Αφιερωμένο στους παραμυθομεγαλωμένους......

           
                     Επιτέλους μετά από αρκετό καιρό βρίσκω λίγο χρόνο να γράψω κάτι. Έμπνευση υπάρχει πολύ αλλά δυστυχώς καθόλου χρόνος. Οι μέρες που περνούν είναι τόσο μα τόσο γεμάτες. Δεν παραπονιέμαι γιατί μου αρέσει η καθημερινότητά μου απλά δεν μου φτάνουν μερικές φορές οι ώρες.

                     Το προηγούμενο Σάββατο είχα μια συνάντηση πολύ ........ παραμυθένια. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ' την αρχή.....

                      Πολλές φορές παρακολουθώ με τα παιδιά μου παιδικά προγράμματα και σκέφτομαι πόσο πολύ έχουν αλλάξει τα πράγματα από την δική μου εποχή. Τα περισσότερα κινούμενα σχέδια είναι τρομακτικά βίαια και αηδιαστικά. Δεν ξέρω , αλλά με τρομάζει η τόση βία . Που είναι η δικιά μας αθώα Μάγια η μέλισσα ; Που είναι ο λατρεμένος μας Παραμυθάς ;;; Μην μου πείτε πως δεν τον θυμάστε; Σε εσάς τους γονείς απευθύνομαι. Περίμενα πως και πως να τον δω να φοράει το μαγικό του γιλέκο, να πετάει, και να λέει τις ιστορίες του με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

                      Είχα λοιπόν διαβάσει ότι ο Παραμυθάς θα ήταν στον Κήπο. Δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσω με τίποτα. Ήθελα να γνωρίσω στα αγόρια μου το δικό μου παρελθόν.

                     Η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Θύμιζε άνοιξη κι ας ήμασταν στην καρδιά του χειμώνα. Μια γνωριμία με τον ήρωά μου  κάτω από την σκιά των δέντρων. Όλα έμοιαζαν μαγικά...

       Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση είναι ότι πρώτη φορά παρουσίαση παιδικών βιβλίων είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση από τους γονείς. Έβλεπα παντού συγκινημένους μπαμπάδες και μαμάδες. Παντού  "παραμυθομεγαλομένους".  Ο κος Πιλάβιος ήταν πολύ γλυκός και φιλικός με όλους. Χάρηκα πάρα πολύ που με γνώριζε από το blog μου. Εννοείται πως βγάλαμε και αναμνηστική φωτογραφία...

              Αγοράσαμε και βιβλία και τα πιτσιρίκια χάρηκαν ιδιαίτερα την προσωπική αφιέρωση από τον Παραμυθά. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έπρεπε να πάρω ένα και για μένα με προσωπική αφιέρωση. Την επόμενη φορά...Ο Μάριος τα διάβασε ήδη και τώρα θέλει κι άλλα γιατί λέει έγινε ο αγαπημένος του. Αχ παραμυθά μου πόσες γενιές ακόμα θα μαγεύεις ;;;

              Μόνο εσείς που είστε παραμυθομεγαλωμένοι και τον συναντήσετε κάπου θα μπορέσετε να με καταλάβετε. Τότε που τα παιδικά προγράμματα είχαν γεύση από παππού και μυριζαν αγάπη και φαντασία......

                   Σ' ευχαριστώ Παραμυθά μου για όλα. Για τα παιδικά μου χρόνια τότε στην μικρή nordmende τηλεόραση, για τα συναισθήματα που ένιωσα το Σάββατο, για όλα.  Είμαι παραμυθομεγαλωμένη και τώρα θα παραμυθομεγαλώσουν και τα μικρά μου.Να είσαι πάντα καλά και να μου προσέχεις την μαγισσούλα .


                                       Καλημέρα και καλό Σ/ Κ σε όλους σας :)))