Δεν θέλει κόπο .....
Σήμερα το ξυπνητήρι δεν το άκουγα. Χτυπούσε κάθε 10 λεπτά μα εγώ το έκλεινα για άλλα 10 λεπτά. Παραλίγο να χάσουν το σχολείο τα παιδιά. Εδώ και λίγες εβδομάδες μετράω τις μέρες για τις διακοπές του σχολείου σαν τον φυλακισμένο. Να μπορούμε λίγο να ξυπνάμε χωρίς τρέξιμο, χωρίς άγχος, χωρίς γκρίνιες, χωρίς εντάσεις. Τα Σαββατοκύριακα μας πλέον έχουν πολλές υποχρεώσεις. Πάνε τώρα 2 μήνες που δεν υπάρχει ούτε ένα Σαββατοκύριακο που να μην έχουμε κάπου να πάμε. Οι φίλοι μου μου λένε πως είμαι ακριβοθώρητη. Όταν όμως υπάρχει ένα απόγευμα ελεύθερο, θέλω τόσο να κάθομαι και να χαλαρώνω στο σπιτάκι μου και να κατεβάζω τους διακόπτες. Να φοράω την φόρμα μου και να σέρνομαι από καναπέ σε καναπέ. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν ένα από αυτά τα άλλα , αυτά που είναι από γενέθλια σε πάρτυ και από πάρτυ σε άλλο πάρτυ .....
Έπρεπε να πάμε στη Χριστουγεννιάτικη γιορτούλα του σχολείου των παιδιών μας . Για να μην υπάρχει κάποιο οικονομικό κόστος στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, ο Σύλλογος Γονέων αποφάσισε να γίνει στον χώρο του σχολείου. Οι μαμάδες φέραμε διάφορα φαγητά και γλυκά, και υπήρχαν διάφορες δραστηριότητες που απασχολούσαν δημιουργικά τα παιδιά.
Στον μπουφέ γινόταν ένας πανικός ! Μια μαμά μέλος του συλλόγου προσπαθούσε να εξυπηρετήσει τους πεινασμένους λύκους (γονείς). Με το που την είδα πήγα και έπιασα δουλειά. Επί ώρες ήμουν εκεί όρθια, νηστική και την βοηθούσα. Μάλιστα ξέχασα να ταΐσω και τα πιτσιρίκια μου πάνω στον χαμό που γινόταν. Δεν ξέχασα όμως να στείλω λίγα κεράσματα στις κοπέλες που έβαφαν τα παιδάκια και σε όλους αυτούς που φρόντιζαν να περάσουν οι άλλοι καλά.
Ειλικρινά δεν νιώθω πως έκανα κάτι το σημαντικό από αυτό που έκαναν οι άλλες μαμάδες που μερικές πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστες. Η κοπέλα στον μπουφέ πόσα καλά λόγια μου είπε που την βοήθησα. Μα δεν έκανα κάτι, της έλεγα. Πριν να έρθεις, μου είπε νόμιζα οτι δεν θα τα καταφέρω.....
Απλές πράξεις, λίγο να μπαίνουμε στην θέση των άλλων και να βοηθάμε όπου μπορούμε. Το έγραψα και χθες: Δεν θέλει κόπο...θέλει τρόπο !!!
Μα αυτό δεν είναι τελικά τα Χριστούγεννα; Να νοιάζεσαι; Να βοηθάς;
Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα. Μπήκαμε σε μονό αριθμό. Μόνο 9 μέρες έμειναν :)))
Γιώτα
( yiotamar@gmail.com )
Σήμερα το ξυπνητήρι δεν το άκουγα. Χτυπούσε κάθε 10 λεπτά μα εγώ το έκλεινα για άλλα 10 λεπτά. Παραλίγο να χάσουν το σχολείο τα παιδιά. Εδώ και λίγες εβδομάδες μετράω τις μέρες για τις διακοπές του σχολείου σαν τον φυλακισμένο. Να μπορούμε λίγο να ξυπνάμε χωρίς τρέξιμο, χωρίς άγχος, χωρίς γκρίνιες, χωρίς εντάσεις. Τα Σαββατοκύριακα μας πλέον έχουν πολλές υποχρεώσεις. Πάνε τώρα 2 μήνες που δεν υπάρχει ούτε ένα Σαββατοκύριακο που να μην έχουμε κάπου να πάμε. Οι φίλοι μου μου λένε πως είμαι ακριβοθώρητη. Όταν όμως υπάρχει ένα απόγευμα ελεύθερο, θέλω τόσο να κάθομαι και να χαλαρώνω στο σπιτάκι μου και να κατεβάζω τους διακόπτες. Να φοράω την φόρμα μου και να σέρνομαι από καναπέ σε καναπέ. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν ένα από αυτά τα άλλα , αυτά που είναι από γενέθλια σε πάρτυ και από πάρτυ σε άλλο πάρτυ .....
Έπρεπε να πάμε στη Χριστουγεννιάτικη γιορτούλα του σχολείου των παιδιών μας . Για να μην υπάρχει κάποιο οικονομικό κόστος στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, ο Σύλλογος Γονέων αποφάσισε να γίνει στον χώρο του σχολείου. Οι μαμάδες φέραμε διάφορα φαγητά και γλυκά, και υπήρχαν διάφορες δραστηριότητες που απασχολούσαν δημιουργικά τα παιδιά.
Στον μπουφέ γινόταν ένας πανικός ! Μια μαμά μέλος του συλλόγου προσπαθούσε να εξυπηρετήσει τους πεινασμένους λύκους (γονείς). Με το που την είδα πήγα και έπιασα δουλειά. Επί ώρες ήμουν εκεί όρθια, νηστική και την βοηθούσα. Μάλιστα ξέχασα να ταΐσω και τα πιτσιρίκια μου πάνω στον χαμό που γινόταν. Δεν ξέχασα όμως να στείλω λίγα κεράσματα στις κοπέλες που έβαφαν τα παιδάκια και σε όλους αυτούς που φρόντιζαν να περάσουν οι άλλοι καλά.
Ειλικρινά δεν νιώθω πως έκανα κάτι το σημαντικό από αυτό που έκαναν οι άλλες μαμάδες που μερικές πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστες. Η κοπέλα στον μπουφέ πόσα καλά λόγια μου είπε που την βοήθησα. Μα δεν έκανα κάτι, της έλεγα. Πριν να έρθεις, μου είπε νόμιζα οτι δεν θα τα καταφέρω.....
Απλές πράξεις, λίγο να μπαίνουμε στην θέση των άλλων και να βοηθάμε όπου μπορούμε. Το έγραψα και χθες: Δεν θέλει κόπο...θέλει τρόπο !!!
Μα αυτό δεν είναι τελικά τα Χριστούγεννα; Να νοιάζεσαι; Να βοηθάς;
Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα. Μπήκαμε σε μονό αριθμό. Μόνο 9 μέρες έμειναν :)))
Γιώτα
( yiotamar@gmail.com )
Μαμάδες ενωμένες, ποτέ νικημένες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλές κινήσεις και ομως τόσο σημαντικές. Είμαι σιγουρη πως περάσατε σούπερ στη γιορτούλα!!!