Ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ ....

           Στην νότια πλευρά των Χανίων υπάρχει η όμορφη Παλαιόχωρα . Φημίζεται για το καρναβάλι της και για τις καταπληκτικές της παραλίες με τα κρυστάλλινα και διάφανα λυβικά της νερά . Πηγαίνοντας περνάς υποχρεωτικά από την επαρχία Σελίνου και από την μαρτυρική Κάνδανο .

                  Στις 3 Ιουνίου του 1941 οι Γερμανοί θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατο των 25 στρατιωτών τους στην μάχη που είχε προηγηθεί στις 24 Μαΐου στο φαράγγι της Κανδάνου, εισβάλλουν στο χωριό και γίνεται η μεγάλη σφαγή ! Αφού πρώτα βομβάρδισαν το χωριό, έπειτα οι ναζί μπήκαν και σκότωσαν και τους 180 τότε κατοίκους. Το μένος τους ήταν τόσο μεγάλο που δεν αρκέστηκαν μόνο στην θανάτωση των ανθρώπινων ψυχών αλλά συνέχισαν γκρεμίζοντας και τα χαλάσματα από τα σπίτια που είχαν απομείνει. Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος τους που ενώ παντού γύρω τους είχαν σκορπίσει τον θάνατο, ξεχώριζαν τις πέτρες από τα σπίτια και τις πετούσαν μακρυά ώστε να μην μπορέσει ποτέ να ανοικοδομηθεί ξανά το χωριό. Σκότωναν τα πάντα ! Έμψυχα και άψυχα. Ακόμη και τα ζώα του χωριού. Σκότωναν τα σκυλιά,έσφαξαν τις γάτες και τις κότες, τα γαϊδουράκια ακόμη και τα πουλιά που πετούσαν . Είχαν σκοτώσει όλη την Κάνδανο. Αφού ολοκληρώθηκε η δολοφονική αποστολή τους, τοποθέτησαν 3 επιγραφές.

                 Τις δύο πινακίδες – επιγραφές τις τοποθέτησαν οι Ναζί στις εισόδους της Καντάνου από Χανιά και Παλαιόχωρα. Την τρίτη, που ήταν από μάρμαρο, την έφεραν στην Κάντανο το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο που θα κατασκεύαζαν, και ήταν γραμμένες στα Ελληνικά αλλά  και τα Γερμανικά.

             Στην πρώτη έγραψαν : “Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας , γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζi και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων , διά να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ.”

          Η δεύτερη πινακίδα γράφει ι: “Ως αντίποινων των από οπλισμένων πολιτών ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος. ”

              Στην τρίτη την μαρμάρινη έγραψαν :“Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών.”

  
              Κι όμως....... περνώντας από το χωριουδάκι αυτό, αν δεν ξέρεις, αν δεν δεις τις επιγραφές, αν δεν σου πούνε, τίποτα δεν προδίδει την ιστορία του μαρτυρικού αυτού χωριού. Το χωριουδάκι εκείνο με τους 180 αείμνηστους κατοίκους σήμερα είναι μία περήφανη κωμόπολη 1000 περήφανων κατοίκων. Με τα καφενεία, τις ταβέρνες της μα πάνω από όλα με την ιστορία της. Το πως ξαναχτίστηκε αυτός ο τόπος μετά από τέτοιο ολοκαύτωμα είναι ένα θαύμα !

              Κάθε φορά που πηγαίνουμε στην Παλαιόχωρα λοιπόν και περνούμε από εκεί νιώθω πολλά συναισθήματα. Φρίκη, πόνο, συμπόνοια, λύπη, υπερηφάνεια, δέος, θαυμασμό.... Στο τέλος όμως ο νικητής όλων των συναισθημάτων είναι η ΕΛΠΙΔΑ !

              Την ιστορία αυτή διηγούμαι αυτές τις ημέρες στα μικρά αγόρια μου. Γιατί τα πράγματα όσο δύσκολα κι αν είναι σήμερα, σε καμιά περίπτωση δεν είναι πιο δύσκολα από αυτά που συνέβησαν τότε. ΕΛΠΙΖΩ!!!!!  ! Είμαι αισιόδοξη κι ελπίζω γιατί το χρωστάω σε αυτά τα παιδικά μάτια που με κοιτάζουν μέσα στα μάτια και κρέμονται από τα χείλη μου όταν με ρωτούν: μαμά στην τηλεόραση λένε πως θα πεινάσουμε! Είναι αλήθεια;

               Πιστεύω πολύ στην Ελλαδίτσα μας ! Αυτός ο πανέμορφος τόπος έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου κι όμως στέκει ακόμη όρθιος ξαναγεννημένος από τις στάχτες του. Αυτός ο τόπος είναι μαγικός ! Είναι λουσμένος με χρώματα ! Τα χρώματα της ευτυχίας ! Σας τα έλεγα και τότε εδώ

          Πρέπει να συνεχίσουμε να ελπίζουμε. Γι'αυτό περιορίστε τον χρόνο που αφιερώνετε σε ειδήσεις και ανοίξτε τα παράθυρά σας να μπει ελληνικός καλοκαιρινός ήλιος, βάλτε καλοκαιρινή μουσική, πηγαίνετε έναν περίπατο στο κέντρο , θαυμάστε την Ακρόπολη , περιπλανηθείτε στην Πλάκα. Όσοι μπορείτε κολυμπήστε, είναι μεγάλο αντικαταθλιπτικό η θάλασσα, παίξτε με τα νεροπίστολα με τα παιδάκια σας, με τα ανηψάκια σας, με τα βαφτιστήρια σας, κάντε πύργους, έναν βραδινό περίπατο μυρίζοντας το αγιόκλημα και τα νυχτολούλουδα στις γειτονιέςκι έπειτα καθίστε σε ένα παγκάκι να φάτε πασατέμπο και χαμογελάστε λίγάκι μωρέ.
                    
                             Και επιτέλους αδράξτε επιτέλους αυτή την ρημάδα την μέρα!


                Επίσης καλό θα ήταν όσοι έχετε εξοχικά σπίτια ανοίξτε τα για φίλους και συγγενείς και φιλοξενήστε όσους περισσότερους μπορείτε. Στρωματσάδα!  Όπως γινόταν παλιά. Θυμάστε ;

Θα περάσει κι αυτό όπως τόσα και τόσα.
         
       Το μόνο χρέος που με βαραίνει σαν ελληνίδα δεν είναι αυτό που διαπραγματευόμαστε σαν λαός αλλά αυτό  που έχω προς τα παιδιά μου . Όχι το υλικό! Εκείνο το ηθικό! Να μην τα φοβίζω, να μην τα αποκαρδιώνω, να τα αφήνω να κάνουν μεγάλα όνειρα! Τεράστια ! Να τα διδάξω τις αξίες της ζωής..... Που δεν μετριούνται σε ευρώ κι ούτε με άλλα νομίσματα.

          Δυστυχώς διαπίστωσα πως κάποιοι πίστευαν οτι οι αξίες και τα ιδανικά μας κρύβονται σε έναν τραπεζικό λογαριασμό. Αυτοί είναι που αυτές τις ημέρες υποφέρουν περισσότερο.

           Ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά μην ξεχνάτε πως ο Ιούλιος φτάνει στα μισά του όπου να ναι. Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν!!!!!! Μην το ξεχνάτε ! Θα τα καταφέρουμε κι εμείς οπως η  μαρτυρική Κάνδανος.


                                    Προς Θεού όμως ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ.
            
                     

                                              Με πολλή αγάπη,
                                                       Γιώτα

                                                                                                       yiotamar@gmail.com