Τα 25 πράγματα που μάθαμε αυτά τα Χριστούγεννα

           
                                    Όπως σας έχω πει, εδώ και μερικές μέρες είμαστε στον παππού και την γιαγιά. Τα παιδάκια είναι συνεχώς από την μια αγκαλιά στην άλλη. Δεχόμαστε δώρα από όλο το χωριό. Κάθε μέρα όλο και κάποιος έρχεται και μας φέρνει και από κάτι. Άλλοι έρχονται με δώρα για τα πιτσιρίκια μας, άλλοι μας τα χαρτζιλικώνουν, στην καφετέρια τα κερνάνε πορτοκαλάδες, άλλοι φτιάχνουν πίτες, άλλοι μελομακάρονα. Έχουμε κακομάθει. Τι όμορφη και ανθρώπινη που είναι η ζωή στο χωριό ...
                 
                       Σήμερα ξύπνησα λίγο πιο αργά. Το ίδιο και χθες. Τον είχα ανάγκη τον ύπνο. Ο παππούς είχε αναλάβει να μας περιποιηθεί και έφτιαξε σπέσιαλ πρωινό για όλους μας. Τι αβγά μελάτα, τι αβγόφετες για τα πιτσιρίκια, τι φρέσκο ψωμάκι με βούτυρο και μέλι, τι μερέντες, τι κέικ. Αφού ήπια το καφεδάκι μου μπήκα στην κουζίνα. Την μέρα των Χριστουγέννων, έφτιαξα ρολό χοιρινό με ξερά φρούτα , κουκουνάρια και κάστανα. Έφτιαξα και μπιφτέκια γεμιστά με πατάτες για τα παιδιά έφτιαξα και γλυκά και στόλισα το τραπέζι με κουκουνάρια , κεριά και γκι. Βάλαμε και τα καλά μας και καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι. Φάγαμε τα φαγητά, φάγαμε μετά και γλυκά, τσουγκρίσαμε τα ποτήρια με το κρασί και είπαμε τις ευχές μας. Το μεσημεράκι ξαπλώσαμε για μια σιέστα και το απογευματάκι αραχτοί στους καναπέδες χαζεύοντας τηλεόραση και παίζοντας ξερή και αγωνία....

                   Σήμερα πήγαμε μια κοντινή εκδρομή στο Πήλιο. Η μέρα υπέροχη. Στην Μακρινίτσα όλα υπέροχα στολισμένα . Λαμπάκια στα πλακόστρωτα δρομάκια, μια όμορφη φάτνη στην καρδιά ενός πλάτανου , χριστουγεννιάτικα τραγούδια και παντού χαρούμενα πρόσωπα. Χριστούγεννα !!!!

via www.koolnews.gr 

     

                            Τώρα, ξαπλωμένη στον καναπέ, γράφω το ποστ μου .Τα μόνα φώτα που ανάβουν είναι τα λαμπάκια του δέντρου και μερικά κόκκινα κεριά. Στο σπίτι επικρατεί ηρεμία. Όλοι βλέπουν το A Christmas Carol και επικρατεί απόλυτη ησυχία. Είναι τόσο μαγικό το σκηνικό που δεν με αφήνει εύκολα να συγκεντρωθώ στον υπολογιστή. Τελίκά όσο όμορφα μέρη κι αν ζηλεύω στα ταξιδιωτικά γραφεία για χριστουγενιάτικους προορισμούς , όσο κι αν με "τρώει" η  κουζίνα, πάντα καταλήγω πως πουθενά δεν νιώθω πιο όμορφα από την ζεστασιά του σπιτιού και τους ανθρώπους που αγαπώ. Αυτό που αισθάνομαι αυτήν την στιγμή, δεν το αλλάζω με τίποτα στον κόσμο....

                          Τα Χριστούγεννα που πέρασαν φέτος μας έμαθαν πολλά μετρώντας μία μία τις μέρες για να έρθουν. Αυτά τα Χριστούγεννα δίδαξαν στα παιδιά μας πολλά μαθήματα ζωής. Όσα δεν είχαμε καταφέρει να τους μεταδώσουμε με θεωρίες, τα έμαθαν με πράξεις. Πράξεις αγάπης αληθινές και που πολλές φορές τα παιδιά μας ξάφνιαζαν με την απέραντη καλοσύνη που κρύβουν στην ψυχούλα τους. Αυτά τα Χριστούγεννα μας έκαναν καλύτερους ανθρώπους και μας δίδαξαν πως ....

1.  με μια φέτα μπαγιάτικο ψωμάκι ίσως κάνεις έναν φιλαράκο πολύ ευτυχισμένο
2.  μ' ένα τηλεφώνημα μπορείς να κάνεις κάποιον να νιώσει ξεχωριστός
3.  ένα μόνο κέρμα μπορεί να έχει τεράστια αξία
4.  η αληθινή αγάπη είναι... παντός καιρού
5.  το καλό  γυρίζει πίσω
6.  μια βόλτα στο  super market μπορεί να κρύβει πολλές εκπλήξεις
7.  μερικές τάπες μπορούν να γίνουν η αφορμή για μια νέα φιλία
8.  στο βιβλιοπωλείο μπορεί να γίνει ένα μικρό θαύμα
9.  κάνοντας δώρα, βοηθάς πολύ κάποιους
10.  δανείζοντας βιβλία , δανείζεις ευτυχία
11. οι εγκυμονούσες έχουν πάντα προτεραιότητα
12. έχουμε πολύ  καλούς συμμαθητές 
13. το ΔέΜα είναι μια υπέροχη πρωτοβουλία
14. υπάρχουν ακόμα υπέροχες δασκάλες
15. λίγη ευγένεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν
16. δεν θέλει κόπο....
17. όλοι οι καλοί χωράνε...
18. ένα τοστάκι μπορεί να συγκινήσει
19. ανακυκλώνουμε "αλλιώς " τα περιοδικά
20. ένας ξένος τώρα λατρεύει την Ελλάδα
21. υπάρχουν δέντρα από γάλα
22. τα μικρά δώρα έχουν την μεγαλύτερη αξία
23. μαζεύοντας καπάκια , μαζεύεις ελπίδα
24. τα λάθη είναι ανθρώπινα....
25. τα Χριστούγεννα είναι φροντίδα....

                           Στο ταξίδι αυτό όμως δεν ήμουν μόνη. Τα μηνύματά σας και τα σχόλιά σας ήταν το κουράγιο μου, ήταν η δύναμή μου. Γίνατε η καθημερινή μου παρεούλα και η καθημερινή μου έμπνευση. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα τα όμορφα που μου γράφατε, για όλες τις υπέροχες πράξεις που ανώνυμα κάνατε. Ευχαριστώ περισσότερο εσάς από μακριά που τηρούσατε το ημερολόγιο καθημερινά και με ενημερώνατε κάθε μέρα χωρίς να το μαθαίνει κανείς άλλος. Είστε υπέροχοι άνθρωποι. Είστε αξιοθαύμαστοι !!!! Μάλιστα κάποιοι κάνοντας τις καλές τους πράξεις ήταν και πολύ τυχεροί όπως η συνονόματή μου εδώ.

            Κάπου εδώ πρέπει να σας αφήσω. Θα μείνω για λίγο ακόμη να χαζέψω τα λαμπάκια και τα αναμένα κεριά.Τι όμορφα που είναι ....

                

                                              Καλό βράδυ lolipops :)

                       

Xmas Love Calendar Day 24

       
      Forgive to forget .....

                                      Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν τα Χριστούγεννα. Λίγες ώρες πριν την μεγάλη γιορτή της αγάπης . Σήμερα το  Ημερολόγιο Της Αγάπης  ολοκληρώνει τον σκοπό του και γράφω την τελευταία καλή μας πράξη . Δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν οι καλές πράξεις αλλά θα σταματήσω  να τις καταγράφω σε μορφή ημερολογίου.

                       Όπως συμβαίνει σε όλους έτσι και σε μένα έχει συμβεί να απογοητευτώ και να πληγωθώ από κάποιους ανθρώπους που είχα βοηθήσει και τους είχα τοποθετήσει πολύ βαθιά στην καρδιά μου. Δυστυχώς τα πράγματα ήρθαν έτσι και για να προστατεύσω την ψυχή μου αναγκάστηκα να τους βγάλω από την ζωή μου.......

 Φέτος πήρα μια μεγάλη και δύσκολη απόφαση. Αποφάσισα να τους στείλω ένα γλυκό μήνυμα και να τηλεφωνήσω από αληθινό ενδιαφέρον δίνοντας  "τόπο στην οργή ". Δεν ήθελα αυτές οι γιορτές να με βρουν με εγωισμό και διχόνοια με κανέναν. Συγχώρεσα όποιον με πλήγωσε και προχωράω. Δεν ξέρω αν θα ξαναέχουν την ίδια θέση στην καρδιά μου αλλά θέλω να ξέρουν ότι θα έχουν ένα χώρο πάντα στην ζωή μου. Άλλωστε ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Τους συγχωρώ προσπαθώντας να ξεχάσω ότι έγινε. Δεν σβήνονται όλα. Θα προσπαθήσω πάρα πολύ όμως γιατί ξέρω πως όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη  .Θα είμαι πάντα εκεί σε ότι σοβαρό με χρειαστούν και να ξέρουν ότι δεν τους κρατώ καμιά απολύτως κακία.
                                             

              Βέβαια υπάρχουν και 2 περιπτώσεις που στο παρελθόν είχαν τις ευκαιρίες τους αλλά όταν γύρισαν έκαναν περισσότερο κακό. Εκεί δεν μπήκα καν στον κόπο.....

               Ήδη νιώθω ελαφρύτερη. Ένα μεγάλο βάρος από μέσα μου έχει ήδη φύγει. Μπορώ να γιορτάσω τα Χριστούγεννα πλημμυρισμένη από αγάπη. Δεν θέλω να με βαραίνει μέσα μου τίποτα και γεμάτη αγάπη προχωράω μπροστά .....

                   Η τελευταία πράξη ήταν η δυσκολότερη για μένα. Ήταν όμως αυτή που με έκανε να νιώθω τώρα τόσο ήρεμη κι ευτυχισμένη .....

                Αύριο τηλεφωνήστε και δώστε τις ευχές σας σ΄ αυτούς που είχατε χαθεί για μια παρεξήγηση. Δώστε τόπο στην οργή και συγχωρείστε. Είναι δύσκολο, το ξέρω, μα ταυτόχρονα είναι και ένα υπέροχο συναίσθημα !

                                Χρόνια Πολλά και ονειρεμένα αγαπημένα μου  lolipops            
                           Εύχομαι να περάσετε τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής σας :)))

                                                        Γιώτα
                                              ( yiotamar@gmail.com )

                                                     

Xmas Love Calendar Day 23

Τα μαγικά καπάκια ....


                 Πριν αρκετό καιρό είχα διαβάσει κάπου πως κάπου μάζευαν πλαστικά καπάκια και αφού τα έδιναν σε κάποια εταιρεία, εκείνοι τους αγοράζουν αναπηρικά αμαξίδια. Στην περιοχή που μένουμε δεν πίνουμε νερό από τη βρύση και αγοράζουμε εμφιαλωμένο. Μόλις είδα λοιπόν ότι κάποιοι τα μαζεύουν για ιερό σκοπό ξεκινήσαμε να μαζεύουμε ΚΑΙ καπάκια.

                Μιλώντας πριν λίγους μήνες στο τηλέφωνο με την μητέρα μου,μου είπε ότι στο χωριό μαζέψανε καπάκια και αγόρασαν ένα ειδικό κρεβάτι σε έναν πολίτη με σοβαρά κινητικά προβλήματα. Συνεχίζουν μάλιστα να μαζεύουν για να αγοράσουν αναπηρικά καροτσάκια για το ιατρείο του χωριού.

                Μαζί με όλη την πραμάτεια μας (που δεν είναι και λίγη ), φορτώσαμε και την μεγάλη σακούλα με τα καπάκια. Καλά όλη η γειτονιά άκουγε τον άντρα μου που με έψελνε αλλά.....ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ !!!!!!!!

                 Κάτι που είναι για πέταμα για άλλους μπορεί να είναι κάτι πολύ σημαντικό. Οργανωθείτε και μαζέψτε σε σχολεία ( εκεί το έκαναν με μεγάλη επιτυχία ). Μπορείτε να ψάξετε στην περιοχή σας για μέρη που τα χρειάζονται γι' αυτούς τους σκοπούς. Γίνεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας .....

                                      Ξέρετε τι είναι σε 2 μέρες;   Έρχονται !!!!!

                                               Σας στέλνω την αγάπη μου lolipops
                                                          Γιώτα
                                                  ( yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 22

Οι κούπες ....


                       Οι προηγούμενες μέρες ήταν αφιερωμένες στο να αναζητώ δώρα για τους αγαπημένους μας. Ο χρόνος πολύτιμος και ανύπαρκτος για να φτιάξω εγώ κάτι αφού σχεδόν όλο τον Δεκέμβριο τον πέρασα μόνη μου με ατελείωτες υποχρεώσεις. Ψάχνοντας λοιπόν στα μαγαζιά, ανακάλυψα κάποιες χριστουγεννιάτικες κούπες μέσα σε ένα όμορφο κουτάκι που είχαν μόλις 1 ευρώ και αφού λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν αποφάσισα αυτό να είναι το συμβολικό μου δωράκι.

            Με τον δάσκαλο του Μάριου είχαμε κάποια προβλήματα οι περισσότεροι γονείς στην τάξη. Έτσι, όταν πήρανε βαθμούς,ήταν η μοναδική τάξη που δεν είχε στην έδρα κανένα δώρο για τον δάσκαλο. Το κλίμα ήταν περίεργο.... Σκέφτηκα ότι αν τον πάρουμε με το καλό και τον καλοδεχτούμε ίσως και να άλλαζε κάτι. Του έφτιαξε λοιπόν ο Μάριος μια κάρτα και του την πήγε μαζί με την κούπα.
Το μεσημέρι που τον ρώτησα τι του είπε ο δάσκαλος του, μου είπε πως τον αγκάλιασε σφιχτά , δάκρυσε και τον ευχαρίστησε. Πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους.....
          Μία τέτοια κούπα χαρίσαμε και στην προηγούμενη δασκάλα του και μόλις με είδε ήρθε κλαίγοντας να μου πει πόσο την συγκινούμε που ακόμα την θυμόμαστε....
          Ο Άγγελος έπαθε μια λαρυγγίτιδα και τον πήγα στην παιδίατρο. Μας δέχτηκε ενώ έπρεπε να φύγει . Μια κούπα για τον άνθρωπο που θεραπεύει τα παιδάκια μας ήταν το λιγότερο που μπορούσα να της δώσω. Συγκινήθηκε πολύ και μου έλεγε βουρκωμένη  ότι θα πίνει τον καφέ της και θα με σκέφτεται........
        Η κομμώτρια μου είναι πολύ καλό κορίτσι. Όποτε πάω να κουρέψω τα παιδιά μας γεμίζει σοκολάτες και καραμέλες και πολλές φορές δεν μας παίρνει χρήματα. Χθες που πήγα να φτιάξω τα μαλλιά μου, της πήγα μία κούπα . Χάρηκε , συγκινήθηκε και με φιλούσε λέγοντάς μου πόσο πολύ χαρούμενη είναι. Μα τι κάνει μία κούπα επιτέλους !
         Δίπλα από το σπίτι μου ήρθε μια καινούρια οικογένεια. Έχουν ένα σκυλάκι που παίζει με τον Nero και προσφέρθηκαν τώρα που θα φύγουμε να μας τον προσέχουν αυτοί. Μπορούσα να μην τους δώσω μια κούπα; Την έστειλα με τον Μάριο και γυρνώντας ο Μάριος με ένα πιάτο κουραμπιέδες από αυτούς, μου λέει : Μα γιατί κλαίνε όλοι με τις κούπες αυτές βρε μαμά;

             Δεν χρειάζονται πολλά για να δώσεις λίγη χαρά . Άλλωστε η κίνηση και η πρόθεση είναι αυτή που συγκινεί. Έτσι δεν είναι;

                             Έχουμε ήδη φύγει από το νησί και ταξιδεύουμε για τον παππού και την γιαγιά. Μέχρι τα Χριστούγεννα και όχι μόνο θα σκορπίζουμε παντού όση  χαρά μπορούμε !!!!

                                                Καλημέρα lolipops. Μόνο 3 μερούλες.....
                                                                     Γιώτα
                                                       ( yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 21

   Το γαλατένιο δέντρο


                                   Μετά την χθεσινή μέρα, μπορώ να πω με σιγουριά ότι μπήκαμε για τα καλά  σε Χριστουγεννιάτικο κλίμα. Όλη η μέρα ήταν αφιερωμένη σε αγορές δώρων για αγαπημένα πρόσωπα, σε χριστουγεννιάτικες παραστάσεις και έκλεισε με μια όμορφη εικόνα ενός διαφορετικού δέντρου.

                            Για πρώτη φορά ο Μάριος θα συμμετείχε σε μια θεατρική παράσταση στην γιορτούλα του σχολείου του και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πήγαμε λοιπόν όλοι να τον καμαρώσουμε. Σαν μαμά κουκουβάγια , μπορώ να πω ότι ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ! Έκανε έναν δικαστή που καταδίκαζε τον Αη Βασίλη για σωρεία παραβάσεων.

να το το αντράκι μου !

              Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν το πόσο τον θαυμάζει και το καμαρώνει το μικράκι μας . Γυρίζω κάποια στιγμή και τον βλέπω να τον κοιτάζει με αυτό το βλέμμα .......

                 Ήθελε μάλιστα να φορέσει κι αυτός γραβάτα για να είναι ίδιος με τον αδελφό του. Να είναι Μάριος όπως έλεγε χαρακτηριστικά......

                   Φεύγοντας από την γιορτή πήγαμε προς στο κέντρο της πόλης. Είχαμε μια " αποστολή ". Οι Γιατροί του Κόσμου μας καλούσαν να φτιάξουμε ένα δέντρο από γάλα για παιδιά που το έχουν ανάγκη. Πηγαίνοντας χαζεύαμε λίγο από τα Χανιά by night που είναι πανέμορφα ακόμα κι αυτήν την εποχή .....

via : Chania Crete by Nikos

             Στην πλατεία 1866 έχει στηθεί ένα όμορφο χωριό και στην μέση της ήταν το πιο ελπιδοφόρο δέντρο . Το δέντρο με τα γάλατα των Γιατρών Του Κόσμου. Είχε αρκετό κόσμο αλλά όχι τον αναμενόμενο. Ήταν πολύ όμορφο που έβλεπες τα μικρά παιδάκια να έρχονται με τους γονείς τους και να τοποθετούν τα "στολίδια " στο δέντρο....

                        Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν και μια μέρα γεμάτη συγκινήσεις έφτασε στο τέλος της ... 

                                          Έμειναν μόλις 4 ημέρες. Τίποτα δηλαδή.
                                                     
                                                 Πολλά φιλιά σε όλους

                                                    Γιώτα........ 

                                             (  yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 20

 Η ομπρέλα ......


                                          Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά από τότε που ξεκίνησα να γράφω αυτό το ημερολόγιο αντί να βρίσκω εγώ τις καλές πράξεις που θα κάνω, έρχονται αυτές και με βρίσκουν. Τι εννοώ ; Χθες το πρωί γυρνώντας από το νήπιο που άφησα τον Άγγελο, ξεκίνησε δυνατή  βροχή. Τρέχω γρήγορα και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Στην μεγάλη κατηφόρα που οδηγεί προς το σπίτι μου συναντώ έναν ηλικιωμένο κύριο που είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του. Ήταν εκεί στην ερημιά μόνο με έναν σκούφο αλλά η παγωμένη βροχή  όλο και δυνάμωνε.

                        Φρενάρω απότομα το αμάξι, τρομάζει και του λέω : "θέλετε ομπρέλα ; " Με κοιτάει και μου λέει με σπαστά ελληνικά : " είμαι Άγγλος "  Η κουβέντα μας συνεχίστηκε στα αγγλικά. Με ρωτούσε που μένω για να μου την επιστρέψει  , στην αρχή προσπάθησα να του εξηγήσω όμως δεν έδειχνε να καταλαβαίνει πολλά για την περιοχή. Μετά μου έδειχνε το σπίτι του κάπου μακριά μα ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω πιο από όλα εννοούσε. " Δεν πειράζει" του λέω κάποια στιγμή. " Αν δεν με ξαναβρείς , κράτα τη σαν Χριστουγεννιάτικο δώρο ". Εδώ θέλω να τονίσω πως αυτή η ομπρέλα σήμαινε πολλά για μένα αφού κάποτε πριν 25 χρόνια μου την είχε κάνει δώρο ο παππούς μου και είχε για μένα μεγάλη συναισθηματική αξία . Με κοίταξε με ένα βλέμμα όλο συγκίνηση και χαρά για αυτό που του συνέβη πρωί πρωί και μου λέει : " You are an angel. Υou made my day. Thank you so much !" . Έφυγα  έχοντας ένα χαζό παρατεταμένο χαμόγελο στο πρόσωπο και ένιωθα σαν να πρωταγωνιστώ σε ταινία από αυτές τις αμερικανιές που βλέπω και λέω " δεν μπορεί , δεν γίνεται αυτό ".

                                     
                                Γύρισα σπίτι και ήταν ακόμα εκεί ο άντρας μου. Του έλεγα τα νέα με τρομερό ενθουσιασμό και με χαρά !!!! Κάποια στιγμή με ρωτάει: " εσύ όμως γιατί χάρηκες ; "

                                Είναι καιρός που το γράφω εδώ μέσα πως η χαρά που νιώθεις όταν δίνεις χαρά είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ !!! Νιώθω τόσο πολύ ευτυχισμένη κι ας μην μου επέστρεψε τελικά την ομπρέλα του παππού μου . Ήμουν εγώ η αιτία που αυτός ο κυριούλης ένιωσε σήμερα χαρά και αυτό με τρελαίνει από ευτυχία !!!!

               Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς που με διαβάζετε ίσως να νομίζετε ότι σας παραμυθιάζω αλλά ούτε μια τελεία, ούτε ένα κόμμα δεν είναι ψέμα όλον αυτόν τον καιρό απ' ότι έχω γράψει. Σας δίνω τον λόγο μου !

                  Σήμερα στην πόλη μας  αλλά και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα, οι  Γιατροί του Κόσμου
μας καλούν να φτιάξουμε ένα δέντρο με κουτιά από γάλα  για τα παιδάκια που το έχουν ανάγκη. Ας είμαστε όλοι εκεί....

                  Οι μέρες πια για τα Χριστούγεννα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μόνο πέντε μέρες. Σήμερα ο Μάριος μας θα πρωταγωνιστεί σε μια θεατρική παράσταση του σχολείου του κι έχω φουσκώσει σαν το παγόνι από περηφάνια.Αχ αυτά τα αγόρια μου. Αχχχ !!!!!!!!!!!
               
                                                     Καλημέρα lolipops :)))

                                                         Γιώτα 
                                                 ( yiotamar@gmail.com )

                                    

Xmas Love Calendar Day 19

Λίγα περιοδικά ......



                          Νομίζω πως σας το έχω ξαναπεί πως το δύσκολο κομμάτι του ημερολογίου είναι η έμπνευση στο να βρίσκω διαρκώς πράγματα που μπορούμε εύκολα να κάνουμε  παρέα με τα παιδιά και να μην είναι απαραίτητο υποχρεωτικά να δώσουμε χρήματα. Όπως συμβαίνει σε πολλούς, υπάρχουν  μέρες που κάνουμε πολλές καλές πράξεις και την επόμενη να μην έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε καμιά. Η χθεσινή μέρα ήταν από αυτές με τις μικρές πολλές καλές πράξεις.

                       Συνήθως δεν αγοράζω περιοδικά.  Στο σπίτι μου υπάρχουν πολλά που αφορούν τα παιδιά και την διακόσμηση αλλά και κάποια ένθετα από εφημερίδες. Στην μανία που με έχει πιάσει να ξεσκαρτάρω  πράγματα που νιώθω ότι με πνίγουν τελευταία, τα μάζεψα για να τα ανακυκλώσω. Στην πορεία όμως σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να τα ανακυκλώσω με έναν διαφορετικό τρόπο. Σε μια επίσκεψή μου στον οδοντίατρο μου , τα πήρα μαζί μου και τα άφησα στο σαλόνι του. Όσο περίμενα ήδη έβλεπα τους επισκέπτες να τα διαβάζουν. Αν έχετε γεμίσει από περιοδικά ή βιβλία που δεν θέλετε άλλο αφήστε τα στο σαλόνι ενός ιατρείου. Θα πιάσουν τόπο. Αν τώρα έχετε και λίγα παιχνίδια που θέλετε να δωρίσετε αλλά δεν ξέρετε που  να τα πάτε, πηγαίνετε να τα αφήσετε σε ένα ιατρείο κάποιου παιδίατρου. Εκεί θα είναι πολύ χρήσιμα.

              Σε μια βόλτα που έκανα τις προάλλες από τα Public είδα ότι υπήρχε ένα κουτί που μπορείς να δώσεις βιβλία σε καλή κατάσταση  που θα πάνε σε διάφορα ιδρύματα. Χθες λοιπόν , έριξα κι εγώ 2 που δεν ήθελα.

                    Το συναίσθημα που νιώθει κανείς μετά από κάθε ανάλογη πράξη είναι απερίγραπτο. Νιώθεις μια γλυκιά αγαλλίαση στην ψυχή , νιώθεις μια ανεξήγητη ευφορία, μια απέραντη ευτυχία !!!!

                        Είμαστε μια ανάσα από τα Χριστούγεννα.  Μοιράστε την αγάπη σας και σκορπίστε την στην ατμόσφαιρα να πάει παντού !!!!! Έξι μόνο μέρες έμειναν ! !!!!!!!!!!! Καλημέρα lolipops


                                                                     Γιώτα
                                                              ( yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 18

     Το τοστάκι...               


                     Όταν σκέφτηκα αυθόρμητα να τηρώ το ημερολόγιο αυτό σε καθημερινή βάση ήμουν τόσο πολύ ενθουσιασμένη με την ιδέα που δεν μου πέρασε απ' το μυαλό πόσο πολύ θα πιεζόμουν ώστε να καταφέρω να γράφω κάθε μέρα αναρτήσεις. Δεν βοήθησε καθόλου και το γεγονός ότι όλον αυτόν τον καιρό ήμουν ολομόναχη μιας και ο άντρας μου έλειψε σε δυο επαγγελματικά ταξίδια και έλειψε περίπου 3 εβδομάδες,  Ένα σπίτι , 2 πολύ ζωηρά παιδάκια, ένα λαμπραντόρ,  χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, υποχρεώσεις που τρέχουν μπροστά σε ένα ταξίδι που έρχεται......Ουφ ευτυχώς ήρθε σήμερα το πρωί και ελπίζω να μπούμε σε μια σειρά μέχρι το Σάββατο που θα ταξιδέψουμε γιατί ομολογώ πως είμαι αρκετά κουρασμένη...

                        Ο Μάριος στο σχολείο δεν ψωνίζει ποτέ από το κυλικείο επειδή γίνεται χαμός από τα πολλά παιδάκια και μετά δεν προλαβαίνει να φάει. Πάντα όμως σ' ένα τσεπάκι στο μπουφάν του έχει μερικά χρήματα, σε περίπτωση που χρειαστεί κάτι. Χθες ένας φίλος του την ώρα που έτρωγε, του έπεσε κάτω το τοστάκι του και άρχισε να κλαίει. Τότε τι έκανε λέτε ο δικός μου; Έβγαλε από την τσέπη του τα χρήματα και πήγε και του αγόρασε ένα τοστάκι από το κυλικείο. Μου το περιέγραφε όταν με είδε και μου ζητούσε να μην τον μαλώσω γιατί έτσι κι αλλιώς έκανε μια καλή πράξη.....

                         Μα πως να τον μαλώσω που εγώ ήθελα να κλάψω, όχι να του φωνάξω. Δεν περίμενα ποτέ να μπουν τα παιδιά τόσο γρήγορα στο νόημα αυτού του Ημερολογίου. Ειδικά ο μεγάλος ...

                        Αυτή λοιπόν ήταν η 18η μέρα του ημερολογίου και ήταν η μέρα που μου έδωσε κουράγιο για να συνεχίσω να το τηρώ . Βλέποντας να κάνουν τα παιδιά μου τόσο όμορφες πράξεις μόνο δύναμη μπορώ να παιρνω και να νιώθω περήφανη !

                      Θα κλείσω την ανάρτηση με μια φωτογραφία από ένα φιλανθρωπικό event που γίνεται φέτος για 3η χρονιά με πολύ μεγάλη επιτυχία εδώ στα Χανιά. Το Santa Run . Φέτος ο στόχος είναι να φτάσουν στου 3000 Αη Βασίληδες. Τι λέτε θα τα καταφέρουν;

                                             Έμειναν 7 ημέρες μόνο..... Καλή σας μέρα :)

                                                                 Γιώτα
                                                      ( yiotamar@gmail.com )

                                          
                                          

Xmas Love Calendar Day 17

Όλοι οι καλοί χωράνε ....


                     Λίγα χλμ. έξω από τα Χανιά , είναι το Πολυτεχνείο και λίγα χλμ. μετά είναι μια μεγάλη κατηφόρα που καταλήγει στον οικισμό που μένουμε. Ο οικισμός στον οποίο μένουμε είναι αρκετά ερημικός και το χειρότερο είναι ότι δεν έχει συγκοινωνία παρά δύο μόνο φορές την μέρα . Το πρωί και το βράδυ. Παρόλο που είναι πανέμορφα, αυτό είναι ένα τεράστιο μειονέκτημα ειδικά για τους φοιτητές που μένουν στην περιοχή. Αναγκάζονται να ανεβαίνουν τα πρωινά για 25λεπτά τουλάχιστον στην κοφτή ανηφόρα. Μιλάω πάντα γι αυτούς που δεν έχουν αυτοκίνητο.

via a-sports.gr

                       Κάθε φορά λοιπόν που περνάω συναντώ και κάποιους φουκαράδες που κάνουν  ώτο-στοπ . Δεν σταματώ πάντα γιατί συνήθως βιάζομαι. Με έχουν βρίσει πάρα πολλές φορές και με το δίκιο τους.

via www.world-insights.com

                         Χθες νωρίς το απόγευμα,  συνάντησα πάλι μια παρέα, κορίτσια και αγόρια. Σαν την παραπάνω φωτογραφία αλλά χωρίς την κιθάρα και τις βαλίτσες. Φυσούσε είχε κρύο και είχε ψιλόβροχο. Ήμουν με το smartακι μου. Για την ακρίβεια το smart for 2.  Αυτοί ήταν 4 άτομα και μαζί με εμένα 5 και όμως μου έκαναν ωτο στοπ. Σταματάω και τους λέω για πλάκα " Μπείτε ". Μου λέει μια κοπελιά : " όλοι" ; " Έλα μωρέ " της λέω, "όλοι οι καλοί χωράνε ". Κάθισαν οι δύο αγκαλιά μπροστά στην μία θέση και οι άλλοι δύο στο πορτ μπαγκαζ. Μεγάλη πλάκα. Κάναμε 5 λεπτά να βολευτούμε. Χωρέσαμε όμως. Όταν τους κατέβαζα και μας κοιτούσε ο κόσμος, γελούσαν κι αυτοί .  "Πως τους χώρεσες αυτούς τους μαντράχαλους εδώ μέσα βρε ; " μου λέει ένας περαστικός.  " " ΄Ολοι οι καλοί χωράμε "του λέει ο (μαντράχαλος ).

υπάρχουν και χειρότερα...

                         Πόσο γέλασα μαζί τους. Το τι πλάκα είχαν, το τι ατάκες έλεγαν....Μου μετέδωσαν όλη την καλή τους ενέργεια. Ρε παιδιά να είστε καλά . Μου φτιάξατε την μέρα !!! Την εβδομάδα μην σας πω !!! Ελπίζω μόνο μην με διαβάζει κανένας από την τροχαία, γιατί αν με διαβάζει..... ( xo xo xo Merry Christmas !!!! )

                         Έτσι όμορφα ξεκίνησε η εβδομάδα μου. Με μια τρέλα και πολύ γέλιο. Είμαστε στην τελική ευθεία . Μόνο 8 μέρες έμειναν.  
                                          
                                        Καλή σας μέρα αγαπημένα μου lolipops :)))
                                             
                                                   Χρόνια Πολλά Διονύση και Διονυσία

                                                                     Γιώτα
                                                                   ( yiotamar@gmail,com )

Xmas Love Calendar Day 16

Δεν θέλει κόπο .....

                     Σήμερα το ξυπνητήρι δεν το άκουγα. Χτυπούσε κάθε 10 λεπτά μα εγώ το έκλεινα για άλλα 10 λεπτά. Παραλίγο να χάσουν το σχολείο τα παιδιά. Εδώ και λίγες εβδομάδες μετράω τις μέρες για τις διακοπές του σχολείου σαν τον φυλακισμένο. Να μπορούμε λίγο να ξυπνάμε χωρίς τρέξιμο, χωρίς άγχος, χωρίς γκρίνιες, χωρίς εντάσεις. Τα Σαββατοκύριακα μας πλέον έχουν πολλές υποχρεώσεις. Πάνε τώρα 2 μήνες που δεν υπάρχει ούτε ένα Σαββατοκύριακο που να μην έχουμε κάπου να πάμε. Οι φίλοι μου μου λένε πως είμαι ακριβοθώρητη. Όταν όμως υπάρχει ένα απόγευμα ελεύθερο, θέλω τόσο να κάθομαι και να χαλαρώνω στο σπιτάκι μου και να κατεβάζω τους διακόπτες. Να φοράω την φόρμα μου και να σέρνομαι από καναπέ σε καναπέ. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν ένα από αυτά τα άλλα , αυτά που είναι από γενέθλια σε πάρτυ και από πάρτυ σε άλλο πάρτυ .....

                                 Έπρεπε να πάμε στη Χριστουγεννιάτικη γιορτούλα του σχολείου των παιδιών μας . Για να μην υπάρχει κάποιο οικονομικό κόστος στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, ο Σύλλογος Γονέων αποφάσισε να γίνει στον χώρο του σχολείου. Οι μαμάδες φέραμε διάφορα φαγητά και γλυκά, και υπήρχαν διάφορες δραστηριότητες που απασχολούσαν δημιουργικά τα παιδιά.
Στον μπουφέ γινόταν ένας πανικός ! Μια μαμά μέλος του συλλόγου προσπαθούσε να εξυπηρετήσει τους πεινασμένους λύκους (γονείς). Με το που την είδα πήγα και έπιασα δουλειά. Επί ώρες ήμουν εκεί όρθια, νηστική και την βοηθούσα. Μάλιστα ξέχασα να ταΐσω και τα πιτσιρίκια μου πάνω στον χαμό που γινόταν. Δεν ξέχασα όμως να στείλω λίγα κεράσματα στις κοπέλες που έβαφαν τα παιδάκια και σε όλους αυτούς που φρόντιζαν να περάσουν οι άλλοι καλά.

                       Ειλικρινά  δεν νιώθω πως έκανα κάτι το σημαντικό από αυτό που έκαναν οι άλλες μαμάδες που μερικές πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστες. Η κοπέλα στον μπουφέ πόσα καλά λόγια μου είπε που την βοήθησα. Μα δεν έκανα κάτι, της έλεγα. Πριν να έρθεις, μου είπε νόμιζα οτι δεν θα τα καταφέρω.....

                                    Απλές πράξεις, λίγο να μπαίνουμε στην θέση των άλλων και να βοηθάμε όπου μπορούμε. Το έγραψα και χθες:  Δεν θέλει κόπο...θέλει τρόπο !!! 

                      Μα αυτό δεν είναι τελικά τα Χριστούγεννα;  Να νοιάζεσαι; Να βοηθάς;

                       Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα. Μπήκαμε σε μονό αριθμό. Μόνο 9 μέρες έμειναν :)))
                        
                                                         Γιώτα
                                 ( yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 15

Ευγένεια.......

                            Χθες ήταν για όλους μας μια χαρούμενη μέρα και ιδιαίτερα για τα παιδιά, αφού επέστρεψε ο μπαμπάς τους από ένα επαγγελματικό ταξίδι 2 εβδομάδων. Έτσι ήταν μια μέρα αφιερωμένη στην οικογένειά μας που μετά από καιρό ήμασταν πάλι όλοι μαζί. Ο μπαμπάς τους τους έλεγε πόσο περήφανος ήταν που όλο αυτό τον καιρό μάθαινε για τις καλές τους πράξεις.

                         Το δύσκολο κομμάτι στο Ημερολόγιο αυτό είναι να προσπαθώ να βρίσκω πράγματα που μπορούν να κάνουμε μαζί με τα παιδιά και όποτε είναι εφικτό να παίρνουν και ένα ηθικό δίδαγμα από αυτά.Θα ήταν τρομερά εύκολο, αν όλες αυτές τις μέρες πηγαίναμε σε όλα τα φιλανθρωπικά παζάρια που γίνονται στην πόλη μας και αγοράζαμε κάτι για να το παρουσιάσουμε. Ήθελα να τους δείξω ότι βοήθεια και αγάπη δεν είναι μόνο αυτό .

                          Καθόμασταν σε ένα μαγαζί και απέναντί μας ήταν μια κυρία με την παρέα της. Στην αγκαλιά της είχε ένα μικρό παιδάκι ενώ ένα μεγαλύτερο την ενοχλούσε. Κάποια στιγμή της ρίχνει κάτω το ακριβό κινητό της. Σηκώνομαι από το τραπέζι μου και της το δίνω. Δεν μου είπε ούτε ένα ευχαριστώ αλλά δεν έχει τώρα σημασία αυτό. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι το σχολίασαν τα παιδιά όταν ξανακάθησα στο τραπέζι. Μου έλεγαν ότι η κυρία δεν ήταν ευγενική γιατί έπρεπε να με ευχαριστήσει. Μου αρέσει τόσο πολύ που μου δείχνουν ότι όλο αυτό πιάνει τόπο και έχουν πιάσει το νόημα. Λίγο αργότερα ψωνίζαμε στο super market και δώσαμε την σειρά μας σε μια κυρία με ένα μωράκι κι ας είχαμε λιγότερα πράγματα από εκείνη. Μας ευχαρίστησε και μας χαμογέλασε. Ήταν η αμοιβή μας. Όταν έφτασε η ώρα να πληρώσουμε στο ταμείο, καλησπερίσαμε την υπάλληλο η οποία μας καλησπέρισε κι αυτή με ένα μεγάλο χαμόγελο που έλεγε πολλά. Την ώρα που φεύγαμε και της ευχηθήκαμε και χρόνια πολλά ένιωσα πως της φτιάξαμε την μέρα. Οι άνθρωποι σ' αυτά τα πόστα δεν είναι ρομπότ αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι έτσι τους αντιμετωπίζουμε (ειδικά στην Ελλάδα).

                        Αργά το απόγευμα τα παιδιά μου έλεγαν αγχωμένα ότι ξεχάσαμε να κάνουμε την καλή πράξη της μέρας. Τότε τους υπενθύμισα την στιγμή στο super market και την στιγμή που σήκωσα το κινητό. Τους εξήγησα ότι μια ευγενική  απλή χειρονομία μπορεί να είναι μια καλή πράξη και ότι δεν χρειάζεται πάντα η προσφορά να είναι υλική.

πίνακας σε μαγαζί που δείχνει ότι η τιμή του καφέ ανεβαίνει ανάλογα με την ευγένεια που τον ζητάμε. Πανέξυπνο !!!

                        Έτσι είναι βρε παιδιά. Δεν θέλει κόπο....θέλει τρόπο και κάπως έτσι, φτασαμε αισίως στην 15η μέρα του Ημερολογίου μας. Τι νομίζετε ότι έμεινε; Μόνο 10 μέρες....


                             Να περάσετε μια καταπληκτική και ανεπανάληπτη Κυριακή....

Xmas Love Calendar Day 14

             
So many toys, so little time
                               

                        Αυτό που συμβαίνει στο σπίτι μας με τα παιχνίδια είναι πολύ παράξενο. Δεν ξέρω πως ακριβώς να το εξηγήσω αλλά τα παιχνίδια μοιάζουν με την λερναία ύδρα. Όσα και να ξεφορτωθούμε , πάντα αυτά θα είναι παντού ! Μας καταδιώκουν!  Γεμάτες οι ντουλάπες, τα κουτιά, οι αποθήκες εντός και εκτός σπιτιού.....παντού παιχνίδια. Όσα και να δώσουμε πάντα θα είναι περισσότερα. Τα παιδιά όσα και να έχουν πάντα ζητούν κι άλλα κι άλλα κι άλλα κι άλλα........

                                        Κάθε μέρα ξεσκαρτάρω. Δίνω, χαρίζω, πετάω, ρουφάω μερικά με την ηλεκτρική σκούπα...... όμως αυτά είναι ακόμη εκεί. Πόσα έχουμε Θεούλη μου; Νιώθω όμως πως μια μέρα θα μου πάρουν το οξυγόνο, θα σκάσω επειδή δεν θα έχω ζωτικό χώρο. Μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα και να ξαναγεμίσουμε για άλλον έναν γύρο, χθες ξαναγέμισα άλλο ένα καλάθι με παιχνίδια. Αυτή την φορά, διάλεξα αυτά που είναι εκπαιδευτικά με την αλφαβήτα, αριθμούς, σχήματα , εργαλειοθήκες κλπ και τα πήγαμε στο νηπιαγωγείο του Άγγελου. Τώρα με την κρίση την οικονομική, οι νηπιαγωγοί δεν μπορούν να ανανεώσουν και να αγοράσουν καινούρια παιχνίδια. Μην νομίζετε ότι δεν είχαμε γκρίνιες. Όποιο και να έβαζα στο καλάθι, το ήθελαν γιατί ήταν το αγαπημένο τους κι ας μην έπαιζαν πια μ' αυτό.. Είναι όμως κρίμα να μένουν σε μια ντουλάπα ή σε ένα κουτί και να μην πηγαίνουν εκεί που πιάνουν τόπο. Το μεσημέρι η νηπιαγωγός μου είπε ότι τα παιδάκια το χάρηκαν πολύ. Αν και εσείς νιώθετε ότι όπου να ΄ναι θα πάθετε ασφυξία από τα παιχνίδια και δεν ξέρετε που να τα δώσετε, το νηπιαγωγείο της γειτονιάς σας είναι μια πολύ καλή λύση.

                              Χθες μου ήρθε μήνυμα από μια δασκάλα από ένα σχολείο της επαρχίας. Μου γράφει ότι ήμουν ένα κίνητρο για κάποιες καλές πράξεις που έκανε και με συγκίνησε πολύ:

Έχω μία μαθήτρια που οι γονείς της δεν ασχολούνται καθόλου μαζί της. Την έχουν "αφήσει" να την μεγαλώνει η προ γιαγιά της που είναι περίπου  80 ετών.

Η μικρή πέρα από τα τα τετράδια της δεν είχε τίποτα για το σχολείο....

Της γέμισα λοιπόν μια κασετίνα με χρώματα, μαρκαδόρους , μολύβια, γόμες , ξύστρες...

ένα μπλοκ ζωγραφικής, ψαλιδάκι, κόλλα, αυτοκόλλητα και της τα έβαλα όλα μέσα στην τσάντα κρυφά. 

Έβαλα 2 και κάποια πράγματα έξτρα για την αδερφή της. Έχωσα μέσα και ένα παραμύθι.

Δεν της είπα κάτι αλλά η προγιαγιά την άλλη μέρα μου έδωσε την ευχή της. Τι υπέροχη κίνηση βρε κορίτσι μου. Εκπαιδευτικός με όλη την σημασία της λέξης !

       

                     Η 14η καλή του ημερολογίου, μας βρήκε χαρίζοντας παιχνίδια. Μένουν μόνο 11 μέρες για την πιο αγαπησιάρικη γιορτή του χρόνου. Ένας ήλιος λάμπει έξω και είναι Σαββατοκύριακο.Ζήστε το !!!!!

                                              Καλημέρες ηλιόλουστες σε όλους :)))

                                                  Γιώτα ( yiotamar@gmail.com )

Xmas Love Calendar Day 13

ΓΙΝΕ ΕΣΥ Η ΑΛΛΑΓΗ


                              Αυτές τις γιορτές, έχω την εντύπωση ότι κάτι επιτέλους σαν να έχει αλλάξει. Σαν να άρχισε ξαφνικά να μυρίζει αγάπη και συμπόνοια στην ατμόσφαιρα. Σαν να μπουχτίσαμε όλοι με τους εαυτούς μας και τον εγωισμό μας. Γεμίσαμε όλοι ενοχές για την ζωή μας που έτυχε να είναι πιο προνομιούχα από άλλων ανθρώπων. Αρχίσαμε να νιώθουμε ντροπή επειδή εμείς έχουμε ζεστό σπίτι και ένα και δύο πιάτα φαγητό στο σπίτι. Τα αυτονόητα δηλαδή για να μπορούμε να  ξεχωρίζουμε σαν άνθρωποι από τα ζώα. Δυστυχώς έτσι μας κατάντησε το σύστημα. Να νιώθουμε άσχημα για την δική του αποτυχία. Δυστυχώς σ' αυτή την χώρα πάντα όμως περιμέναμε να αλλάξει κάτι στο σύστημα χωρίς να κάνουμε κάτι εμείς. Πιστεύουμε πάντα πως δεν έχουμε δύναμη πως είμαστε τόσο μικροί κι όμως.........

γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο

                             Προσωπικά ακριβώς έτσι ένιωθα κι εγώ όταν ξεκίνησα το Ημερολόγιο Της Αγάπης.
Ενοχές για το ζεστό μας σπίτι, για το γεμάτο ψυγείο μας, για την ασφάλεια και την σιγουριά που βλέπω στα μάτια των παιδιών μου και για την ίδια μου την ευτυχία. Δεν είχα σκοπό να το παίξω καλή ούτε τίποτα άλλο. Απλά  ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ! Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κοιμάμαι πιο ήσυχα τα βράδια κάνοντας τόσο μικρά κι ασήμαντα πράγματα που θα γεμίζουν την ψυχή μου και θα απαλύνουν τις τύψεις μου. Σκέφτηκα πόσο όμορφα θα ήταν όλα αν γινόμασταν πολλοί αυτοί που θα ακολουθούσαμε αυτό το παράδειγμα. Να γέμιζε το internet με post  αγάπης που θα μας έκαναν να νιώθουμε  ότι ακόμη υπάρχει ελπίδα. Είστε πολλοί αυτοί που στηρίζετε την προσπάθεια αυτή και τηρείτε το ημερολόγιο κάθε μέρα στέλνοντάς μου προσωπικά μηνύματα που όμως με ικετεύτε να μην δημοσιοποιήσω. Είστε και κάποιοι άλλοι που μπαίνετε στον κόπο και μου γράφετε έστω κι ένα μικρό σχόλιο μόνο και μόνο για να με ενθαρρύνετε σε αυτό που κάνω γιατί μην νομίζετε, ντρέπομαι κι εγώ που τα δημοσιεύω όλα αυτά που κάνουμε. Όμως ήθελα να δείξω πως υπάρχει τρόπος. Νιώθω την ανάγκη να ζητήσω ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  και ιδιαίτερα από τους Μικρούς Μεγάλους που είδαν θετικά αυτήν την κίνηση μας και αναδημοσιεύουν τα post μου.

Νίκος Καζαντζάκης

            Χθες λοιπόν συγκεντρώσαμε μαζί με τα παιδιά διάφορα πράγματα, όπως ρούχα, παιχνίδια και τρόφιμα για να τα δώσουμε σε συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. Ήταν συγκινητικό το πως έβαζαν στις σακούλες τα πράγματα και πόσο έχουν μπει για τα καλά στο νόημα. Δεν τράβηξα φωτογραφίες γιατί δεν ήθελα να χάσω την μαγεία της στιγμής . Έτσι φτάσαμε αισίως στην 13η μέρα του Χριστουγεννιάτικου ημερολογίου μας.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί σύλλογοι που δέχονται τέτοιες προσφορές. Χθες διάβαζα το υπέροχο post της Γιολίνας για το ΔέΜΑ. Μια υπέροχη πρωτοβουλία. Αξίζει να την δείτε.

 Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα ή από τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά»
Ν. Καζαντζάκης

                         Έρχονται Χριστούγεννα σε 12 μέρες. Σκορπίστε την αγάπη σας να απλωθεί παντού !
                                                            Καλημέρα σε όλους

                                                     Γιώτα (yiotamar@gmail.com)

                            

Xmas Love Calendar Day 12

 Λίγο απ' όλα


                           Προχθές ο μεγάλος μου γιος γύρισε από το σχολείο με πονοκέφαλο. Ο μικρός το ίδιο. Αποφάσισα να τους κρατήσω μέσα την επόμενη μέρα που τελικά ο ένας μου έκανε και πυρετό. Ο καιρός άκρως χειμερινός με πάρα μα πάρα πολύ κρύο και δυνατούς ανέμους. Έτσι μείναμε όλη την μέρα μέσα.

                         Σήμερα σκεφτόμουν τι να γράψω για την 12η μέρα στο Ημερολόγιο Της Αγάπης αφού ουσιαστικά δεν κάναμε και κάτι σημαντικό ή μάλλον κάτι διαφορετικό. Όμως μετά συνειδητοποίησα , ότι κάναμε πολλές καλές πράξεις μαζί που απλά τις έχουμε ξανακάνει και ξαναγράψει.

                   Επειδή φυσούσε δυνατά τις προηγούμενες μέρες, ξανακρέμασα στα δέντρα λίγες φέτες ψωμί για τα πουλάκια όπως είχαμε κάνει στην 1η μέρα του ημερολογίου.

                            Το απόγευμα πήραμε κάποια τηλέφωνα σε κάποιους συγγενείς που νιώθουν μόνοι έτσι για να τους κρατήσουμε λίγη συντροφιά όπως είχαμε κάνει ξανά εδώ .

                   Παρόλο το τσουχτερό κρύο, έβγαλα 3 μεγάλες βόλτες τον μικρό μου (σε ηλικία ) σκυλάκο όπως και τις προάλλες  και τώρα που νιώθω οτι με πονάνε όλα μου τα κόκκαλα δεν ξέρω αν με κολλήσαν τα πιτσιρίκια ή αν την άρπαξα από αυτές τις βόλτες...

                    Το απόγευμα της ίδιας μέρας μου τηλεφώνησε η μαμά ενός συμμαθητή του Μάριου και μου είπε οτι ο γιος της ζήτησε από τον δάσκαλο τα μαθήματα και τις φωτοτυπίες για τον άρρωστο φίλο του και ήθελε να μας τα φέρει. Μας τα έφερε λοιπόν, μαζί με τον μπαμπά του. Άφησαν την ζέστη  και την θαλπωρή του σπιτιού τους μια τέτοια κρύα νύχτα και ήρθαν. Το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε με τα παιδιά ήταν να βάλουμε σε μια σακουλίτσα λίγα πραγματάκια που ήδη είχαμε στο σπίτι, όπως σοκολάτες, ντόνατς , κεκάκια και να τους τα δώσουμε σαν δείγμα ευγνωμοσύνης...

                 Μπήκαμε στην τελική ευθεία. Μόνο 13 μέρες για την ωραιότερη γιορτή του χρόνου....
                                    Σπύρο και Σπυριδούλα Χρόνια σας Πολλά
                                                    Σας φιλώ γλυκά

                                        Γιώτα     (yiotamar@gmail.com )

                           

Xmas Love Calendar Day 11

Σε μια ουρά

                         Όταν ήμουν έγκυος στο μικρό μου αγόρι, είχα διαπιστώσει πόσο αγενής είμαστε σαν λαός. Θυμάμαι να προσπαθώ να περάσω έναν κεντρικό δρόμο με καταρρακτώδη βροχή και εγώ να μην έχω ομπρέλα. Να με χτυπάει η παγωμένη βροχή Δεκέμβρη μήνα και να μην σταματάει ούτε ένας οδηγός για να περάσω. Να έχω γίνει μούσκεμα, να με βλέπουν αλλά να είμαι τελικά αόρατη. Μέχρι που για να περάσω, αναγκάστηκα να περάσω χτυπώντας τα καπό των αυτοκινήτων για να μην με πατήσουν. Αξέχαστη εμπειρία ! Άλλη μια φορά στο Ι.Κ.Α. θυμάμαι την διευθύντρια να με αντιμετωπίζει με μεγάλη αναισθησία, να με στέλνει πάνω κάτω στα γραφεία για υπογραφές και μετά να καπνίζει μέσα στα μούτρα μου. Άλλη μια υπέροχη εμπειρία και είναι κι άλλες παρόμοιες.....

                           Από τότε μου "έμεινε τραύμα" και όποτε βλέπω έγκυο με πιάνουν οι ευαισθησίες μου και προσπαθώ να την εξυπηρετήσω. Χθες το μεσημέρι λοιπόν, αφού σχόλασε το μικρό μου, πήγαμε να βγάλουμε χρήματα από την τράπεζα. Για κάποιο λόγο, τα περισσότερα A.T. M. δεν έβγαζαν χρήματα εκείνη την ώρα. Αναγκάστηκα να οδηγήσω μέχρι το κέντρο που επιτέλους βρήκα ένα μηχάνημα που λειτουργούσε. Η ουρά ήταν παρόμοια με αυτή της φωτογραφίας παρακάτω ...

                      Το μηχάνημα για κάποιον λόγο ήταν πολύ αργό και όσο περνούσε η ώρα, το κρύο  γινόταν και πιο αισθητό. Ο μικρός είχε αρχίσει να δυσανασχετεί, τη μια ήθελε τσίσα, την άλλη πεινούσε , την άλλη κρύωνε. Είχαν περάσει περίπου 10 λεπτά αναμονής όταν επιτέλους έφτανε η σειρά μου. Ήταν μπροστά μου 2 άτομα και μετά εγώ. Σ' αυτό το σημείο θέλω να πω, πως κανένας, μα κανένας δεν προσφέρθηκε να μου παραχωρήσει την θέση του που έβλεπε πόσο πολύ με ταλαιπωρούσε ο μικρός, ειδικά όταν κανά δυο φορές πετάχτηκε στον δρόμο. Κάποια στιγμή κοιτάζω πίσω μου και βλέπω μια κοπέλα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Μου βγαίνει στην επιφάνεια το "τραύμα " που έλεγα και της λέω να περάσει μπροστά. Η κοπέλα να αρνείται στην αρχή ευγενικά και εγώ να επιμένω. Τελικά δέχτηκε με πολύ φόβο για το τι θα ακούσει. Δεν τ'ακουσε όμως αυτή. Τα άκουσα εγώ που "τόλμησα" να κάνω αυτό το κακό πράγμα. Το χειρότερο στην υπόθεση ήταν ότι μου έκαναν παρατήρηση γυναίκες. Μου έλεγαν : " τώρα θα πρεπει να πας πίσω (στη σειρά της εγκύου)  και εμείς είμαστε άρρωστοι και περιμένουμε και άλλα τέτοια όμορφα. Μου βγήκε και εμένα το σαρακατσάνικο και όχι μόνο δεν πήγα πίσω αλλά συνέχισα κανονικά στη σειρά μου. Φεύγοντας και αφού τις άκουγα να με σχολιάζουν σαν να μην ήμουν εκεί, τους λέω: " λυπάμαι πάρα πολύ για εσάς που λέτε όλα αυτά και είστε γυναίκες. Λυπάμαι και ντρέπομαι. Καλό μεσημέρι " ....

            Γιατί τόση καφρίλα ρε παιδιά ;;;;; Τόση αναισθησία πια;;;;; Διαβάζω πως στην γειτονική Ιταλία στην πόλη του Corinaldo δημιουργήθηκαν εκατοντάδες ειδικές ΔΩΡΕΑΝ θέσεις parking για εγκύους και για μητέρες με καρότσια ώστε να μην ταλαιπωρούνται. Για του λόγου το αληθές δείτε εδώ .  
Το ίδιο έγινε και στην Νέα Υόρκη . Αναρωτιέμαι πόσα έτη φωτός πίσω είναι πια αυτή η χώρα;

                Με ένταση έγινε και η 11η καλή μας πράξη (που όμως για κάποιους είναι κακή ) .Σε 14 μέρες έχουμε Χριστούγεννα αλλά δυστυχώς δεν τους έχει αγγίξει όλους το πνέυμα των Χριστουγέννων....

                  Έπιασε κρύο. Πολύ κρύο. Τα τζάκια θα ανάψουν για τα καλά σήμερα. Για όσους δεν έχετε όμως τζάκι σας και ζηλεύετε πολύ, σας έχω μια καλή λύση δοκιμασμένη. Ειδικά σε μια μεγάλη οθόνη δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα κανονικό.

 Μάλιστα για την μέρα των Χριστουγέννων υπάρχει και αυτό το video μετά μουσικής. Διαλέγετε και παίρνετε....

                                  Όμορφα όλα αυτά αλλά σήμερα έχει παγωνιά και υπάρχουν κάποιοι που δεν ονειρεύονται white christmas......

                                               Ας βοηθήσουμε όπως μπορούμε .....

                               Παγωμένη καλημέρα σε όλους. Ας εκτιμήσουμε επιτέλους αυτά που έχουμε.....

                                                         Γιώτα 

                                            yiotamar@gmail.com