Ήμουν κάθετη λοιπόν . Πάει και τελείωσε. Σκύλο δεν θα ξαναπαίρναμε. Μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά και να μπορούν να μας βοηθούν δεν υπήρχε καμιά περίπτωση. Καμία . Τελεία και Παύλα !!!
Κατά καιρούς πολλοί γνωστοί προσπάθησαν να μας πλασάρουν διάφορα σκυλάκια. Δεν υπήρχε περίπτωση. Ούτε μια στο εκατομμύριο.
Ένα ωραίο απόγευμα, κάπου στις αρχές Ιουλίου μετά από μια περίεργη συνωμοσία μεταξύ των αρσενικών του σπιτιού, μου έφεραν αυτήν εδώ την φάτσα !
Ένα καθαρόαιμο λαμπραντόρ μόλις 40 ημερών που χάρισε στον άντρα μου ένας φίλος του από την δουλειά και ότι και να σας πω είναι πολύ μικρό μπροστά σε αυτό που ένιωσα. Πως να το περιγράψω...... Ήταν κεραυνοβόλος ο έρωτας ! Δεν σκέφτηκα ούτε λεπτό να μην τον κρατήσουμε. Με το που τον πήρα στα χέρια μου ήμουν εγώ αυτή που τώρα παρακαλούσα να το κρατήσουμε.
Το πρώτο βράδυ έκλαιγε πολύ και ζητούσε όπως ήταν φυσιολογικό την μαμά του η οποία αρρώστησε και δεν μπορούσε να φροντίσει τα μικρά της. Ξενύχτησα εκεί δίπλα μαζί του προσπαθώντας να τον ηρεμήσω. Ζήτημα αν κοιμήθηκα 1 ώρα. Τον χάιδευα, του μιλούσα ήρεμα και τον ακούμπησα στο στήθος μου για να ακούει τους χτύπους της καρδιάς μου και να ηρεμεί. Όπως ακριβώς τότε και με τα άλλα δυο αγόρια μου.
Έγινε κατευθείαν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειάς μας. Όπου κι αν πηγαίναμε , ο σκύλος μαζί μας. Σε άγονους προορισμούς, σε κάμπινκ, σε βουνά, στα πικ -νικ .... παντού. Τον ονομάσαμε Nero (μαύρο ) στα Ιταλικά.
![]() |
Τα παιδιά μας τον ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ! Δεν μπορούμε να μαλώσουμε τον κύριο Nero και πέφτουν να μας φάνε. " Μην του ξαναφωνάξεις γιατί δεν θα σε αγαπάω άλλο " μου λένε. Στην ερώτηση που τους κάνουν για το ποιον αγαπάνε πιο πολύ απαντουν : Τον Nero. Έτσι απλά. Τον Nero .
Μην το βλέπετε έτσι γλυκούλι. Είναι ένα τέρας . Ο μαύρος σίφουνας ! Στο πέρασμά του γίνεται χαμός ! Τα πατάκια της φωτογραφίας τα έφαγε . Μην δει ωραία γλάστρα με όμορφα φρεσκοφυτεμένα λουλούδια, αμέσως να την διαλύσει . Σαν να τις ζηλεύει . Όλα τα τρώει ο μπουνταλάς. Μέχρι ένα παγκάκι έφαγε. Τώρα προσπαθεί να φάει το σπίτι του. Καμιά ώρα θα φάει και εμάς ο φαταούλας ...
![]() | |||
Πάνε και η σίτες |
Του τραγουδάμε και τον αράπη που του ταιριάζει κουτί .......
Ποιος ξέρει, ίσως τα ζώα να είναι πιο σοφά από εμάς.............
Η ώρα πέρασε και πρέπει να φύγουμε για την βόλτα μας. Ο καιρός υπέροχα φθινοπωρινός σήμερα. Προβλέπεται ένα χουχουλιάρικο Σαββατοκύριακο. Ευκαιρία για καμιά ταινία αγκαλιά με κουβερτούλα..............
Καλή σας μέρα lolipops :)))))
καλημέρα Γιώτα μου!! Υπέροχος ο Nero σας..Αγαπώ τα σκυλιά..και τα λαμπραντορ είναι πιστά και παιχνιδιάρικα.. οτι πρεπει για φθινοπωρινά χουχουλιάσματα και πολλές βόλτες..χαχα.. πολλά φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τώρα τι να πω για αυτή τη λατρεμένη φάτσα!!!! Να σας ζήσει! Να περάσετε χρόνια πολλά μαζί.Πολλά κι υπέροχα.Είναι απίθανος φάτσας.Απίθανος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι φατσούλα!! Και πόσο συγκινητικό αυτό που έκανες για να το ηρεμήσεις.. μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως ν´αντισταθεις σ´αυτη τη φατσουλα! Κουκλος το νεο μελος της οικογενειας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε πολυ τυχεροί πιστεύω όταν ο θεός μας στέλνει τέτοια δώρα,με όποιο κόστος θα κερδίσει η αγαπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκύτατος και τυχερός που θα τον φροντίζεται και θα τον αγαπάτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει καλύτερη παρέα και για τα παιδιά!
ΑΦιλάκια και στα πέντε σας! :)
Μα τι φατσάκι όμορφο !! Μέλος της οικόγενειας και ο καλύτερος φίλος για τα παιδιά ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Γιώτα :) Λατρεύω και εγώ τα σκυλάκια και ειδικά τα κουταβάκια. Όταν όμως χάσαμε (πάνω στη γέννα) το πρώτο μας σκυλάκι (είχε μεγαλώσει πλέον), έφαγα τόση μα τόση μεγάλη στενοχώρια (ακόμη το θυμάμαι) που είπα δε θα ξαναδεθώ πλέον με σκυλί. Μετά πήραμε άλλα 2 τα οποία εξαφανίστηκαν μετά από κάτι μήνες. Πλέον τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σκυλάκια είναι αξιολάτρευτα πλάσματα. Και έχεις δίκιο. Λίγο φαγητό και λίγο χάδι και τα κάνεις υπερευτυχισμένα.
πώς τα φέρνει η ζωή... άλλα λες, άλλα γίνονται..
ΑπάντησηΔιαγραφήνα τα περνάτεκαλά..με τον μαύρο σας... εμείς είχαμε τον αράπη (γάτα στην αυλή μας.. )...
άλλη ιστορία..
γεια σου καλή μου!
Γιωτάκι τι φατσόνι είναι αυτό γλυκό?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα γίνεται να μην την αγαπήσεις αυτή τη φαταούλικη και αλανιάρα, πονηρή και ζαβολιάρα φάτσα????
Άκου Ρουβά να βγάλεις το σκύλο! Ας τον έβγαζες Μπάρκουλη:)
Λατρεύω τα σκυλιά και αν είχα σπίτι με κήπο θα είχαμε σίγουρα. Τα παιδιά μου θέλουν σαν τρελά αλλά στο μικρό μας διαμέρισμα 72 τμ το θεωρώ αμαρτία να κλείσω ένα ζωντανό.
Δεν θυμάμαι αν σου έχω ξαναπεί πως ο δικός μου σκύλος ο Rasty, πέθανε απο γηρατειά τη μέρα που παντρευόμουν! Τι να σου λέω τώρα....
Σε νιώθω απόλυτα λοιπόν. το δέσιμο είναι τεράστιο. Το συγκρίνω με την αγάπη που έχουμε για την οικογένειά μας. Σε καταλαβαίνουν από τη γωνία του τετραγώνου όταν έρχεσαι, ξέρουν τον ήχο του αυτοκινήτου σου, ξέρουν πότε δεν είσαι καλά, πότε είσαι κεφάτος. Σαν άνθρωποι ακριβώς και καλύτερα βέβαια γιατί αυτά δεν ζητάνε τίποτα πίσω. Απλή, ανιδιοτελής αγάπη.
Να τον χαίρεστε το Nero the Cretan!!!
Καλημέρα Γιώτα :) Σε κάλεσα σε ένα παιχνιδάκι με μία ερώτηση πρόκληση ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες εδώ: http://www.mylovablebaby.com/2013/11/blog-post_22.html
Μπορεί να είναι σκανταλιάρης αλλά είναι ενα κουκλί!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή