Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Στην Παλαιόχωρα...

     Εξαφανίστηκα τελευταία αλλά από ότι παρατήρησα όλοι μας χαθήκαμε λίγο πολύ . Βλέπεις το καλοκαίρι που μυαλό για blog. Άλλοι ετοιμάζονται για διακοπές , άλλοι είναι ήδη , άλλοι φιλοξενούν και πολλοί δουλέυουν και θα περάσουν διακοπές στην πόλη ...Όπως και να 'χει όμως φτάσαμε αισίως στην τελευταία μέρα του φετινού καυτού Ιούλη και από εδώ και πέρα μετράμε αντίστροφα για την έναρξη του σχολείου.

     Αυτές τις μέρες κατεβαίνουν για διακοπές φίλοι και συγγενείς και μαζί με τις καθημερινές υποχρεώσεις το πρόγραμμα είναι πολύ ευχάριστα φορτωμένο. Ξεκλέψαμε λίγες μέρες λοιπόν μαζί με τον κουνιάδο μου και την οικογένειά του και πήγαμε στην Παλαιόχωρα .
Επιχείρηση camping vol 2. Πήγαμε στο οργανωμένο camping στο Γραμμένο και οι εντυπώσεις που μας άφησε είναι οι καλύτερες! Από  άποψη καθαριότητας , φιλοξενίας , τοποθεσίας....τα πάντα.

       Περάσαμε πολύ όμορφα μιας και στην Παλαιόχωρα έχεις αμέτρητες επιλογές σε παραλίες , σε διασκέδαση ,σε όλα. Τα ξαδελφάκια ξανασυναντήθηκαν μετά από έναν ολόκληρο χρόνο και πραγματικά το απόλαυσαν .Όλη μέρα ξυποληταρία , παιχνίδι και γέλια πολλά γέλια . Ακόμα και ο κουνιάδος μου που ήταν επιφυλακτικός στο τέλος μου είπε οτι θα έμενε και άλλες μέρες αν μπορούσε.
     Η αλήθεια είναι ότι όταν είσαι camping  νιώθεις απόλυτη ελευθερία και ένα με τη φύση....



μπούρδες

Στιγμές ευτυχίας


Στιγμές χαλάρωσης
Τα φαγητά στο camping ήταν το κάτι άλλο
Αλλά και τα φαγητά στο λιμάνι της Παλαιόχωρας τα τιμήσαμε και αυτά

Υπέροχα χρώματα...
                        Η αλήθεια είναι οτι οι παραλίες μπροστά από το camping ήταν καταπληκτικές και έτσι δεν πήγαμε αλλού για κολύμπι .Ήταν καταπληκτικά....Τα βράδια είδαμε και την Παλαιόχωρα by night .




















































Στην Παλαιόχωρα συναντάς και πολλά προσεγμένα εστιατόρια

























ΒΟΥΟΥΜΜΜΜΜΜ........


               Εύχομαι και εσείς όπου και αν είστε να περνάτε μόνο όμορφα ....

Πολλά καλοκαιρινά φιλάκια...

Γιώτα



Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Μαζί με φίλους όλα είναι πιο εύκολα

              Μετά το χαμό της αγαπημένης μου γιαγιάς έπεσα σε μικρή  μελαγχολία.... Ας είναι καλά οι φίλοι μας όμως , που με τη συντροφιά τους λειτούργησαν σαν βάλσαμο στην ψυχή μου. Από τη ημέρα εκείνη , δεν έμεινα καθόλου μόνη μου ....

Το θέατρο είχε την τιμητική του . Κάθε καλοκαίρι τα Χανιά δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα την πρωτεύουσα .Οι καλύτερες παραστάσεις έρχονται στο θέατρο της Αν Τάφρου, το οποίο φέτος μεταμορφώθηκε .


          Τη μία μέρα πήγε ο Μάριος με τον μπαμπά του στους άθλους του Ηρακλή της Κάρμεν Ρουγγέρη . Τρελαίνεται να κάνει πράγματα με τον πατέρα του . Νιώθει αντράκι .



                            Ο μικρός βέβαια έκλαιγε και τους έπαιρνε από πίσω κλαίγοντας , εκλιπαρόντας να τον πάρουν μαζί τους .Μεγάλο νούμερο !

Πήρε το δισάκι του και παρακαλούσε να πάει μαζί τους
Στο αντίκρυσμα αυτής της εικόνας είχαμε δράματα με τον μικρό
                  

                   Για να τον ηρεμήσω πήγαμε μέχρι το σπίτι της Ιωάννας και του Δημήτρη και έτσι κάπως πέρασε εκείνη  η μέρα μας .
                Η επόμενη μέρα είχε πάλι θέατρο στην Τάφρο . Ήρθαν από το σπίτι η Ιωάννα με τον Δημήτρη  και είδαμε το Μήλο με τον Θανάση Τσαλταμπάση και τη Ναταλία  Δραγούμη . Πολύ ωραία παράσταση που συμμετέχει και το κοινό . Αν την πετύχετε κάπου που περιοδεύει τώρα το καλοκαίρι, δείτε τη !

Το Σάββατο από το μεσημέρι βρεθήκαμε πάλι η dream team (φίλοι ) και φάγαμε παρέα .Τα κορίτσια της παρέας συνεχίσαμε  με θάλασσα ενώ οι άντρες μας κανόνιζαν έξοδο για αντροπαρέα .

Την επομένη πήγαμε πάλι θάλασσα εδώ κάτω από το σπίτι μας. Πόσο όμορφα ήταν . Ήμασταν ολομόναχοι και το απολαύσαμε .Τα παιδιά δεν έβγαιναν από το νερό και εγώ διάβαζα το βιβλίο μου κάτω από τη σκιά των βράχων.

Απόλυτη χαλάρωση






























         


         Βραδάκι και μαζευτήκαμε πάλι όλη η dream team στο σπίτι της Ιωάννας και του Δημήτρη για barbeque . Περάσαμε υπέροχα και το διαλύσαμε γύρω στη 01 :00 με βαριά καρδιά . Τα παιδάκια μας  βέβαια τα ξεθεώσαμε και έπεσαν ξερά με το που μπήκαν στο αμάξι .

























        
           Το επόμενο απόγευμα ξαναμαζευτήκαμε, η μισή dream team , σπίτι μας και αυτή τη φορά το θερινό σινεμά ήταν για μεγάλους ! Βάλαμε μια χαζοκωμωδία και την είδαμε στη δροσιά του κήπου.

















































          Τίποτα δε θα ήταν τόσο όμορφο αυτό το τετραήμερο αν δεν είμασταν μαζί με τους φίλους μας .Τους ευχαριστώ πολύ που δεν με άφησαν μόνη μου καμμία στιγμή και με έκαναν να γελάω .Το είχα τόσο πολύ ανάγκη...
Ακόμα θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς τους άγνωστους φίλους, που μπήκατε στον κόπο να μου στείλετε τη συμπαράστασή σας στη θλίψη μου ....

Η φιλία βελτιώνει την ευτυχία και μετριάζει τη δυστυχία, διπλασιάζει τη χαρά μας και κόβει στα δύο τον πόνο μας ........

Φιλιά πολλά...
Γιώτα

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

ΑΝΤΙΟ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ ....

                  Χθες το βράδυ είδα ένα περίεργο όνειρο. Είδα τη γιαγιά μου την Παναγιώτα με νεανικό πρόσωπο και λέει πως την παρατηρούσα σαν να μην την είχα ξαναδεί . Διαπίστωνα πως εκτός από το όνομά της , της έμοιαζα αρκετά .Και ήμουν πολύ χαρούμενη γι' αυτό. Έπιασα τον εαυτό μου μέσα στον ύπνο μου να μονολογώ και να αναρωτιέμαι γιατί  ξαφνικά να ονειρεύομαι τη γιαγιά μου σήμερα που ξημερώνει του Προφήτη Ηλία .....

               Η δικιά μου η γιαγιά δεν διέφερε από την κλασική Ελληνίδα γιαγιά αλλά στα δικά μου τα μάτια, ήταν μοναδική ! Έζησε μαζί με τον παππού μου τον Ηλία και έκαναν 4 κόρες . Δύσκολα χρόνια. Όταν έκλειναν τα σχολεία πήγαινα στο χωριό να ξεκαλοκαιριάσω μαζί με τα ξαδέλφια μου . Μόνο δυο δωμάτια είχε αυτό το σπίτι αλλά μας χώραγε όλους με τόση αγάπη. Θυμάμαι τη ηρεμία στο βλέμμα της ,θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες που μου διηγούνταν τα βιώματά της , θυμάμαι τις βυσσινάδες της , την υπέροχη γλυκιά κολοκυθόπιτά της ,τα πλεκτά που μας έπλεκε με τις ώρες και που κανένα από τα εγγόνια της δεν εκτιμήσαμε γιατί δεν ήταν της μόδας .Θυμάμαι να με μαλώνει η μαμά μου και να της φωνάζει " άσε το παιδί καλέ , μην το μαλώνεις " και εγώ να τρέχω να χωθώ στην αγκαλιά της . Όταν το καλοκαίρι τελείωνε και έπρεπε να γυρίσουμε στην Αθήνα, η γιαγιά μου μας γέμιζε καλούδια από τον κήπο της και γέμιζε τα δικά της μάτια με δάκρυα .Μέχρι να φτάσουμε στην Αθήνα και να την πάρουμε στο τηλέφωνο, δεν σκούπιζε γιατί έλεγε πως ήταν γρουσουζιά .
Η γιαγιά μου με μεγάλωσε ουσιαστικά αφού οι γονείς μου δούλευαν πολύ .

Σήμερα το μεσημεράκι χτύπησε τηλέφωνο από το χωριό. Η γιαγιά μου μας άφησε. Στα 87 της χρόνια έφυγε από βαθιά γηρατειά ...Ανήμερα του Προφήτη Ηλία ,στη γιορτή του άντρα της, αποφάσισε να φύγει απο κοντά μας και να ξανασμίξουν .

Λένε πως του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί αλλά και για ένα εγγόνι τα αισθήματα είναι αμοιβαία . Εγώ σήμερα ορφάνεψα και δεν πατώ στα σύννεφα , το ξέρω πως ήταν μεγάλη , αλλά νιώθω σαν να ξεριζώθηκε ένα κομμάτι δικό μου .



Καλο Παράδεισο αγαπημένη μου γιαγιά και λυπάμαι πολύ που δεν ήμουν δίπλα σου να σε χαιρετήσω και να σου πω ένα μεγάλο  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!!
 ΣΤΗΝ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ ΜΟΥ ...

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ .... CAMPING !!!!

               
              Εδώ και πολύ καιρό μου είχε κολλήσει στο μυαλό η ιδέα του camping . Είναι μία ανάμνηση που κουβαλάω από τα παιδικά μου χρόνια και μου θυμίζει πόσο όμορφα περνούσαμε τότε που οι εποχές ήταν άλλες . Θυμάμαι να στήνουμε τη σκηνή μας στον Σχοινιά και να την αφήνουμε εκεί για όλο το καλοκαίρι . Κάθε Παρασκευή πηγαίναμε και την Κυριακή επιστρέφαμε πάλι σπίτι γεμάτοι θάλασσα , άμμο και ελευθερία .Τα βράδια που ανάβαμε φωτιές και ο πατέρας μου μας έπεζε φυσαρμόνικα και οι μεγαλύτεροι σιγοτραγουδούσαν , θα μου μείνουν αξέχαστα ......

               Ήταν απίστευτη η ζέστη τελικά , ειδικά το προηγούμενο τριήμερο και έτσι αποφασίστηκε επιτέλους ! Πάρα πολύ καιρό προσπαθούσα να πείσω τους φίλους να πάμε παρέα αλλά δεν έβρισκα ανταπόκριση . Μέχρι που μου τηλεφώνησε το Κατερινάκι και το αποφασίσαμε αμέσως .
 Χρειάστηκε μία δανεική σκηνή , ένα ψυγειάκι , αγοράσαμε ένα στρώμα και μία καλή προετοιμασία σε φαγητά .


τυροπιτάκια


κεικ με νουτέλα

φρέσκα φρούτα σε αφθονία


    Δυστυχώς φτάσαμε λίγο αργά το βράδυ του Σαββάτου και δεν βρήκαμε κανένα δέντρο να μπούμε από κάτω , αλλά όταν η παρέα είναι θετικη δεν την πτοεί τίποτα !




Ο Στέλιος έψηνε τα καλύτερα κρέατα
Κοιμούνται ευτυχισμένα

Η ανατολή και το τραπέζι μας πάνω στο κύμα .....

Μαζευοντας τζιτζίκια
                                   

Ζωγραφίζοντας πέτρες
Ο Μάριος με τη Χρυσή έπαιζαν με την άμμο

Το καρπούζι βγήκε από τη θάλασσα σε μία απελπισμένη προσπάθεια να δροσιστεί
Το  απόλαυσαν οι μικροί ...
....αλλά και οι μεγάλοι


               Ολα ήταν πανέμορφα .Οι ώρες που μιλούσαμε γύρω από το τραπέζι τρώγοντας, ο ήχος της θάλασσας ιδιαίτερα μέσα από τη σκηνή , ο έναστρος κατάμαυρος ουρανός, οι ευχές που κάναμε όταν έπεφταν τα αστέρια .....

Απολαμβάνοντας την ηρεμία  και τη γαλήνη της θάλασσας....
Είμαστε πολύ χαρούμενοι για τις εμπειρίες που δίνουμε στα παιδιά μας και τους υποσχεθήκαμε να το επαναλάβουμε αφού δεν ήθελαν να φύγουμε .

Τελικά στα πιο απλά πράγματα κρύβεται η μεγαλύτερη ευτυχία !!!!

Καλή και δημιουργική εβδομάδα να έχουμε ....


Φιλάκια σε όλους σας ,

Γιώτα

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ....

         
             Παρασκευή σήμερα και ένα καυτό  Σαββατοκύριακο έρχεται και δεν ξέρω αν αυτός είναι ο λόγος που σήμερα πάλι νιώθω τόσο όμορφα .Συχνά σκέφτομαι οτι στους άλλους μπορεί να δείχνω λίγο   "κάπως " γελώντας όλη την ώρα και δείχνοντας τους το πόσο ευτυχισμένη είμαι. Συνήθως είμαι ευτυχισμένη γιατί έχει ήλιο , γιατί βρέχει , γιατί χιονίζει , γιατί κάνει ζέστη , γιατί κάνει κρύο , γιατί είναι Δευτέρα ,Τρίτη , Τετάρτη , Πέμπτη ..............

Οι φίλοι μου πολλές φορές μου λένε "τι ανάγκη έχεις εσύ " και διάφορα άλλα τέτοια και εγώ τότε θέλω να τους πω οτι δεν είναι έτσι .Έχω πολλά προβλήματα που με βασανίζουν αλλά και πολλά βιώματα .Έχω ζήσει καταστάσεις που με έκαναν να εκτιμώ τη ζωή και να χαίρομαι την κάθε στιγμή .
Στο κάτω κάτω γιατί πρέπει να απολογόυμαστε όταν νιώθουμε καλά ?

Η μητέρα μου μεγάλωσε στην επαρχία και από πολύ μικρή πήγε στην Αθήνα και άρχισε να δουλεύει . Όλα μου τα σχολικά χρόνια τη θυμάμαι να δουλεύει 2 δουλειές αυτή και 2 ο πατέρας μου .Βλέπεις δεν είμασταν πλούσιοι και το παλέυανε πάντα . Μεγάλωσα σε ένα μικρό δυάρι στο Περιστέρι και κρεβάτι μου ήταν ο καναπές του σαλονιού. Θυμάμαι οτι και τότε έλεγα : ποιο άλλο παιδάκι έχει τηλεόραση στο δωμάτιο του και ποιο άλλο έχει τέτοιο υπέροχο φωτιστικό (πολυέλαιο βαρύ με κρύσταλλα ).
Όταν οι γονείς μου βγήκαν επιτέλους στη σύνταξη , μόλις είχα γεννήσει το πρώτο μου παιδί . Η μητέρα μου , που υποφέρει αρκετά χρόνια από διαβήτη , όταν ο Μάριος έγινε 3 ετών έχασε την όρασή της. Μαζί ήρθαν και 3 εγκεφαλικά και εγώ ένα μοναχοπαίδι που έλιωνα από στεναχώρια . Τι χάρηκε αυτή η γυναίκα στη ζωη της ?

Και όμως η μητέρα μου με δίδαξε και πάλι . Το να χάσεις μία από τις βασικές σου αισθήσεις είναι μεγάλη αναπηρία ! Να μην μπορείς να βλέπεις την οικογένειά σου , τα καινούργια σου εγγόνια ,τον ήλιο , τ'αστέρια ...........

Ο άντρας μου στην πολεμική αεροπορία και έχουμε ζήσει πολλά . Όταν βλέπεις τα παιδιά του ήρωα Ηλιάκη να μεγαλώνουν χωρίς τον πατέρα τους ,του Σήφη , του Τάσου  ......πως να μην εκτιμάς τη δική σου ζωή ?

Προχθές γνωρίσαμε μία οικογένεια παράδειγμα ! Συνταξιούχοι πια με τρία παιδιά και το πρώτο τους παιδί με βαρηκοία 100 % . Το κορίτσι αυτό , γυναίκα πλέον κατάφερε όχι μόνο να μιλήσει τη μητρική της γλώσσα αλλά και άλλες 3 παρακαλώ .Διαβάζει τα χείλη και αν δεν μας έλεγαν οτι είναι κωφή ουτε που θα το καταλαβαίναμε. Αυτή η κοπέλα όχι μόνο σπούδασε αλλά έκανε και μεταπτυχιακό !  Μία κοπέλα πανέμορφη που δεν σταματάει να γελάει . Τι να πούμε για αυτή την οικογένεια .Γονείς και παιδί ήρωες !!!!

Και πόσες άλλες οικογένειες που ζουν το δικό τους Γολγοθά  με  παιδιά με διάφορα προβλήματα, που παλεύουν καθημερινά !

Δεν είμαστε πλούσιοι όμως νιώθω πως είμαστε μεγιστάνες . Το μόνο περιουσιακό στοιχείο που έχουμε είναι το αυτοκίνητό μας και η  πολύτιμη Υ Γ Ε Ι Α μας .Μέσα από την καθημερινότητα βρίσκω λόγους να νιώθω ευλογημένη .

Τι με έπιασε σήμερα δεν ξέρω , αλλά βαρέθηκα να ακούω γκρίνια γύρω μου για όλα και κυρίως για την οικονομική κρίση .

Η ευτυχία δεν είναι στα υλικά αγαθά αλλά στις 5 αισθήσεις μας . ΜΥΡΙΣΤΕ , ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕ , ΑΚΟΥΣΤΕ ,  ΑΓΓΙΞΤΕ , ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΤΕ , ΜΙΛΗΣΤΕ ,ΔΕΙΤΕ , ΘΑΥΜΑΣΤΕ και...ΕΚΤΙΜΗΣΤΕ !!!!

Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας έχουμε έναν λόγο να χαμογελάμε και να είμαστε ευτυχισμένοι .Εγώ πάντως θα συνεχίσω να χαμογελώ όσο θα έχω τους δικούς μου λόγους :

Τα παιδιά μου !!!

Ο άντρας μου

Μία βόλτα με το κανό

Οι ώρες που περνώ στη θάλασσα

Οι φίλες μου

Οι βραδιές στη βεράντα

Η δύση

Ο αστερίας που βρήκαμε στη θάλασσα

Τα καβουράκια στις πέτρες

Οι γονείς μου !!!

Άλλο ένα ηλιοβασίλεμα

Η πανσέληνος

Ένα νόστιμο πιάτο

Ένα διήμερο στη Σαντορίνη



Ελπίζω να σας έδωσα τουλάχιστον ένα λόγο ευτυχίας για σήμερα .Αν όχι σκεφτείτε το ξανά .Έρχεται Σαββατοκύριακο !!!!!



Φιλιά πολλά σε όλους σας ....


      Με αγάπη Γιώτα !!!