Μαζί με φίλους όλα είναι πιο εύκολα

              Μετά το χαμό της αγαπημένης μου γιαγιάς έπεσα σε μικρή  μελαγχολία.... Ας είναι καλά οι φίλοι μας όμως , που με τη συντροφιά τους λειτούργησαν σαν βάλσαμο στην ψυχή μου. Από τη ημέρα εκείνη , δεν έμεινα καθόλου μόνη μου ....

Το θέατρο είχε την τιμητική του . Κάθε καλοκαίρι τα Χανιά δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα την πρωτεύουσα .Οι καλύτερες παραστάσεις έρχονται στο θέατρο της Αν Τάφρου, το οποίο φέτος μεταμορφώθηκε .


          Τη μία μέρα πήγε ο Μάριος με τον μπαμπά του στους άθλους του Ηρακλή της Κάρμεν Ρουγγέρη . Τρελαίνεται να κάνει πράγματα με τον πατέρα του . Νιώθει αντράκι .

                            Ο μικρός βέβαια έκλαιγε και τους έπαιρνε από πίσω κλαίγοντας , εκλιπαρόντας να τον πάρουν μαζί τους .Μεγάλο νούμερο !

Πήρε το δισάκι του και παρακαλούσε να πάει μαζί τους

Στο αντίκρυσμα αυτής της εικόνας είχαμε δράματα με τον μικρό

                  

                   Για να τον ηρεμήσω πήγαμε μέχρι το σπίτι της Ιωάννας και του Δημήτρη και έτσι κάπως πέρασε εκείνη  η μέρα μας .

                Η επόμενη μέρα είχε πάλι θέατρο στην Τάφρο . Ήρθαν από το σπίτι η Ιωάννα με τον Δημήτρη  και είδαμε το Μήλο με τον Θανάση Τσαλταμπάση και τη Ναταλία  Δραγούμη . Πολύ ωραία παράσταση που συμμετέχει και το κοινό . Αν την πετύχετε κάπου που περιοδεύει τώρα το καλοκαίρι, δείτε τη !

Το Σάββατο από το μεσημέρι βρεθήκαμε πάλι η dream team (φίλοι ) και φάγαμε παρέα .Τα κορίτσια της παρέας συνεχίσαμε  με θάλασσα ενώ οι άντρες μας κανόνιζαν έξοδο για αντροπαρέα .

Την επομένη πήγαμε πάλι θάλασσα εδώ κάτω από το σπίτι μας. Πόσο όμορφα ήταν . Ήμασταν ολομόναχοι και το απολαύσαμε .Τα παιδιά δεν έβγαιναν από το νερό και εγώ διάβαζα το βιβλίο μου κάτω από τη σκιά των βράχων.

Απόλυτη χαλάρωση

         


         Βραδάκι και μαζευτήκαμε πάλι όλη η dream team στο σπίτι της Ιωάννας και του Δημήτρη για barbeque . Περάσαμε υπέροχα και το διαλύσαμε γύρω στη 01 :00 με βαριά καρδιά . Τα παιδάκια μας  βέβαια τα ξεθεώσαμε και έπεσαν ξερά με το που μπήκαν στο αμάξι .

        
           Το επόμενο απόγευμα ξαναμαζευτήκαμε, η μισή dream team , σπίτι μας και αυτή τη φορά το θερινό σινεμά ήταν για μεγάλους ! Βάλαμε μια χαζοκωμωδία και την είδαμε στη δροσιά του κήπου.

          Τίποτα δε θα ήταν τόσο όμορφο αυτό το τετραήμερο αν δεν είμασταν μαζί με τους φίλους μας .Τους ευχαριστώ πολύ που δεν με άφησαν μόνη μου καμμία στιγμή και με έκαναν να γελάω .Το είχα τόσο πολύ ανάγκη...
Ακόμα θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς τους άγνωστους φίλους, που μπήκατε στον κόπο να μου στείλετε τη συμπαράστασή σας στη θλίψη μου ....

Η φιλία βελτιώνει την ευτυχία και μετριάζει τη δυστυχία, διπλασιάζει τη χαρά μας και κόβει στα δύο τον πόνο μας ........

Φιλιά πολλά...
Γιώτα