ΑΝΤΕΧΕΙΣ ;;;;;

                       Σήμερα δεν ήταν μια ακόμη Κυριακή. Ήταν σου λέει η Κυριακή που θα γράψει ιστορία. Η Κυριακή της μεγάλης αλλαγής ! Η Κυριακή της ελπίδας και της μεγάλης σωτηρίας. Ναι είναι αλήθεια πως τόσα χρόνια με τις ίδιες κυβερνήσεις δεν είχαμε δει καμιά αλλαγή, τουλάχιστον προς το καλύτερο, δεν βελτιώθηκε τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Χάσαμε και την αξιοπρέπειά μας και δυστυχώς δεν έγινε το θαύμα ! Ένα μεγάλο θαύμα κι ένας σωτήρας που με ένα μαγικό ραβδάκι θα εξαφάνιζε τα προβλήματα και θα κατάφερνε να κάνει αυτή την χώρα παράδειγμα πολιτισμού, εντιμότητας και παραγωγικότητας . Ναι είναι απίστευτο αλλά σ' αυτό ελπίζουμε. Σε ένα μεγάλο θαύμα, σε μια αλλαγή που θα γίνει.....έτσι από μόνη της. Το να αλλάξεις είναι πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο . Γιατί η δύναμη της συνήθειας είναι τεράστια ! Είναι τόσο τεράστια που θέλει πολύ μεγάλη μάχη και κόπο για να την κερδίσεις. Να πεις ως εδώ! Αυτός ο δρόμος που βαδίζω δεν οδηγεί κάπου. Βγάζει πάντα στο ίδιο αδιέξοδο ! Αλλάζω διαδρομή. Στην περίπτωση της χώρας μας είναι "αλλάζω τρόπο ζωής ".

               Όχι δεν σας μιλάω για τις εκλογές. Δεν μιλάω για κάποιο συγκεκριμένο κόμμα που αν το ψηφίσετε θα δείτε άσπρη μέρα. Μιλώ για εσένα , για εμένα, για τον κάθε Έλληνα πολίτη που ζει σε αυτή την ριμάδα την χώρα. Γι' αυτό μιλάω. Γιατί αν δεν το ξέρεις, η δύναμη κρύβεται μέσα μας. Εσύ είσαι ο ίδιος ο σωτήρας του εαυτού σου ! Κι όμως εσύ ακόμη ελπίζεις στο θαύμα μα ποιο θαύμα ;;;;;;

                     

       Ε λοιπόν Ελληνάρα μου έχεις σκεφτεί πως όλα αυτά που κάνεις και λες καθημερινά σε κάθε σου συνήθεια είναι αυτά που σε απομακρύνουν όλο και περισσότερο από το περιβόητο...."θαύμα" που περιμένεις τόσα χρόνια ;;;;

       Τις προάλλες πήρα το ταξί από το αεροδρόμιο Χανίων. "Καλημέρα "του λέω. Καμιά απάντηση.... Πιστεύοντας ότι δεν με άκουσε τον πλησιάζω και του ξαναλέω : " Γεια σας! Καλή χρονιά" φορώντας το πιο ζεστό μου χαμόγελο. Κι όμως αντί για απάντηση, άκουσα κάτι σαν μούγκρισμα και έπειτα μπήκε μέσα και κάθισε αφήνοντάς με .."παγωτό". Δεν άντεξα και σε 5' τον περιέλαβα . Του εξήγησα πως είναι η πρώτη εικόνα που συναντάει κάποιος όταν φτάνει στο νησί και οφείλει αν μη τι άλλο να είναι τουλάχιστον ευγενικός. Φάνηκε να ντράπηκε με την σύστασή μου αν κρίνω από την έκφρασή του. Το θέμα είναι πως εγώ σπάστηκα με την συμπεριφορά του και εκείνη την στιγμή μου χάλασε η μέρα. Και βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπισα αυτή την αγενή συμπεριφορά.Καθημερινά στον φούρνο, στο βενζινάδικο, στο σούπερ, στις δημόσιες υπηρεσίες, σε ένα ιατρείο. Κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα θα χαιρετίσω και δεν θα πάρω καμιά απάντηση. Το πιο αστείο είναι όταν μπαίνω μέσα σε ένα κατάστημα και λέω καλημέρα γελαστά και με κοιτούν σαν να είδαν ούφο. Τότε μου απαντούν μουδιασμένα ένα γεια ίσα ίσα που ακούγεται.Αλήθεια μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό ή συμβαίνει και σε εσάς ;;;

                   Όταν είχα πάει πρώτη φορά στο Παρίσι αυτό που μου είχε κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι όλοι οι επιβάτες στο αστικό λεωφορείο έμπαιναν και χαιρετούσαν με ένα πλατύ χαμόγελο τον οδηγό και κάποιοι έπιαναν και ψιλή κουβεντούλα μαζί του. Τα μόνα ζωντόβολα που μπήκαμε μέσα χωρίς να μιλήσουμε ήμασταν εγώ κι ο άντρας μου. Γιατί εμείς έχουμε μάθει να τους βρίζουμε τους οδηγούς. Να του φωνάζουμε "Άνοιξε ρεεεε την πόρτα πίσω. Πρρρρρ". Τι;;; Έχω άδικο;
Και να ταν το μόνο μας πρόβλημα η ριμάδα η καλημέρα .... Έρχεται στην ταβέρνα ο σερβιτόρος και ακούς τον πελάτη να του μιλάει στον ενικό. Φέρε μας λίγο ψωμί. Α! και που σαι νεαρέ και 2 μπύρες ε; Ο "νεαρός" τους μιλάει πάντα στον πληθυντικό και αυτοί πάντα συνεχίζουν στον ενικό. Ο νεαρός που μπορεί να έχει 2-3 μεταπτυχιακά μπορεί και όχι και να δουλεύει από ανάγκη σε μια ταβέρνα και είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τον κάθε συμπλεγματικό.Τον ίδιο συμπλεγματκό ταμία που μιλάει στην γιαγιά στον ενικό. Που αυτές οι ρυτίδες δεν του λένε τίποτα ! Και να ταν μόνο αυτό...
                    Πριν λίγα χρόνια πήγαινα την συγχωρεμένη την μανούλα μου στον γιατρό. Η μητέρα μου με 100% αναπηρία. Απέναντι ακριβώς από το ιατρείο υπάρχει μια θέση πάρκινκ. Εκεί παρκαρισμένος ένας κάφρος που ήταν μέσα στο αυτοκίνητο και περίμενε κάποιον καπνίζοντας. Του λέω πως έχει παρκάρει σε θέση αναπήρων και πως πρέπει να φύγει για να παρκάρω. Μου κουνάει αδιάφορα τους ώμους και δυναμώνει την μουσική αγνοώντας με επιδεικτικά. Έγινα τούρμπο ! Πίσω μου ουρά ! Άρχισαν να μου κορνάρουν κι αναγκάστηκα να φύγω. Πάρκαρα αρκετά μακριά για την ανήμπορη μητέρα μου που ένιωθε πολύ άσχημα για την έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό της. Μπαίνοντας στο ιατρείο βλέπω μια κυρία φορτωμένη με τσάντες να μπαίνει στο αυτοκίνητο του. Ίσα που πρόλαβα να του πω ένα "ντροπή σου" ενώ μετά βίας προσπαθούσα να κρατήσω όρθια την μητέρα μου που κατέρρεε στην είσοδο. Και να ταν μόνο αυτό.......

  
                    Είναι τόσα πολλά μωρέ. Τι να πρωτογράψω. Για τα σκουπίδια που πετάμε από τα παράθυρα, για τον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα; Για το κάπνισμα; Ειδικά αυτό το τελευταίο πονάει πολύ. Σ' αυτή την χώρα στους εσωτερικούς χώρους δεν απαγορεύεται το κάπνισμα αλλά τα τασάκια. Είναι απίστευτο ! Τον Οκτώβρη που ήμουν στην Γαλλία παρατήρησα ότι σε μια ανοιχτή παιδική χαρά απαγορευόταν το κάπνισμα αυστηρά. Όχι για να μην το εισπνέουν τα μικρά βέβαια αλλά για άλλους ευνόητους λόγους. Ενώ στην Ελλάδα σε όλους τους εσωτερικούς παιδότοπους η μάνα ρουφάει με χαρά το τσιγαράκι της ενώ πίνει τον freddo capuccino της. Γιατί καπουτσίνο πίνουμε εμείς οι Ευρωπαίοι. Σ' αυτά τα...ευρωπαικά είμαστε πρώτοι!  Τον πίναμε και στην πλατεία του χωριού μας κάτω από τα πλάτάνια. Το λέω γιατί όταν παραγγέλνω τον ελληνικό μου με κοροϊδεύουν οι φίλοι μου οι .....ευρωπαίοι. Μα με τέτοια λιακάδα μου λένε ζεστό καφέ; Μάλιστα μια φορά φτάνοντας στο ραντεβού μου ζήτησα από μια φίλη να μου παραγγείλει τον καφέ μου και μου είπε οτι ντρεπόταν. Απίστευτό;;; Για σένα λέω ψώνιο μου.
                     Σε σένα απευθύνομαι με αυτή την ανάρτηση. Σε σένα τον αγέλαστο ταμία, σε σένα την στριμένη γραμματέα στον γυναικολόγο,σε σένα που δεν κρατιέσαι και καπνίζεις στον παιδότοπο, σε σένα που γεμίζεις γόπες την παραλία, σε σένα που μαθαίνεις το παιδί σου να κακομεταχειρίζεται τα ζώα,σε σένα που σήμερα με έκανες μούσκεμα ρε βλάκα (φρενάρουμε λίγο όταν έχει νερά ο δρόμος και σεβόμαστε τους πεζούς ), σε σένα που μου πήρες την σειρά στην τράπεζα, σε σένα που μου παίρνεις το οξυγόνο. Άλλαξε επιτέλους Ελληνάρα μου.  Σε ικετεύω! Κάνε με να νιώσω λίγο υπερήφανη γι αυτή την πανέμορφη χώρα.Να έρχονται και να μιλούν και για τους νεοΈλληνες κι όχι μόνο για τους αρχαίους. Σταμάτα να μιζεριάζεις, να γκρινιάζεις για το σύστημα (τόσα χρόνια εσύ τους ψήφιζες, σωστά;). Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο. Δεν το λέω εγώ, ο Γκάντι το έχει πει χρόνια τώρα. Θα  αμφισβητήσουμε ολόκληρο Γκάντι εμείς; Ντροπή!Τι δεν με πιστεύεις;

Τώρα με πιστεύεις;

       Και αν νομίζεις πως δεν είσαι αρκετός, πως είσαι πολύ μικρός για να κάνεις την διαφορά όσο είναι ένα κουνούπι, δες το κι από αυτή την σκοπιά: Έχεις δοκιμάσει εσύ ο τεράστιος άνθρωπος να κοιμηθείς σε ένα δωμάτιο που υπάρχει ένα μικροσκοπικό κουνούπι; Ε; Να ανοίγεις το φως κι αυτό να παίζει κρυφτούλι μαζί σου; Ούτε αυτό το παράδειγμα είναι δικό μου. Ο Δαλάι ο Λάμα το είπε.  Τι,Θα τον αμφισβητίσουμε κι αυτόν; Ολόκληρο Λάμα; Ντροπή!!!!!

                Σταμάτα μωρέ να ελπίζεις σε σωτήρες και σε μεγάλα θαύματα. Τι να σου κάνει κι ο έρμος ο Τσίπρας έτσι που τα κάναμε;Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει έτσι στο υπογράφω. Δοκίμασε να αλλάξεις εσύ, μετέφερε μου την καλή σου την ενέργεια, χαμογέλασε μου, καλημέρισε με , μα κυρίως σεβάσου με λίγο. Δεν κουράστηκες τόσα χρόνια με το γκρίζο;;;;Είμαι τόσο σίγουρη πως ξαφνικά θα δεις πως όλα γύρω σου τα γκρι να γίνουν χρωματιστά. Εγώ κι εσύ θα φέρουμε την αλλαγή. Όχι μόνος σου. Μαζί. Όλοι μαζί. Εγώ το ξέρω. Εσύ; Το ξέρεις;;;;

             Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς από όλους τους σωτήρες αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά ,η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος ! ΑΝΤΕΧΕΙΣ ;;;;;;;; (Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΆΚΗΣ)

                      Καλή χρονιά φίλοι μου.
                              Γιώτα