Εβαλε ο Θεός σημάδι......

                    Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά τραγουδούσε  ο Ξυλούρης . Μετά από 40 χρόνια έβαλε ο Θεός σημάδι στους Αρμένους αλλά τι σημασία έχει από που ήταν το παλικάρι; Σημασία έχει το ίδιο το παλικάρι. Σημασία έχει το παιδί ! Το παιδί που δεν πρόλαβε να γίνει παλικάρι ! Το παιδί που δεν μεγάλωσε γιατί το σταμάτησε ο τρόμος !

                    Ζω στην Κρήτη 16 χρόνια κι έχω γνωρίσει πολλούς λεβέντες Κρητικούς κι έχω ακούσει πολλές ιστορίες ! Η Κρήτη είναι πράγματι λεβεντογέννα ! Δεν βγήκε τυχαία η έκφραση αυτή.Οι Κρητικοί είναι ίσως οι πιο φιλότιμοι και ευαίσθητοι άνθρωποι ! Ειδικά οι άντρες. Εδώ οι  περισσότερες οικογένειες είναι μητριαρχικές ! Δίνουν χώρο στην γυναίκα. Στην μάνα ! Όμως έχω γνωρίσει και την άλλη τους πλευρά ! Αυτή του .....τσάμπα μάγκα, αυτή των ορεσίβιων που κυκλοφορούν μόνιμα με μια χαρακτηριστική εμφάνιση (στολή ) και τα κρυμμένα όπλα που είναι έτοιμα να βγουν με την πρώτη αφορμή. Επειδή είναι σε γάμο , σε βαφτίσια, επειδή είναι Πάσχα, επειδή είναι χαρά επειδή τους σταμάτησε ο έλεγχος , επειδή επειδή επειδή ! Δεν είναι λίγοι αυτοί οι .....μάγκες ! Είναι αρκετοί ρε γαμώτο.

                      Για εκείνους ισχύουν άγραφοι νόμοι! Αυτό που όλοι μας ονομάζουμε νόμους της ζούγκλας αυτοί τους ονομάζουν νόμους τιμής ! Δυστυχώς αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Είναι κοινό μυστικό.

                     Από τότε που έγινε γνωστή η περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη και το bullying που δεχόταν από τους συμπατριώτες του , ήταν το θέμα όλων των ημερών μέχρι και σήμερα που επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι. Παρατηρώ πως με όσους το συζήτησα όλοι ήταν θλιμμένοι. Όλοι ήταν συντετριμμένοι!  Όπως όλοι οι Έλληνες δηλαδή . Γιατί οι πραγματικοί λεβέντες , οι πραγματικοί Κρητικοί, οι πραγματικοί οι άντρες , οι αληθινοί οι μάγκες ,αυτές τις συμπεριφορές τις καταδικάζουν και ντρέπονται πολύ για την συμπεριφορά των.... νταήδων ! Εξάλλου και ο Βαγγέλης κρητικός ήταν...

               Ήταν αλλά δεν είναι πια ζωντανός ....δυστυχώς !






                 Για την προσωπική μου εμπειρία με το bullying σας μίλησα στην προηγούμενη ανάρτηση. Τότε που η αυτοκτονία με γυρόφερνε σαν σκέψη για τον εξευτελισμό που δεχόμουν τότε. Τότε που το ανώριμο μου μυαλό, μου έλεγε πως αυτό που ζούσα δεν ήταν ζωή ,ήταν μαρτύριο ! Τότε που πίστευα πως μου άξιζε ότι ζούσα, ότι εγώ έφταιγα....



                   Δεν ξέρω αν ο Βαγγέλης ήταν θύμα bullying, ή κάποιας βεντέτας. Δεν ξέρω αν αυτοκτόνησε ή τον αυτοκτόνησαν. Ξέρω μόνο πως εκεί σε ένα μικρό χωριουδάκι που ούτε που το είχα ποτέ μου ξανακούσει μια μάνα ίσως και δύο γιαγιάδες ουρλιάζουν και τα ουρλιαχτά τους μου τρυπάνε την καρδιά . Ένας πατέρας σήμερα πονάει και σπαράζει κι αυτός αλλά βουβά και αυτά τα δικά του ουρλιαχτά είναι αυτά που μου την σκίζουν τελικά την καρδιά και γράφω τώρα αυτό το post !


                   Ο Βαγγέλης δεν θα αποφοιτήσει ποτέ από την σχολή του, δεν θα πάει ποτέ φαντάρος και δεν θα νιώσει την ομορφιά του να είσαι πατέρας ! Ο Βαγγέλης δεν θα γιορτάσει σε λίγες ημέρες το όνομά του . Έγινε χωρίς να το ξέρει μάρτυρας και αγαπήθηκε όσο δεν είχε ποτέ του φανταστεί ! Από όλους εμάς που ούτε τον ξέραμε. Από όλους εμάς που έχουμε μεγάλη ευθύνη για τον άσχημο αυτό κόσμο. Που οφείλουμε σαν γονείς να τον αλλάξουμε ! Αύριο ίσως είναι το δικό μας παιδί, στο σχολείο, στην πλατεία, στον στρατό, σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Δεν ξέρω πια τι είναι καλό και τι κακό ! Να μαθαίνω το παιδιά μου να είναι καλά και ευαίσθητα ή να είναι σκληρά για να αντέχουν τους....αυριανούς νταήδες;;;; Τι πρέπει να κάνω σαν μάνα; Τι; Γιατί;

               Αν όλα όπως λένε γίνονται για κάποιο λόγο , τότε ας είναι ο θάνατός του η αφορμή να σταματήσει εδώ το παράλογο ! Ας γίνει ο σπαραγμός της χαροκαμένης αυτής μάνας η φωνή στην συνείδηση του κάθε..... ψευτόμαγκα .

          Γλυκιά μανούλα και λεβέντη κρητικέ μπαμπά σας εύχομαι κουράγιο! Σαν μάνα μόνο αυτό μπορώ να προσεύχομαι για εσάς. Σας εύχομαι να βρείτε την δύναμη να αντέξετε την συμφορά που σας βρήκε και να μπορέσετε να συνεχίσετε αυτό που πια  θα μοιάζει αλλά δεν θα είναι πια ζωή. Γιατί όλοι εμείς οι άλλοι θα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα. Κι εγώ σίγουρα ! Εσείς όμως ποτέ ! Κρίμα μωρέ...... Κρίμα !

                                          Έβαλε ο Θεός σημάδι
                                           παλικάρι στα Σφακιά
                                           κι ο πατέρας του στον Άδη
                                           άκουσε μια τουφεκιά.

                                         Της γενιάς μου βασιλιά,
                                          μην κατέβεις τα σκαλιά.
                                          Πιες αθάνατο νερό
                                          να νικήσεις τον καιρό.

                                          Έβαλε ο Θεός σημάδι
                                        παλικάρι στα Σφακιά
                                       κι η μανούλα του στον Άδη
                                         τράβηξε μια χαρακιά.

                                          Της καρδιάς μου βασιλιά
                                         με τον ήλιο στα μαλλιά,
                                         μην περνάς τη χαρακιά
                                           η ζωή είναι πιο γλυκιά.

                

                   Καλό Παράδεισο μικρό παλικάρι......
                                                Γιώτα