YOLO !!!!!!

              39+1

      Είναι μεσάνυχτα Σαββάτου και η τηλεόραση είναι ανοιχτή και σπέρνει πανικούς για να θερίζει τρόμους ! Μετά από καμμιά δεκαριά έκτακτα δελτία την κλείνω. Αρνούμαι πεισματικά να το παίξω αυτό το παιχνίδι καιρό τώρα. Είναι η άμυνά μου αυτή . Είναι η δύναμή μου. Ανάβω λίγα αρωματικά κεριά λεβάντας , βάζω χαμηλά Joe Cocker και ξεκινάω να γράφω αυτήν την ανάρτηση. Αν λειτουργείς και εσύ όπως κι εγώ και αν δεν θες να ακούς άλλο για το δημοψήφισμα, κάτσε να με διαβάσεις και σου υπόσχομαι λίγα λεπτά αισιοδοξίας !

                   Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν άκρως εορταστική για το σπιτάκι μας ! Είχε γενέθλια στις 20 ο κανακάρης μας και στις 22 είχα εγώ. Έκλεινα τα 39 + 1 μου χρόνια. Δεν θέλω γέλια παρακαλώ, τα είπαμε και πέρυσι.

Η καλύτερη δεκαετία στην ζωή μιας γυναίκας είναι από τα 39 στα 40 .Τι λέγαμε; Α! Ναι ! Στις 20 του Ιούνη θα γινόταν κι ένα άλλο κοσμοϊστορικό γεγονός ! Θα τραγουδούσε ο Robbie Wiliams για πρώτη φορά . Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα πω πως το αγόρι αυτό είναι κρυφός μου έρωτας όχι τόσο για τα τραγούδια του ή την φωνή του αλλά για την τρέλα που έχει το βλέμμα του. Τρελή fan από τα παλιά μαζί του και ειδικά μετά το ντουέτο του με την Nicole Kidman στο something stupid που μέχρι την βραδιά της συναυλίας ονειρεύομουν λέει ότι θα με σηκώσει και θα μου το τραγουδάει κοιτώντας με στα μάτια #μη_γελάτε!

                    Έβλεπα από καιρό την διαφήμιση για το αγόρι, μουρμούριζα κάτι δικά μου, έπειτα οι ενοχές του να λείπω στα γενέθλια του παιδιού μου έσβηναν κάθε έλπίδα. Για δες καιρό που διάλεξε.... Ωστόσο είχα και εγώ γενέθλια οπως προείπα. Από τότε που έκανα τα παιδιά μου τα μόνα γενέθλια που είχαν πλέον νόημα ήταν τα δικά τους. Κι επειδή τα δικά μου είναι ακριβώς 2 ημέρες μετά του παιδιού μου πάντα περνάνε στο ντούκου! Αυτή την φορά όμως δεν είχα απλώς γενέθλια. Έμπαινα στα 39 +1 και ενώ δεν πίστευα ότι θα με τάραζε ποτέ ένας αριθμός, τελικά έκανα λάθος.

                 Περίπου ένα μήνα πριν μου ηρθαν αυτόματα κάποιες σκέψεις του τύπου τι κατάφερα μέχρι τώρα στη ζωή μου; Κι εκεί που έκανα τους απολογισμούς μου αυθόρμητα μου ήρθαν οι στίχοι της Μαρινέλλας : Τι έκανα για πάρτυ μου τι έκανα για μένα ;;;;;;; Από τότε που γέννησα τα παιδιά μου έγινα κομπάρσος της δικής μου ζωής ! Σταμάτησα να ονειρεύομαι για μένα, να θέτω προσωπικούς στόχους, να κάνω δικά μου προσωπικά πράγματα που με ευχαριστούν. Έπαψα να είμαι η Γιώτα και έγινα η μαμά τους .Έτσι με ξέρει ο πολύς ο κόσμος. Στην καλύτερη είμαι η γυναίκα του άντρα μου. Ο άντρας μου εντωμεταξύ από όταν αποκτήσαμε τα παιδιά κατάφερε να πάρει προαγωγή στην δουλειά του, να μείνει έναν χρόνο μόνος του στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρό του αλλά και να πάρει και μεταπτυχιακό. Εγώ; Που ήμουν εγώ;;;; Ενώ καμάρωνα για όλα τα παραπάνω ξαφνικά ένιωσα η γυναίκα πίσω από τον άντρα. Για την ακρίβεια η γυναίκα πίσω από τους άντρες μου.Όχι δεν μετανιώνω στιγμή για όλα αυτά, το αντίθετο. Μετανιώνω που ενώ έπαιξα τον ρόλο μου ως μάνα κυρίως και ώς συζύγου, ξέχασα να είμαι γυναίκα. Να είμαι εγώ ! Είδες πως μπορεί να σε αναστατώσει μια συναυλία ;;;


                           Εκείνες τις ημέρες είχα μια συζήτηση με μια φίλη σχετικά με τα γενέθλια μου.Με ρώτησε πως θα ήθελα να περάσω εκείνη την ημέρα ή τελος πάντων αν μπορούσα να ζητήσω ένα δώρο από το σύμπαν ποιο θα ήταν αυτό. Της απάντησα πως μετά από την πολύ δύσκολη για εμένα χρονιά , (δες εδώ ) είχα τρομερή ανάγκη να μείνω εντελώς μόνη μου για 2- 3 ημέρες. Της είπα πως επίσης θα ήθελα να μπορούσα να πάω στην συναυλία, πως ήθελα να χορέψω, να τσιρίξω σαν εφηβη και να βρεθώ με φίλους που έχουμε καιρό να τα πούμε και μου έχουν λείψει. Εκείνες τις ημέρες χάζευα τα εισητήρια για την συναυλία και ήταν απαγορευτικά.για τα οικονομικά μας αυτήν την περίοδο γιατί έπρεπε να υπολογίσω και τα μεταφορικά μου από το νησί .Ούτε παρέα έβρισκα για την συναυλία οπότε το άφησα στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν ένα ακόμη απωθημένο.Οι μέρες περνούσαν, η διαφήμιση για την συναυλία είχε αρχίσει να με εκνευρίζει πλέον αφού μου θύμιζε πως δεν μπορούσα να πάω μέχρι που ένα βράδυ μιλώντας στο τηλέφωνο με τον άντρα μου μου λέει πως ο κουμπάρος μου θα μου έδινε το εισητήριό του αφού θα έμπαινε για ένα προγραμματισμένο χειρουργείο κι έτσι δεν θα μπορούσε να πάει. Άκουγα καλά; Είχα ήδη το εισητήριό μου; Κάτι γινοταν εκεί πάνω επιτέλους. Κάποιος πρέπει να άκουσε όταν τραγουδούσα το τραγούδι της Μαρινέλλας;

                             Έψαχνα παρέα και δεν έβρισκα κάποιον να πάμε μαζί. Ο κουμπαρούλης μου, μου βρήκε άλλο ένα εισητήριο αλλά και πάλι δεν έβρισκα κάποιον μιας και οι φίλοι μου είχαν ή γάμους ή γενέθλια ή βαφτίσια και άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις. έβλεπα την πηγή και δεν μπορούσα να πάω να ξεδιψάσω. Να μην τα πολυλογώ, μια πολύ ωραία μέρα με παίρνει ο Νίκος και μου λέει πως το χειρουργείο αναβλήθηκε και έτσι θα είχα παρέα και μάλιστα την καλύτερη ! Το σύμπαν είχε αρχίσει να ακούει τα θέλω μου κι έτσι κι εγώ συνέχιζα να τρίβω το λυχνάρι μου. Όσο έτριβα οι επιθυμίες μου έπαιρναν μορφή . Θα πήγαινα Αθήνα μία μέρα πριν την συναυλία με το C 130 και έτσι το κόστος της μεταφοράς δεν με απασχολούσε πια..Ο άντρας μου κατέβηκε στο νησί και θα πρόσεχε τα παιδιά μας (να δει και τι τραβάω μόνη μου τόσον καιρό).

                              Όταν έφευγα και χαιρετούσα το παιδί μου που θα είχε γενέθλια την επόμενη μέρα, τον είδα κάπως προβληματισμένο. Του είπα πως αν μου το ζητήσει δεν θα πήγαινα πουθενά ! Τότε το 10χρονο μου είπε πως έπρεπε να πάω γιατί ποτέ δεν κάνω κάτι στα δικά μου γενέθλια . Μανούλα σου αξίζει ! Κάνε κάτι και για εσένα ! Πήρα σαν φυλαχτό την πιο ωραία απάντηση και έφυγα........

                             Φτάνοντας στο σπίτι μου στην Αθήνα έκλεισα την πόρτα και ένιωσα τόσο.... ελέυθερη ! Για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια τουλάχιστον θα είχα τρεις ημέρες μόνο για μένα. Μόνο για μένα; Γιούχου Γιούχου Γιούχουουου !!!!!!!!!!!! Με τις φίλες μο πολλές φορές λέμε πως ειλικρινά δεν θυμόμαστε πως ήταν η ζωή μας πριν από τον γάμο μας και ιδιαιτέρως πριν από τα παιδιά μας . Σαν να μια μαγική γόμα να είχε σβήσει το παρελθόν μας. Μέχρι που έκλεισε πίσω μου η πόρτα. Αυθόρμητα ήρθε όλη η προ γάμου και παιδιών ζωή μπροστά μου....

                            Πέρασα μαγικά όλες τις ημέρες ! Έζησα την κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο που μου χαρίστηκε. Πρώτα από όλα κοιμήθηκα. Σάπισα στον ύπνο για την ακρίβεια και εκεί κατάλαβα πόσο ανάγκη τον είχα τον μπαγάσα. Έκανα μπάνιο χωρίς να με ενοχλεί κανείς, κυκλοφορούσα τσιτσίδι , κοιμήθηκα τσιτσίδι έφαγα μόνο βλακείες παρόλο που είχα προτάσεις για τραπεζώματα. Ήμουν μόνη μου ! ΜΟΝΗ ΜΟΥ !!!!!

                             Η μέρα της συναυλίας ήταν ακόμη πιο ωραία ! Ο  Robbie ήταν καλύτερος από τις προσδοκίες μου. We let him entertain us και το έκανε με το παραπάνω .Πήγαμε στην Μαλακάσα με μηχανές και το καλύτερο; Η αδελφή του Νίκου του έδωσε 2 εισητήρια για Pitch A που σήμαινε ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΙ !!!!!!!

 Πέρασα αξέχαστα και ευχαριστώ πολύ τον κουμπαρούλη μου για ένα από τα ωραιότερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ. Όλα είχαν την μαγεία τους εκείνη την βραδιά ακόμη και τα σουβλάκια που φάγαμε στο Γκάζι όλοι παρέα μετά την συναυλία μου φάνηκαν ότι πιο νόστιμο έχω φάει . Όσο για τον RW κλείσαμε άλλο ένα ραντεβού σε 18 μήνες από τώρα γιατί 2 ώρες μαζί του ήταν πολύ λίγες.

                             Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να συνέλθω .Όλο μου το κορμί και ιδίως τα πόδια μου πρήστηκαν και πονούσαν τόσο πολύ .  Που πας ρε Καραμήτρο σκεφτόμουν και χαμογελούσα.

 Δεν το έβαλα κάτω. Επιστρατεύτηκα ότι βρήκα σε μπαρμπα- Στάθη από το ψυγείο και δεν άφησα δευτερόλεπτο να πάει χαμένο.

Η Κυριακή ήταν μια πολύ γεμάτη ημέρα μιας και ήταν από το πρωί αφιερωμένη σε φίλους. Φίλους που τους αφιέρωσα τον χρόνο που τους άξιζε, χωρίς να βιάζομαι να γυρίσω, χωρίς να με ενδιαφέρει η ώρα. Ο καλύτερος επίλογος γράφτηκε το απόγευμα της Κυριακής σε έναν μαραθώνιο καφέ στο Μοναστηράκι με έναν αγαπημένο μου φίλο που είχαμε χαθεί για χρόνια προσπαθώντας να αναπληρώσουμε όλο τον χαμένο καιρό .

                     Γύρισα πίσω ανήμερα των γενεθλίων μου με το αεροπλάνο γιατί είμαι πολύ γενναία τελικά . Τα 39 +1 μου τα καλωσόρισα πλήρης και τόσο μα τόσο ευτυχισμένη. Το μονο πια που ήθελα ήταν να τρέξω κοντά τους και να κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά ! Γιατί μου έλειψαν πολύ ! Γιατί δεν αλλάζω την ζωή μου μαζί τους και με μια υπόσχεση στον εαυτό μου πως από εδώ και στο εξής να γίνω συμπρωταγωνίστρια και όχι πια κομπάρσος στο έργο της ζωής μας.

                      Πέρισυ τόλμησα για πρώτη μου φορά κι έθεσα κάποιους στόχους. Για να δούμε τι έκανα :

1. Πολλές πολλές χαρές. Δεν αντέχει η καρδούλα μου άλλες στενοχώριες.( η αλήθεια είναι πως η καρδούλα αυτή άντεξε πολλές ακόμη στεναχώριες αλλά έζησα και πολλές πολλές χαρές)
2. Να πετάξω με αεροπλάνο ώστε να ξεπεράσω την φοβία μου ( χα ! Εκτός τα εσωτερικά έκανα και 2 ταξίδια στο εξωτερικό. Το τερμάτισα λέμε! Αμέ )
3. Να κάνω περισσότερα πράγματα για εμένα ( νομίζω πως η σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη απάντηση )
4. Να κάνω ένα ταξίδι τουλάχιστον στο εξωτερικό ( Κατάφερα να πάω στην Γαλλία-Λυών και στην Γερμανία - Μόναχο )
5. Να  καταφέρω να διαβάζω ένα βιβλίο τον μήνα  Εδώ τζίφος !!!
6. Να περνώ περισσότερο και πιο δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά ΝΑΙ! Τα κατάφερα κι εδώ
7. Να βλέπω πιο πολύ τους φίλους μου (Είχα τεράστια ανάγκη με τα τόσα προβλήματα να απομονωθώ κι έτσι έβλεπα μόνο τους πολύ πολύ κολλητούς μου )
8. Να γίνω πιο οργανωτική (έγινα αναγκαστικά αφού ολα περνούσαν από μένα )
9. Να μην αμελώ τις ιατρικές εξετάσεις μου ( εδώ γελάνε )
10. Να μην φοβάμαι να κάνω μεγάλα όνειρα για το μέλλον ( Ναι ! Ναι ! Ναι! )
11. Να μετριασω τον παρορμητισμο μου.( δεν ξέρω πια αν θέλω να το κάνω. Σ' όποιον αρέσουμε )
12. Να λέω περισσότερα όχι ( Το έκανα και είναι εθιστικά ωραίο )
13. Να χάσω επιτέλους αυτά τα 5 ρημαδοκιλά και να μην τα ξαναπάρω . ΠΟΤΕ ! Ε μα ...( Η ιστορία έχει ως εξής: Πήρα άλλα 5 τα οποία και έχασα και έτσι τα ρημαδοκιλά ΕΚΕΙ ακόμη )
14. Να πάψω να κάνω αρνητικές σκεψεις (είμαι σε πολύ καλό δρόμο )
15. Να γράφω περισσότερο στο blog μου (το προσπαθώ μα........ )
16. Να μην γκρινιάζω ( εδώ κι ένα μήνα το έκοψα μαχαίρι )
17. Να μην χάνω την υπομονή με παιδιά μου ( το παλεύω...#προεφηβεία )
18. Να πιστέψω περισσότερο σε μένα ( πιο πολύ δεν γίνεται )
19. Να γυμνάζομαι περισσότερο ( χαχαχαχαχα και ξανά χαχαχαχα!!! Αυτά )
20. Να πίνω τουλάχιστον 2 λίτρα νερό την ημέρα ( το τηρώ αλλά τώρα τελευταία....)
21. Να μιλάω λιγότερο και να ακούω περισσότερο ( το προσπαθώ )
22. Να βγαίνω κ γενικά να περνάω περισσότερο χρόνο με τον husband (καλέ ολόκληρο ταξίδι έκανα για εκείνον )
23. Να διώξω τους δαίμονες που με στοιχειώνουν ( ξουξούδια από καιρό )
24. Να με αγαπώ περισσότερο ( πολύ όμως )
25. Να με δικαιολογώ περισσότερο ( done )
26. Να μην με επηρεάζει καθόλου η γνώμη των άλλων ( καθόλου; χμμμ λίγο ναι )
27. Να κάνω μικρές αποδράσεις (done )
28. Να μην μετακομίσω τον Ιούλιο ( τελικά μετακόμισα τον Νοέμβριο καιμέχρι τον Σεπτέμβριο θα ξαναμετακομίσω. Δυστυχώς..... )
29. Να τα καταφέρω αυτόν τον χειμώνα ( Τα κατάφερα λέει....Είμαι πολύ περήφανη για εμένα. Ξέρω τι λέω #κάτιδικάμου)
30. Να είναι όσοι αγαπώ καλά (αυτό δεν είναι στο χέρι μου )
31. Να φτιάξουν τα οικονομικά μου ( #δημοψήφισμα)
32. Να αγοράσουμε κάποτε ένα σπίτι ( θα γίνει κι αυτό. Μέχρι τότε θα τρίβω το λυχνάρι μου )
33. Να κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια ( καλά το πάω.... )
34. Να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους ( έγινε κι αυτό πολύ πρόσφατα )
35. Να μου δωθούν ευκαιρίες ( μπα, τίποτα )
36. Να αποκτήσω κάποτε το Kitchen Aid το χρωματιστό (κάποτε είπα, δεν είπα πότε )
37. Να γνωρίσω ένα καινούριο μέρος ( γνώρισα την Λυών και την λάτρεψα )
38. Να ξεκουράζομαι περισσότερο ( ήταν πολύ κουραστική χρονιά )
39. Να ξαναβρώ σιγά την ευτυχία ( ήδη την βρήκα... )

               Η ζωούλα μας είναι πολύ μικρή . Πάρε μια απόφαση και κάνε επιτέλους μια τρέλα που θα είναι όλη δική σου! Όχι μόνο μια φορά. Πολλές ! Χωρίς τύψεις ! Γιατί το αξίζεις1 Υπόσχεση;;;;
                      Ζεις μονάχα μια φορά μα αν το κάνεις σωστά, μια φορά είναι αρκετή!!!!

                                  YOLO ρε YOLO !!!!

                   

                                    Με αγάπη.......... Γιώτα
                          
                                                            yiotamar@gmail.com