβόλιζε για εμάς η κα.Δήμητρα. Βάλαμε σε ένα καλάθι καραμέλες για την πιο γλυκιά δασκάλα. Σε ένα μαγαζάκι από τα τουριστικά αγόρασα μια μικρή κουκουβάγια ( η δασκάλα μας είναι σοφή ) και ένα μικρό κηροπήγιο με έναν ήλιο που συμβολίζει τα φώτα που έδωσε στα παιδιά μας και την ζεστασιά της καρδιάς της. Σε ένα μαγαζί που πουλάει διάφορα είδη για βάφτιση αγόρασα ένα πινακάκι σε σχήμα καρδιάς και ο μικρός της έγραψε καλό καλοκαίρι !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13419092_1125933320785914_1761253884172162240_n.jpg?oh=00890490201b2846aad83d248ff254fe&oe=57C509F9" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13419092_1125933320785914_1761253884172162240_n.jpg?oh=00890490201b2846aad83d248ff254fe&oe=57C509F9" width="352" /></a></div>
<br />
<br />
Η καρδιά συμβολίζει την αγάπη που νιώθουμε για εκείνη. Για τα φτερά που έδωσε στα παιδιά μας της αγόρασα μια πεταλούδα που από πίσω της κόλλησα μαγνητάκι . Το ίδιο έκανα και στην νεράιδα που συμβολίζει το πόσο όμορφη είναι και το πως την έβλεπε το παιδί.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13315688_1125933117452601_1538529393253751293_n.jpg?oh=591101eb295216199b458a5dc8f72afc&oe=57C9C9D1" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13315688_1125933117452601_1538529393253751293_n.jpg?oh=591101eb295216199b458a5dc8f72afc&oe=57C9C9D1" width="640" /></a></div>
<br />
Πρόσθεσα ένα μπουκέτο από άνθη λεβάντας επειδή έκανε τα μικρά σποράκια μας να ανθίσουν. Στο τέλος έβαλα και ένα καραβάκι από τσόχα για το όμορφο αυτό ταξίδι των 2 χρόνων.. Αντί για κάρτα της αγοράσαμε το καταπληκτικό παραμύθι " Όλα για την δασκάλα μου " και εκεί της έγραψα τις ευχές μας και το τι συμβολίζουν τα πράγματα μέσα στο καλάθι.Γενικά προτιμώ το βιβλίο από μια κάρτα που θα καταχωνιαστεί σε κάποιο συρτάρι.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13465992_1125933434119236_4817364970839855959_n.jpg?oh=7295849502554074be45eaa0b4b2df2d&oe=5803A57B" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13465992_1125933434119236_4817364970839855959_n.jpg?oh=7295849502554074be45eaa0b4b2df2d&oe=5803A57B" width="352" /></a></div>
<br />
<br />
Το καλάθι μας λοιπόν είναι έτοιμο γεμάτο αναμνήσεις και όμορφα συναισθήματα κάτι που κάνει την αξία του ανεκτίμητη! Είμαι σίγουρη πως θα αρέσει πολύ στην δασκάλα μας και ανυπομονώ να δω την έκφραση του προσώπου της όταν το δει την Τετάρτη.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13412973_1125933047452608_2817262728137722033_n.jpg?oh=41e011678ec4248c291eb6f82929f386&oe=57C8820E" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13412973_1125933047452608_2817262728137722033_n.jpg?oh=41e011678ec4248c291eb6f82929f386&oe=57C8820E" width="352" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13445693_1125932864119293_153253173761949374_n.jpg?oh=868b7d6d8cc18ab7ac773d51af96b919&oe=58036CAB" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13445693_1125932864119293_153253173761949374_n.jpg?oh=868b7d6d8cc18ab7ac773d51af96b919&oe=58036CAB" width="352" /></a></div>
<br />
Κάποιες φορές δεν θέλει κόπο...θέλει τρόπο και αυτός είναι ο λόγος που μοιράζομαι αυτήν την ιδέα μου μαζί σας αν κι εσείς τελευταία στιγμή ψάχνεστε για δώρο. Ελπίζω να βοήθησα .<br />
Κλείνω με μια φωτογραφία από το υπέροχο αυτό παραμύθι...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13466087_1125933300785916_3815907963479539732_n.jpg?oh=a5bd29a1b6601d8204f198123aea776f&oe=57FC17B8" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13466087_1125933300785916_3815907963479539732_n.jpg?oh=a5bd29a1b6601d8204f198123aea776f&oe=57FC17B8" width="352" /></a></div>
<br />
<br />
Κα Δήμητρα σε ευχαριστούμε για το μαγικό ταξίδι ! Για αυτό που έδωσες στα παιδιά μας ! Για την αγάπη , για την φροντίδα, για την γνώση, για την όρεξη...για όλα !!!!Όλα για την δασκάλα μας !!!! Όλα !!!! Θα μας λείψεις !!!! Ήδη μας λείπεις !!!!<br />
<br />
<i><b> Γιώτα</b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b> yiotamar@gmail.com</b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b><br /></b></i>
<i><b> * Αν σου άρεσε η ιδέα μου μπορείς να την μοιραστείς με τους φίλους σου ! Θα χαρώ πολύ !!!</b></i></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-4289891282261097832016-05-08T11:54:00.000+03:002016-05-08T13:24:41.934+03:00Αφιερωμένη εξαιρετικά !!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b> </b> Σήμερα ξημέρωσε η πιο ωραία γιορτή . Η γιορτή της μητέρας !!! Η μέρα που προσωπικά για εμένα είναι μια γιορτή τόσο σημαντική όσο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Σήμερα τα μικρά παιδάκια θα κόψουν ίσως λουλουδάκια για να δωρίσουν στις μανούλες, άλλα θα ζωγραφίσουν μια όμορφη ζωγραφιά για την μανούλα, κάποια άλλα ίσως της αγοράσουν και κάτι. Τα δικά μου "αστέρια" συνήθως την βγάζουν με ένα"<b>χρόνια πολλά μανούλα</b>" συνοδευόμενο με ένα αγριολούλουδο έξω από τον κήπο μας και με ένα γλυκό φιλάκι γεμάτο τύψεις που για άλλη μια χρονιά με ξέχασαν και δεν μου πήραν δώρο. Ειδικά αν θα τους παραπονεθώ, τότε ίσως ακούσω : "είσαι η πιο γλυκιά, καλή, έξυπνη, καταπληκτική όμορφη, μανούλα στον κόσμο". Καθαρόαιμα αρσενικά! Τι να πεις....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p296x100/1796522_911899472189301_3125997470256463161_n.jpg?oh=9ee09c3c67d1ffb9a6ba0ef31c15fd06&oe=57A89038" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p296x100/1796522_911899472189301_3125997470256463161_n.jpg?oh=9ee09c3c67d1ffb9a6ba0ef31c15fd06&oe=57A89038" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Μεγαλώνοντας για κάποιο λόγο σταματάμε να εκφράζουμε την αγάπη μας στην μάνα μας. Μας φαίνεται πολύ παράξενο όταν πρέπει να της πάρουμε δώρο για την γιορτή της μητέρας. Ακόμη κι όταν γίνει αυτό δεν θα συνοδεύεται από καρτούλες και λόγια μελιστάλακτα.Τα όμορφα λόγια πλέον βγαίνουν με δυσκολία. Γιατί η μάνα μας ήταν και θα είναι πάντα ο κυματοθραύστης μας. Το δεδομένο μας.<br />
<b><br /> </b> Και τι δεν θα 'δινα για μια ακόμη αγκαλιά της, για μια ακόμη συμβουλή της, για ένα ακόμη "άσε με κι εσύ ρε μαμά", για μια ακόμη στιγμή μαζί της. Μου λείπει...πάντα και παντού και ειδικά σήμερα ακόμη περισσότερο. Όσος χρόνος κι αν έχει περάσει, η απουσία της πάντα θα πονάει και θα είναι αισθητή. Αχ <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html" target="_blank">μαμάκα μου.....</a> Κι όμως, από τότε που έφυγε από κοντά μας και ειδικά στην γιορτή της μητέρας, προσπαθώ να την φέρνω κοντά μας με κάθε τρόπο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.madamefigaro.gr/media/pics/97306-mothers-day%20(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.madamefigaro.gr/media/pics/97306-mothers-day%20(1).jpg" height="640" width="512" /></a></div>
<br />
<br />
Αυτή είναι μια ανάρτηση αφιερωμένη εξαιρετικά για όλες τις μητέρες που έγιναν άγγελοι και μπορεί για κάποιους να φαντάζει χαζό αλλά ναι, υπάρχουν τρόποι για να πεις χρόνια πολλά στην μητέρα σου που πλέον δεν είναι στην ζωή.Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι φεύγουν μόνο όταν τους ξεχνάμε.....<br />
<br />
Δες λοιπόν τι μπορείς να κάνεις :<br />
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<ol style="text-align: left;">
<li>Μπορείς να φτιάξεις μία αγαπημένη της συνταγή και να την φάτε στο σημερινό Κυριακάτικο τραπέζι! </li>
<li>Μπορείς ακόμη να πας σε ένα αγαπημένο μέρος που πηγαίνατε μαζί για καφέ ή φαγητό.</li>
<li>Μπορεί να γεμίσεις τα βάζα σου με τα αγαπημένα της λουλούδια<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/s526x395/13173827_1105057499540163_6894939546410217501_n.jpg?oh=176a127e48028b9745cc8f0e59bcccc2&oe=57DDEB80" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/s526x395/13173827_1105057499540163_6894939546410217501_n.jpg?oh=176a127e48028b9745cc8f0e59bcccc2&oe=57DDEB80" width="488" /></a></div>
</li>
<li> Ακόμη καλύτερα να φυτέψεις τα αγαπημένα της λουλούδια</li>
<li>Αν η μητέρα σου είχε ένα αγαπημένο τραγούδι βάλτο να το ακούσουν τα εγγόνια της λέγοντάς τους πόσο άρεσε στην γιαγιά τους </li>
<li>Αν η μητέρα σου άνηκε σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση, μπορείς να συνεισφέρεις εις μνήμην της. </li>
<li>Επίσης μπορείς να κάνεις μια καλή πράξη μαζί με τα παιδιά σου για την ψυχή της και για να νιώθει υπερήφανη για εσένα</li>
<li>Μπορείτε να ανάψετε ένα κεράκι στην εκκλησία και το καντήλι στο σπίτι.</li>
<li>Να την "επισκεφτείτε" στο μνήμα αφήνοντάς της λίγα λουλούδια</li>
<li>Αν είσαι γυναίκα να φορέσεις ένα ρούχο της εκείνη την ημέρα</li>
<li>Αν είναι εφικτό να καλέσεις τους αγαπημένους της συγγενείς για φαγητό</li>
<li>Τέλος, να της γράψεις ένα γράμμα με όλα αυτά που θα της έλεγες αν την είχες κοντά σου. </li>
</ol>
Θέλω να κλείσω αυτό το post με ένα ποίημα του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούτ Νταρουίς που ανακάλυψα πέρυσι και κάθε φορά που το διαβάζω εξακολουθώ να συγκινούμαι ιδιάιτερα.<br />
<i><b> </b></i><br />
<div style="text-align: justify;">
<i><b> ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ</b></i></div>
<i><b></b></i><br />
<b>Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου</b><br />
<b>Ο καφές της μάνας μου</b><br />
<b>Το άγγιγμά της</b><br />
<b>Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις</b><br />
<b>Μέρα τη μέρα</b><br />
<b>Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου</b><br />
<b>Την ώρα του θανάτου μου</b><br />
<b>Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου</b><br />
<b>Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα</b><br />
<b>Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου</b><br />
<b>Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη</b><br />
<b>Που την αγίασαν τα βήματά σου</b><br />
<b>Δέσε μας μαζί</b><br />
<b>Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου</b><br />
<b>Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου</b><br />
<b>Μπορεί να γίνω αθάνατος</b><br />
<b>Μπορεί να γίνω Θεός</b><br />
<b>Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου</b><br />
<b>Αν καταφέρω και γυρίσω</b><br />
<b>Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου</b><br />
<b>Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου</b><br />
<b>Δίχως την ευχή σου</b><br />
<b>Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ</b><br />
<b>Μεγάλωσα πολύ</b><br />
<b>Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί</b><br />
<b>Για να βρω με τα χελιδόνια</b><br />
<b>Το δρόμο πίσω</b><br />
<b>Στην άδεια σου αγκαλιά.</b><br />
<br />
<b></b><br />
<b> <span style="color: #cc0000;"><i> Χρόνια μας πολλά μανούλες !!!!!!</i></span></b><br />
<br />
<b><span style="color: #cc0000;"><i><span style="color: black;"> Γιώτα</span></i></span></b><br />
<br />
<b><span style="color: #cc0000;"><i><span style="color: black;"> yiotamar@gmail.com </span> </i></span></b></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-41161665699634760882016-01-21T11:59:00.001+02:002016-01-21T22:11:21.324+02:00Μίλα για την χαρά σου !!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πως περνάει έτσι ο χρόνος;;; Για πότε είμαστε στο νέο σπίτι μας και αδειάζουμε κόυτες , έπειτα να προσπαθούμε να το συνηθίσουμε, έπειτα να έρχεται ένας από τους δυσκολότερους χειμώνες που έχω περάσει ποτέ αφού η οικογένεια χωρίστηκε στα δύο λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Για πότε έπειτα ήρθε το καλοκαιράκι σαν βάλσαμο και στο τέλος του η οικογένειά μας ενώθηκε και πάλι... Μετά πάλι για πότε άρχισαν τα σχολεία, για πότε ξαναμετακομίσαμε και για πότε μετά μετρούσαμε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα...και τώρα να ΄μαι πάλι εδώ, τέλος Γενάρη να κάνω την ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε....<br />
<br />
Το 2015 ήταν από τις πιο ζόρικες χρονιές που έχω περάσει για πολλούς και διάφορους προσωπικούς λόγους. Μέχρι και την τελευταία του ημέρα με ζόρισε άσχημα. Ρίχνοντας όμως μια πιο προσεκτική ματιά στο <a href="https://www.instagram.com/yiotoulamar/" target="_blank">instagram μου</a> και στις φωτογραφίες που ανέβαζα άλλαξα γνώμη...... Η γκρίνια μου και η μιζέρια μου έβλεπαν μόνο τα άσχημα. Κι όμως....<br />
<br />
Τελικά όταν κάτι μας πονάει πρέπει να το αφήνουμε πίσω, να το διαγράφουμε και να προχωράμε. Oι άνθρωποι λατρεύουμε να μοιραζόμαστε περισσότερο τις λύπες μας από τις χαρές μας. Ήταν ένα χαρακτηριστικό μου γνώρισμα η γκρίνια ως καρκίνος στο ζώδιο και διαπίστωσα πως όσο γκρίνιαζα τόσο πιο πολύ προσέλκυα κι άλλους λόγους για να γκρινιάζω. Αυτός ήταν ο μοναδικός μου στόχος για την νέα χρονιά που ήρθε. Να σταματήσω αυτή την κακή ενέργεια. Να σταματήσω την γρουσουζιά που προκαλούσα με τα λόγια μου.<br />
<b><span style="color: #cc0000; font-size: large;">Τέλος η γκρίνια λοιπόν για να έρθουν τα όμορφα πράγματα...</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xlf1/v/t1.0-9/12573228_1035522546493659_1323878638305947134_n.jpg?oh=b4cabef7f903102ceb561c5acf093374&oe=573397D4" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xlf1/v/t1.0-9/12573228_1035522546493659_1323878638305947134_n.jpg?oh=b4cabef7f903102ceb561c5acf093374&oe=573397D4" width="488" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Για να έρθουν τα όμορφα πράγματα στην ζωή μας πρέπει πάνω απ΄ όλα να είμαστε ευγνώμονες για ότι καλό μας έχει έρθει. Μόνο έτσι θα έρθουν κι άλλα καλά. Το σύμπαν είναι γενναιόδωρο μόνο αν δεν είμαστε αχάριστοι και εκτιμάμε πραγματικά τα δώρα του. Είναι ένα από τα πολλά μαθήματα που έμαθα όλα τα χρόνια που κάνω yoga. Έτσι κι εγώ μετατρέπω το δύσκολο ΄15 σε εύκολο και κρατάω μόνο τις όμορφες στιγμές του.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Από τον βαρύ και μακρύ χειμώνα θα κρατήσω τα αμέτρητα ουράνια τόξα που μέτρησα κοιτώντας από το παράθυρό μου στο προηγούμενο μας σπίτι .</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-zitdhDGyDjg/VqCPIgDA6AI/AAAAAAAADB8/i56dqUB0MVA/s1600/10843961_787023854698001_1427842273_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-zitdhDGyDjg/VqCPIgDA6AI/AAAAAAAADB8/i56dqUB0MVA/s640/10843961_787023854698001_1427842273_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Τον ουρανό την ώρα που ξημέρωνε και που κάθε ημέρα ήταν διαφορετικός και κάθε ανατολή ήταν πιο συγκλονιστική από την άλλη . Θυμάμαι πως ήταν το κίνητρο για να ξυπνώ με μια ανυπομονησία κάθε ημέρα...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-R2aUUCkNOdg/VqCPPX-2T1I/AAAAAAAADCE/WJZj7tJLuR8/s1600/10919703_788754667840142_1102705351_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-R2aUUCkNOdg/VqCPPX-2T1I/AAAAAAAADCE/WJZj7tJLuR8/s640/10919703_788754667840142_1102705351_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Όταν ήρθε επιτέλους η άνοιξη, βιάστηκα να την βαφτίσω καλοκαίρι και να ξεκινήσουμε οικογενειακώς τα πρώτα μας μπάνια στις 20 Απριλίου. Δεν θα ξεχάσω την ομορφιά του να κολυμπάς και να βλέπεις τα χιονισμένα βουνά απέναντι....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-2rlSJRzazx8/VqCPdmxodYI/AAAAAAAADCQ/nCb0KOFNkR8/s1600/11241696_355600554638418_1831623321_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-2rlSJRzazx8/VqCPdmxodYI/AAAAAAAADCQ/nCb0KOFNkR8/s640/11241696_355600554638418_1831623321_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Τις φωνές των παιδιών με τους νέους φίλους τους τα απογεύματα στην νέα τους γειτονιά....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-0/p296x100/12400876_1035505879828659_8522992649557352610_n.jpg?oh=849e23b7cc9d328f3cfc91b22122c5a5&oe=5748F5E2" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-0/p296x100/12400876_1035505879828659_8522992649557352610_n.jpg?oh=849e23b7cc9d328f3cfc91b22122c5a5&oe=5748F5E2" width="480" /></a></div>
<br />
Από το καλοκαίρι θυμάμαι τα ατελείωτα beach party και τις συναυλίες με τους φίλους μας....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/12418114_1032627143449866_2515705604842450517_n.jpg?oh=65c565fc8c6bc89a64ca9f1306a9f95c&oe=573CBF7F" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/12418114_1032627143449866_2515705604842450517_n.jpg?oh=65c565fc8c6bc89a64ca9f1306a9f95c&oe=573CBF7F" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/06/yolo.html" target="_blank">Την συναυλία δώρο γενεθλίων μου </a>....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/12400735_1035512743161306_1558288121297278009_n.jpg?oh=1e0fd16970462119f8e2553bd9900af3&oe=56FFFC48" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="612" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/12400735_1035512743161306_1558288121297278009_n.jpg?oh=1e0fd16970462119f8e2553bd9900af3&oe=56FFFC48" width="640" /></a></div>
<br />
Την πιο ωραία έκπληξη ανοίγοντας το ημερολόγιό μου εκείνη την ημέρα από τον μεγάλο μου γιο...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-PC2H922bxN4/VqCQEChPJHI/AAAAAAAADCo/-bVVEGDUHA8/s1600/11353518_1617055131896801_298625115_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-PC2H922bxN4/VqCQEChPJHI/AAAAAAAADCo/-bVVEGDUHA8/s640/11353518_1617055131896801_298625115_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Δεν θα ξεχάσω τις ανέμελες στιγμές με τις φίλες μου. Τα γέλια που κάναμε...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/12553096_1035856439793603_4745575435217314756_n.jpg?oh=35f7e3babd6f37d75886246533b7e2ae&oe=56FCA0B1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/12553096_1035856439793603_4745575435217314756_n.jpg?oh=35f7e3babd6f37d75886246533b7e2ae&oe=56FCA0B1" width="640" /></a></div>
<br />
Από το φθινόπωρο κρατάω τα πικνικ με τους φίλους μας και τα παιδιά μας<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xtl1/v/t1.0-9/12523135_1035522306493683_2391535762382219125_n.jpg?oh=ca5a83f5297ee554321341bfc05ca492&oe=5747911F" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xtl1/v/t1.0-9/12523135_1035522306493683_2391535762382219125_n.jpg?oh=ca5a83f5297ee554321341bfc05ca492&oe=5747911F" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0hu8XaQH-eM/VqCP-W_1wcI/AAAAAAAADCg/DFzvtuS83fk/s1600/12120227_465370123647174_370112442_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://4.bp.blogspot.com/-0hu8XaQH-eM/VqCP-W_1wcI/AAAAAAAADCg/DFzvtuS83fk/s640/12120227_465370123647174_370112442_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Παρατηρώντας γύρω μας τις ομορφιές της φύσης ..... <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/12507090_1035517966494117_5683516959617629118_n.jpg?oh=51a1785a504b853c66f46cfa41f26a22&oe=57498DD6" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/12507090_1035517966494117_5683516959617629118_n.jpg?oh=51a1785a504b853c66f46cfa41f26a22&oe=57498DD6" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xta1/v/t1.0-9/12565410_1035878283124752_9084526958458357709_n.jpg?oh=354c524deccfc63c66d33035397a3cb5&oe=57309E0A" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xta1/v/t1.0-9/12565410_1035878283124752_9084526958458357709_n.jpg?oh=354c524deccfc63c66d33035397a3cb5&oe=57309E0A" width="480" /></a></div>
<br />
Κι όλα αυτά ενώ κάποια πρωινά μεταξύ μετακόμισης και αμέτρητων υποχρεώσεων, ξέκλεβα λίγες στιγμές γαλήνης δίπλα στο στοιχείο μου. Στην θάλασσα. Ολομόναχη.....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-PLGrq776eCs/VqCPD8v_S9I/AAAAAAAADB4/SCEQZ3rjZMU/s1600/11259700_397832290402571_1068186165_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-PLGrq776eCs/VqCPD8v_S9I/AAAAAAAADB4/SCEQZ3rjZMU/s640/11259700_397832290402571_1068186165_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Κι έπειτα ήρθε ο χειμώνας που μόλις ξεκίνησε και είναι ακόμη μπροστά. Το λιμάνι αυτή την εποχή είναι πίνακας ζωγραφικής....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-tF63gLtQ1dY/VqCPs4sEEqI/AAAAAAAADCY/WFxanMYfXto/s1600/11262746_1598771390396037_2113068287_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-tF63gLtQ1dY/VqCPs4sEEqI/AAAAAAAADCY/WFxanMYfXto/s640/11262746_1598771390396037_2113068287_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Οι μέρες έχουν αισθητά μεγαλώσει και έχουν ξεπροβάλλει τα πρώτα δειλά δειλά σημάδια της άνοιξης .....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/12552804_1035985209780726_2707622230542609910_n.jpg?oh=a69f23173a4eb41527fb5ea68145b77e&oe=57413F1E" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/12552804_1035985209780726_2707622230542609910_n.jpg?oh=a69f23173a4eb41527fb5ea68145b77e&oe=57413F1E" width="480" /></a></div>
<br />
Τελικά τώρα που το ξανασκέφτομαι το 2015 δεν ήταν και τόσο άσχημη χρονιά. Αντίθετα ήταν υπέροχο. Απλά εξαρτάται από την διάθεση που θες να το δεις . Λοιπόν 2015 σε ευχαριστώ πολύ για όλα και πιο ειδικά για τους νέους φίλους που έφερες στην ζωή μου. Όσο για εσάς που φοβάστε πως το 2016 θα είναι γρουσούζικο, σας έχω μια έκπληξη !!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/12400725_1035880929791154_2107962272705686470_n.jpg?oh=368860aa4a3c041f097cd1623689e6d2&oe=5745DE32" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/12400725_1035880929791154_2107962272705686470_n.jpg?oh=368860aa4a3c041f097cd1623689e6d2&oe=5745DE32" width="560" /></a></div>
<br />
<br />
Αν δεν ξέρεις γαλλικά σου λέω λοιπόν πως το 2016 αν το αντικατοπτρίσεις σημαίνει χαρά !!!! Αρκεί να θες να την βιώσεις !!!! Έτοιμοι;;;;;<br />
<br />
<br />
<span style="color: #cc0000; font-size: large;"> Καλή και χαρούμενη χρονιά φίλοι μου.....</span><br />
<br />
<i><b> Γιώτα</b></i><br />
<br />
yiotamar@gmail.com<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-30677892776098086082015-12-31T01:31:00.003+02:002015-12-31T10:54:08.078+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 21 - 22 - 23 - 24<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα του 2015 . Μια χρονιά που σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη!!!! Μια χρονιά που με ταλαιπώρησε απίστευτα σωματικά και ψυχικά . Μια χρονιά που μου στέρησε πολλές φορές το χαμόγελο , μια χρονιά που μου έφερε νέους φίλους , μια χρονιά δύσκολη οικονομικά , μια χρονιά που είχε περισσότερα δάκρυα παρά χαμόγελα......Ήταν ζόρικος ο χρόνος που πέρασε...μα ήταν δάσκαλος πραγματικός ! Και αυτός ο Δεκέμβρης.....Σαν να ήρθε να μου υπενθυμίσει ότι πήγαινα να ξεχάσω....Ότι κουκούλωνα και έκρυβα τόσον καιρό, ήρθε και μου το ξέθαψε .... Προβλήματα, προβλήματα και πάλι προβλήματα που όμως όταν διαβάσεις λίγο το τι γίνεται στον κόσμο φαντάζουν τόσο ασήμαντα και μικρά.... Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίζονται πνιγμένες στην Μεσόγειο...μικρά παιδιά ξεβράζονται νεκρά σε ακτές, πόλεμος , τρομοκρατία, πείνα, αρρώστιες...και τότε όλη η πίκρα που ένιωθες γίνεται ευγνωμοσύνη. Τότε το δάκρυ μετατρέπεται σε χαμόγελο και η απογοήτευση γίνεται εσωτερική δύναμη. Γιατί ότι κι αν αντιμετωπίζεις έχεις τουλάχιστον το σπίτι σου, την ζέστη σου και στο ψυγείο σου τουλάχιστον τα απαραίτητα . Μα πάνω από όλα έχεις την υγεία σου και τα παιδιά σου είναι κι αυτά καλά και στην τελική αυτό είναι που πραγματικά έχει σημασία...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xat1/v/t1.0-9/941039_1123729270970915_3663011806697795704_n.jpg?oh=d5711a9680375a489ed32f7edc8eb3ae&oe=571770B4" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xat1/v/t1.0-9/941039_1123729270970915_3663011806697795704_n.jpg?oh=d5711a9680375a489ed32f7edc8eb3ae&oe=571770B4" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Την βαρέθηκα την μιζέρια. Λες καλημέρα και σου απαντούν "που την είδες ; " Ρωτάς τι κάνεις και σου απαντούν : ΠΡΟΣΠΑΘΩ ! Σπάνια ακούς ένα είμαι καλά που να συνοδεύεται από ένα χαμόγελο. γύρω μας γίνονται τέρατα και εσύ προσπαθείς;;;;; Τι ακριβώς;;; Όλοι έχουμε προβλήματα. Άλλοι μικρά και άλλοι μεγαλύτερα. Εξάλλου αυτό δε σημαίνει ζωή ;;; Θυμάσαι που τα λέγαμε και <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html" target="_blank">από εδώ ;;;;</a> Κάπου σε ένα από αυτά τα site για την yoga που μπαίνω ,διάβασα πως μια κινέζικη παροιμία λέει πως η ζωή είναι είναι αντίλαλος και ότι της δίνεις σου γυρίζει πίσω. Αν στείλεις αισιοδοξία σου γυρίζει αισιοδοξία , αν στείλεις μιζέρια, σου γυρίζει μιζέρια και πάει λέγοντας . Φανταστείτε αν στείλουμε χαμόγελα , αισιοδοξία και αγάπη τι έχουμε να πάρουμε πίσω...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://40.media.tumblr.com/8903dc4405394b4e564adca54a80834a/tumblr_mzrd0yHGEY1so22nbo1_500.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://40.media.tumblr.com/8903dc4405394b4e564adca54a80834a/tumblr_mzrd0yHGEY1so22nbo1_500.png" height="640" width="508" /></a></div>
<br />
<br />
Τα Χριστούγεννα πέρασαν και ήταν τα πιο ξεκούραστα της ζωής μου. Από την παραμονή μέχρι και την δεύτερη ημέρα δεν έβγαλα από πάνω μου τις πιτζάμες μου. Είχα ανάγκη να κατεβάσω ρολά και το έκανα. Δεν αποδεχτήκαμε κανένα κάλεσμα, δεν καλέσαμε και εμείς κανέναν κι έτσι είχαμε 2 ημέρες απόλυτης ξεκούρασης! Είδα αμέτρητες ταινίες χριστουγεννιάτικες και ευχαριστήθηκα τον <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html" target="_blank">πορτοκαλί μου καναπέ</a> . Επίσης έφαγα και πήρα 1-1,5 κιλό και έχω τσαντιστεί .<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xpt1/v/t1.0-9/1425625_1023730201006227_5328497364523664144_n.jpg?oh=0b2bc8028160ef01ce29a36c348711a1&oe=570F4E45" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xpt1/v/t1.0-9/1425625_1023730201006227_5328497364523664144_n.jpg?oh=0b2bc8028160ef01ce29a36c348711a1&oe=570F4E45" width="438" /></a></div>
<br />
<br />
Όμως έχω αφήσει μια εκκρεμότητα όσον αφορά το Ημερολόγιο Αγάπης και είναι οι 4 τελευταίες ημέρες .<br />
<br />
Στις 21 Δεκεμβρίου λοιπόν η μόνη καλή πράξη που έγινε ήταν να δώσουμε την θέση parking που είχαμε βρει σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που μας ακολουθούσε.<br />
<br />
Στις 22 Δεκεμβρίου κάναμε έκπληξη στον μικρό μας γιο και του κάναμε γενέθλια στο γήπεδο μετά την προπόνηση και τον κάναμε πολύ πολύ χαρούμενο...<br />
<br />
Στις 23 Δεκεμβρίου έκανα προσπάθεια να συγχωρήσω όσους με πίκραναν. Σε κάποιους έκανα την κίνηση να τους τηλεφωνήσω και με κάποιους άλλους απλά ακόμη το προσπαθώ.... Είναι κάτι εντελώς λυτρωτικό που προσπαθώ να κάνω κάθε τέλος του χρόνου για να μπορέσω να ξεκινήσω την νέα χρονιά πιο ανάλαφρη. Να δες κι <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/xmas-love-calendar-day-24.html" target="_blank">εδώ .</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/6873_557849027698643_4861716002005022345_n.jpg?oh=57bb7b5c6f2b56e5d978a5c081bb3e3f&oe=56FFACF6" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/6873_557849027698643_4861716002005022345_n.jpg?oh=57bb7b5c6f2b56e5d978a5c081bb3e3f&oe=56FFACF6" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Την τελευταία σελίδα στο ημερολόγιο την έγραψαν τα παιδιά τα οποία μαζί με άλλους συμπαίκτες τους από την ακαδημία, προτίμησαν να πούνε τα κάλαντα για να μαζέψουν χρήματα για το Χαμόγελο του Παιδιού και μας έκαναν να νιώσουμε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι .<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/734828_1139382199420479_3427144318437282915_n.jpg?oh=03b36d6237dee59ab5479074a2233b21&oe=5710C90D" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/734828_1139382199420479_3427144318437282915_n.jpg?oh=03b36d6237dee59ab5479074a2233b21&oe=5710C90D" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Στα παιδιά μας ανήκει το μέλλον. Αυτά είναι η ελπίδα μας. Θα σας αποχαιρετήσω με τους στίχους από την Αγέλαστη Πολιτεία που παρακολουθήσαμε στην σχολική γιορτή και που για άλλη μια φορά με έκαναν να κλαίω ακούγοντας τους από τα παιδικά όλο αθωότητα χειλάκια.....<br />
<br />
<br />
<span style="color: #3d85c6;"> <span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: medium; line-height: 20.79px; text-align: center;">Άνοιξ' την καρδιά σου, εγώ είμαι εδώ </span><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: medium; line-height: 20.79px; text-align: center;">Στα προβλήματά σου για να σου σταθώ,</span></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">στη νυχτιά , στο σκοτάδι, θα 'μαι φως και σημάδι, θα΄ρθω να σε βρω,</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">να σου πω μη φοβάσαι, πια μονάχος δε θα ΄σαι .... Σ' ΑΓΑΠΩ !!!!!! </span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"></span><br />
<div style="color: #333333;">
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,</span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,</span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">με ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. </span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Δως μου τα όνειρά σου ξέρω να σου πω</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">πως θα τα πετύχεις μ’ ένα μυστικό</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">φτάνει εσύ να πιστεύεις, πάντα να γυρεύεις μέσα στην ψυχή</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">της αγάπης το θαύμα, ξεπερνά κάθε τραύμα και πληγή.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20.79px; text-align: center;">
<div>
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,</span></div>
<div>
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.</span></div>
<div>
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,</span></div>
<div>
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">με ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. </span></div>
<div>
<span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/1B2_ebEeAFA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1B2_ebEeAFA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div>
</div>
</div>
<br />
ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ.......ΜΟΝΟ...... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!!!<br />
<br />
Καλημέρα αγαπημένα μου lolipops<br />
<br />
yiotamar@gmail.com<br />
<br />
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-27607066909553785622015-12-21T10:52:00.001+02:002015-12-21T11:03:05.524+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 18 - 19 - 20<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Σήμερα το πρωινό μας δεν ξεκίνησε καλά. Ο μικρός δεν συνεργαζόταν να ετοιμαστεί για το σχολείο του , εγώ έχασα την υπομονή μου κι έτσι άκουσε τις φωνές μου κι έφαγε αρκετές ξυλιές. Πήγε στο σχολείο λυπημένος νομίζοντας πως είναι το χειρότερο πλάσμα στην γη κι εγώ καθόμουν μέσα στο αυτοκίνητο και παρατηρούσα την συμπεριφορά του στο προαύλιο γεμάτη τύψεις που έχασα έτσι τον έλεγχο πάλι .....Είναι που αύριο έχει τα γενέθλιά του και .....τι να πω. Τα έκανα θάλασσα. :((((<br />
Οι τελευταίες 2 εβδομάδες νιώθω πως δεν τραβάνε καθόλου. Σαν να βγαίνει μια ανεξήγητη ένταση, σαν να έχουμε όλοι κουραστεί....δεν ξέρω. Τσακωνόμαστε στην οικογένεια όλοι με όλους. Σαν να χρειαζόμαστε όλοι ένα διάλειμμα. Αυτό που με τρομάζει είναι πως πιστεύω πως όταν κλείσουν τα σχολεία και μείνουμε περισσότερο στο σπίτι αυτή η κατάσταση θα φύγει εκτός ελέγχου. Ας ελπίζουμε πως θα πέσουν οι τρελοί καθημερινοί ρυθμοί κι έτσι η διάθεση θα ανέβει γιατί αυτές τις ημέρες έχει χτυπήσει κόκκινο. Αλήθεια σε εσάς επικρατεί το ίδιο σκηνικό ;;; Αν ναι, πείτε το μου και εμένα να μην νιώθω τόση απογοήτευση....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.coolnsmart.com/images/01/45459_original.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.coolnsmart.com/images/01/45459_original.jpg" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Κατά τ' άλλα συνεχίζεται κανονικά η καταγραφή καλών πράξεων στο <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/11/2015.html" target="_blank">ημερολόγιό μας</a> . Την Παρασκευή αγοράσαμε λίγα τρόφιμα και τα παραδώσαμε στην ακαδημία ποδοσφαίρου που συμμετείχε στην δράση ενίσχυσης των κοινωνικών παντοπωλείων της πόλης μας.<br />
<br />
Το Σάββατο αγοράσαμε δωράκια για κάποιες υποχρεώσεις που έχουμε και φροντίσαμε να τα αγοράσουμε από κάποιο bazzar του οποίου τα χρήματα θα δωθούν σε συνανθρώπους μας που τα χρειάζονται.<br />
<br />
Την Κυριακή το μόνο που κάναμε ήταν να δώσουμε λίγα κέρματα σε κάποιον πλανόδιο μουσικό που συναντήσαμε στον δρόμο. Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή αλλά δεν θέλω να γράφω ψέμματα για να σας εντυπωσιάσω. Υπάρχουν κάποιες καλές πράξεις που είναι πολύ προσωπικές και για διάφορους λόγους δεν μπορώ να τις μοιραστώ μαζί σας. Όπως το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και σε εσάς. Αυτό το διαπιστώνω στα διάφορα μηνύματα που μου στέλνετε και μου ζητάτε να μην τα κοινοποιήσω. Με έχετε συγκινήσει απίστευτα !!!!<br />
<br />
Είμαστε μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα ! Η πόλη μας έχει φορέσει τα γιορτινά της και απολαμβάνω να κάνω βόλτες στο λιμάνι και στα σοκάκια που οι περισσότεροι τα έχετε γνωρίσει μόνο καλοκαίρι αλλά και αυτήν την εποχή έχουν κάτι το μαγικό !!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xlp1/t31.0-8/12375175_10153478086088962_5453030513207212048_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://scontent.fath3-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xlp1/t31.0-8/12375175_10153478086088962_5453030513207212048_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12376095_10153474358728962_3236257884149731255_n.jpg?oh=b1e5a5ccf5a8c25dadfbd5819803c12c&oe=56DB33ED" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12376095_10153474358728962_3236257884149731255_n.jpg?oh=b1e5a5ccf5a8c25dadfbd5819803c12c&oe=56DB33ED" width="426" /></a></div>
<br />
<br />
Καλημέρα αγαπημένοι μου, Σε 4 ημέρες ε ε έρχονται :)<br />
<br />
<br />
<b><i><span style="color: red;"> Γιώτα</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b>
<b><i><span style="color: red;"> yiotamar@gmail.com</span></i></b><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-63160999576235118642015-12-17T10:58:00.001+02:002015-12-17T11:18:23.874+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 14-15-16- 17 <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έξω χειμώνιασε για τα καλά. Συννεφιά, παγωμένος δυνατός βοριάς τόσο δυνατός , που φέρνει μαζί του και σταγόνες από θάλασσα. Πλέον οι βόλτες με τον σκύλο μου γίνονται αγγαρεία όπως έγραφα και <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/xmas-love-calendar-day-4.html" target="_blank">εκείνη την ημέρα</a> . Τα Χανιά αυτήν την περίοδο έχουν κάτι το....κινηματογραφικό. Από την μια μεριά η θάλασσα αγριεμένη , ο ουρανός να αλλάζει συνεχώς αποχρώσεις και όλο αυτό το σκηνικό με φόντο το ενετικό λιμάνι και από πίσω να δεσπόζουν τα Λευκά Όρη. Υπόσχομαι μια από τις επόμενες ημέρες να πάρω την μηχανή μου και να σας μεταφέρω όλη την μαγεία που σας περιγράφω. Αυτή την περίοδο λοιπόν, μου αρέσει πολύ αυτός ο καιρός. Με βοηθάει να μπαίνω στο κλίμα των ημερών . Μόνο αυτή την περίοδο δεν θέλω το καλοκαιράκι. Μετά τις γιορτές ανυπομονώ για τις Αλκυονίδες και μετράω αντίστροφα για τον ερχομό του καλοκαιριού. Αλλά τι σας λέω; Με μάθατε πια αφού ...<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/t31.0-8/12370847_10153460704168962_1102077198877064685_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/t31.0-8/12370847_10153460704168962_1102077198877064685_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Φωτογραφία από το Σάββατο 12/12/15 από τις καταπληκτικές φωτογραφίες του https://www.facebook.com/ChaniaCreteByNikos/<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: small;"> </span><span style="font-size: small;"> </span><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: xx-small;">Ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης έλεγε πως <b><i><span style="color: red;">δεν υπάρχει βαρύτερη τιμωρία από τούτη: ν'απαντάς στην κακία με καλοσύνη !</span></i></b></span><span style="font-size: xx-small;">Με αυτή την φράση για οδηγό μου πορεύτηκα και κατέγραψα έτσι την 14η ημέρα του ημερολογίου μας. Και ξέρετε κάτι; Ένιωσα τόσο μα τόσο λυτρωτικά και όμορφα... Να βλέπεις απέναντί σου τον άνθρωπο που σε έχει βλάψει να τα χάνει με την αντίδρασή σου την ώρα που του χαμογελάς γλυκά και τον κάνεις να σκέφτεται πόσο άδικος ήταν μαζί σου.Με προσοχή όμως αυτό ε ;;; Μην φανούμε αγαθοί και βλάκες. Πιστέψτε με είναι πολύ γλυκιά αυτή η τιμωρία αλλά μην περιμένετε να μπω σε λεπτομέρειες γιατί είναι κάτι πολύ προσωπικό</span></span><span style="font-size: xx-small;">...</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><br /></span></span></span>
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/74/2c/8f/742c8fcd6dae5ee32ed0eccd86092947.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/74/2c/8f/742c8fcd6dae5ee32ed0eccd86092947.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"> </span></span><span style="font-size: small;">Μια γνωστή μου ψάχνει για δουλειά και έχω βάλει λυτούς και δεμένους να την βοηθήσω. Νομίζω πως κάτι κατάφερα αλλά δεν θέλω να το ξέρει κι έτσι όπως καταλαβαίνετε και πάλι δεν μπορώ να γίνω πιο.... λεπτομερής στις περιγραφές μου. Αυτή ήταν ή 15η ημέρα στο ημερολόγιό μας και θα χαρώ πολύ να δω τα αποτελέσματά της στο πρόσωπο της φίλης μου .</span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"> Η 16η ημέρα ήταν να κάνουμε το τραπέζι σε έναν φίλο και συνάδελφο του που ζει μόνος του και ξέρω πόσο του έχει λείψει το σπιτικό φαγητό. </span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"> Σήμερα το πρωί τα παιδιά πήγαν στο σχολείο όσπρια και ζυμαρικά σε μια πρωτοβουλία του σχολείου να συμμετέχει στην Εβδομάδα Αλληλεγγύης . Η 17η πράξη αγάπης καταγράφηκε πρωί πρωί χωρίς αυτό να σημαίνει πως αρκεί . Εξάλλου έχουμε μια ολόκληρη ημέρα μπροστά μας...</span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"> Αν θες να γελάσεις λίγο διάβασε την καλή πράξη που είχα κάνει ακριβώς πριν από 2 χρόνια <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/xmas-love-calendar-day-17.html" target="_blank">εδώ</a></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"> Αυτά είχα να σας πω αγαπημένοι μου και κάτι ακόμη.... Ενώ όλοι μετράτε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα εγώ μετρώ αντίστροφα για τις 22 Δεκεμβρίου. Αφενός γιατί έχει τα γενέθλιά του το μικρό μου αγοράκι και αφετέρου γιατί μπαίνουμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο.</span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<b style="background-color: white; color: #222222; font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 16px;"> Χειμερινό ηλιοστάσιο 2015</b><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif; font-size: 16px;">: Τρίτη 22 Δεκεμβρίου και ώρα 06:48</span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif; font-size: 16px;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: 16px;"> </span><span style="font-size: small;"> Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;;;;; Από τότε και έπειτα ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ !!!!!!! Από τότε κι έπειτα θα σας τρελάνω γιατί μετράμε πλέον αντίστροφα για το καλοκαίρι !!!!!! </span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Καλημέρα γιορτινά μου lolipops</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: "ubuntu" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> <i><b> Γιώτα</b></i></span></span></span><br />
<br />
<br />
<span style="color: red; font-size: small;"><b> yiotamar@gmail.com</b></span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-size: small;"><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></span>
<span style="font-size: small;"><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<br />
<br /></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-61292636295960807132015-12-14T10:27:00.001+02:002015-12-14T16:06:37.566+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 9-10-11-12-13<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όπως θα έχετε πλέον καταλάβει δεν μπορώ να είμαι συνεπής στις καθημερινές ημερολογιακές μου αναρτήσεις. Μία η κάκιστη σύνδεση με το internet , μια ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος....τώρα τα έπαιξε και το κινητό μου με το οποίο φωτογράφιζα τα πάντα. Γενικά όλα του γάμου δύσκολα. Anyway σήμερα είμαι εδώ να σας μεταφέρω όλες μας τις καλές πράξεις ή τουλάχιστον όσες μπορώ να αναφέρω από εδώ δημόσια...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://theinspiredroom.net/wp-content/uploads/2011/12/joy-gift.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://theinspiredroom.net/wp-content/uploads/2011/12/joy-gift.jpg" height="490" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Την Τετάρτη λοιπόν το μεσημέρι καθισμένοι στο τραπέζι για φαγητό, λέγοντας τα νέα της ημέρας και του σχολείου με ρώτησαν ποια ήταν η καλή πράξη που έκανα σήμερα. Τους είπα πως το ημερολόγιο μας είναι οικογενειακό και πως πρέπει όλοι να κάνουμε καλές πράξεις. Όχι μόνο οι γονείς. Τότε ο μεγάλος που μέσα του λίγο τα έχει μπερδέψει νομίζοντας πως καλό είναι μόνο να δίνουμε χρήματα ή πράγματα σε φτωχούς μου απάντησε :<span style="color: red; font-style: italic; font-weight: bold;"> Μαμά δεν έκανα καλή πράξη σήμερα . Ήθελα να κεράσω ένα παιδάκι αλλά δεν μου έφταναν τα χρήματα. Το μόνο που έκανα ήταν να μαζεύω τα σκουπίδια από το σχολείο. Δεν μπορούσα να τα βλέπω !!!!!!</span><span style="color: red; font-weight: bold;"> </span>Ναι μωρέ το αντράκι μου . Ναι !!!!! Ναι !!!! Ναι !!!! Όπου έβλεπε κάτω πεταμένα χαρτιά και σκουπίδια πήγαινε με δική του πρωτοβουλία στα διαλείμματα και τα μάζευε. Πόσο πιο περήφανη πια;;;; ΠΟΣΟ ;;;;;;<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://media-cache-ec0.pinimg.com/736x/c5/b0/a3/c5b0a3cfd1c9a74ff187d4515bc6608a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://media-cache-ec0.pinimg.com/736x/c5/b0/a3/c5b0a3cfd1c9a74ff187d4515bc6608a.jpg" height="432" width="640" /></a></div>
<br />
<i><br /></i>
<i> </i>Την Πέμπτη προσπάθησα να καταφέρω κάτι σημαντικό που αφορά ένα παιδάκι και θέλω να πιστεύω πως αν τα καταφέρω θα το κάνω πολύ πολύ χαρούμενο ! Δεν θέλω να αναφέρω κάτι παραπάνω γιατί οι γονείς του ή και το ίδιο ίσως το διαβάσουν και χαλάσει η έκπληξη αλλά και η χαρά αφού δεν θα ήθελα με τίποτα να καταλάβουν πως έχω μεσολαβήσει γι' αυτό !<br />
<br />
Την Παρασκευή συγκεντρώσαμε παιχνίδια και παζλ που δεν παίζουν πια και τα δώσαμε για να χαριστούν σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/xmas-love-calendar-day-14.html" target="_blank">όπως τότε σε παλαιότερο ημερολόγιο μας</a><br />
<br />
Το Σάββατο ήταν μια πολύ κρύα ημέρα και έτσι σκεφτήκαμε τα αδέσποτα ζωάκια. Μοιράσαμε λίγο από την σκυλοτροφή του Nero μας σε διάφορα σημεία για τα αδέσποτα σκυλάκια. Σε κάποια μέρη βαλαμε κροκέτες και σε κάποια άλλα αφήσαμε κοκαλάκια . Τα παιδιά την χάρηκαν πολύ την ημέρα αυτή.<br />
<br />
Την Κυριακή επαναλάβαμε την διαδικασία αλλά αυτήν την φορά για τους φτερωτούς μας φίλους. Με λίγους σπόρους και λίγο μπαγιάτικο ψωμί φροντίσαμε τα πουλάκια της περιοχής μας όπως <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/1.html" target="_blank">είχαμε κάνει και τότε</a>.<br />
<br />
Αυτές ήταν οι καλές μας πράξεις. Για άλλους ασήμαντες αλλά για εμάς ιδιαίτερα σημαντικές ώστε να περάσουμε το μήνυμα στα παιδιά μας. Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο !<br />
<br />
Συνεχίζουμε με την ίδια αισιοδοξία την καταγραφή ! Χαίρομαι πολύ και σας ευχαριστώ ακόμη πιο πολύ για την στήριξή σας, για τα μηνύματα που μου στέλνετε, για τις κοινοποιήσεις σας, για τα γλυκά σας λόγια...ΓΙΑ ΟΛΑ !!!!!<br />
<br />
Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια φωτογραφία που κυκλοφορεί στο facebook από το σουβλατζίδικο Πάνθεον στην Ευελπίδων και με κάνει να πιστεύω ακόμη πως υπάρχει πολύ ανθρωπιά γύρω μας!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/11406482_844866882261255_7572183851767566223_n.jpg?oh=a14f6ba3ce8ccd96c4525185085335c7&oe=5719F81A" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/11406482_844866882261255_7572183851767566223_n.jpg?oh=a14f6ba3ce8ccd96c4525185085335c7&oe=5719F81A" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Καλημέρα αγαπημένα μου lolipops ! Να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα γεμάτη από καλές ειδήσεις και καλές πράξεις. Μόνο 11 ημέρες έμειναν !!!!!<br />
<br />
<b><span style="color: red;"><i>Γιώτα</i></span></b><br />
<br />
<b><i><span style="color: red;">yiotamar@gmail.com</span></i></b><br />
<br />
<br />
<br />
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-83111882881140044672015-12-09T10:58:00.000+02:002015-12-09T12:06:26.202+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 4-5-6-7-8<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν ξεκίνησα το φετινό <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/11/2015.html" target="_blank">ημερολόγιο</a> ήθελα να το τηρώ κάθε ημέρα με ευλάβεια. Η σύνδεση μου με το internet όμως είχε άλλα σχέδια. Έτσι, αντί να διαβάζετε κάθε ημέρα τις καλές μας πράξεις από την προηγούμενη Πέμπτη, θα τις διαβάσετε δυστυχώς συγκεντρωτικά ...<br />
<br />
Η Παρασκευή λοιπόν ήταν μια ασφυκτικά γεμάτη ημέρα από θέματα υποχρεώσεων. Η καλή πράξη της ημέρας ολοκληρώθηκε το απόγευμα μετά την προπόνηση των αγοριών όταν πήγαμε σε ένα bazaar για το Χαμόγελο του Παιδιού. Αγοράσαμε μερικά χριστουγεννιάτικα στολίδια και εγώ μία ατζέντα ημερολόγιο που λάτρεψα !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12316467_1011654432213804_2937556591935739554_n.jpg?oh=7eab9535515f979b2c78972a88989b47&oe=56D78592" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12316467_1011654432213804_2937556591935739554_n.jpg?oh=7eab9535515f979b2c78972a88989b47&oe=56D78592" width="480" /></a></div>
<br />
Αυτή ήταν και η 4η καλή μας πράξη για το ημερολόγιο μας ....<br />
<br />
Τα Χριστούγεννα πάντα μα πάντα τα περνούσα με την μητέρα μου. Τα μόνα Χριστούγεννα που δεν είμασταν μαζί, ήταν εκείνα που μόλις είχα γεννήσει το μικρό μου αγοράκι και εκείνη δεν μπορούσε να μας επισκεφθεί λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Τα δεύτερα Χριστούγεννα που τα περάσαμε χώρια ήταν τα περσινά που εκείνη είχε φύγει για πάντα.....Πέρσι λοιπόν, που ήταν τα πρώτα χωρίς εκείνη και ο πόνος χτυπούσε κόκκινο, μίσησα τα Χριστούγεννα και οτιδήποτε θύμιζε αυτή την γιορτή. ΄Oπου πήγαινα και έβλεπα χριστουγεννιάτικα στολίδια μου κοβόταν η αναπνοή και ήθελα να φύγω τρέχοντας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια ημέρα που μπαίνοντας μέσα στο super market παρατήρησα πως στόλιζαν. Με έπιασε ένας δυνατός πόνος στο στομάχι και έφυγα τρέχοντας στο parking, μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο και ξέσπασα σε κλάματα...<br />
<br />
Γενικά όσοι με παρακολουθείτε θα έχετε δει πως παλαιότερα ο στολισμός του δέντρου στο σπιτικό μας, ήταν για εμάς ολόκληρη ιεροτελεστία . Στολίζαμε από νωρίς <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/11/blog-post_27.html" target="_blank">και πάντα με μεγάλη παρέα</a> με αφορμή <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2012/11/blog-post_27.html" target="_blank">την γιορτή των παιδιών μας</a> . Από πέρυσι λοιπόν τα πράγματα άλλαξαν. Αυτό όμως που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η αντίδραση των παιδιών μου και το πόση μεγάλη κατανόηση έδειξαν σε όλο αυτό. Αρκέστηκαν σε ένα μικρό δεντράκι στο δωμάτιό τους που ούτε καν στολίδια<br />
δεν είχε παρά μόνο μια σειρά λαμπάκια. Μόνο αυτό . Σε μια συζήτηση που κάναμε στο αυτοκίνητο πριν λίγες ημέρες με ρωτούσαν πότε θα τους ξαναβάλω το δεντράκι τους στο δωμάτιό τους . Είχαν δεδομένο πως και πάλι δεν θα στολίζαμε. Όταν τους ρώτησα αν θα ήθελαν να στολίσουμε μου απάντησαν πως δεν θέλουν να με βλέπουν λυπημένη και τους αρκεί μόνο το δεντράκι. Η κουβέντα μας έκλεισε με ένα : " <b><span style="color: #cc0000;">Ότι θες εσύ μαμά. Ότι σε κάνει χαρούμενη </span></b>"<br />
<br />
Το Σάββατο πήγαμε σε ένα πάρτυ .Όταν μπήκαμε στο σπίτι, ένα πελώριο πανέμορφο δέντρο δέσποζε στο σαλόνι τους. Τα παιδιά στάθηκαν και το θαύμαζαν αλλά εγώ που τα έχω γεννήσει αυτά τα ματάκια διέκρινα μια μελαγχολία στο βλέμμα τους. Αυτό ήταν σκέφτηκα. Θα πάω τώρα να στολίσω να τους κάνω έκπληξη. Έφυγα τρέχοντας για το σπίτι να ψάξω τις κούτες με τα χριστουγεννιάτικα αλλά εκεί περίμενε εμένα μια έκπληξη ! Ο άντρας μου είχε ήδη βγάλει έξω το δέντρο και είχε αρχίσει να στολίζει !!!!! Και ναι!!!!! ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ !!!! Συγχωρέστε με που δεν τράβηξα καμιά φωτογραφία από τα προσωπάκια τους όταν μπήκαν στο σπίτι και είδαν τα πάντα στολισμένα. Ήθελα να ζήσω κάθε δευτερόλεπτο αυτής της υπέροχης στιγμής μαζί τους. Με την λατρεμένη φαμίλια μου ! Ήμουν τόσο χαρούμενη που είμασταν όλοι τόσο χαρούμενοι ! Και ναι. Η 5η καλή πράξη του ημερολογίου μας ήταν αυστηρά οικογενειακή !!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/l/t1.0-9/12301518_1011665068879407_1750340049508397311_n.jpg?oh=8c50bdf6622fb69562336caaba38424a&oe=56D8BBEE" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/l/t1.0-9/12301518_1011665068879407_1750340049508397311_n.jpg?oh=8c50bdf6622fb69562336caaba38424a&oe=56D8BBEE" width="426" /></a></div>
<br />
Η 6η καλή μας πράξη είχε πολλές μικρές καλές πράξεις όπως το να πάμε σε έναν παιδότοπο και να κεράσουμε ένα ηλεκτρονικό ένα παιδάκι που ήθελε να παίξει και να πάρουμε ωτοστόπ μία κοπελίτσα και να την πάμε στο κέντρο, διαδρομή που ήταν εντελώς αντίθετη από την δική μας .<br />
<br />
Η 7η καλή πράξη έγινε στο σχολείο των παιδιών όπου ο μεγάλος κέρασε έναν συμμαθητή του που ξέρει πως αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και με συγκίνησε ιδιαίτερα μιας και τα χρήματα τα πήρε από τον κουμπαρά του.<br />
<br />
Η 8η καλή μας πράξη αφορά....... καπάκια. Μαζέψαμε τα καπάκια από τα νερά που πίνουμε και τα δώσαμε στο σχολείο όπου τα μαζεύουμε για καλό σκοπό. Όπως σας έχω ξαναγράψει <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/12/xmas-love-calendar-day-23.html" target="_blank">και εδώ</a> δεν πετάμε ποτέ τα καπάκια .ΠΟΤΕ !!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12345448_1011667525545828_2461594891654746671_n.jpg?oh=ce9815b6c2e3a1bfb5fd87f090682800&oe=56E00104" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12345448_1011667525545828_2461594891654746671_n.jpg?oh=ce9815b6c2e3a1bfb5fd87f090682800&oe=56E00104" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Σήμερα ξημέρωσε μια νέα ημέρα. Για να δούμε ποιες καλές πράξεις θα καταγράψουμε στο ημερολόγιό μας για σήμερα.....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://image.slidesharecdn.com/christmassing-along-141215024406-conversion-gate01/95/christmas-sing-along-38-638.jpg?cb=1418611602" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://image.slidesharecdn.com/christmassing-along-141215024406-conversion-gate01/95/christmas-sing-along-38-638.jpg?cb=1418611602" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Καλημέρα φίλοι μου! Καλημέρα Άννα και χρόνια σου πολλά :)<br />
<br />
<br />
<b><i> Γιώτα</i></b><br />
<br />
<span style="color: red;">yiotamar@gmail.com</span></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-16117032950500333772015-12-05T11:24:00.000+02:002015-12-05T11:24:29.821+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 3η<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Οι προηγούμενες ημέρες ήταν τόσο μα τόσο γεμάτες που πραγματικά και δύο 24ωρα να είχα δεν θα έφταναν. Φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη αυτήν την περίοδο. Τις καθημερινές τρέχουμε και δεν φτάνουμε από τις υποχρεώσεις και τα Σαββατοκύριακα είναι πάντα κλεισμένα με πάρτυ παιδικά και όχι μόνο, χριστουγεννιάτικα bazaar, ονομαστικές εορτές, εκδηλώσεις και δεν συμμαζεύεται. Όχι, όχι δεν γκρινιάζω απλώς θέλω να δικαιολογηθώ που η χθεσινή ανάρτηση με την 3η καλή μας πράξη άργησε μια ημέρα.<br />
<br />
Έχω να πω πως χαίρομαι πολύ που ενώ ψάχνουμε να βρούμε ευφάνταστες καλές πράξεις για να γράψουμε στο ημερολόγιό μας, τελικά κάτι γίνεται και έρχονται αυτές και μας χτυπούν την πόρτα. Τι εννοώ;;;<br />
<br />
Προχθές λοιπόν κάνοντας την βόλτα μου με τον <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html" target="_blank">Μαύρο μου</a> με πλησίασε ένας ηλικιωμένος κύριος πολύ στεναχωρημένος και μου είπε πως έχει χάσει το δικό του λαμπραντόρ. Με ρωτούσε αν το έχω δει και μου έδωσε το τηλέφωνό του σε περίπτωση που τύχει να το δω κάπου να τον ειδοποιήσω.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-0/p526x296/12289679_1009941615718419_3009078016986036851_n.jpg?oh=5608098b7b3169702f48aa857e7f496f&oe=5721C43B" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-0/p526x296/12289679_1009941615718419_3009078016986036851_n.jpg?oh=5608098b7b3169702f48aa857e7f496f&oe=5721C43B" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μα δεν είναι σαν το yin yang ?????</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Κατά καιρούς μας επισκέπτονται διάφορα σκυλάκια λόγω του δικού μας, Μάλιστα μια από τις προηγούμενες εβδομάδες ένα πανέμορφο μπεζ λαμπραντόρ μας είχε επισκεφθεί και το είχαμε παραδώσει στον ιδιοκτήτη του. Αλήθεια γνωρίζετε πως πρέπει να δράσετε σε περίπτωση που βρείτε ένα χαμένο σκυλί; Η διαδικασία είναι η εξής απλή : Αν στο κολάρο του σκύλου σας δεν υπάρχουν τα στοιχεία του γραμμένα (όνομα και τηλ. ιδιοκτήτη ) τότε κανονικά θα πρέπει να έχει τσιπάκι το οποίο είναι υποχρεωτικό ! Τότε πηγαίνετε το ζώο στο κοντινότερο κτηνιατρείο και ο κτηνίατρος βρίσκει τον ιδιοκτήτη. Αν δεν υπάρχει τσιπάκι η διαδικασία δυσκολεύει. Τότε φωτογραφίζετε το ζώο και παίρνετε αμπάριζα τα κτηνιατρεία της περιοχής που πιθανά να γνωρίζουν τον ιδιοκτήτη. Αν δεν βρείτε ούτε τότε άκρη τότε αν θέλετε τυπώνετε τις φωτογραφίες και όπου μπορείτε τις κολλάτε ώστε αν τις δει ο ιδιοκτήτης και ενημερώνετε την φιλοζωική .<br />
<br />
Στην περίπτωση του ηλικιωμένου κύριου που ήρθε και με βρήκε τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Φιλοξενήσαμε το σκυλάκι του που μας επισκέφθηκε αργά το βράδυ. Το πανέμορφο σκυλάκι φορούσε κολάρο και έτσι το πρωί το χαμόγελο επέστρεψε ξανά στο πρόσωπο του κύριου Μανώλη. Φαίνεται πως του αρέσει η παρέα του σκυλάκου μας γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που το σκάει για να περάσει την νύχτα του με τον Nero μας. Αυτό που διαπιστώνω κάθε φορά είναι το πόσο καλοί χαρακτήρες είναι τα λαμπραντόρ . Σαν δύο αρσενικά δεν ήταν καθόλου επιθετικά και πέρασαν όλη την νύχτα μαζί αγαπημένοι . Γενικά αυτά τα σκυλιά έχουν παραδειγματική συμπεριφορά που πολλές φορές έχω σκεφτεί ......<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12316500_1009951362384111_63893076757515589_n.jpg?oh=4117590b5aefe431e3b58a1ea42c0913&oe=56DACD33" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://scontent.fath3-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12316500_1009951362384111_63893076757515589_n.jpg?oh=4117590b5aefe431e3b58a1ea42c0913&oe=56DACD33" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Έτσι, στο χαμόγελο του κύριου Μανώλη ολοκληρώθηκε η 3η καλή πράξη του ημερολογίου μας. Καλή σας ημέρα φίλοι μου !<br />
<br />
<br />
<b><i> Γιώτα </i></b><br />
<b><i> <span style="color: red;"> yiotamar@gmail.com</span></i></b><br />
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-7523508107969577912015-12-03T10:52:00.003+02:002015-12-03T10:52:40.484+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΗΜΕΡΑ 2η<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άλλη μια ημέρα καλών πράξεων καταγράφηκε στο <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/11/2015.html" target="_blank">Χριστουγεννιάτικο Ημερολόγιό</a> μας. Άλλη μια ημέρα που ο σκοπός επιτεύχθηκε και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι΄αυτό. Μην περιμένετε να σας περιγράψω κάτι το πολύ ιδιαίτερο ή το εντυπωσιακό. Μόνο μικρές καθημερινές ανθρώπινες πράξεις που σε άλλους μπορεί να φαντάζουν ασήμαντες αλλά για εμάς είναι πολύ πολύ σημαντικές στο να περάσουμε στα παιδιά μας την πραγματική σημασία των Χριστουγέννων.<br />
<br />
Χθές λοιπόν ήταν μια ημέρα από αυτές που είχαν τρομερό τρέξιμο. Μια από αυτές που ξυπνάς νωρίς το πρωί και όταν τελικά πέφτεις σαν τούβλο το βράδυ δεν καταλαβαίνεις πως στο καλό έφυγε έτσι άλλη μια ημέρα... Όταν επιτέλους ξάπλωσα το βράδυ αναρρωτιόμουν αν είχα κάνει κάτι αξιοσημείωτο να αναφέρω εδώ. Πραγματικά το μόνο που είχα κάνει ήταν να δώσω λίγα κέρματα σε έναν ζητιάνο που καθόταν στην έξοδο του super market . Δεν θέλω να σας γράφω ψέματα. Αυτή ήταν η δική μου καλή πράξη.<br />
<br />
Αυτό όμως που αξίζει να αναφέρω, είναι αυτό που μου ανέφερε το μικρό μου δευτεράκι όταν γύρισε από το σχολείο. Μου είπε πως ήταν πολύ ευγενικός για το ημερολόγιο ειδικά με ένα παιδάκι. Το βράδυ που τον ρώτησα τι ακριβώς εννοούσε μου απάντησε πως είναι ένα πρωτάκι που επειδή έχει κάποιο..... " πρόβλημα "κάποια άλλα παιδάκια συνεχώς το πειράζουν και αυτό στεναχωριέται. Χθες λοιπόν ο μικρός μου ήρωας σε όλα τα διαλείμματα είχε αναλάβει ρόλο προστάτη και όταν κάποιος πήγαινε να τον πειράξει αυτός τον έδιωχνε και έλεγε στο παιδάκι να μην στεναχωριέται. Και κάπως έτσι φούσκωσα από περηφάνια !!!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.blogcdn.com/www.parentdish.com/media/2011/01/daily-dish-pick-little-hero-capes-233a-013111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.blogcdn.com/www.parentdish.com/media/2011/01/daily-dish-pick-little-hero-capes-233a-013111.jpg" height="640" width="426" /></a></div>
<br />
<br />
Χθες λοιπόν συγκινήθηκα ιδιαίτερα με τον μικρό μου superman γιατί τελικά διαπιστώνω πως ότι τους λέμε τόσο καιρό με τον πατέρα τους τελικά πιάνει τόπο. Δεν έχει να κάνει καθόλου με το ημερολόγιο αυτό. Έχει να κάνει με το ότι τόσο καιρό φυτεύουμε σπόρους καλοσύνης και είναι ωραίο όταν τους βλέπεις να ανθίζουν. Ναι! Είμαι περήφανη ! Πολύ περήφανη για την 2η σελίδα αυτού του ημερολογίου. Συνεχίζουμε λοιπόν και τα καλύτερα έρχονται !<br />
<br />
Σήμερα 03 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία και θέλω να σας καλημερίσω με μια εικόνα που με γέμισε αισιοδοξία!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12246728_441335546070162_5635730660869241358_n.jpg?oh=a9d4a4efcad8d622d9eb8c89fc13ecc4&oe=56F0A36B" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="432" src="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12246728_441335546070162_5635730660869241358_n.jpg?oh=a9d4a4efcad8d622d9eb8c89fc13ecc4&oe=56F0A36B" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Καλημέρα φίλοι μου ! Μόνο 22 ημέρες έμειναν! ΜΟΝΟ !!!!<br />
<br />
<b><i> Γιώτα</i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<b><i><br /></i></b>
<b><i> <span style="color: red;"> yiotamar@gmail.com</span></i></b></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-26457456373808711822015-12-02T10:07:00.000+02:002015-12-02T11:26:19.747+02:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΗΜΕΡΑ 1η<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν έγραφα προχθές για το <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/11/2015.html" target="_blank">Ημερολόγιο</a> έξω είχε βροχούλα και όλη η ατμόσφαιρα ήταν ιδανική στο να μας προετοιμάζει για τα Χριστούγεννα. Χθες ειδικά το πρωί γύρω στις 06:20 το θερμόμετρο έξω έδειχνε 8 βαθμούς. Το μεσημέρι ανέβηκε στους 20 και το βράδυ στους 12 ενώ τα πρώτα χιόνια φάνηκαν στα Λευκά Όρη. Όχι πολύ...ίσα ίσα που άσπρισαν οι κορυφές. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αν φανταστεί κανείς πως πριν από καμιά δεκαριά ημέρες έκανα μπάνιο στην θάλασσα. Σήμερα ο καιρός προβλέπεται και πάλι ανοιξιάτικος κι έτσι το χιονάκι μάλλον όπως ήρθε θα φύγει. Γενικά δεν είμαι καθόλου φίλη με το κρύο και το χειμώνα γενικά. Ειδικά από όταν μετακομίσαμε στα Χανιά. Όμως εκεί γύρω στα Χριστούγεννα, αλλάζω γνώμη. Ο χειμωνιάτικος καιρός με βάζει πιο πολύ στο γιορτινό κλίμα ....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.brainyquote.com/photos/d/daleevans192175.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.brainyquote.com/photos/d/daleevans192175.jpg" height="412" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Χθες λοιπόν ήταν η επίσημη πρώτη στο ημερολόγιό μας. Μην περιμένετε τίποτα το σπουδαίο, αλλά όπως σας έχω ξαναπεί , απλές καθημερινές μικρές πράξεις που θα μας υπενθυμίζουν το νόημα των Χριστουγέννων και πως πάνω από όλα πρέπει να είμαστε άνθρωποι.<br />
<br />
Στα περισσότερα super market δίπλα από τα ταμεία, υπάρχουν ειδικά κουτιά στα οποία μπορείς να αγοράσεις τρόφιμα και να τα βάλεις εκεί για τα κοινωνικά παντοπωλεία. Αγοράσαμε λοιπόν κάποια τρόφιμα και αυτό ήταν ! Η καλή πράξη της μέρας είχε μόλις ολοκληρωθεί !<br />
\<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.zarpanews.gr/wp-content/uploads/2013/04/koinoniko-pantopoleio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.zarpanews.gr/wp-content/uploads/2013/04/koinoniko-pantopoleio.jpg" height="358" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Θέλω πολύ να σας ευχαριστήσω για το γλυκό καλωσόρισμα που μου κάνατε μετά από τόσον καιρό με τα γλυκά και ενθαρρυντικά σας σχόλια καθώς και για τα μηνύματα στο mail μου.Σας ευχαριστώ πολύ για τις κοινοποιήσεις και την αποδοχή σας. Συνεχίστε να κοινοποιείτε να γίνει γνωστή η προσπάθεια αυτή. Να γεμίσει το internet επιτέλους από καλές ειδήσεις,<br />
<br />
Θέλω να κλείσω αυτήν την ανάρτηση με μια φωτογραφία που μου έφτιαξε την ημέρα από κάποιο μαιευτήριο του εξωτερικού. Αυτές τις ημέρες όσα μωράκια γεννιούνται μπαίνουν σε....κάλτσες !<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/12313901_1087438764623226_4960475774591651209_n.jpg?oh=94bf9516c258e6365130a8b6da925619&oe=56D4EFA0" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/12313901_1087438764623226_4960475774591651209_n.jpg?oh=94bf9516c258e6365130a8b6da925619&oe=56D4EFA0" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Απίθανα;;;; Έλιωσα .....</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Καλημέρα lolipops !!!! Μόνο 23 ημέρες έμειναν<br />
<br />
Σας φιλώ,<br />
<br />
<i><b>Γιώτα</b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b> <span style="color: red;">yiotamar@gmai.com</span></b></i><br />
<br />
<br />
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-16673367047296594642015-11-30T10:23:00.001+02:002015-11-30T10:23:11.945+02:00ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ #2015<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Σήμερα είναι το τελευταίο πρωινό του Νοεμβρίου. Όλα έξω είναι φθινοπωρινά. Πέφτει μια ψιλή βροχή και η υγρασία χτυπάει κόκκινα ! Τα παιδιά πήγαν σχολείο, έφτιαξα έναν διπλό ελληνικό και μετά από πολύ καιρό ανοίγω τον blogger. Τελευταία ημερομηνία δημοσίευσης 10 Ιουλίου 2015......</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.dazzlingwallpaper.com/image/1377346433_lovely_greetings_for_i_miss_you.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.dazzlingwallpaper.com/image/1377346433_lovely_greetings_for_i_miss_you.jpg" height="400" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Τι να πρωτογράψω μετά από τόσο πολύ καιρό;;; Σκέφτομαι άραγε με θυμάστε; Να ξέρατε πόσο μου έχετε λείψει.... Ναι, σήμερα επέστρεψα και έχω έντονη ανάγκη να γράψω.... Θέλω να σας πω πως πέρασα ένα υπέροχο αξέχαστο καλοκαίρι που όσοι με παρακολουθείτε και από το <a href="https://www.instagram.com/yiotoulamar/" target="_blank">instagram </a>και από την σελίδα μου στο <a href="https://www.facebook.com/LollipopFamily/?ref=hl" target="_blank">facebook</a> <span id="goog_2051017305"></span><span id="goog_2051017306"></span><a href="https://www.blogger.com/"></a> δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει. Μετρούσα τους φθινοπωρινούς μήνες 90 , 95, 100 Αυγούστου μέχρι που έχασα το μέτρημα και βάφτισα ΝοβΑύγουστο τον Νοέμβριο (βασικά κάπου το είδα. Νομίζω στο instagram του philou ). Εντωμεταξύ 01 Οκτωβρίου έκανα και μια μετακόμιση για δεύτερη φορά σε λίγους μήνες. Επιστρέψαμε στο προηγούμενο μας σπίτι κι έτσι η μετάβαση ήταν ομαλή για τα παιδιά μας που η αλήθεια είναι πως μας έδωσαν τα καλύτερα μαθήματα ζωής με τον τρόπο που προσαρμόζονται σε όλες τις καταστάσεις. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ήθελα όπως προείπα πολλές φορές να μπω και να μοιραστώ τα νέα μου, μα τα γεγονότα κάθε μα κάθε φορά με προλάβαιναν. Παντού στενάχωρες ειδήσεις και ένα Αιγαίο να καταπίνει ανθρώπινες ψυχές.... Τα άσχημα γεγονότα δεν έχουν τέλος ακόμη και σήμερα. Τρομοκρατία, μίσος, πόνος, εκδίκηση....πόλεμος. Μέσα σε όλα αυτά έρχονται τα Χριστούγεννα. Η γιορτή της αγάπης. Φέτος σκέφτομαι αυτός ο κόσμος πρέπει να τα αναβάλλει, Είναι τόσο μα τόσο υποκριτικό...... Όμως.....τα παιδιά........προσμένουν με τόση λαχτάρα αυτήν την γιορτή και ήδη μετρούν αντίστροφα με μια σπίθα στο βλέμμα που με κάνει να πλημμυρίζω ελπίδα. Γιατί τα παιδιά δεν ξέρουν από μίσος παρά μόνο από ένα "δεν σε έχω φίλο " που το ξεχνάνε το επόμενο μισάωρο.Τι σκατά παθαίνουμε όταν μεγαλώνουμε;;; Πως γεμίζουμε τις ψυχές μας με τόση κακία ;;;</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.lovethispic.com/uploaded_images/58569-Spread-Love.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://www.lovethispic.com/uploaded_images/58569-Spread-Love.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Φέτος περισσότερο από ποτέ έχω ανάγκη να σκορπίσω αγάπη, να νιώσω την αγάπη, να διδάξω την αγάπη στα παιδιά μου , να πάρω αγάπη και να γεμίσω ελπίδα την ψυχή μου που έχει μαυρίσει από αυτά που συμβαίνουν. Έτσι το <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/11/blog-post_30.html" target="_blank">ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ</a> επιστρέφει για τρίτη χρονιά και αυτή την φορά σας θέλω δίπλα μου χωρίς συστολή. Κοινοποιήστε την ιδέα αυτή και βοηθήστε να γεμίσει το internet με αγάπη ! Θέλω να το κάνουμε κίνημα. Να ακουστούμε παντού! Μια καλή πράξη κάθε ημέρα μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν χρειάζονται εντυπωσιασμοί ! Απλές καθημερινές πράξεις αγάπης που θα μας κάνουν να νιώσουμε πιο είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. <span style="color: red;"><b><span style="font-size: large;">Η αγάπη</span></b>.</span>....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Καλημέρα φιλαράκια μου </div>
<div>
<i>Γιώτα</i></div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
yiotamar@gmail.com</div>
<div>
</div>
<div>
</div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-4627641164433817182015-07-10T13:29:00.003+03:002015-07-13T16:28:55.119+03:00Ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στην νότια πλευρά των Χανίων υπάρχει η όμορφη <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2012/07/blog-post_31.html" target="_blank">Παλαιόχωρα</a> . Φημίζεται για το καρναβάλι της και για τις καταπληκτικές της παραλίες με τα κρυστάλλινα και διάφανα λυβικά της νερά . Πηγαίνοντας περνάς υποχρεωτικά από την επαρχία Σελίνου και από την μαρτυρική Κάνδανο .<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.cna.org.cy/imageweb.asp?id=534e2d45b2a046a7b7d4c54d1128a761" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.cna.org.cy/imageweb.asp?id=534e2d45b2a046a7b7d4c54d1128a761" height="424" width="640" /></a></div>
Στις 3 Ιουνίου του 1941 οι Γερμανοί θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατο των 25 στρατιωτών τους στην μάχη που είχε προηγηθεί στις 24 Μαΐου στο φαράγγι της Κανδάνου, εισβάλλουν στο χωριό και γίνεται η μεγάλη σφαγή ! Αφού πρώτα βομβάρδισαν το χωριό, έπειτα οι ναζί μπήκαν και σκότωσαν και τους 180 τότε κατοίκους. Το μένος τους ήταν τόσο μεγάλο που δεν αρκέστηκαν μόνο στην θανάτωση των ανθρώπινων ψυχών αλλά συνέχισαν γκρεμίζοντας και τα χαλάσματα από τα σπίτια που είχαν απομείνει. Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος τους που ενώ παντού γύρω τους είχαν σκορπίσει τον θάνατο, ξεχώριζαν τις πέτρες από τα σπίτια και τις πετούσαν μακρυά ώστε να μην μπορέσει ποτέ να ανοικοδομηθεί ξανά το χωριό. Σκότωναν τα πάντα ! Έμψυχα και άψυχα. Ακόμη και τα ζώα του χωριού. Σκότωναν τα σκυλιά,έσφαξαν τις γάτες και τις κότες, τα γαϊδουράκια ακόμη και τα πουλιά που πετούσαν . Είχαν σκοτώσει όλη την Κάνδανο. Αφού ολοκληρώθηκε η δολοφονική αποστολή τους, τοποθέτησαν 3 επιγραφές. <br />
<br />
Τις δύο πινακίδες – επιγραφές τις τοποθέτησαν οι Ναζί στις εισόδους
της Καντάνου από Χανιά και Παλαιόχωρα. Την τρίτη, που ήταν από μάρμαρο,
την έφεραν στην Κάντανο το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο
που θα κατασκεύαζαν, και ήταν γραμμένες στα Ελληνικά αλλά και τα Γερμανικά.<br />
<br />
<i> Στην πρώτη έγραψαν <b>: “Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών
αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας , γυναίκας και
παιδιά και παπάδες μαζi και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του
μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων , διά να
μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ.” </b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b> </b><b> </b> Η δεύτερη πινακίδα γράφει ι<b>: “Ως αντίποινων των από οπλισμένων
πολιτών ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών
στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος. ”</b></i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://cretalive.s3.amazonaws.com/images/made/-/img/bg/680x382_680_382_imagesremotehttp_cretalive.s3.amazonaws.com860791.jpg.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://cretalive.s3.amazonaws.com/images/made/-/img/bg/680x382_680_382_imagesremotehttp_cretalive.s3.amazonaws.com860791.jpg.jpg" height="358" width="640" /></a></div>
<br />
<i><b> </b> Στην τρίτη την μαρμάρινη έγραψαν <b>:“Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών.”</b></i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://agonaskritis.gr/wp-content/uploads/bfi_thumb/164377-kantanos-2xz8aiaw1b2kqqfx8voumi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://agonaskritis.gr/wp-content/uploads/bfi_thumb/164377-kantanos-2xz8aiaw1b2kqqfx8voumi.jpg" height="388" width="640" /></a></div>
<i><b> </b></i><br />
<i><b> </b></i>Κι όμως....... περνώντας από το χωριουδάκι αυτό, αν δεν ξέρεις, αν δεν δεις τις επιγραφές, αν δεν σου πούνε, τίποτα δεν προδίδει την ιστορία του μαρτυρικού αυτού χωριού. Το χωριουδάκι εκείνο με τους 180 αείμνηστους κατοίκους σήμερα είναι μία περήφανη κωμόπολη 1000 περήφανων κατοίκων. Με τα καφενεία, τις ταβέρνες της μα πάνω από όλα με την ιστορία της. Το πως ξαναχτίστηκε αυτός ο τόπος μετά από τέτοιο ολοκαύτωμα είναι ένα θαύμα !<br />
<br />
Κάθε φορά που πηγαίνουμε στην Παλαιόχωρα λοιπόν και περνούμε από εκεί νιώθω πολλά συναισθήματα. Φρίκη, πόνο, συμπόνοια, λύπη, υπερηφάνεια, δέος, θαυμασμό.... Στο τέλος όμως ο νικητής όλων των συναισθημάτων είναι η ΕΛΠΙΔΑ ! <br />
<br />
Την ιστορία αυτή διηγούμαι αυτές τις ημέρες στα μικρά αγόρια μου. Γιατί τα πράγματα όσο δύσκολα κι αν είναι σήμερα, σε καμιά περίπτωση δεν είναι πιο δύσκολα από αυτά που συνέβησαν τότε. ΕΛΠΙΖΩ!!!!! ! Είμαι αισιόδοξη κι ελπίζω γιατί το χρωστάω σε αυτά τα παιδικά μάτια που με κοιτάζουν μέσα στα μάτια και κρέμονται από τα χείλη μου όταν με ρωτούν: <b><i>μαμά στην τηλεόραση λένε πως θα πεινάσουμε! Είναι αλήθεια;</i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<b><i> </i></b>Πιστεύω πολύ στην Ελλαδίτσα μας ! Αυτός ο πανέμορφος τόπος έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου κι όμως στέκει ακόμη όρθιος ξαναγεννημένος από τις στάχτες του. Αυτός ο τόπος είναι μαγικός ! Είναι λουσμένος με χρώματα ! Τα χρώματα της ευτυχίας ! Σας τα έλεγα και τότε <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/03/blog-post_16.html" target="_blank">εδώ</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_V3scCnGn5vc/TDILnD3Z_sI/AAAAAAAAAEo/cHSA_28JF7I/s1600/%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="558" src="http://2.bp.blogspot.com/_V3scCnGn5vc/TDILnD3Z_sI/AAAAAAAAAEo/cHSA_28JF7I/s1600/%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1.png" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Πρέπει να συνεχίσουμε να ελπίζουμε. Γι'αυτό περιορίστε τον χρόνο που αφιερώνετε σε ειδήσεις και ανοίξτε τα παράθυρά σας να μπει ελληνικός καλοκαιρινός ήλιος, βάλτε καλοκαιρινή μουσική, πηγαίνετε έναν περίπατο στο κέντρο , θαυμάστε την Ακρόπολη , περιπλανηθείτε στην Πλάκα. Όσοι μπορείτε κολυμπήστε, είναι μεγάλο αντικαταθλιπτικό η θάλασσα, παίξτε με τα νεροπίστολα με τα παιδάκια σας, με τα ανηψάκια σας, με τα βαφτιστήρια σας, κάντε πύργους, έναν βραδινό περίπατο μυρίζοντας το αγιόκλημα και τα νυχτολούλουδα στις γειτονιέςκι έπειτα καθίστε σε ένα παγκάκι να φάτε πασατέμπο και χαμογελάστε λίγάκι μωρέ. <br />
<br />
<b><span style="color: red;"> Και επιτέλους αδράξτε επιτέλους αυτή την ρημάδα την μέρα!</span></b><br />
<br />
<br />
Επίσης καλό θα ήταν όσοι έχετε εξοχικά σπίτια ανοίξτε τα για φίλους και συγγενείς και φιλοξενήστε όσους περισσότερους μπορείτε. Στρωματσάδα! Όπως γινόταν παλιά. Θυμάστε ;<br />
<br />
Θα περάσει κι αυτό όπως τόσα και τόσα.<br />
<br />
Το μόνο χρέος που με βαραίνει σαν ελληνίδα δεν είναι αυτό που διαπραγματευόμαστε σαν λαός αλλά αυτό που έχω προς τα παιδιά μου . Όχι το υλικό! Εκείνο το ηθικό! Να μην τα φοβίζω, να μην τα αποκαρδιώνω, να τα αφήνω να κάνουν μεγάλα όνειρα! Τεράστια ! Να τα διδάξω τις αξίες της ζωής..... Που δεν μετριούνται σε ευρώ κι ούτε με άλλα νομίσματα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-o3CxDvNyIgk/VaNg22Pwe4I/AAAAAAAAC4M/240mISTNcVA/s1600/IMG_84578288971167.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="468" src="http://2.bp.blogspot.com/-o3CxDvNyIgk/VaNg22Pwe4I/AAAAAAAAC4M/240mISTNcVA/s640/IMG_84578288971167.jpeg" width="640" /></a></div>
<br />
Δυστυχώς διαπίστωσα πως κάποιοι πίστευαν οτι οι αξίες και τα ιδανικά μας κρύβονται σε έναν τραπεζικό λογαριασμό. Αυτοί είναι που αυτές τις ημέρες υποφέρουν περισσότερο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-lhk5KTEmTRo/VaNhPSsFqxI/AAAAAAAAC4U/nYQ_C2-ua_w/s1600/IMG_80417555685326.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://3.bp.blogspot.com/-lhk5KTEmTRo/VaNhPSsFqxI/AAAAAAAAC4U/nYQ_C2-ua_w/s640/IMG_80417555685326.jpeg" width="640" /></a></div>
<br />
Ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά μην ξεχνάτε πως ο Ιούλιος φτάνει στα
μισά του όπου να ναι. Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν!!!!!!
Μην το ξεχνάτε ! Θα τα καταφέρουμε κι εμείς οπως η μαρτυρική Κάνδανος.<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: red;"> Προς Θεού όμως ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ. </span></b><br />
<b><span style="color: red;"><i> </i></span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-LCdJliWBPcM/Un-ZujpPHwI/AAAAAAAAA1M/4CGnCrY8-KA/s1600/944628_631778746835270_925076095_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-LCdJliWBPcM/Un-ZujpPHwI/AAAAAAAAA1M/4CGnCrY8-KA/s1600/944628_631778746835270_925076095_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<i><b> Με πολλή αγάπη,</b></i><br />
<i><b> Γιώτα</b></i><br />
<br />
<i><b> yiotamar@gmail.com </b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b> </b></i></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-69362721700326453012015-06-28T18:25:00.003+03:002016-06-21T15:00:51.199+03:00YOLO !!!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
39+1<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p403x403/13521952_1130259037020009_4541683042014878905_n.jpg?oh=02fd0df033e9d19a9efef3e780accdbc&oe=57CD624A" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="526" src="https://scontent.fath4-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p403x403/13521952_1130259037020009_4541683042014878905_n.jpg?oh=02fd0df033e9d19a9efef3e780accdbc&oe=57CD624A" width="640" /></a></div>
<br />
Είναι μεσάνυχτα Σαββάτου και η τηλεόραση είναι ανοιχτή και σπέρνει πανικούς για να θερίζει τρόμους ! Μετά από καμμιά δεκαριά έκτακτα δελτία την κλείνω. Αρνούμαι πεισματικά να το παίξω αυτό το παιχνίδι καιρό τώρα. Είναι η άμυνά μου αυτή . Είναι η δύναμή μου. Ανάβω λίγα αρωματικά κεριά λεβάντας , βάζω χαμηλά Joe Cocker και ξεκινάω να γράφω αυτήν την ανάρτηση. Αν λειτουργείς και εσύ όπως κι εγώ και αν δεν θες να ακούς άλλο για το δημοψήφισμα, κάτσε να με διαβάσεις και σου υπόσχομαι λίγα λεπτά αισιοδοξίας !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://scrapbookoftruthdotnet.files.wordpress.com/2014/04/0002491_yolo_you_only_live_once_blue_text.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://scrapbookoftruthdotnet.files.wordpress.com/2014/04/0002491_yolo_you_only_live_once_blue_text.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν άκρως εορταστική για το σπιτάκι μας ! Είχε γενέθλια στις 20 ο κανακάρης μας και στις 22 είχα εγώ. Έκλεινα τα 39 + 1 μου χρόνια. Δεν θέλω γέλια παρακαλώ, τα είπαμε και <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2014/06/39.html" target="_blank">πέρυσι</a>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Hlg3Cft5heA/VZDrPxBeizI/AAAAAAAAC30/wCuAFz8aH-0/s1600/8ee04ef6aecd94c883dfe6d107b3ef70.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="585" src="https://1.bp.blogspot.com/-Hlg3Cft5heA/VZDrPxBeizI/AAAAAAAAC30/wCuAFz8aH-0/s640/8ee04ef6aecd94c883dfe6d107b3ef70.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Η καλύτερη δεκαετία στην ζωή μιας γυναίκας είναι από τα 39 στα 40 .Τι λέγαμε; Α! Ναι ! Στις 20 του Ιούνη θα γινόταν κι ένα άλλο κοσμοϊστορικό γεγονός ! Θα τραγουδούσε ο Robbie Wiliams για πρώτη φορά . Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα πω πως το αγόρι αυτό είναι κρυφός μου έρωτας όχι τόσο για τα τραγούδια του ή την φωνή του αλλά για την τρέλα που έχει το βλέμμα του. Τρελή fan από τα παλιά μαζί του και ειδικά μετά το ντουέτο του με την Nicole Kidman στο something stupid που μέχρι την βραδιά της συναυλίας ονειρεύομουν λέει ότι θα με σηκώσει και θα μου το τραγουδάει κοιτώντας με στα μάτια #μη_γελάτε!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-S79cEh_IRaU/VZAHklbRySI/AAAAAAAAC14/4Krm9AvHEJ0/s1600/IMG_20150621_141643.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="612" src="https://3.bp.blogspot.com/-S79cEh_IRaU/VZAHklbRySI/AAAAAAAAC14/4Krm9AvHEJ0/s640/IMG_20150621_141643.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
Έβλεπα από καιρό την διαφήμιση για το αγόρι, μουρμούριζα κάτι δικά μου, έπειτα οι ενοχές του να λείπω στα γενέθλια του παιδιού μου έσβηναν κάθε έλπίδα. Για δες καιρό που διάλεξε.... Ωστόσο είχα και εγώ γενέθλια οπως προείπα. Από τότε που έκανα τα παιδιά μου τα μόνα γενέθλια που είχαν πλέον νόημα ήταν τα δικά τους. Κι επειδή τα δικά μου είναι ακριβώς 2 ημέρες μετά του παιδιού μου πάντα περνάνε στο ντούκου! Αυτή την φορά όμως δεν είχα απλώς γενέθλια. Έμπαινα στα 39 +1 και ενώ δεν πίστευα ότι θα με τάραζε ποτέ ένας αριθμός, τελικά έκανα λάθος.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-7maW8l401n0/VZARftEsj6I/AAAAAAAAC3Y/1nfu9OKcAcw/s1600/40_years_old_4_25x5_5_paper_invitation_card-raf2a301d1fd64680ac52fa00116d2d04_zk91q_512.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-7maW8l401n0/VZARftEsj6I/AAAAAAAAC3Y/1nfu9OKcAcw/s640/40_years_old_4_25x5_5_paper_invitation_card-raf2a301d1fd64680ac52fa00116d2d04_zk91q_512.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Περίπου ένα μήνα πριν μου ηρθαν αυτόματα κάποιες σκέψεις του τύπου τι κατάφερα μέχρι τώρα στη ζωή μου; Κι εκεί που έκανα τους απολογισμούς μου αυθόρμητα μου ήρθαν οι στίχοι της Μαρινέλλας : Τι έκανα για πάρτυ μου τι έκανα για μένα ;;;;;;; Από τότε που γέννησα τα παιδιά μου έγινα κομπάρσος της δικής μου ζωής ! Σταμάτησα να ονειρεύομαι για μένα, να θέτω προσωπικούς στόχους, να κάνω δικά μου προσωπικά πράγματα που με ευχαριστούν. Έπαψα να είμαι η Γιώτα και έγινα η μαμά τους .Έτσι με ξέρει ο πολύς ο κόσμος. Στην καλύτερη είμαι η γυναίκα του άντρα μου. Ο άντρας μου εντωμεταξύ από όταν αποκτήσαμε τα παιδιά κατάφερε να πάρει προαγωγή στην δουλειά του, να μείνει έναν χρόνο μόνος του στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρό του αλλά και να πάρει και μεταπτυχιακό. Εγώ; Που ήμουν εγώ;;;; Ενώ καμάρωνα για όλα τα παραπάνω ξαφνικά ένιωσα η γυναίκα πίσω από τον άντρα. Για την ακρίβεια η γυναίκα πίσω από τους άντρες μου.Όχι δεν μετανιώνω στιγμή για όλα αυτά, το αντίθετο. Μετανιώνω που ενώ έπαιξα τον ρόλο μου ως μάνα κυρίως και ώς συζύγου, ξέχασα να είμαι γυναίκα. Να είμαι εγώ ! Είδες πως μπορεί να σε αναστατώσει μια συναυλία ;;;<br />
<br />
<br />
Εκείνες τις ημέρες είχα μια συζήτηση με μια φίλη σχετικά με τα γενέθλια μου.Με ρώτησε πως θα ήθελα να περάσω εκείνη την ημέρα ή τελος πάντων αν μπορούσα να ζητήσω ένα δώρο από το σύμπαν ποιο θα ήταν αυτό. Της απάντησα πως μετά από την πολύ δύσκολη για εμένα χρονιά , (δες <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html" target="_blank">εδώ</a> ) είχα τρομερή ανάγκη να μείνω εντελώς μόνη μου για 2- 3 ημέρες. Της είπα πως επίσης θα ήθελα να μπορούσα να πάω στην συναυλία, πως ήθελα να χορέψω, να τσιρίξω σαν εφηβη και να βρεθώ με φίλους που έχουμε καιρό να τα πούμε και μου έχουν λείψει. Εκείνες τις ημέρες χάζευα τα εισητήρια για την συναυλία και ήταν απαγορευτικά.για τα οικονομικά μας αυτήν την περίοδο γιατί έπρεπε να υπολογίσω και τα μεταφορικά μου από το νησί .Ούτε παρέα έβρισκα για την συναυλία οπότε το άφησα στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν ένα ακόμη απωθημένο.Οι μέρες περνούσαν, η διαφήμιση για την συναυλία είχε αρχίσει να με εκνευρίζει πλέον αφού μου θύμιζε πως δεν μπορούσα να πάω μέχρι που ένα βράδυ μιλώντας στο τηλέφωνο με τον άντρα μου μου λέει πως ο κουμπάρος μου θα μου έδινε το εισητήριό του αφού θα έμπαινε για ένα προγραμματισμένο χειρουργείο κι έτσι δεν θα μπορούσε να πάει. Άκουγα καλά; Είχα ήδη το εισητήριό μου; Κάτι γινοταν εκεί πάνω επιτέλους. Κάποιος πρέπει να άκουσε όταν τραγουδούσα το τραγούδι της Μαρινέλλας;<br />
<br />
Έψαχνα παρέα και δεν έβρισκα κάποιον να πάμε μαζί. Ο κουμπαρούλης μου, μου βρήκε άλλο ένα εισητήριο αλλά και πάλι δεν έβρισκα κάποιον μιας και οι φίλοι μου είχαν ή γάμους ή γενέθλια ή βαφτίσια και άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις. έβλεπα την πηγή και δεν μπορούσα να πάω να ξεδιψάσω. Να μην τα πολυλογώ, μια πολύ ωραία μέρα με παίρνει ο Νίκος και μου λέει πως το χειρουργείο αναβλήθηκε και έτσι θα είχα παρέα και μάλιστα την καλύτερη ! Το σύμπαν είχε αρχίσει να ακούει τα θέλω μου κι έτσι κι εγώ συνέχιζα να τρίβω το λυχνάρι μου. Όσο έτριβα οι επιθυμίες μου έπαιρναν μορφή . Θα πήγαινα Αθήνα μία μέρα πριν την συναυλία με το C 130 και έτσι το κόστος της μεταφοράς δεν με απασχολούσε πια..Ο άντρας μου κατέβηκε στο νησί και θα πρόσεχε τα παιδιά μας (να δει και τι τραβάω μόνη μου τόσον καιρό).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-B58H9CMBOXY/VZAJ-QpxsHI/AAAAAAAAC2M/_cevdw4rAfc/s1600/IMG_20150628_174823.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-B58H9CMBOXY/VZAJ-QpxsHI/AAAAAAAAC2M/_cevdw4rAfc/s640/IMG_20150628_174823.JPG" width="482" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Όταν έφευγα και χαιρετούσα το παιδί μου που θα είχε γενέθλια την επόμενη μέρα, τον είδα κάπως προβληματισμένο. Του είπα πως αν μου το ζητήσει δεν θα πήγαινα πουθενά ! Τότε το 10χρονο μου είπε πως έπρεπε να πάω γιατί ποτέ δεν κάνω κάτι στα δικά μου γενέθλια . Μανούλα σου αξίζει ! Κάνε κάτι και για εσένα ! Πήρα σαν φυλαχτό την πιο ωραία απάντηση και έφυγα........<br />
<br />
Φτάνοντας στο σπίτι μου στην Αθήνα έκλεισα την πόρτα και ένιωσα τόσο.... ελέυθερη ! Για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια τουλάχιστον θα είχα τρεις ημέρες μόνο για μένα. Μόνο για μένα; Γιούχου Γιούχου Γιούχουουου !!!!!!!!!!!! Με τις φίλες μο πολλές φορές λέμε πως ειλικρινά δεν θυμόμαστε πως ήταν η ζωή μας πριν από τον γάμο μας και ιδιαιτέρως πριν από τα παιδιά μας . Σαν να μια μαγική γόμα να είχε σβήσει το παρελθόν μας. Μέχρι που έκλεισε πίσω μου η πόρτα. Αυθόρμητα ήρθε όλη η προ γάμου και παιδιών ζωή μπροστά μου....<br />
<br />
Πέρασα μαγικά όλες τις ημέρες ! Έζησα την κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο που μου χαρίστηκε. Πρώτα από όλα κοιμήθηκα. Σάπισα στον ύπνο για την ακρίβεια και εκεί κατάλαβα πόσο ανάγκη τον είχα τον μπαγάσα. Έκανα μπάνιο χωρίς να με ενοχλεί κανείς, κυκλοφορούσα τσιτσίδι , κοιμήθηκα τσιτσίδι έφαγα μόνο βλακείες παρόλο που είχα προτάσεις για τραπεζώματα. Ήμουν μόνη μου ! ΜΟΝΗ ΜΟΥ !!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-b0AI-ep9Z90/VZAKhH7uw1I/AAAAAAAAC2U/QavIrV0Si_g/s1600/DSC_6189.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-b0AI-ep9Z90/VZAKhH7uw1I/AAAAAAAAC2U/QavIrV0Si_g/s640/DSC_6189.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
Η μέρα της συναυλίας ήταν ακόμη πιο ωραία ! Ο Robbie ήταν καλύτερος από τις προσδοκίες μου. We let him entertain us και το έκανε με το παραπάνω .Πήγαμε στην Μαλακάσα με μηχανές και το καλύτερο; Η αδελφή του Νίκου του έδωσε 2 εισητήρια για Pitch A που σήμαινε ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΙ !!!!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-hXiOwL6H4OM/VZAPdABLFeI/AAAAAAAAC3E/-BbUYMbt-XE/s1600/IMG_20150621_153348.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="562" src="https://3.bp.blogspot.com/-hXiOwL6H4OM/VZAPdABLFeI/AAAAAAAAC3E/-BbUYMbt-XE/s640/IMG_20150621_153348.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Πέρασα αξέχαστα και ευχαριστώ πολύ τον κουμπαρούλη μου για ένα από τα ωραιότερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ. Όλα είχαν την μαγεία τους εκείνη την βραδιά ακόμη και τα σουβλάκια που φάγαμε στο Γκάζι όλοι παρέα μετά την συναυλία μου φάνηκαν ότι πιο νόστιμο έχω φάει . Όσο για τον RW κλείσαμε άλλο ένα ραντεβού σε 18 μήνες από τώρα γιατί 2 ώρες μαζί του ήταν πολύ λίγες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qu3JxOB200U/VZAP1GMhfyI/AAAAAAAAC3M/tmxXefLciuI/s1600/IMG_20150628_181258.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-qu3JxOB200U/VZAP1GMhfyI/AAAAAAAAC3M/tmxXefLciuI/s640/IMG_20150628_181258.JPG" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να συνέλθω .Όλο μου το κορμί και ιδίως τα πόδια μου πρήστηκαν και πονούσαν τόσο πολύ . Που πας ρε Καραμήτρο σκεφτόμουν και χαμογελούσα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-MpZUPPi8frg/VZDqlkNgDlI/AAAAAAAAC3s/s6a5jjbLWE4/s1600/IMG_20150628_224732.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-MpZUPPi8frg/VZDqlkNgDlI/AAAAAAAAC3s/s6a5jjbLWE4/s640/IMG_20150628_224732.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Δεν το έβαλα κάτω. Επιστρατεύτηκα ότι βρήκα σε μπαρμπα- Στάθη από το ψυγείο και δεν άφησα δευτερόλεπτο να πάει χαμένο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-DTv2OF4iRd0/VZALFq8YyRI/AAAAAAAAC2c/8_C6wiSkHp0/s1600/DSC_6187.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-DTv2OF4iRd0/VZALFq8YyRI/AAAAAAAAC2c/8_C6wiSkHp0/s640/DSC_6187.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
Η Κυριακή ήταν μια πολύ γεμάτη ημέρα μιας και ήταν από το πρωί αφιερωμένη σε φίλους. Φίλους που τους αφιέρωσα τον χρόνο που τους άξιζε, χωρίς να βιάζομαι να γυρίσω, χωρίς να με ενδιαφέρει η ώρα. Ο καλύτερος επίλογος γράφτηκε το απόγευμα της Κυριακής σε έναν μαραθώνιο καφέ στο Μοναστηράκι με έναν αγαπημένο μου φίλο που είχαμε χαθεί για χρόνια προσπαθώντας να αναπληρώσουμε όλο τον χαμένο καιρό .<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-_A6_Uk8OLAI/VZALn2wvJHI/AAAAAAAAC2k/Nle4Icfmdrw/s1600/IMG_144725215029345.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://4.bp.blogspot.com/-_A6_Uk8OLAI/VZALn2wvJHI/AAAAAAAAC2k/Nle4Icfmdrw/s640/IMG_144725215029345.jpeg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Γύρισα πίσω ανήμερα των γενεθλίων μου με το αεροπλάνο γιατί είμαι πολύ <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2014/10/blog-post.html" target="_blank">γενναία </a>τελικά . Τα 39 +1 μου τα καλωσόρισα πλήρης και τόσο μα τόσο ευτυχισμένη. Το μονο πια που ήθελα ήταν να τρέξω κοντά τους και να κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά ! Γιατί μου έλειψαν πολύ ! Γιατί δεν αλλάζω την ζωή μου μαζί τους και με μια υπόσχεση στον εαυτό μου πως από εδώ και στο εξής να γίνω συμπρωταγωνίστρια και όχι πια κομπάρσος στο έργο της ζωής μας.<br />
<br />
Πέρισυ τόλμησα για πρώτη μου φορά κι έθεσα κάποιους στόχους. Για να δούμε τι έκανα :<br />
<ol style="text-align: left;">
<li>Πολλές πολλές χαρές. Δεν αντέχει η καρδούλα μου άλλες στενοχώριες.(<span style="color: red;"> η αλήθεια είναι πως η καρδούλα αυτή άντεξε πολλές ακόμη στεναχώριες αλλά έζησα και πολλές πολλές χαρές)</span></li>
<li>Να πετάξω με αεροπλάνο ώστε να ξεπεράσω την φοβία μου (<span style="color: red;"> χα ! Εκτός τα εσωτερικά έκανα και 2 ταξίδια στο εξωτερικό. Το τερμάτισα λέμε! Αμέ ) </span></li>
<li>Να κάνω περισσότερα πράγματα για εμένα <span style="color: red;">( νομίζω πως η σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη απάντηση )</span></li>
<li>Να κάνω ένα ταξίδι τουλάχιστον στο εξωτερικό <span style="color: red;">( Κατάφερα να πάω στην Γαλλία-Λυών και στην Γερμανία</span> <span style="color: red;">- Μόναχο</span> <span style="color: red;">)</span></li>
<li>Να καταφέρω να διαβάζω ένα βιβλίο τον μήνα <span style="color: red;"> Εδώ τζίφος !!!</span></li>
<li>Να περνώ περισσότερο και πιο δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά<span style="color: red;"> ΝΑΙ! Τα κατάφερα κι εδώ</span></li>
<li>Να βλέπω πιο πολύ τους φίλους μου (<span style="color: red;">Είχα τεράστια ανάγκη με τα τόσα προβλήματα να απομονωθώ</span> <span style="color: red;">κι έτσι έβλεπα μόνο τους πολύ πολύ κολλητούς μου )</span></li>
<li>Να γίνω πιο οργανωτική <span style="color: red;">(έγινα αναγκαστικά αφού ολα περνούσαν από μένα )</span></li>
<li>Να μην αμελώ τις ιατρικές εξετάσεις μου <span style="color: red;">( εδώ γελάνε )</span></li>
<li>Να μην φοβάμαι να κάνω μεγάλα όνειρα για το μέλλον <span style="color: red;">( Ναι ! Ναι ! Ναι! )</span></li>
<li>Να μετριασω τον παρορμητισμο μου.<span style="color: red;">( δεν ξέρω πια αν θέλω να το κάνω. Σ' όποιον αρέσουμε )</span></li>
<li>Να λέω περισσότερα όχι <span style="color: red;">( Το έκανα και είναι εθιστικά ωραίο )</span></li>
<li>Να χάσω επιτέλους αυτά τα 5 ρημαδοκιλά και να μην τα ξαναπάρω . ΠΟΤΕ ! Ε μα ...<span style="color: red;">( Η ιστορία έχει ως εξής: Πήρα άλλα 5 τα οποία και έχασα και έτσι τα ρημαδοκιλά ΕΚΕΙ ακόμη )</span></li>
<li>Να πάψω να κάνω αρνητικές σκεψεις <span style="color: red;">(είμαι σε πολύ καλό δρόμο )</span></li>
<li>Να γράφω περισσότερο στο blog μου <span style="color: red;">(το προσπαθώ μα........ )</span></li>
<li>Να μην γκρινιάζω <span style="color: red;">( εδώ κι ένα μήνα</span> <span style="color: red;">το έκοψα μαχαίρι )</span></li>
<li>Να μην χάνω την υπομονή με παιδιά μου <span style="color: red;">( το παλεύω...#προεφηβεία )</span></li>
<li>Να πιστέψω περισσότερο σε μένα <span style="color: red;">( πιο πολύ δεν γίνεται )</span></li>
<li>Να γυμνάζομαι περισσότερο <span style="color: red;">( χαχαχαχαχα και ξανά χαχαχαχα!!! Αυτά )</span></li>
<li>Να πίνω τουλάχιστον 2 λίτρα νερό την ημέρα <span style="color: red;">( το τηρώ αλλά τώρα τελευταία....)</span></li>
<li>Να μιλάω λιγότερο και να ακούω περισσότερο <span style="color: red;">( το προσπαθώ )</span></li>
<li>Να βγαίνω κ γενικά να περνάω περισσότερο χρόνο με τον husband <span style="color: red;">(καλέ ολόκληρο ταξίδι έκανα για εκείνον )</span></li>
<li>Να διώξω τους δαίμονες που με στοιχειώνουν <span style="color: red;">( ξουξούδια από καιρό )</span></li>
<li>Να με αγαπώ περισσότερο <span style="color: red;">( πολύ όμως )</span></li>
<li>Να με δικαιολογώ περισσότερο <span style="color: red;">( done )</span></li>
<li>Να μην με επηρεάζει καθόλου η γνώμη των άλλων <span style="color: red;">( καθόλου; χμμμ λίγο ναι )</span></li>
<li>Να κάνω μικρές αποδράσεις <span style="color: red;">(done )</span></li>
<li>Να μην μετακομίσω τον Ιούλιο<span style="color: red;"> ( τελικά μετακόμισα τον Νοέμβριο καιμέχρι τον Σεπτέμβριο θα ξαναμετακομίσω. Δυστυχώς..... )</span></li>
<li>Να τα καταφέρω αυτόν τον χειμώνα <span style="color: red;">( Τα κατάφερα λέει....Είμαι πολύ περήφανη για εμένα. Ξέρω τι λέω #κάτιδικάμου)</span></li>
<li>Να είναι όσοι αγαπώ καλά <span style="color: red;">(αυτό δεν είναι στο χέρι μου )</span></li>
<li>Να φτιάξουν τα οικονομικά μου <span style="color: red;">( #δημοψήφισμα)</span></li>
<li>Να αγοράσουμε κάποτε ένα σπίτι <span style="color: red;">( θα γίνει κι αυτό. Μέχρι τότε θα τρίβω το λυχνάρι μου )</span></li>
<li>Να κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια <span style="color: red;">( καλά το πάω.... )</span></li>
<li>Να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους <span style="color: red;">( έγινε κι αυτό πολύ πρόσφατα )</span></li>
<li>Να μου δωθούν ευκαιρίες <span style="color: red;">( μπα, τίποτα )</span></li>
<li>Να αποκτήσω κάποτε το Kitchen Aid το χρωματιστό <span style="color: red;">(κάποτε είπα, δεν είπα πότε )</span></li>
<li>Να γνωρίσω ένα καινούριο μέρος<span style="color: red;"> ( γνώρισα την Λυών και την λάτρεψα )</span></li>
<li>Να ξεκουράζομαι περισσότερο <span style="color: red;">( ήταν πολύ κουραστική χρονιά )</span></li>
<li>Να ξαναβρώ σιγά την ευτυχία <span style="color: red;">( ήδη την βρήκα... ) </span></li>
</ol>
</div>
<br />
<br />
Η ζωούλα μας είναι πολύ μικρή . Πάρε μια απόφαση και κάνε επιτέλους μια τρέλα που θα είναι όλη δική σου! Όχι μόνο μια φορά. Πολλές ! Χωρίς τύψεις ! Γιατί το αξίζεις1 Υπόσχεση;;;; <br />
<span style="color: red;"><i><b> Ζεις μονάχα μια φορά μα αν το κάνεις σωστά, μια φορά είναι αρκετή!!!!</b></i></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"> YOLO ρε YOLO !!!! </span></b></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/-jWABXhnDfA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/-jWABXhnDfA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<div>
<br />
<i> Με αγάπη.......... <b>Γιώτα </b></i><br />
<br />
yiotamar@gmail.com<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-70642588570660960692015-06-04T11:45:00.000+03:002015-06-04T16:35:07.654+03:00Τα δικά μου γεμιστά !!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι κάποια φαγητά που σου ξυπνάνε πολύ έντονες μνήμες . Να περνάς ας πούμε έξω από ένα σπίτι και να σου μυρίζει ένα φαγάκι και να γυρίζει η ζωή σου πίσω 30 ολόκληρα χρόνια. Να θυμάσαι καλοκαίρια, διακοπές με τα ξαδέλφια στο χωριό , κάπου στα μέσα του Ιούλη και να γυρίζετε από την θάλασσα με το λεωφορείο κουρασμένοι και ξελιγωμένοι στην πείνα. Ένα γρήγορο μπάνιο έξω στην αυλή με το λάστιχο με τον αυτοσχέδιο ηλιακό (βαρέλι ) και έπειτα να καθόμαστε στο στρωμένο τραπέζι κάτω από την σκιά της κληματαριάς και να τρώμε τα υπέροχα γεμιστά της θείας Ελένης . Όλα τα υλικά εκτός από τις πατάτες και το ρύζι ήταν από τον κήπο της γιαγιάς. Ο δυόσμος, οι τομάτες, οι πιπεριές , τα κολοκύθια , οι μελιτζάνες.... Να τρώμε και να γελάμε δυνατά με διάφορες βλακείες και εκείνη να μας μαλώνει να μην κάνουμε φασαρία γιατί είναι μεσημέρι. Έπειτα να μας βάζουν με το ζόρι να κοιμηθούμε . Αχ τι βάσανο κι αυτό με τον υποχρεωτικό μεσημεριάτικο ύπνο πάνω στο τσακίρ κέφι...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-F_Ad4-Wq-Nc/VW86-_AblAI/AAAAAAAAC1I/2rVCHbeFk2g/s1600/DSC_5773.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://4.bp.blogspot.com/-F_Ad4-Wq-Nc/VW86-_AblAI/AAAAAAAAC1I/2rVCHbeFk2g/s640/DSC_5773.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
Όλα αυτές οι θύμισες από ένα ταπεινό φαγάκι. Τα λατρεμένα γεμιστά ! Η απόλυτη καλοκαιρινή γεύση. Οι πρώτες μου προσπάθειες να τα μαγειρέψω θα έλεγα ήταν σκέτη αποτυχία. Μία τα έκαιγα, μία οι τομάτες ξίνιζαν , μία πίκριζαν, μία το ρύζι έμενε ωμό και μια άλλη φορά οι γεύσεις δεν είχαν δέσει μεταξύ τους.....δεν ξέρω αλλά μου φάνταζε βουνό! Για λίγα χρόνια τα είχα παρατήσει απογοητευμένη και όταν ήθελα να τα φάω απλά πήγαινα και τα αγόραζα έτοιμα μέχρι που πριν λίγα χρόνια το ξαναπροσπάθησα. Πείσμωσα, ρώτησα και αφού πρώτα δοκίμασα πολλές παραλλαγές με πολλές αποτυχίες τελικά κατέληξα σε αυτήν την συνταγή . Στα δικά μου γεμιστά . Θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας πρώτον γιατί ξέρω πως είστε πολλοί και πολλές εκεί έξω που τρελαίνεστε για γεμιστά αλλά δεν το τολμάτε ή κάποτε δοκιμάσατε να τα φτιάξετε και δεν σας πέτυχαν και τα παρατήσατε και δεύτερον να μην νομίζετε πως είμαι μια τεμπέλα που όλη μέρα λιάζομαι στις ξαπλώστρες. Κάνω και γεμιστά. Αμέ !<br />
<br />
Η συνταγή είναι πολύ απλοποιημένη ως προς τα υλικά μιας και τα παιδιά μου όσο μεγαλώνουν βγάζουν πολλές παραξενιές. Δεν θέλουν να βλέπουν αρωματικά μέσα στο ρύζι ούτε και κρεμμύδια. Εσείς όμως μπορείτε να προσθέσετε κι άλλα λαχανικά ή να προσθέσετε στην γέμιση κουκουνάρι ή ακόμα και κιμά. Εμείς πάντως τα προτιμούμε ορφανά .<br />
<br />
Το σημαντικότερο από όλα είναι οι πρώτες ύλες. Όταν τα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσεις είναι στην εποχή τους τότε έχεις ήδη πετύχει ένα νόστιμο φαγητό στο 50% Λοιπόν ; Ξεκινάμε ;<br />
<br />
ΥΛΙΚΑ ( για ένα μεγάλο ταψί )<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>10 ώριμες τομάτες ( αν είναι δυνατόν με λεπτή φλούδα )</li>
<li>6 πιπεριές ( όχι κέρατο για να μπορούν να σταθούν στο ταψί )</li>
<li>5-6 πατάτες </li>
<li>500γρ. περίπου ρύζι γλασέ</li>
<li>4 μεγάλα ξερά κρεμμύδια </li>
<li>ελαιόλαδο</li>
<li>αλάτι, πιπέρι, ρίγανη ξερή, σκόρδο σε σκόνη ή μια σκελίδα αν δεν σας πειράζει όπως εμένα</li>
<li>λίγη ζαχαρίτσα 2 κοφτά κουτ του γλυκού περίπου</li>
<li>λίγη κανέλα</li>
<li>λίγη κέτσαπ ή λίγο πελτέ τομάτας</li>
<li> μπόλικο φρέσκο δυόσμο, άνιθο και μαιντανό </li>
</ul>
ΕΚΤΕΛΕΣΗ <br />
<br />
Κόβουμε τα καπάκια από τις πιπεριές και τις τομάτες αφού πρώτα τα έχουμε πλύνει καλά. Αδειάζουμε με ένα κουτάλι και τοποθετούμε σε ένα μπωλ το εσωτερικό από τις τομάτες και τις πιπεριές .Προσέχουμε να πετάξουμε τα σπόρια από τις πιπεριές αλλιώς θα πικρίσουν. Αλέθουμε στο μπλέντερ τα κρεμμύδια . Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε λάδι και σωτάρουμε τα κρεμμύδια και προσθέτουμε το ρύζι μέχρι να γίνει διάφανο. Αλέθουμε την ψίχα από τις τομάτες και τις πιπεριές στο μπλέντερ και τα ρίχνουμε και αυτά στην κατσαρόλα. Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε λίγο σκόρδο σε σκόνη, κανέλα,ρίγανη, την κέτσαπ και λίγο νεράκι. Προσέχουμε να μην κολλήσει και ανακατεύουμε συχνά. Σιγοβράζουμε για περίπου ένα 5λεπτο.<br />
<br />
Εντωμεταξύ σε ένα μεγαλο ταψί ρίχνουμε λάδι και στρώνουμε ένα στρώμα από τα μυρωδικά μας. Εκεί πάνω θα τοποθετήσουμε τα γεμιστά μας και τις πατάτες μας. Αυτό είναι ένα κόλπο που έμαθα τα τελευταία χρόνια από μια καταπληκτική νοικοκυρά και πραγματικά κάνει πολύ μεγάλη διαφορά στο φαγητό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-OmCxHEDgyds/VW88hkbaruI/AAAAAAAAC1U/D3naR_ANe60/s1600/DSC_5758.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-OmCxHEDgyds/VW88hkbaruI/AAAAAAAAC1U/D3naR_ANe60/s640/DSC_5758.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
Αλατοπιπερώνουμε και λαδώνουμε τις πατάτες μας και τις βάζουμε στο ταψί. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220 βαθμούς .Στήνουμε τα γεμιστά μας τα αλατίζουμε κα ριχνουμε και μία πρέζα ζαχαρίτσα στις τομάτες. Τώρα ξεκινάμε να τα γεμίζουμε . Στο τέλος βάζουμε από ένα μικρό φυλλαράκι δυόσμου και κλείνουμε τα καπάκια τους. Περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο και αν έχει περισσέψει γέμιση, την αδειάζουμε στο ταψί όπως είναι. Αυτό ήταν ! Τώρα σταυρώνουμε και ψήνουμε στους 180 - 200 μέχρι να ψηθουν οι πατάτες μας και τα λαχανικά μας. Ίσως χρειαστεί να τα σκεπάσετε με αλουμινόχαρτο μέχρι να ψηθούν οι πατάτες. Σε αυτό το στάδιο απομακρυνόμαστε από τον χώρο γιατί η μυρωδιά τους είναι εξαιρετικά βασανιστική !<br />
<br />
Κάπως έτσι καλωσορίσαμε τον Ιούνιο και μύρισε καλοκαίρι το σπιτάκι μας και η γειτονιά ολόκληρη. Εσάς υπάρχει κάποιο φαγητό να σας ξυπνάει μνήμες;<br />
<br />
Καλό Ιούνιο φιλαράκια μου :)))<br />
<br />
<i><b>Γιώτα</b></i><br />
yiotamar@gmail.com<br />
<br />
<br />
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-17173213409477993052015-05-28T13:23:00.001+03:002015-05-29T23:33:24.622+03:00Ξανασκέψου το !!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πριν από αρκετά χρόνια εργαζόμουν ως ρεσεψιονίστ σε ένα 5άστερο ξενοδοχείο πάνω στην θάλασσα. Ήταν Αύγουστος και το ξενοδοχείο ήταν γεμάτο. Ήταν τόσο γεμάτο που δεν είχαμε κρατήσει ούτε μερικά ελεύθερα δωμάτια (καβάντζες ) που συνήθως κρατούσαμε όλη την υπόλοιπη σεζόν. Ένα από εκείνα λοιπόν τα γεμάτα βράδια είχαμε άφιξη ένα ζευγάρι Ελλήνων. ¨Ήταν αρκετά ευκατάστατοι ή τουλάχιστον έτσι έδειχναν τα ρούχα που φορούσαν και οι βαλίτσες LV της κυρίας.<br />
Την ώρα που τους καλωσόριζα πάντα χαμογελαστή και πρόθυμη να καλύψω κάθε τους απορία, παρατήρησα μία....ξινίλα να το πω, μία ξιπασιά να το πω.....Δεν έδωσα και πολύ σημασία. Το μόνο που ήθελα ήταν να τακτοποιηθούν και να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ γιατί για όσους δεν το γνωρίζουν, οι βάρδιες στα ξενοδοχεία είναι συνήθως !5:00 - 23:00 και την επομενη ημέρα πρωί 07:00 - 15:00 . Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που οι πελάτες μας καληνύχτιζαν και την επόμενη το πρωί μας καλημέριζαν με μια τεράστια έκπληξη στα μάτια και μας ρωτούσαν :<b><i> Δεν πήγες σπίτι σου καθόλου;;;;;;</i></b><br />
<br />
<b><i> </i></b>Το ζευγάρι αυτό εκείνο το βράδυ με παίδεψε όσο δεν φαντάζεστε. Τους αλλάξαμε 6 δωμάτια ( που προορίζαμε για άλλους πελάτες ) και με υπόσχεση την επόμενη ημέρα να μιλήσουν με την διεύθυνση. Όση ώρα προσπαθούσα ευγενικά και με όλη την κούραση της ολοήμερης μου ορθοστασίας να τους εξυπηρετήσω , ήταν πολύ προσβλητικοί απέναντί μου. Έφυγα για το σπίτι κλαίγοντας με αναφιλητά για την ταλαιπωρία που τράβηξα και για την κούραση που ένιωθα Αύγουστο μήνα . Έκλαιγα που δούλευα για 5ο στη σειρά Αύγουστο χωρίς διακοπές και ήμουν υποχρεωμένη να δουλεύω και να ανέχομαι τον κάθε νεόπλουτο. Ε λοιπόν ποτέ δε μπόρεσα να εξηγήσω τέτοιες συμπεριφορές. Ποτέ δεν κατάλαβα πως είναι δυνατόν όταν είσαι διακοπές, όταν είσαι σε μια ταβέρνα τέλος πάντων όταν είσαι κάπου για διασκέδαση να μην χαίρεσαι την τύχη σου που σε αφήνει να το ζήσεις όλο αυτό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://exp.cdn-hotels.com/hotels/9000000/8730000/8729200/8729162/8729162_44_z.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://exp.cdn-hotels.com/hotels/9000000/8730000/8729200/8729162/8729162_44_z.jpg" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Το επόμενο πρωί είχαμε νωρίς άφιξη ένα γκρουπ από Ιρλανδία. Στον έλεγχο που κάναμε παρατηρήσαμε πως το ένα από τα δωμάτια είχε σοβαρή βλάβη στο κλιματιστικό του και έβγαζε εκτός λειτουργίας το δωμάτιο αυτό. Το μόνο δωμάτιο που είχαμε ελεύθερο ήταν ένα ημιυπόγειο το οποίο δεν δίναμε ποτέ λόγω μιας πολύ άσχημης μυρωδιάς από την αποχέτευση. Σε αυτή την περίπτωση όμως ήταν μονόδρομος. <b><i>Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα : όχι πάλι Θεέ μου! Γιατί στην δική μου βάρδια;;;</i></b><br />
<br />
Το γκρουπ ήρθε κι εγώ έπρεπε να βγάλω το φίδι από την τρύπα. Έδωσα λοιπόν τις κάρτες- κλειδιά και ενημέρωσα το "άτυχο " ζευγάρι για την "ευχάριστη έκπληξη " που τους περίμενε. Ήμουν έτοιμη να ακούσω πάλι τα σχολιανά μου αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν μάλλον για μένα.<br />
" No problem" μου απάντησαν χαμογελαστοί. Σκέφτηκα πως μόλις μείνουν λίγο και πάρουν μυρωδιά την αποχέτευση θα άλλαζαν γνώμη. Και πήραν μυρωδιά και ένα πρόβλημα με μούχλα πίσω από το κρεβάτι αντιμετώπισαν κι όλα αυτά με ένα πλατύ χαμόγελο, χωρίς ένα παράπονο,μία γκρινίτσα τέλος πάντων κάτι. Μα πως ήταν δυνατόν !!!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://thumbs.dreamstime.com/z/%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B5%CF%88%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%84-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-43859501.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://thumbs.dreamstime.com/z/%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B5%CF%88%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%84-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-43859501.jpg" height="470" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Την άλλη μέρα ήρθε ο κύριος από το προβληματικό εκείνο δωμάτιο στην υποδοχή για να του φτιάξω ακόμη μία κάρτα -κλειδί. Εκείνη μόνο την στιγμή παρατήρησα κάτι που την προηγούμενη ημέρα από το στρες δεν είχα προσέξει. Ο ευγενικός και αξιοπρεπής κύριος που είχα απέναντί μου δεν είχε χέρια. Από τους αγκώνες και κάτω έλειπαν τα χέρια του. Του έδωσα την κάρτα μην ξέροντας πως να του την δώσω να την κρατήσει καιχωρίς να θέλω να καρφωθώ για την αμηχανία που ένιωθα και τον ενημέρωσα πως αν επιθυμούσε μπορούσε να αλλάξει δωμάτιο. Χαμογέλασε και πάλι λέγοντάς μου πως είναι ευτυχισμένος που είναι διακοπές σε αυτή την υπέροχη χώρα που λέγεται Ελλάδα και πως του αρκεί και μόνο που 2 εβδομάδες θα έβλεπε τον ήλιο και θα μπορούσε να διαβάζει τα βιβλία του ακούγοντας την θάλασσα και εννοείται πως δεν άλλαξε ποτέ δωμάτιο. Τώρα εξηγούνταν όλα ! Όταν έχεις ζήσει την ζωή σου χωρίς τα δάχτυλά σου να μετρούν αριθμούς, χωρίς να έχεις χαιδέψει τα μαλλιά σου , χωρίς να μπορείς να πιάσεις πηρούνι, ε τότε δεν δίνεις και πολύ σημασία για ένα δωμάτιο που μυρίζει....<br />
Το καλύτερο σε όλη αυτή την συζήτηση ήταν ότι την άκουσε η.." ξινή κυρία" που μας είχε δημιουργήσει εκείνο το βράδυ τα όσα προβλήματα. Έτυχε να έρθει την κατάλληλη στιγμή για να μου ζητήσει μια εξυπηρέτηση και άκουγε με προσοχή τα πάντα !<br />
<br />
Εκείνη την ημέρα έπαιρνα ένα ακόμη μάθημα ζωής. Δεν θα ξαναπαραπονιόμουν για τον Αύγουστο που δούλευα. Εξάλλου ποιος άλλος δούλευε με θέα το απέραντο γαλάζιο; Βέβαια μάθημα δεν πήρα μόνο εγώ αλλά και η κυρία ξινή που ως δια μαγείας άλλαξε από τότε συμπεριφορά απέναντί μου και μάλιστα όταν έφυγε μου άφησε και το καλύτερο μέχρι τότε φιλοδώρημα καθώς και την κάρτα της για αν ποτέ την χρειαστώ.<br />
<br />
Ποτέ κανείς μας δεν έχει σκεφτεί την θέση του στην θέση ενός άλλου ανθρώπου που στερείται υγείας. Ενός οποιουδήποτε ανθρώπου όπως ο Ιρλανδός. Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που δεν έχουν ακούσει τα πουλιά να κελαηδούν γιατί δεν ακούν, άλλοι δεν έχουν θαυμάσει ένα λιβάδι από χρωματιστά λουλούδια, παιδιά καθηλωμένα σε ένα καρότσι που ποτέ δεν έπαιξαν κυνηγητό και κρυφτό. Μου κάνει πάντα τόση εντύπωση πως προσπερνούν μερικοί άνθρωποι το καθημερινό δώρο που λέγεται ζωή ! Μα πώς είναι δυνατόν να προσπερνούν την ομορφιά μιας ανθισμένης μανόλιας, μιας φουντωτής ολάνθιστης αμυγδαλιάς , τους ήχους της βροχής, ενα πορφυρό ηλιοβασίλεμα και ένα ολόγιωμο φεγγάρι μια Αυγουστιάτικη νύχτα ;;;;<br />
<br />
Αν τα δικά μου λόγια δεν σας πείθουν θέλω να δείτε τα παρακάτω video :<br />
Ένας άντρας με αχρωματοψία ανακαλύπτει έναν νέο κόσμο όταν η γυναίκα του του έκανε δώρο ειδικά γυαλιά. Παρακολουθήστε τις αντιδράσεις του ειδικά όταν βλέπει το χρώμα των ματιών των παιδιών του....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/fTpCTDwjHZQ/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/fTpCTDwjHZQ?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
Στο επόμενο βίντεο θυμήθηκα εκείνον τον Ιρλανδό. Ένα πανέμορφο χαμογελαστό κοριτσάκι τρώει όλο το φαγάκι του χωρίς όμως χεράκια. Δείτε το και την επόμενη φορά που θα γκρινιάξετε για την άτυχη ζωή σας ξανασκεφτείτε το !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/7-PHLmxD-L4/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/7-PHLmxD-L4?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
Το παρακάτω βιντεο είναι άλλο ένα μάθημα ζωης ! Ρωτησαν μια ομάδα υγειών ανθρώπων τι όνειρα έχουν για την ζωή τους και ταυτόχρονα έκαναν την ίδια ερώτηση σε ανθρώπους με καρκίνο! Είναι συγκλονιστικό !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/5pynXxLh9iM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/5pynXxLh9iM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
Πριν 3 χρόνια είχα γράψει αυτήν <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2012/07/blog-post_13.html" target="_blank">εδώ</a> την ανάρτηση που μοιάζει πολύ με την σημερινή. Ίσως να επαναλαμβάνομαι μα με έχει κουράσει η τόση μιζέρια γύρω μου . Αν νομίζεις πως η ζωή σου φέρθηκε άδικα δες σε παρακαλώ τα βιντεάκια και ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟ !<br />
<br />
Να γελάτε μωρέ ! Να γελάτε<br />
<br />
<i><b>Γιώτα </b></i>( yiotamar@gmail.com ) <br />
<br />
<br />
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-22958154218301824852015-05-07T23:47:00.002+03:002015-05-09T19:07:42.691+03:00Μαμάκα μου.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σήμερα έχω ανάγκη να γράψω. Βασικά αν δεν γράψω δεν μπορώ να ησυχάσω. Λέξεις και συναισθήματα μπερδεμένα ανεβοκατεβαίνουν από το μυαλό στην καρδιά μου πάνω κάτω. Ξεκίνησα κι έγραψα μια παράγραφο και ήταν πολύ δακρύβρεχτη. Την έσβησα χωρίς δεύτερη σκέψη. Σκέφτηκα πως δεν χρωστάνε τίποτα όσοι θα με διαβάσουν να ψυχοπλακωθούν. Κλείνω το notebook . Άστο, σκέφτομαι, θα τα κρατήσω για μένα. Πηγαίνω να ξαπλώσω, παίρνω κι ένα βιβλίο που το παιδεύω από πέρυσι αλλά δεν καταφέρνω (και πάλι) να συγκεντρωθώ. Με το που ανοίγω την σελίδα το μυαλό ταξιδεύει. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις......<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-mVQm9DRRLcI/VU4AwS5EgzI/AAAAAAAACzw/-vLZBOhQN1c/s1600/IMG_35269152049124.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="414" src="http://2.bp.blogspot.com/-mVQm9DRRLcI/VU4AwS5EgzI/AAAAAAAACzw/-vLZBOhQN1c/s640/IMG_35269152049124.jpeg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Κλείνω το βιβλίο (και πάλι ) και ξανανοίγω το notebook. Μα γι' αυτό δεν έφτιαξα το ρημάδι το blog ; Για να μπορώ να γράφω ότι αισθάνομαι και να αδειάζω από μέσα μου ότι με βαραίνει και να μοιράζομαι ότι με ευχαριστεί; Εγώ πάντως προειδοποίησα ! Θα είναι μια κάπως μελαγχολική ανάρτηση.<br />
<br />
Όταν έχασα πέρσι την μάνα μου, μου συνέβη κάτι το πολύ παράξενο. Το έλεγα σε όλους προσπαθώντας να πάρω μια λογική εξήγηση. Ένιωθα πως το έδαφος δεν έχει πια την ίδια σύσταση . Τι εννοώ; Ένιωθα (ακόμη το νιώθω) κάτι σαν μια αόρατη κλωστή - δύναμη να με τραβάει προς τα πάνω . Σαν να έγινα μαριονέτα να το πω, σαν να έγινε ελαφρύ το έδαφος σαν σύννεφο ένα πράγμα. Ειδικά στην αρχή θυμάμαι χτυπούσα τα πόδια μου στο έδαφος για να σιγουρευτώ πως πατάω κάτω .Κανείς δεν μου έδωσε ποτέ κάποια λογική εξήγηση, τι να μου εξηγήσει κιόλας δηλαδή ; Την απάντηση την βρήκα μόνη μου ένα από αυτά τα βράδια που ξαγρυπνούσα. Αν υποθέσουμε πως ήμουν ένα δέντρο, η μάνα ήταν οι ρίζες μου. Αυτό ακριβώς αισθάνομαι πως είμαι από τότε. Ένα δέντρο που το φυσάει ο άνεμος και το κουνάει δεξιά κι αριστερά και παλεύει για να σταθεί όρθιο. Σαν ένα σπίτι που έμεινε δίχως θεμέλια και προσπαθεί να γλυτώσει από τον σεισμό. Έναν φονικό σεισμό 10 ρίχτερ επιφανειακό που μετά σου φέρνει κι ένα τσουνάμι ξεγυρισμένο που αποτελειώνει ότι ακόμη έχει απομείνει όρθιο. Αυτό συμβαίνει ακριβώς όταν χάνεις την μάνα σου χωρίς υπερβολές. Αυτό είναι που λένε " έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου ".<br />
<br />
<a href="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSotGpaKoqAgKhqYsXD_DZ7gnquk1ciBq_qcs4Jn1REf02cC4CKGg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSotGpaKoqAgKhqYsXD_DZ7gnquk1ciBq_qcs4Jn1REf02cC4CKGg" width="640" /></a><br />
<br />
Στην αρχή και πάνω στην απελπισία μου ρωτούσα όποιον είχε χάσει μάνα να μου πει πότε και πως το ξεπερνάς. Η απάντηση που παίρνω ακόμη και σήμερα είναι πως απλά " ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΝΑΣ ! ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ.<br />
Κάθε μα κάθε πρωί από εκείνη την μαύρη μέρα ξυπνάω με το ίδιο βάρος στο στήθος και κάθε νύχτα ξυπνάω γύρω στις 02:00-04:00 τα χαράματα και ξανακοιμάμαι λίγο πριν χυπήσει το πρωί το ξυπνητήρι.΄Αλλες φορές βλέπω όνειρα που πότε με γαληνεύουν και πότε με τρομάζουν..... Το φως της ημέρας και οι ατελείωτες υποχρεώσεις λειτουργούν πολύ ψυχοθεραπευτικά. Ειδικά οι μέρες με ήλιο είναι σκέτο βάλσαμο. Κάπου μέσα στην ροή της μέρας ξαφνικά μου ξανάρχεται στο μυαλό το τι έχει συμβεί και "πέφτω ". Μπορεί και να ξεφύγει κι ένα δάκρυ που δεν θα προλάβει να δει κανένας. Κι έπειτα συνεχίζω την ζωή μου μέχρι την επόμενη αδύναμη στιγμή. Κάπως έτσι κυλούν οι μέρες από τότε που την έχασα την μάνα μου. Με ένα βάρος στο στήθος κι άλλο ένα φορτίο στην πλάτη και με τη γη χαμένη από κάτω από τα πόδια μου..<br />
Το ξέρω πως αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που έγιναν όλα με αυτή την σειρά. Το παιδί πρέπει να αποχαιρετά τον γονιό του.¨Όμως είναι πολύ δύσκολος αυτός ο αποχαιρετισμός και ποτέ δεν είσαι έτοιμος γι αυτόν Η τραγική ειρωνεία είναι πως την ώρα που πονάω αφόρητα για τον χαμό της εκείνη ακριβώς την στιγμή είναι που θέλω να τρέξω να χωθώ στην αγκαλιά της και να με παρηγορήσει.....<br />
Αχ ρε μανούλα.....αυτή η αγκαλιά σου που τα γιάτρευε όλα. Όλα ! Κλείνω τα μάτια και γυρίζω το χρόνο πίσω. Γίνομαι και πάλι παιδί και θυμάμαι τα ξενύχτια σου στο κρεβάτι μου όταν ψηνόμουν στον πυρετό να μου βάζεις στο μέτωπο κομπρέσες με ξύδι κι έπειτα θυμάμαι τα βράδια που μου ξεψείριζες το κεφάλι και αποκοιμιόμουν με τα χάδια σου..Μνήμες που προσπαθώ να κρατήσω ζωντανές, που φοβάμαι μην σβήσουν με το χρόνο και σε ξεχάσω για πάντα.<br />
Υπάρχεις παντού ! Στις συμβουλές σου, στις συνταγές σου, στα ρούχα σου που κράτησα . Βάζω και ξαναβάζω το τραγούδι της Γαλάνη <i><b>:
Δεν είσαι εδώ δεν υπάρχεις πια μες στη ζωή μου, δεν είσαι εδώ, τώρα η νύχτα μετράει την αντοχή μου, δεν είσαι εδώ, δεν είσαι εδώ ...</b></i><br />
Σε αναζητώ παντού ! Σε φωτογραφίες, σε φράσεις, σε τραγούδια......Και θέλω να σου πω τόσα πολλά που έχουν γίνει μαμάκα μου . Άραγε με ακούς εκεί που είσαι τώρα; Άραγε βλέπεις; Βλέπεις που προσπαθώ να σε κάνω περήφανη κάθε μέρα; Βλεπεις τι βάσανα περνάω;<br />
Να ΄ξερες πόσο μου λείπουν τα πρωινά τηλεφωνά μας,πόσο μου λείπουν οι τσακωμοί μας....Αχ πόσο πολύ μου λείπει η αγάπη σου. Η ανιδιοτελής αγάπη σου, το νοιάξιμό σου αν κοιμήθηκα, αν έφαγα, αν πήγα στον γιατρό, αν έχω χρήματα. Κι όταν έρχονται αυτές οι γιορτές...Από όταν έφυγες τις μίσησα. Ναι ναι το ξέρω πως έχω παιδιά και οφείλω σε αυτά και κάνω ότι μπορώ μα.....<span style="color: red;">Σκατά!!!!</span> Αυτό ακριβώς αισθάνομαι και δεν θέλω να μάθω να ζω όπως λένε όλοι με τούτο το απαίσιο συναίσθημα.<br />
<a href="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRoHbu11yeYrh3HADWt3yqeP1i-eo_kv99-VjH4wB7lZ68XfBVZ" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="425" src="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRoHbu11yeYrh3HADWt3yqeP1i-eo_kv99-VjH4wB7lZ68XfBVZ" width="640" /></a><br />
<br />
Την Κυριακή αυτή γιορτάζουν όλες οι μανουλες και εγώ θα σου βάλω ένα λουλούδι δίπλα στο αναμμένο καντήλι, εκεί δίπλα από την φωτογραφία σου. Θα σου ανάψω κι ένα κεράκι.Αυτό μόνο μπορώ να κάνω για εσένα. Κι έπειτα θα φορέσω το καλό μου χαμόγελο, εκείνο το Κυριακάτικο και θα συνεχίσω την ζωή μου που πλεον έμεινε μισή χωρίς εσένα ....<br />
<br />
Υ.Γ. Το παρακάτω video δημιουργήθηκε από την μη κερδοσκοπική οργάνωση Grief
Encounter στην Μεγ. Βρετανία με αφορμή την Γιορτή Της Μητέρας και με
σκοπό να δείξει τον τεράστιο ρόλο της μάνας στην ζωή ενός παιδιού. Ένα
παιδάκι μεγαλώνει μόνο του χωρίς την μητέρα του και κάθε στιγμή της
καθημερινότητας δείχνει τόσο τρομακτικά κενή. Διαβάζει μόνο του το
παραμύθι του , καληνυχτίζει μόνο του τον εαυτό του κι άλλα πολλά που
κρύβουν μεγάλες αλήθειες !!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/HCxpntBLynM/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/HCxpntBLynM?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Χρόνια Πολλά μαμάκα μου .<br />
<i><b>Γιώτα</b></i><br />
<br />
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-6746989875625917702015-04-29T11:30:00.000+03:002015-04-29T11:30:08.013+03:00Το δευτερόλεπτο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<br />
Έχει πια μεγαλώσει. Το μεγάλο μου το αγοράκι το καλοκαίρι που έρχεται θα γίνει 10 χρόνων. Τον καμαρώνω καθώς μεγαλώνει και σχηματίζεται ο χαρακτήρας του. Καθώς μεγαλώνει μοιάζει φυσιογνωμικά όλο και περισσότερο στον πατέρα του. Ένα καλό παιδί, ευαίσθητο, καλός γιος, καλός αδελφός. Στο σχολείο , στην γειτονιά , στις προπονήσεις δέχομαι συνεχώς συγχαρητήρια για τον καλό του χαρακτήρα. Με κάνει τόσο υπερήφανη !<br />
<br />
Γυρίζω πίσω τον χρόνο και θυμάμαι τις τρυφερές στιγμές που έχω ζήσει μαζί του. Θυμάμαι την στιγμή της καληνύχτας που πήγαινα στην κούνια του κι αργότερα στο κρεβατάκι του και δεν με άφηνε να φύγω από τις αγκαλίτσες και τα φιλιά. Που κατέβαζα ρολά εκείνη την ώρα και δεν υπήρχα για κανέναν άλλο παρά μόνο για τον γιο μου. Κρατούσα σαν φυλαχτό αυτές τις μελωμένες μας στιγμές και με έπαιρνε ο ύπνος με ένα ηλίθιο χαμόγελο. Αυτό του ερωτευμένου που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Ο " απατημένος " σύζυγος με κορόιδευε γι' αυτό. "<b>Σιγά!</b> <i><b>κολλήσαμε</b></i>" μου έλεγε. Την άλλη φορά που θα μας έβλεπε να κυλιόμαστε κάτω στα χαλιά και να τον γαργαλάω και μετά να τον τρελαίνω στα φιλιά μου έλεγε: "<b><i> σου έχει πάρει τον αέρα και να δω πως θα τον κάνεις καλά ". Ε ναι. Ζήλευε ! </i></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data1.whicdn.com/images/62493703/original.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data1.whicdn.com/images/62493703/original.jpg" height="382" width="640" /></a></div>
<br />
Πόσα τέτοια αποστάγματα αγάπης έχω κλειδώσει μέσα μου. Πόσες αγκαλιές. πόσα φιλιά,πόσα "σ΄αγαπάω μανούλα" πόσα λουλουδάκια κομμένα από τους κήπους, πόσα κοχυλάκια μόνο για μένα και πόσα τρυφερά λόγια που μου δίνουν δύναμη για 10 ζωές !<br />
Το πρώτο σοκ το έπαθα ένα πρωί καθώς τον άφηνα στο σχολείο. Κάνει να τρέξει προς τους φίλους του και του λέω :<b><i> Ε! Που πας μικρέ χωρίς φιλάκι;;;;;</i></b> Η απάντηση που πήρα από το νήπιο ήταν:<b><span style="color: #990000;"> Όχι τώρα μαμά .Άσε με ! Μας βλέπουν οι φίλοι μου. Ντρέπομαι ! Δεν θέλω</span></b> <span style="color: #cc0000;">!!!!</span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">Αμάν Αμάν !!!!!!!!!! Τι ήταν αυτό ;;;; Τότε είχα γεννήσει τον δεύτερο έρωτα και θήλαζα. Αυτό θα είναι,σκέφτηκα. Με εκδικείται για την ζήλια που νιώθει .Έλα όμως που δεν ήταν αυτό. Ο μικρός μου πλέον με φιλούσε και με αγκάλιαζε μόνο στα κρυφά όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες που ζουν τον παράνομο μεγάλο έρωτά τους. Είχε κι αυτό την μαγεία του. Έτσι το έχτιζα στο μυαλό μου ! </span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Με τα χρόνια σταμάτησαν τα φιλιά. Εντελώς όμως! Οι μόνες φορές που δέχεται να τον φιλήσω είναι όταν ζηταέι μια χάρη π.χ. να δει τηλεόραση ή να του αγοράσω κάτι. Ειδικά όταν μου ζητάει τάπες εκεί παιρνω το αίμα μου πίσω. Εκεί τον τρελαίνω στα φιλιά. Μια από αυτές τις φορές έζησα το 2ο σοκ! Αμέσως μόλις τον φίλησα αυτός σκουπίστηκε. Ναι ναι καλά διαβάζετε ! Το αγόρι που κάποτε έλιωνε για μένα και δεν χόρταινε τις αγαπούλες μας τώρα....σκούπιζε τα μάγουλά του να φύγουν τα ίχνη μου.</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-WS4o800mPEc/VUCWZklaN2I/AAAAAAAACzM/YdatWHGPLuY/s1600/lolipop%2Bkisses.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-WS4o800mPEc/VUCWZklaN2I/AAAAAAAACzM/YdatWHGPLuY/s1600/lolipop%2Bkisses.jpg" height="640" width="476" /></a></div>
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">"<i><b>Τι έκανες;;; </b></i>τον ρώτησα.<b><i> Σκούπισες τα φιλιά της μανούλας ;</i></b> </span></span><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><b><span style="color: #cc0000;"> </span></b></span></span></li>
<li><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><b><span style="color: #cc0000;">Ε ρε μαμά με γέμισες σάλια !!!!</span></b></span></span></li>
</ul>
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><b><span style="color: #cc0000;"> <span style="color: black;"> Μπαρδόν ;;;;;;; ΜΠΑΡΔΟΝ;;;;;;;; </span></span></b><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">Το χειρότερο από όλα ήταν το σαρκαστικό γέλιο του...."απατημένου " που έπαιρνε το αίμα του πίσω . Γκρρρρ</span></span></span></span><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Το τρίτο σοκ το έπαθα όταν είχαμε καλέσει πριν λίγο καιρό ένα φίλο του για φαγητό. Ρωτάω λοιπόν τον Δημητράκι:</span></span></span></span><br />
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> <i><b>Αγαπούλα μου εσύ την φιλάς την μαμά σου;</b></i></span></span></span></span></li>
<li><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><i><b> </b></i></span></span></span></span><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><i><b><span style="color: #cc0000;">Τι;;</span> </b></i>μου απαντάει ο πιτσιρίκος. <span style="color: #cc0000;"><i><b>Όχι βέβαια. Οι μαμάδες είστε αηδιαστικές. Μπλιαξ !Η μαμά μου με γεμιζει σάλια και μετά πάω και πλένομαι! </b></i></span></span></span></span></span></li>
<li><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><i><b>Ναι ρε μαμά καλά λέει. Κι εσύ επειδή με σαλιώνεις γι΄αυτό σκουπίζομαι </b></i></span></span></span></span></span></li>
</ul>
</div>
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Από τότε όταν αποκοιμιέται για τα καλά πηγαίνω και τον φιλάω με τρόμο μην ξυπνήσει και... σκουπιστεί και ενοείται πως ο μικρός Δημήτρης μπήκε στην μαύρη λίστα (αστειέυομαι ). Ευτυχώς παρηγοριέμαι ακόμη με τον μικρό μου έρωτα που ακόμη ζει για την μανούλα του και τις αγκαλιες της , μέχρι ένα ωραίο πρωί να ξυπνήσει και να μου πει κι αυτός <i><b><span style="color: #cc0000;">"Μη μαμά ! Μας βλέπουν οι φίλοι μου "</span></b></i></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><i><b><span style="color: #cc0000;"> </span></b></i></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"> <span style="color: black;">Κάθε πρωί λίγο πριν φύγει για το σχολείο κι αφού δεν φτάνει ακόμη τον καθρέφτη στο μπάνιο μου ζητάει να του βάλω ζελέ στα μαλλιά του. Εκείνη την στιγμή που το προσωπάκι του έρχεται τόσο κοντά με το δικό μου και με κοιτάζει μέσα στα μάτια νιώθω κάθε φορά το ίδιο σκίρτημα. Το ίδιο καρδιοχτύπι. Μόλις τελειώσω με τα μαλλάκια του, του δίνω ένα τρυφερο φιλάκι στο μέτωπο ( με την άδειά του φυσικά ). Εκείνο το δευτερόλεπτο που κλείνω τα μάτια μου για να τον φιλήσω περνάνε από μπροστά μου 10 χρόνια. Μας πως περνούν έτσι τα ατιμά; Περιμένω</span></span><i><b><span style="color: #cc0000;"></span></b></i> κάθε πρωί να ζήσω εκείνο το δευτερόλεπτο. Το δικό μας δευτερόλεπτο που ξέρω πως θα χάσω καθώς μεγαλώνει και θα φτάνει μόνος του τον καθρέφτη ....</span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></span></span></span>
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Καλημέρα lolipops . Παέι κι ο Απρίλης :)))</span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></span></span></span>
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> <span style="color: #3d85c6;"><i><b> Γιώτα</b></i></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> </span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> yiotamar@gmail.com</span></span></span></span></span></span><br />
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> </span></span></span></span></span></span><br />
<div>
<span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><i><b> </b></i></span><span style="color: #cc0000;"></span></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><span style="color: #cc0000;"><i><b> </b></i></span></span></span><i><b> </b></i></span><br />
<div>
<span style="color: #cc0000;"><i><b></b></i></span><div>
<i><b><span style="color: #cc0000;"> </span></b></i></div>
</div>
</div>
</div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-5993179806904668882.post-2630278070614226302015-03-15T22:53:00.000+02:002015-03-16T20:44:41.315+02:00Εβαλε ο Θεός σημάδι......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά τραγουδούσε ο Ξυλούρης . Μετά από 40 χρόνια έβαλε ο Θεός σημάδι στους Αρμένους αλλά τι σημασία έχει από που ήταν το παλικάρι; Σημασία έχει το ίδιο το παλικάρι. Σημασία έχει το παιδί ! Το παιδί που δεν πρόλαβε να γίνει παλικάρι ! Το παιδί που δεν μεγάλωσε γιατί το σταμάτησε ο τρόμος !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/10984627_729526247161085_3433363913200779974_n.jpg?oh=68e4ddabb7c2d7119a914dd32ba05ec0&oe=5588BA81&__gda__=1434657259_7459c51d95371b55463310fa1dbeb4b9" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/10984627_729526247161085_3433363913200779974_n.jpg?oh=68e4ddabb7c2d7119a914dd32ba05ec0&oe=5588BA81&__gda__=1434657259_7459c51d95371b55463310fa1dbeb4b9" width="640" /></a></div>
<br />
Ζω στην Κρήτη 16 χρόνια κι έχω γνωρίσει πολλούς λεβέντες Κρητικούς κι έχω ακούσει πολλές ιστορίες ! Η Κρήτη είναι πράγματι λεβεντογέννα ! Δεν βγήκε τυχαία η έκφραση αυτή.Οι Κρητικοί είναι ίσως οι πιο φιλότιμοι και ευαίσθητοι άνθρωποι ! Ειδικά οι άντρες. Εδώ οι περισσότερες οικογένειες είναι μητριαρχικές ! Δίνουν χώρο στην γυναίκα. Στην μάνα ! Όμως έχω γνωρίσει και την άλλη τους πλευρά ! Αυτή του .....τσάμπα μάγκα, αυτή των ορεσίβιων που κυκλοφορούν μόνιμα με μια χαρακτηριστική εμφάνιση (στολή ) και τα κρυμμένα όπλα που είναι έτοιμα να βγουν με την πρώτη αφορμή. Επειδή είναι σε γάμο , σε βαφτίσια, επειδή είναι Πάσχα, επειδή είναι χαρά επειδή τους <a href="http://www.newsbeast.gr/society/arthro/445752/pede-hronia-se-koma-o-eidikos-frouros-pou-htupithike-sta-zoniana/" target="_blank">σταμάτησε ο έλεγχος</a> , επειδή επειδή επειδή ! Δεν είναι λίγοι αυτοί οι .....μάγκες ! Είναι αρκετοί ρε γαμώτο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/11072065_396620563852296_7820095273453755138_n.jpg?oh=b82cde503a2f930601eb7087d8540a05&oe=55B64396&__gda__=1433707039_e8d6f2196724eed5d10f64376653c49e" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/11072065_396620563852296_7820095273453755138_n.jpg?oh=b82cde503a2f930601eb7087d8540a05&oe=55B64396&__gda__=1433707039_e8d6f2196724eed5d10f64376653c49e" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Για εκείνους ισχύουν άγραφοι νόμοι! Αυτό που όλοι μας ονομάζουμε νόμους της ζούγκλας αυτοί τους ονομάζουν νόμους τιμής ! Δυστυχώς αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Είναι κοινό μυστικό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Από τότε που έγινε γνωστή η περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη και το bullying που δεχόταν από τους συμπατριώτες του , ήταν το θέμα όλων των ημερών μέχρι και σήμερα που επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι. Παρατηρώ πως με όσους το συζήτησα όλοι ήταν θλιμμένοι. Όλοι ήταν συντετριμμένοι! Όπως όλοι οι Έλληνες δηλαδή . Γιατί οι πραγματικοί λεβέντες , οι πραγματικοί Κρητικοί, οι πραγματικοί οι άντρες , οι αληθινοί οι μάγκες ,αυτές τις συμπεριφορές τις καταδικάζουν και ντρέπονται πολύ για την συμπεριφορά των.... νταήδων ! Εξάλλου και ο Βαγγέλης κρητικός ήταν...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/10613046_1068935573122551_1815581342202488830_n.jpg?oh=54c6ff095ac031d2bee27ea5e02e25ce&oe=55857086&__gda__=1438084310_ea32e4fbb328430ec0ea04501f25af40" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/10613046_1068935573122551_1815581342202488830_n.jpg?oh=54c6ff095ac031d2bee27ea5e02e25ce&oe=55857086&__gda__=1438084310_ea32e4fbb328430ec0ea04501f25af40" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Ήταν αλλά δεν είναι πια ζωντανός ....δυστυχώς !<br />
<br />
<a href="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/13504_949966615033966_2830306770828398091_n.jpg?oh=9f3abc21a358be89973c41c4f88d08df&oe=55BBE770&__gda__=1438137755_9e90242fc9b087bf701e8ebab8f2eb5f" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/13504_949966615033966_2830306770828398091_n.jpg?oh=9f3abc21a358be89973c41c4f88d08df&oe=55BBE770&__gda__=1438137755_9e90242fc9b087bf701e8ebab8f2eb5f" width="640" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Για την προσωπική μου εμπειρία με το bullying σας μίλησα στην προηγούμενη <a href="http://lolipopfamily.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html" target="_blank">ανάρτηση</a>. Τότε που η αυτοκτονία με γυρόφερνε σαν σκέψη για τον εξευτελισμό που δεχόμουν τότε. Τότε που το ανώριμο μου μυαλό, μου έλεγε πως αυτό που ζούσα δεν ήταν ζωή ,ήταν μαρτύριο ! Τότε που πίστευα πως μου άξιζε ότι ζούσα, ότι εγώ έφταιγα....<br />
<br />
<a href="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/s851x315/10425455_974163482601604_4932151524822250146_n.jpg?oh=2860225ce1f38967d6dc2a52b8ec61f2&oe=558842DB&__gda__=1434785085_ffc5df0388cff2ce15d9899b5000db62" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/s851x315/10425455_974163482601604_4932151524822250146_n.jpg?oh=2860225ce1f38967d6dc2a52b8ec61f2&oe=558842DB&__gda__=1434785085_ffc5df0388cff2ce15d9899b5000db62" width="640" /></a><br />
<br />
Δεν ξέρω αν ο Βαγγέλης ήταν θύμα bullying, ή κάποιας βεντέτας. Δεν ξέρω αν αυτοκτόνησε ή τον αυτοκτόνησαν. Ξέρω μόνο πως εκεί σε ένα μικρό χωριουδάκι που ούτε που το είχα ποτέ μου ξανακούσει μια μάνα ίσως και δύο γιαγιάδες ουρλιάζουν και τα ουρλιαχτά τους μου τρυπάνε την καρδιά . Ένας πατέρας σήμερα πονάει και σπαράζει κι αυτός αλλά βουβά και αυτά τα δικά του ουρλιαχτά είναι αυτά που μου την σκίζουν τελικά την καρδιά και γράφω τώρα αυτό το post !<br />
<br />
<br />
Ο Βαγγέλης δεν θα αποφοιτήσει ποτέ από την σχολή του, δεν θα πάει ποτέ φαντάρος και δεν θα νιώσει την ομορφιά του να είσαι πατέρας ! Ο Βαγγέλης δεν θα γιορτάσει σε λίγες ημέρες το όνομά του . Έγινε χωρίς να το ξέρει μάρτυρας και αγαπήθηκε όσο δεν είχε ποτέ του φανταστεί ! Από όλους εμάς που ούτε τον ξέραμε. Από όλους εμάς που έχουμε μεγάλη ευθύνη για τον άσχημο αυτό κόσμο. Που οφείλουμε σαν γονείς να τον αλλάξουμε ! Αύριο ίσως είναι το δικό μας παιδί, στο σχολείο, στην πλατεία, στον στρατό, σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Δεν ξέρω πια τι είναι καλό και τι κακό ! Να μαθαίνω το παιδιά μου να είναι καλά και ευαίσθητα ή να είναι σκληρά για να αντέχουν τους....αυριανούς νταήδες;;;; Τι πρέπει να κάνω σαν μάνα; Τι; Γιατί;<br />
<br />
Αν όλα όπως λένε γίνονται για κάποιο λόγο , τότε ας είναι ο θάνατός του η αφορμή να σταματήσει εδώ το παράλογο ! Ας γίνει ο σπαραγμός της χαροκαμένης αυτής μάνας η φωνή στην συνείδηση του κάθε..... ψευτόμαγκα .<br />
<br />
Γλυκιά μανούλα και λεβέντη κρητικέ μπαμπά σας εύχομαι κουράγιο! Σαν μάνα μόνο αυτό μπορώ να προσεύχομαι για εσάς. Σας εύχομαι να βρείτε την δύναμη να αντέξετε την συμφορά που σας βρήκε και να μπορέσετε να συνεχίσετε αυτό που πια θα μοιάζει αλλά δεν θα είναι πια ζωή. Γιατί όλοι εμείς οι άλλοι θα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα. Κι εγώ σίγουρα ! Εσείς όμως ποτέ ! Κρίμα μωρέ...... Κρίμα !<br />
<br />
<i><b>Έβαλε ο Θεός σημάδι <br />
παλικάρι στα Σφακιά<br /> κι ο πατέρας του στον Άδη<br />
άκουσε μια τουφεκιά.<br />
<br />
Της γενιάς μου βασιλιά, <br />
μην κατέβεις τα σκαλιά.<br />
Πιες αθάνατο νερό<br />
να νικήσεις τον καιρό.<br />
<br />
Έβαλε ο Θεός σημάδι<br />
παλικάρι στα Σφακιά<br />
κι η μανούλα του στον Άδη<br /> τράβηξε μια χαρακιά.<br />
<br /> Της καρδιάς μου βασιλιά<br />
με τον ήλιο στα μαλλιά, <br />
μην περνάς τη χαρακιά<br />
η ζωή είναι πιο γλυκι</b></i>ά.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://ytimg.googleusercontent.com/vi/BtS8fsfR0g8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="http://www.youtube.com/embed/BtS8fsfR0g8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Καλό Παράδεισο μικρό παλικάρι......<br />
<i><b>Γιώτα</b></i><br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
lolipopfamilyhttp://www.blogger.com/profile/07313489265673183046noreply@blogger.com13