Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 21 - 22 - 23 - 24

                   Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα του 2015 . Μια χρονιά που σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη!!!! Μια χρονιά που με ταλαιπώρησε απίστευτα σωματικά και ψυχικά . Μια χρονιά που μου στέρησε πολλές φορές το χαμόγελο , μια χρονιά που μου έφερε νέους φίλους , μια χρονιά δύσκολη οικονομικά , μια χρονιά που είχε περισσότερα δάκρυα παρά χαμόγελα......Ήταν ζόρικος ο χρόνος που πέρασε...μα ήταν δάσκαλος πραγματικός ! Και αυτός ο Δεκέμβρης.....Σαν να ήρθε να μου υπενθυμίσει ότι πήγαινα να ξεχάσω....Ότι κουκούλωνα και έκρυβα τόσον καιρό, ήρθε και μου το ξέθαψε .... Προβλήματα, προβλήματα και πάλι προβλήματα που όμως όταν διαβάσεις λίγο το τι γίνεται στον κόσμο φαντάζουν τόσο ασήμαντα και μικρά.... Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίζονται πνιγμένες στην Μεσόγειο...μικρά παιδιά ξεβράζονται νεκρά σε ακτές, πόλεμος , τρομοκρατία, πείνα, αρρώστιες...και τότε όλη η πίκρα που ένιωθες γίνεται ευγνωμοσύνη. Τότε το δάκρυ μετατρέπεται σε χαμόγελο και η απογοήτευση γίνεται εσωτερική δύναμη. Γιατί ότι κι αν αντιμετωπίζεις έχεις τουλάχιστον το σπίτι σου, την ζέστη σου και στο ψυγείο σου τουλάχιστον τα απαραίτητα . Μα πάνω από όλα έχεις την υγεία σου και τα παιδιά σου είναι κι αυτά καλά και στην τελική αυτό είναι που πραγματικά έχει σημασία...



                    Την βαρέθηκα την μιζέρια. Λες καλημέρα και σου απαντούν "που την είδες ; " Ρωτάς τι κάνεις και σου απαντούν : ΠΡΟΣΠΑΘΩ ! Σπάνια ακούς ένα είμαι καλά που να συνοδεύεται από ένα χαμόγελο. γύρω μας γίνονται τέρατα και εσύ προσπαθείς;;;;; Τι ακριβώς;;; Όλοι έχουμε προβλήματα. Άλλοι μικρά και άλλοι μεγαλύτερα. Εξάλλου αυτό δε σημαίνει ζωή ;;; Θυμάσαι που τα λέγαμε και από εδώ ;;;;  Κάπου σε ένα από αυτά τα site για την yoga που μπαίνω ,διάβασα πως μια κινέζικη παροιμία λέει  πως η ζωή είναι είναι αντίλαλος και ότι της δίνεις σου γυρίζει πίσω. Αν στείλεις αισιοδοξία σου γυρίζει αισιοδοξία , αν στείλεις μιζέρια, σου γυρίζει μιζέρια και πάει λέγοντας . Φανταστείτε αν στείλουμε χαμόγελα , αισιοδοξία και αγάπη τι έχουμε να πάρουμε πίσω...



                 Τα Χριστούγεννα πέρασαν και ήταν τα πιο ξεκούραστα της ζωής μου. Από την παραμονή μέχρι και την δεύτερη ημέρα δεν έβγαλα από πάνω μου τις πιτζάμες μου. Είχα ανάγκη να κατεβάσω ρολά και το έκανα. Δεν αποδεχτήκαμε κανένα κάλεσμα, δεν καλέσαμε και εμείς κανέναν κι έτσι είχαμε 2 ημέρες απόλυτης ξεκούρασης! Είδα αμέτρητες ταινίες χριστουγεννιάτικες και ευχαριστήθηκα τον πορτοκαλί μου καναπέ . Επίσης έφαγα και πήρα 1-1,5 κιλό και έχω τσαντιστεί .



       Όμως έχω αφήσει μια εκκρεμότητα όσον αφορά το Ημερολόγιο Αγάπης και είναι οι 4 τελευταίες  ημέρες .
         
            Στις 21 Δεκεμβρίου λοιπόν η μόνη καλή πράξη που έγινε ήταν να δώσουμε την θέση parking που είχαμε βρει σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που μας ακολουθούσε.

            Στις 22 Δεκεμβρίου κάναμε έκπληξη στον μικρό μας γιο και του κάναμε γενέθλια στο γήπεδο μετά την προπόνηση και τον κάναμε πολύ πολύ χαρούμενο...
         
             Στις 23 Δεκεμβρίου έκανα προσπάθεια να συγχωρήσω όσους με πίκραναν. Σε κάποιους έκανα την κίνηση να τους τηλεφωνήσω και με κάποιους άλλους απλά ακόμη το προσπαθώ.... Είναι κάτι εντελώς λυτρωτικό που προσπαθώ να κάνω κάθε τέλος του χρόνου για να μπορέσω να ξεκινήσω την νέα χρονιά πιο ανάλαφρη. Να δες κι εδώ .



            Την τελευταία σελίδα στο ημερολόγιο την έγραψαν τα παιδιά τα οποία μαζί με άλλους συμπαίκτες τους από την ακαδημία, προτίμησαν να πούνε τα κάλαντα για να μαζέψουν χρήματα για το Χαμόγελο του Παιδιού και μας έκαναν να νιώσουμε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι  .





























             Στα παιδιά μας ανήκει το μέλλον. Αυτά είναι η ελπίδα μας. Θα σας αποχαιρετήσω με τους στίχους από την Αγέλαστη Πολιτεία που παρακολουθήσαμε στην σχολική γιορτή και που για άλλη μια φορά με έκαναν να κλαίω ακούγοντας τους από τα παιδικά όλο αθωότητα χειλάκια.....


                                    Άνοιξ' την καρδιά σου, εγώ είμαι εδώ                                                                        Στα προβλήματά σου για να σου σταθώ,
στη νυχτιά , στο σκοτάδι, θα 'μαι φως και σημάδι, θα΄ρθω να σε βρω,
να σου πω μη φοβάσαι, πια μονάχος δε θα ΄σαι .... Σ' ΑΓΑΠΩ !!!!!! 


Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,
με ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. 

Δως μου τα όνειρά σου ξέρω να σου πω
πως θα τα πετύχεις μ’ ένα μυστικό
φτάνει εσύ να πιστεύεις, πάντα να γυρεύεις μέσα στην ψυχή
της αγάπης το θαύμα, ξεπερνά κάθε τραύμα και πληγή.

Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,
με ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. 

       
                                ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ.......ΜΟΝΟ...... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!!!

                                              Καλημέρα αγαπημένα μου lolipops
                                                                                                               
                                                                                                                 yiotamar@gmail.com


Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 18 - 19 - 20


                         Σήμερα το πρωινό μας δεν ξεκίνησε καλά. Ο μικρός δεν συνεργαζόταν να ετοιμαστεί για το σχολείο του , εγώ έχασα την υπομονή μου κι έτσι άκουσε τις φωνές μου κι έφαγε αρκετές ξυλιές. Πήγε στο σχολείο λυπημένος νομίζοντας πως είναι το χειρότερο πλάσμα στην γη κι εγώ καθόμουν μέσα στο αυτοκίνητο και παρατηρούσα την συμπεριφορά του στο προαύλιο γεμάτη τύψεις που έχασα έτσι τον έλεγχο πάλι .....Είναι που αύριο έχει τα γενέθλιά του και .....τι να πω. Τα έκανα θάλασσα. :((((
                    Οι τελευταίες 2 εβδομάδες νιώθω πως δεν τραβάνε καθόλου. Σαν να βγαίνει μια ανεξήγητη ένταση, σαν να έχουμε όλοι κουραστεί....δεν ξέρω. Τσακωνόμαστε στην οικογένεια όλοι με όλους. Σαν να χρειαζόμαστε όλοι ένα διάλειμμα. Αυτό που με τρομάζει είναι πως πιστεύω πως όταν κλείσουν τα σχολεία και μείνουμε περισσότερο στο σπίτι αυτή η κατάσταση θα φύγει εκτός ελέγχου. Ας ελπίζουμε πως θα πέσουν οι τρελοί καθημερινοί ρυθμοί κι έτσι η διάθεση θα ανέβει γιατί αυτές τις ημέρες έχει χτυπήσει κόκκινο. Αλήθεια σε εσάς επικρατεί το ίδιο σκηνικό ;;; Αν ναι, πείτε το μου και εμένα να μην νιώθω τόση απογοήτευση....



                           Κατά τ' άλλα συνεχίζεται κανονικά η καταγραφή καλών πράξεων στο ημερολόγιό μας . Την Παρασκευή αγοράσαμε λίγα τρόφιμα και τα παραδώσαμε στην ακαδημία ποδοσφαίρου που συμμετείχε στην δράση ενίσχυσης των κοινωνικών παντοπωλείων της πόλης μας.

                           Το Σάββατο αγοράσαμε δωράκια για κάποιες υποχρεώσεις που έχουμε και φροντίσαμε να τα αγοράσουμε από κάποιο bazzar του οποίου τα χρήματα θα δωθούν σε συνανθρώπους μας που τα χρειάζονται.

                           Την Κυριακή το μόνο που κάναμε ήταν να δώσουμε λίγα κέρματα σε κάποιον πλανόδιο μουσικό που συναντήσαμε στον δρόμο. Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή αλλά δεν θέλω να γράφω ψέμματα για να σας εντυπωσιάσω. Υπάρχουν κάποιες καλές πράξεις που είναι πολύ προσωπικές και για διάφορους λόγους δεν μπορώ να τις μοιραστώ μαζί σας. Όπως το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και σε εσάς. Αυτό το διαπιστώνω στα διάφορα μηνύματα που μου στέλνετε και μου ζητάτε να μην τα κοινοποιήσω. Με έχετε συγκινήσει απίστευτα !!!!

                            Είμαστε μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα ! Η πόλη μας έχει φορέσει τα γιορτινά της και απολαμβάνω να κάνω βόλτες στο λιμάνι και στα σοκάκια που οι περισσότεροι τα έχετε γνωρίσει μόνο καλοκαίρι αλλά και αυτήν την εποχή έχουν κάτι το μαγικό !!!!!




                              Καλημέρα αγαπημένοι μου, Σε 4 ημέρες ε ε έρχονται :)


                                                         Γιώτα

                                                                                                 yiotamar@gmail.com




                     

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 14-15-16- 17

                Έξω χειμώνιασε για τα καλά. Συννεφιά, παγωμένος δυνατός βοριάς τόσο δυνατός , που φέρνει μαζί του και σταγόνες από θάλασσα. Πλέον οι βόλτες με τον σκύλο μου γίνονται αγγαρεία όπως έγραφα και εκείνη την ημέρα . Τα Χανιά αυτήν την περίοδο έχουν κάτι το....κινηματογραφικό. Από την μια μεριά η θάλασσα αγριεμένη , ο ουρανός να αλλάζει συνεχώς αποχρώσεις και όλο αυτό το σκηνικό με φόντο το ενετικό λιμάνι και από πίσω να δεσπόζουν τα Λευκά Όρη. Υπόσχομαι μια από τις επόμενες ημέρες να πάρω την μηχανή μου και να σας μεταφέρω όλη την μαγεία που σας περιγράφω. Αυτή την περίοδο λοιπόν, μου αρέσει πολύ  αυτός ο καιρός. Με βοηθάει να μπαίνω στο κλίμα των ημερών . Μόνο αυτή την περίοδο δεν θέλω το καλοκαιράκι. Μετά τις γιορτές ανυπομονώ για τις Αλκυονίδες και μετράω αντίστροφα για τον ερχομό του καλοκαιριού. Αλλά τι σας λέω; Με μάθατε πια αφού ...

Φωτογραφία από το Σάββατο 12/12/15 από τις καταπληκτικές φωτογραφίες του https://www.facebook.com/ChaniaCreteByNikos/



                     Ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης έλεγε πως δεν υπάρχει βαρύτερη τιμωρία από τούτη: ν'απαντάς στην κακία με καλοσύνη !Με αυτή την φράση για οδηγό μου πορεύτηκα και κατέγραψα έτσι την 14η ημέρα του ημερολογίου μας. Και ξέρετε κάτι; Ένιωσα τόσο μα τόσο λυτρωτικά και όμορφα... Να βλέπεις απέναντί σου τον άνθρωπο που σε έχει βλάψει να τα χάνει με την αντίδρασή σου την ώρα που του χαμογελάς γλυκά και τον κάνεις να σκέφτεται πόσο άδικος ήταν μαζί σου.Με προσοχή όμως αυτό ε ;;; Μην φανούμε αγαθοί και βλάκες. Πιστέψτε με είναι πολύ γλυκιά αυτή η τιμωρία αλλά μην περιμένετε να μπω σε λεπτομέρειες γιατί είναι κάτι πολύ προσωπικό...




                      Μια γνωστή μου ψάχνει για δουλειά και έχω βάλει λυτούς και δεμένους να την βοηθήσω. Νομίζω πως κάτι κατάφερα αλλά δεν θέλω να το ξέρει κι έτσι όπως καταλαβαίνετε και πάλι δεν μπορώ να γίνω πιο.... λεπτομερής στις περιγραφές μου. Αυτή ήταν ή 15η ημέρα στο ημερολόγιό μας και θα χαρώ πολύ να δω τα αποτελέσματά της στο πρόσωπο της φίλης μου .

             Η 16η ημέρα ήταν να κάνουμε το τραπέζι σε έναν φίλο και συνάδελφο του που ζει μόνος του και ξέρω πόσο του έχει λείψει το σπιτικό φαγητό. 

             Σήμερα το πρωί τα παιδιά πήγαν στο σχολείο όσπρια και ζυμαρικά σε μια πρωτοβουλία του σχολείου να συμμετέχει στην Εβδομάδα Αλληλεγγύης  .  Η 17η πράξη αγάπης καταγράφηκε πρωί πρωί χωρίς  αυτό να σημαίνει πως αρκεί . Εξάλλου έχουμε μια ολόκληρη ημέρα μπροστά μας...

                  Αν θες να γελάσεις λίγο διάβασε την καλή πράξη που είχα κάνει ακριβώς πριν από 2 χρόνια εδώ

               Αυτά είχα να σας πω αγαπημένοι μου και κάτι ακόμη.... Ενώ όλοι μετράτε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα εγώ μετρώ αντίστροφα για τις 22 Δεκεμβρίου. Αφενός γιατί έχει τα γενέθλιά του το μικρό μου αγοράκι και αφετέρου γιατί μπαίνουμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο.

                     Χειμερινό ηλιοστάσιο 2015: Τρίτη 22 Δεκεμβρίου και ώρα 06:48

                 Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;;;;; Από τότε και έπειτα ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ !!!!!!! Από τότε κι έπειτα θα σας τρελάνω γιατί μετράμε πλέον αντίστροφα για το καλοκαίρι !!!!!! 

                                    Καλημέρα γιορτινά μου lolipops


                                                     Γιώτα
     
       
                                                                                                            yiotamar@gmail.com


         


         




Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 9-10-11-12-13

             Όπως θα έχετε πλέον καταλάβει δεν μπορώ να είμαι συνεπής στις καθημερινές ημερολογιακές μου αναρτήσεις. Μία η κάκιστη σύνδεση με το internet , μια ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος....τώρα τα έπαιξε και το κινητό μου με το οποίο φωτογράφιζα τα πάντα. Γενικά όλα του γάμου δύσκολα. Anyway σήμερα είμαι εδώ να σας μεταφέρω όλες μας τις καλές πράξεις ή τουλάχιστον όσες μπορώ να αναφέρω από εδώ δημόσια...




                Την Τετάρτη λοιπόν το μεσημέρι καθισμένοι στο τραπέζι για φαγητό, λέγοντας τα νέα της ημέρας και του σχολείου με ρώτησαν ποια ήταν η καλή πράξη που έκανα σήμερα. Τους είπα πως το ημερολόγιο μας είναι οικογενειακό και πως πρέπει όλοι να κάνουμε καλές πράξεις. Όχι μόνο οι γονείς. Τότε ο μεγάλος που μέσα του λίγο τα έχει μπερδέψει νομίζοντας πως καλό είναι μόνο να δίνουμε χρήματα ή πράγματα σε φτωχούς μου απάντησε : Μαμά δεν έκανα καλή πράξη σήμερα . Ήθελα να κεράσω ένα παιδάκι αλλά δεν μου έφταναν τα χρήματα. Το μόνο που έκανα ήταν να μαζεύω τα σκουπίδια από το σχολείο. Δεν μπορούσα να τα βλέπω !!!!!! Ναι μωρέ το αντράκι μου . Ναι !!!!! Ναι !!!! Ναι !!!! Όπου έβλεπε κάτω πεταμένα χαρτιά και σκουπίδια πήγαινε με δική του πρωτοβουλία στα διαλείμματα και τα μάζευε. Πόσο πιο περήφανη πια;;;; ΠΟΣΟ ;;;;;;



               Την Πέμπτη προσπάθησα να καταφέρω κάτι σημαντικό που αφορά ένα παιδάκι και θέλω να πιστεύω πως αν τα καταφέρω θα το κάνω πολύ πολύ χαρούμενο ! Δεν θέλω να αναφέρω κάτι παραπάνω γιατί οι γονείς του ή και το ίδιο ίσως το διαβάσουν και χαλάσει η έκπληξη αλλά και η χαρά αφού δεν θα ήθελα με τίποτα να καταλάβουν πως έχω μεσολαβήσει γι' αυτό !

                Την Παρασκευή συγκεντρώσαμε παιχνίδια και παζλ που δεν παίζουν πια και τα δώσαμε για να χαριστούν σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη  όπως τότε σε παλαιότερο ημερολόγιο μας

                Το Σάββατο ήταν μια πολύ κρύα ημέρα και έτσι σκεφτήκαμε τα αδέσποτα ζωάκια. Μοιράσαμε λίγο από την σκυλοτροφή του Nero μας σε διάφορα σημεία για τα αδέσποτα σκυλάκια. Σε κάποια μέρη βαλαμε κροκέτες και σε κάποια άλλα αφήσαμε κοκαλάκια . Τα παιδιά την χάρηκαν πολύ την ημέρα αυτή.

                 Την Κυριακή επαναλάβαμε την διαδικασία αλλά αυτήν την φορά για τους φτερωτούς μας φίλους. Με λίγους σπόρους και λίγο μπαγιάτικο ψωμί φροντίσαμε τα πουλάκια της περιοχής μας όπως είχαμε κάνει και τότε.

                   Αυτές ήταν οι καλές μας πράξεις. Για άλλους ασήμαντες αλλά για εμάς ιδιαίτερα σημαντικές ώστε να περάσουμε το μήνυμα στα παιδιά μας.  Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο !

                   Συνεχίζουμε με την ίδια αισιοδοξία την καταγραφή ! Χαίρομαι πολύ και σας ευχαριστώ ακόμη πιο πολύ για την στήριξή σας, για τα μηνύματα που μου στέλνετε, για τις κοινοποιήσεις σας, για τα γλυκά σας λόγια...ΓΙΑ ΟΛΑ !!!!!

                   Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια φωτογραφία που κυκλοφορεί στο facebook από το σουβλατζίδικο Πάνθεον στην Ευελπίδων και με κάνει να πιστεύω ακόμη πως υπάρχει πολύ ανθρωπιά γύρω μας!



                    Καλημέρα αγαπημένα μου lolipops ! Να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα γεμάτη από καλές ειδήσεις και καλές πράξεις. Μόνο 11 ημέρες έμειναν !!!!!

                                                       Γιώτα

yiotamar@gmail.com

                       

         

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 4-5-6-7-8

             Όταν ξεκίνησα το φετινό ημερολόγιο ήθελα να το τηρώ κάθε ημέρα με ευλάβεια. Η σύνδεση μου με το internet όμως είχε άλλα σχέδια. Έτσι, αντί να διαβάζετε κάθε ημέρα τις καλές μας πράξεις από την προηγούμενη Πέμπτη, θα τις διαβάσετε δυστυχώς συγκεντρωτικά ...

             Η Παρασκευή λοιπόν ήταν μια ασφυκτικά γεμάτη ημέρα από θέματα υποχρεώσεων. Η καλή πράξη της ημέρας ολοκληρώθηκε το απόγευμα μετά την προπόνηση των αγοριών όταν πήγαμε σε ένα bazaar για το Χαμόγελο του Παιδιού. Αγοράσαμε μερικά χριστουγεννιάτικα στολίδια και εγώ μία ατζέντα ημερολόγιο που λάτρεψα !


        Αυτή ήταν και η 4η καλή μας πράξη για το ημερολόγιο μας ....

         Τα Χριστούγεννα πάντα μα πάντα τα περνούσα με την μητέρα μου. Τα μόνα Χριστούγεννα που δεν είμασταν μαζί, ήταν εκείνα που μόλις είχα γεννήσει το μικρό μου αγοράκι και εκείνη δεν μπορούσε να μας επισκεφθεί λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Τα δεύτερα Χριστούγεννα που τα περάσαμε χώρια ήταν τα περσινά που εκείνη είχε φύγει για πάντα.....Πέρσι λοιπόν, που ήταν τα πρώτα χωρίς εκείνη και ο πόνος χτυπούσε κόκκινο, μίσησα τα Χριστούγεννα και οτιδήποτε θύμιζε αυτή την γιορτή. ΄Oπου πήγαινα και έβλεπα χριστουγεννιάτικα στολίδια μου κοβόταν η αναπνοή και ήθελα να φύγω τρέχοντας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια ημέρα που μπαίνοντας μέσα στο super market παρατήρησα πως στόλιζαν. Με έπιασε ένας δυνατός πόνος στο στομάχι και έφυγα τρέχοντας στο parking, μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο και ξέσπασα σε κλάματα...

                       Γενικά όσοι με παρακολουθείτε θα έχετε δει πως παλαιότερα ο στολισμός του δέντρου στο σπιτικό μας, ήταν για εμάς ολόκληρη ιεροτελεστία . Στολίζαμε από νωρίς και πάντα με μεγάλη παρέα με αφορμή την γιορτή των παιδιών μας . Από πέρυσι λοιπόν τα πράγματα άλλαξαν. Αυτό όμως που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η αντίδραση των παιδιών μου και το πόση μεγάλη κατανόηση έδειξαν σε όλο αυτό. Αρκέστηκαν σε ένα μικρό δεντράκι στο δωμάτιό τους που ούτε καν στολίδια
δεν είχε παρά μόνο μια σειρά λαμπάκια. Μόνο αυτό . Σε μια συζήτηση που κάναμε στο αυτοκίνητο πριν λίγες ημέρες με ρωτούσαν πότε θα τους ξαναβάλω το δεντράκι τους στο δωμάτιό τους . Είχαν δεδομένο πως και πάλι δεν θα στολίζαμε. Όταν τους ρώτησα αν θα ήθελαν να στολίσουμε μου απάντησαν πως δεν θέλουν να με βλέπουν λυπημένη και τους αρκεί μόνο το δεντράκι. Η κουβέντα μας έκλεισε με ένα : " Ότι θες εσύ μαμά. Ότι σε κάνει χαρούμενη "

                      Το Σάββατο πήγαμε σε ένα πάρτυ .Όταν μπήκαμε στο σπίτι, ένα πελώριο πανέμορφο δέντρο δέσποζε στο σαλόνι τους. Τα παιδιά στάθηκαν και το θαύμαζαν αλλά εγώ που τα έχω γεννήσει αυτά τα ματάκια διέκρινα μια μελαγχολία στο βλέμμα τους. Αυτό ήταν σκέφτηκα. Θα πάω τώρα να στολίσω να τους κάνω έκπληξη. Έφυγα τρέχοντας για το σπίτι να ψάξω τις κούτες με τα χριστουγεννιάτικα αλλά εκεί περίμενε εμένα μια έκπληξη ! Ο άντρας μου είχε ήδη βγάλει έξω το δέντρο και είχε αρχίσει να στολίζει !!!!! Και ναι!!!!! ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ !!!! Συγχωρέστε με που δεν τράβηξα καμιά φωτογραφία από τα προσωπάκια τους όταν μπήκαν στο σπίτι και είδαν τα πάντα στολισμένα. Ήθελα να ζήσω κάθε δευτερόλεπτο αυτής της  υπέροχης στιγμής μαζί τους. Με την λατρεμένη φαμίλια μου ! Ήμουν τόσο χαρούμενη που είμασταν όλοι τόσο χαρούμενοι ! Και ναι. Η 5η καλή πράξη του ημερολογίου μας ήταν αυστηρά οικογενειακή !!!!!


             Η 6η καλή μας πράξη είχε πολλές μικρές καλές πράξεις όπως το να πάμε σε έναν παιδότοπο και να κεράσουμε ένα ηλεκτρονικό ένα παιδάκι που ήθελε να παίξει και να πάρουμε ωτοστόπ μία κοπελίτσα και να την πάμε στο κέντρο, διαδρομή που ήταν εντελώς αντίθετη από την δική μας .

               Η 7η καλή πράξη έγινε στο σχολείο των παιδιών όπου ο μεγάλος κέρασε έναν συμμαθητή του που ξέρει πως αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και με συγκίνησε ιδιαίτερα μιας και τα χρήματα τα πήρε από τον κουμπαρά του.

            Η 8η καλή μας πράξη αφορά....... καπάκια. Μαζέψαμε τα καπάκια από τα νερά που πίνουμε και τα δώσαμε στο σχολείο όπου τα μαζεύουμε για καλό σκοπό. Όπως σας έχω ξαναγράψει και εδώ δεν πετάμε ποτέ τα καπάκια .ΠΟΤΕ !!!!



                              Σήμερα ξημέρωσε μια νέα ημέρα. Για να δούμε ποιες καλές πράξεις θα καταγράψουμε στο ημερολόγιό μας για σήμερα.....



                                  Καλημέρα φίλοι μου! Καλημέρα Άννα και χρόνια σου πολλά :)


                                                                  Γιώτα

                                                                                                           yiotamar@gmail.com

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ 3η

                 Οι προηγούμενες ημέρες ήταν τόσο μα τόσο γεμάτες που πραγματικά και δύο 24ωρα να είχα δεν θα έφταναν. Φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη αυτήν την περίοδο. Τις καθημερινές τρέχουμε και δεν φτάνουμε από τις υποχρεώσεις και τα Σαββατοκύριακα είναι πάντα κλεισμένα με πάρτυ παιδικά και όχι μόνο, χριστουγεννιάτικα bazaar, ονομαστικές εορτές, εκδηλώσεις και δεν συμμαζεύεται. Όχι, όχι δεν γκρινιάζω απλώς θέλω να δικαιολογηθώ που η χθεσινή ανάρτηση με την 3η καλή μας πράξη άργησε μια ημέρα.
             
              Έχω να πω πως χαίρομαι πολύ που ενώ ψάχνουμε να βρούμε ευφάνταστες καλές πράξεις για να γράψουμε στο ημερολόγιό μας, τελικά κάτι γίνεται και έρχονται αυτές και μας χτυπούν την πόρτα. Τι εννοώ;;;

              Προχθές λοιπόν κάνοντας την βόλτα μου με τον Μαύρο μου  με πλησίασε ένας ηλικιωμένος κύριος πολύ στεναχωρημένος και μου είπε πως έχει χάσει το δικό του λαμπραντόρ. Με ρωτούσε αν το έχω δει και μου έδωσε το τηλέφωνό του σε περίπτωση που τύχει να το δω κάπου να τον ειδοποιήσω.

Μα δεν είναι σαν το yin yang ?????


                 Κατά καιρούς μας επισκέπτονται διάφορα σκυλάκια λόγω του δικού μας, Μάλιστα μια από τις προηγούμενες εβδομάδες ένα πανέμορφο μπεζ λαμπραντόρ μας είχε επισκεφθεί και το είχαμε παραδώσει στον ιδιοκτήτη του. Αλήθεια γνωρίζετε πως πρέπει να δράσετε σε περίπτωση που βρείτε ένα χαμένο σκυλί; Η διαδικασία είναι η εξής απλή : Αν στο κολάρο του σκύλου σας δεν υπάρχουν τα στοιχεία του γραμμένα (όνομα και τηλ. ιδιοκτήτη ) τότε κανονικά θα πρέπει να έχει τσιπάκι το οποίο είναι υποχρεωτικό ! Τότε πηγαίνετε το ζώο στο κοντινότερο κτηνιατρείο και ο κτηνίατρος βρίσκει τον ιδιοκτήτη. Αν δεν υπάρχει τσιπάκι η διαδικασία δυσκολεύει. Τότε φωτογραφίζετε το ζώο και παίρνετε αμπάριζα τα κτηνιατρεία της περιοχής που πιθανά να γνωρίζουν τον ιδιοκτήτη. Αν δεν βρείτε ούτε τότε άκρη τότε αν θέλετε τυπώνετε τις φωτογραφίες και όπου μπορείτε τις κολλάτε ώστε αν τις δει ο ιδιοκτήτης και ενημερώνετε την φιλοζωική .

                  Στην περίπτωση του ηλικιωμένου κύριου που ήρθε και με βρήκε τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Φιλοξενήσαμε το σκυλάκι του που μας επισκέφθηκε αργά το βράδυ. Το πανέμορφο σκυλάκι φορούσε κολάρο και έτσι το πρωί το χαμόγελο επέστρεψε ξανά στο πρόσωπο του κύριου Μανώλη. Φαίνεται πως του αρέσει η παρέα του σκυλάκου μας γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που το σκάει για να περάσει την νύχτα του με τον Nero μας. Αυτό που διαπιστώνω κάθε φορά είναι το πόσο καλοί χαρακτήρες είναι τα λαμπραντόρ . Σαν δύο αρσενικά δεν ήταν καθόλου επιθετικά και πέρασαν όλη την νύχτα μαζί αγαπημένοι . Γενικά αυτά τα σκυλιά έχουν παραδειγματική συμπεριφορά που πολλές φορές έχω σκεφτεί ......



                  Έτσι, στο χαμόγελο του κύριου Μανώλη ολοκληρώθηκε η 3η καλή πράξη του ημερολογίου μας. Καλή σας ημέρα φίλοι μου  !


                                                  Γιώτα 
                                                                                                    yiotamar@gmail.com

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΗΜΕΡΑ 2η

                Άλλη μια ημέρα καλών πράξεων καταγράφηκε στο Χριστουγεννιάτικο Ημερολόγιό μας. Άλλη μια ημέρα που ο σκοπός επιτεύχθηκε και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι΄αυτό. Μην περιμένετε να σας περιγράψω κάτι το πολύ ιδιαίτερο ή το εντυπωσιακό. Μόνο μικρές καθημερινές ανθρώπινες πράξεις που σε άλλους μπορεί να φαντάζουν ασήμαντες αλλά για εμάς είναι πολύ πολύ σημαντικές στο να περάσουμε στα παιδιά μας την πραγματική σημασία των Χριστουγέννων.

                Χθές λοιπόν ήταν μια ημέρα από αυτές που είχαν τρομερό τρέξιμο. Μια από αυτές που ξυπνάς νωρίς το πρωί και όταν τελικά πέφτεις σαν τούβλο το βράδυ δεν καταλαβαίνεις πως στο καλό έφυγε έτσι άλλη μια ημέρα... Όταν επιτέλους ξάπλωσα το βράδυ αναρρωτιόμουν αν είχα κάνει κάτι αξιοσημείωτο να αναφέρω εδώ. Πραγματικά το μόνο που είχα κάνει ήταν να δώσω λίγα κέρματα σε έναν ζητιάνο που καθόταν στην έξοδο του super market . Δεν θέλω να σας γράφω ψέματα. Αυτή ήταν η  δική μου καλή πράξη.

                 Αυτό όμως που αξίζει να αναφέρω, είναι αυτό που μου ανέφερε το μικρό μου δευτεράκι όταν γύρισε από το σχολείο. Μου είπε πως ήταν πολύ ευγενικός για το ημερολόγιο ειδικά με ένα παιδάκι. Το βράδυ που τον ρώτησα τι ακριβώς εννοούσε μου απάντησε πως είναι ένα πρωτάκι που επειδή έχει κάποιο..... " πρόβλημα "κάποια άλλα παιδάκια συνεχώς το πειράζουν και αυτό στεναχωριέται. Χθες λοιπόν ο μικρός μου ήρωας σε όλα τα διαλείμματα είχε αναλάβει ρόλο προστάτη και όταν κάποιος πήγαινε να τον πειράξει αυτός τον έδιωχνε και έλεγε στο παιδάκι να μην στεναχωριέται. Και κάπως έτσι φούσκωσα από περηφάνια !!!!!!


                 Χθες λοιπόν συγκινήθηκα ιδιαίτερα με τον μικρό μου superman γιατί τελικά διαπιστώνω πως ότι τους λέμε τόσο καιρό με τον πατέρα τους τελικά πιάνει τόπο. Δεν έχει να κάνει καθόλου με το ημερολόγιο αυτό. Έχει να κάνει με το ότι τόσο καιρό φυτεύουμε σπόρους καλοσύνης και είναι ωραίο όταν τους βλέπεις να ανθίζουν. Ναι! Είμαι περήφανη ! Πολύ περήφανη για την 2η σελίδα αυτού του ημερολογίου.  Συνεχίζουμε λοιπόν και τα καλύτερα έρχονται !

                  Σήμερα 03 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία και θέλω να σας καλημερίσω με μια εικόνα που με γέμισε αισιοδοξία!




                       Καλημέρα φίλοι μου ! Μόνο 22 ημέρες έμειναν! ΜΟΝΟ !!!!

                                                          Γιώτα


                                                                                                                yiotamar@gmail.com

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΗΜΕΡΑ 1η

                   Όταν έγραφα προχθές για το Ημερολόγιο έξω είχε βροχούλα και όλη η ατμόσφαιρα ήταν ιδανική στο να μας προετοιμάζει για τα Χριστούγεννα. Χθες ειδικά το πρωί γύρω στις 06:20 το θερμόμετρο έξω έδειχνε 8 βαθμούς. Το μεσημέρι ανέβηκε στους 20 και το βράδυ στους 12 ενώ τα πρώτα χιόνια φάνηκαν στα Λευκά Όρη. Όχι πολύ...ίσα ίσα που άσπρισαν οι κορυφές. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αν φανταστεί κανείς πως πριν από καμιά δεκαριά ημέρες έκανα μπάνιο στην θάλασσα. Σήμερα ο καιρός προβλέπεται και πάλι ανοιξιάτικος κι έτσι το χιονάκι μάλλον όπως ήρθε θα φύγει. Γενικά δεν είμαι καθόλου φίλη με το κρύο και το χειμώνα γενικά. Ειδικά από όταν μετακομίσαμε στα Χανιά. Όμως εκεί γύρω στα Χριστούγεννα, αλλάζω γνώμη. Ο χειμωνιάτικος καιρός με βάζει πιο πολύ στο γιορτινό κλίμα ....



         Χθες λοιπόν ήταν η επίσημη πρώτη στο ημερολόγιό μας. Μην περιμένετε τίποτα το σπουδαίο, αλλά όπως σας έχω ξαναπεί , απλές καθημερινές μικρές πράξεις που θα μας υπενθυμίζουν το νόημα των Χριστουγέννων και πως πάνω από όλα πρέπει να είμαστε άνθρωποι.

       Στα περισσότερα super market δίπλα από τα ταμεία, υπάρχουν ειδικά κουτιά στα οποία μπορείς να αγοράσεις τρόφιμα και να τα βάλεις εκεί για τα κοινωνικά παντοπωλεία. Αγοράσαμε λοιπόν κάποια τρόφιμα και αυτό ήταν ! Η καλή πράξη της μέρας είχε μόλις ολοκληρωθεί !
\


       Θέλω πολύ να σας ευχαριστήσω για το γλυκό καλωσόρισμα που μου κάνατε μετά από τόσον καιρό με τα γλυκά και ενθαρρυντικά σας σχόλια καθώς και για τα μηνύματα στο mail μου.Σας ευχαριστώ πολύ για τις κοινοποιήσεις και την αποδοχή σας. Συνεχίστε να κοινοποιείτε να γίνει γνωστή η προσπάθεια αυτή. Να γεμίσει το internet επιτέλους από καλές ειδήσεις,

         Θέλω να κλείσω αυτήν την ανάρτηση με μια φωτογραφία που μου έφτιαξε την ημέρα από κάποιο μαιευτήριο του εξωτερικού. Αυτές τις ημέρες όσα μωράκια γεννιούνται μπαίνουν σε....κάλτσες !

Απίθανα;;;; Έλιωσα .....


                                Καλημέρα lolipops !!!! Μόνο 23 ημέρες έμειναν

                                                Σας φιλώ,

                                                   Γιώτα

                                                                                     yiotamar@gmai.com


       

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ #2015

                           

                      Σήμερα είναι το τελευταίο πρωινό του Νοεμβρίου. Όλα έξω είναι φθινοπωρινά. Πέφτει μια ψιλή βροχή και η υγρασία χτυπάει κόκκινα ! Τα παιδιά πήγαν σχολείο, έφτιαξα έναν διπλό ελληνικό και μετά από πολύ καιρό ανοίγω τον blogger. Τελευταία ημερομηνία δημοσίευσης 10 Ιουλίου 2015......


                      Τι να πρωτογράψω μετά από τόσο πολύ καιρό;;; Σκέφτομαι άραγε με θυμάστε; Να ξέρατε πόσο μου έχετε λείψει.... Ναι, σήμερα επέστρεψα και έχω έντονη ανάγκη να γράψω.... Θέλω να σας πω πως πέρασα ένα υπέροχο αξέχαστο καλοκαίρι που όσοι με παρακολουθείτε και από το instagram και από την σελίδα μου στο facebook  δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει. Μετρούσα τους φθινοπωρινούς μήνες 90 , 95, 100 Αυγούστου μέχρι που έχασα το μέτρημα και βάφτισα ΝοβΑύγουστο τον Νοέμβριο (βασικά κάπου το είδα. Νομίζω στο instagram του philou ). Εντωμεταξύ 01 Οκτωβρίου έκανα και μια μετακόμιση για δεύτερη φορά σε λίγους μήνες. Επιστρέψαμε στο προηγούμενο μας σπίτι κι έτσι η μετάβαση ήταν ομαλή για τα παιδιά μας που η αλήθεια είναι πως μας έδωσαν τα καλύτερα μαθήματα ζωής με τον τρόπο που προσαρμόζονται σε όλες τις καταστάσεις. 

                    Ήθελα όπως προείπα πολλές φορές να μπω και να μοιραστώ τα νέα μου, μα τα γεγονότα κάθε μα κάθε φορά με προλάβαιναν. Παντού στενάχωρες ειδήσεις και ένα Αιγαίο να καταπίνει ανθρώπινες ψυχές.... Τα άσχημα γεγονότα δεν έχουν τέλος ακόμη και σήμερα. Τρομοκρατία, μίσος, πόνος, εκδίκηση....πόλεμος. Μέσα σε όλα αυτά έρχονται τα Χριστούγεννα. Η γιορτή της αγάπης. Φέτος σκέφτομαι αυτός ο κόσμος πρέπει να τα αναβάλλει, Είναι τόσο μα τόσο υποκριτικό...... Όμως.....τα παιδιά........προσμένουν με τόση λαχτάρα αυτήν την γιορτή και ήδη μετρούν αντίστροφα με μια σπίθα στο βλέμμα που με κάνει να πλημμυρίζω ελπίδα. Γιατί τα παιδιά δεν ξέρουν από μίσος παρά μόνο από ένα "δεν σε έχω φίλο " που το ξεχνάνε το επόμενο μισάωρο.Τι σκατά παθαίνουμε όταν μεγαλώνουμε;;; Πως γεμίζουμε τις ψυχές μας με τόση κακία ;;;




                   Φέτος περισσότερο από ποτέ έχω ανάγκη να σκορπίσω αγάπη, να νιώσω την αγάπη, να διδάξω την αγάπη στα παιδιά μου , να πάρω αγάπη και να γεμίσω ελπίδα την ψυχή μου που έχει μαυρίσει από αυτά που συμβαίνουν. Έτσι το ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ επιστρέφει για τρίτη χρονιά και αυτή την φορά σας θέλω δίπλα μου χωρίς συστολή. Κοινοποιήστε την ιδέα αυτή και βοηθήστε να γεμίσει το internet με αγάπη ! Θέλω να το κάνουμε κίνημα. Να ακουστούμε παντού! Μια καλή πράξη κάθε ημέρα μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν χρειάζονται εντυπωσιασμοί ! Απλές καθημερινές πράξεις αγάπης που θα μας κάνουν να νιώσουμε πιο είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Η αγάπη.....


                                             Καλημέρα φιλαράκια μου 
                                                           Γιώτα

                                  
                                                                                                    yiotamar@gmail.com
                   
                     

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ ....

           Στην νότια πλευρά των Χανίων υπάρχει η όμορφη Παλαιόχωρα . Φημίζεται για το καρναβάλι της και για τις καταπληκτικές της παραλίες με τα κρυστάλλινα και διάφανα λυβικά της νερά . Πηγαίνοντας περνάς υποχρεωτικά από την επαρχία Σελίνου και από την μαρτυρική Κάνδανο .

                  Στις 3 Ιουνίου του 1941 οι Γερμανοί θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατο των 25 στρατιωτών τους στην μάχη που είχε προηγηθεί στις 24 Μαΐου στο φαράγγι της Κανδάνου, εισβάλλουν στο χωριό και γίνεται η μεγάλη σφαγή ! Αφού πρώτα βομβάρδισαν το χωριό, έπειτα οι ναζί μπήκαν και σκότωσαν και τους 180 τότε κατοίκους. Το μένος τους ήταν τόσο μεγάλο που δεν αρκέστηκαν μόνο στην θανάτωση των ανθρώπινων ψυχών αλλά συνέχισαν γκρεμίζοντας και τα χαλάσματα από τα σπίτια που είχαν απομείνει. Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος τους που ενώ παντού γύρω τους είχαν σκορπίσει τον θάνατο, ξεχώριζαν τις πέτρες από τα σπίτια και τις πετούσαν μακρυά ώστε να μην μπορέσει ποτέ να ανοικοδομηθεί ξανά το χωριό. Σκότωναν τα πάντα ! Έμψυχα και άψυχα. Ακόμη και τα ζώα του χωριού. Σκότωναν τα σκυλιά,έσφαξαν τις γάτες και τις κότες, τα γαϊδουράκια ακόμη και τα πουλιά που πετούσαν . Είχαν σκοτώσει όλη την Κάνδανο. Αφού ολοκληρώθηκε η δολοφονική αποστολή τους, τοποθέτησαν 3 επιγραφές.

                 Τις δύο πινακίδες – επιγραφές τις τοποθέτησαν οι Ναζί στις εισόδους της Καντάνου από Χανιά και Παλαιόχωρα. Την τρίτη, που ήταν από μάρμαρο, την έφεραν στην Κάντανο το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο που θα κατασκεύαζαν, και ήταν γραμμένες στα Ελληνικά αλλά  και τα Γερμανικά.

             Στην πρώτη έγραψαν : “Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας , γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζi και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων , διά να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ.”

          Η δεύτερη πινακίδα γράφει ι: “Ως αντίποινων των από οπλισμένων πολιτών ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος. ”


              Στην τρίτη την μαρμάρινη έγραψαν :“Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών.”

  
              Κι όμως....... περνώντας από το χωριουδάκι αυτό, αν δεν ξέρεις, αν δεν δεις τις επιγραφές, αν δεν σου πούνε, τίποτα δεν προδίδει την ιστορία του μαρτυρικού αυτού χωριού. Το χωριουδάκι εκείνο με τους 180 αείμνηστους κατοίκους σήμερα είναι μία περήφανη κωμόπολη 1000 περήφανων κατοίκων. Με τα καφενεία, τις ταβέρνες της μα πάνω από όλα με την ιστορία της. Το πως ξαναχτίστηκε αυτός ο τόπος μετά από τέτοιο ολοκαύτωμα είναι ένα θαύμα !

              Κάθε φορά που πηγαίνουμε στην Παλαιόχωρα λοιπόν και περνούμε από εκεί νιώθω πολλά συναισθήματα. Φρίκη, πόνο, συμπόνοια, λύπη, υπερηφάνεια, δέος, θαυμασμό.... Στο τέλος όμως ο νικητής όλων των συναισθημάτων είναι η ΕΛΠΙΔΑ !

              Την ιστορία αυτή διηγούμαι αυτές τις ημέρες στα μικρά αγόρια μου. Γιατί τα πράγματα όσο δύσκολα κι αν είναι σήμερα, σε καμιά περίπτωση δεν είναι πιο δύσκολα από αυτά που συνέβησαν τότε. ΕΛΠΙΖΩ!!!!!  ! Είμαι αισιόδοξη κι ελπίζω γιατί το χρωστάω σε αυτά τα παιδικά μάτια που με κοιτάζουν μέσα στα μάτια και κρέμονται από τα χείλη μου όταν με ρωτούν: μαμά στην τηλεόραση λένε πως θα πεινάσουμε! Είναι αλήθεια;

               Πιστεύω πολύ στην Ελλαδίτσα μας ! Αυτός ο πανέμορφος τόπος έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου κι όμως στέκει ακόμη όρθιος ξαναγεννημένος από τις στάχτες του. Αυτός ο τόπος είναι μαγικός ! Είναι λουσμένος με χρώματα ! Τα χρώματα της ευτυχίας ! Σας τα έλεγα και τότε εδώ



          Πρέπει να συνεχίσουμε να ελπίζουμε. Γι'αυτό περιορίστε τον χρόνο που αφιερώνετε σε ειδήσεις και ανοίξτε τα παράθυρά σας να μπει ελληνικός καλοκαιρινός ήλιος, βάλτε καλοκαιρινή μουσική, πηγαίνετε έναν περίπατο στο κέντρο , θαυμάστε την Ακρόπολη , περιπλανηθείτε στην Πλάκα. Όσοι μπορείτε κολυμπήστε, είναι μεγάλο αντικαταθλιπτικό η θάλασσα, παίξτε με τα νεροπίστολα με τα παιδάκια σας, με τα ανηψάκια σας, με τα βαφτιστήρια σας, κάντε πύργους, έναν βραδινό περίπατο μυρίζοντας το αγιόκλημα και τα νυχτολούλουδα στις γειτονιέςκι έπειτα καθίστε σε ένα παγκάκι να φάτε πασατέμπο και χαμογελάστε λίγάκι μωρέ.
                    
                             Και επιτέλους αδράξτε επιτέλους αυτή την ρημάδα την μέρα!


                Επίσης καλό θα ήταν όσοι έχετε εξοχικά σπίτια ανοίξτε τα για φίλους και συγγενείς και φιλοξενήστε όσους περισσότερους μπορείτε. Στρωματσάδα!  Όπως γινόταν παλιά. Θυμάστε ;

Θα περάσει κι αυτό όπως τόσα και τόσα.
         
       Το μόνο χρέος που με βαραίνει σαν ελληνίδα δεν είναι αυτό που διαπραγματευόμαστε σαν λαός αλλά αυτό  που έχω προς τα παιδιά μου . Όχι το υλικό! Εκείνο το ηθικό! Να μην τα φοβίζω, να μην τα αποκαρδιώνω, να τα αφήνω να κάνουν μεγάλα όνειρα! Τεράστια ! Να τα διδάξω τις αξίες της ζωής..... Που δεν μετριούνται σε ευρώ κι ούτε με άλλα νομίσματα.


          Δυστυχώς διαπίστωσα πως κάποιοι πίστευαν οτι οι αξίες και τα ιδανικά μας κρύβονται σε έναν τραπεζικό λογαριασμό. Αυτοί είναι που αυτές τις ημέρες υποφέρουν περισσότερο.


           Ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά μην ξεχνάτε πως ο Ιούλιος φτάνει στα μισά του όπου να ναι. Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν!!!!!! Μην το ξεχνάτε ! Θα τα καταφέρουμε κι εμείς οπως η  μαρτυρική Κάνδανος.


                                    Προς Θεού όμως ας μη χαθεί η ΕΛΠΙΔΑ.
            
                     


                                              Με πολλή αγάπη,
                                                       Γιώτα

                                                                                                       yiotamar@gmail.com

                                             

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

YOLO !!!!!!

              39+1


      Είναι μεσάνυχτα Σαββάτου και η τηλεόραση είναι ανοιχτή και σπέρνει πανικούς για να θερίζει τρόμους ! Μετά από καμμιά δεκαριά έκτακτα δελτία την κλείνω. Αρνούμαι πεισματικά να το παίξω αυτό το παιχνίδι καιρό τώρα. Είναι η άμυνά μου αυτή . Είναι η δύναμή μου. Ανάβω λίγα αρωματικά κεριά λεβάντας , βάζω χαμηλά Joe Cocker και ξεκινάω να γράφω αυτήν την ανάρτηση. Αν λειτουργείς και εσύ όπως κι εγώ και αν δεν θες να ακούς άλλο για το δημοψήφισμα, κάτσε να με διαβάσεις και σου υπόσχομαι λίγα λεπτά αισιοδοξίας !



                   Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν άκρως εορταστική για το σπιτάκι μας ! Είχε γενέθλια στις 20 ο κανακάρης μας και στις 22 είχα εγώ. Έκλεινα τα 39 + 1 μου χρόνια. Δεν θέλω γέλια παρακαλώ, τα είπαμε και πέρυσι.



Η καλύτερη δεκαετία στην ζωή μιας γυναίκας είναι από τα 39 στα 40 .Τι λέγαμε; Α! Ναι ! Στις 20 του Ιούνη θα γινόταν κι ένα άλλο κοσμοϊστορικό γεγονός ! Θα τραγουδούσε ο Robbie Wiliams για πρώτη φορά . Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα πω πως το αγόρι αυτό είναι κρυφός μου έρωτας όχι τόσο για τα τραγούδια του ή την φωνή του αλλά για την τρέλα που έχει το βλέμμα του. Τρελή fan από τα παλιά μαζί του και ειδικά μετά το ντουέτο του με την Nicole Kidman στο something stupid που μέχρι την βραδιά της συναυλίας ονειρεύομουν λέει ότι θα με σηκώσει και θα μου το τραγουδάει κοιτώντας με στα μάτια #μη_γελάτε!





                    Έβλεπα από καιρό την διαφήμιση για το αγόρι, μουρμούριζα κάτι δικά μου, έπειτα οι ενοχές του να λείπω στα γενέθλια του παιδιού μου έσβηναν κάθε έλπίδα. Για δες καιρό που διάλεξε.... Ωστόσο είχα και εγώ γενέθλια οπως προείπα. Από τότε που έκανα τα παιδιά μου τα μόνα γενέθλια που είχαν πλέον νόημα ήταν τα δικά τους. Κι επειδή τα δικά μου είναι ακριβώς 2 ημέρες μετά του παιδιού μου πάντα περνάνε στο ντούκου! Αυτή την φορά όμως δεν είχα απλώς γενέθλια. Έμπαινα στα 39 +1 και ενώ δεν πίστευα ότι θα με τάραζε ποτέ ένας αριθμός, τελικά έκανα λάθος.



                 Περίπου ένα μήνα πριν μου ηρθαν αυτόματα κάποιες σκέψεις του τύπου τι κατάφερα μέχρι τώρα στη ζωή μου; Κι εκεί που έκανα τους απολογισμούς μου αυθόρμητα μου ήρθαν οι στίχοι της Μαρινέλλας : Τι έκανα για πάρτυ μου τι έκανα για μένα ;;;;;;; Από τότε που γέννησα τα παιδιά μου έγινα κομπάρσος της δικής μου ζωής ! Σταμάτησα να ονειρεύομαι για μένα, να θέτω προσωπικούς στόχους, να κάνω δικά μου προσωπικά πράγματα που με ευχαριστούν. Έπαψα να είμαι η Γιώτα και έγινα η μαμά τους .Έτσι με ξέρει ο πολύς ο κόσμος. Στην καλύτερη είμαι η γυναίκα του άντρα μου. Ο άντρας μου εντωμεταξύ από όταν αποκτήσαμε τα παιδιά κατάφερε να πάρει προαγωγή στην δουλειά του, να μείνει έναν χρόνο μόνος του στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρό του αλλά και να πάρει και μεταπτυχιακό. Εγώ; Που ήμουν εγώ;;;; Ενώ καμάρωνα για όλα τα παραπάνω ξαφνικά ένιωσα η γυναίκα πίσω από τον άντρα. Για την ακρίβεια η γυναίκα πίσω από τους άντρες μου.Όχι δεν μετανιώνω στιγμή για όλα αυτά, το αντίθετο. Μετανιώνω που ενώ έπαιξα τον ρόλο μου ως μάνα κυρίως και ώς συζύγου, ξέχασα να είμαι γυναίκα. Να είμαι εγώ ! Είδες πως μπορεί να σε αναστατώσει μια συναυλία ;;;


                           Εκείνες τις ημέρες είχα μια συζήτηση με μια φίλη σχετικά με τα γενέθλια μου.Με ρώτησε πως θα ήθελα να περάσω εκείνη την ημέρα ή τελος πάντων αν μπορούσα να ζητήσω ένα δώρο από το σύμπαν ποιο θα ήταν αυτό. Της απάντησα πως μετά από την πολύ δύσκολη για εμένα χρονιά , (δες εδώ ) είχα τρομερή ανάγκη να μείνω εντελώς μόνη μου για 2- 3 ημέρες. Της είπα πως επίσης θα ήθελα να μπορούσα να πάω στην συναυλία, πως ήθελα να χορέψω, να τσιρίξω σαν εφηβη και να βρεθώ με φίλους που έχουμε καιρό να τα πούμε και μου έχουν λείψει. Εκείνες τις ημέρες χάζευα τα εισητήρια για την συναυλία και ήταν απαγορευτικά.για τα οικονομικά μας αυτήν την περίοδο γιατί έπρεπε να υπολογίσω και τα μεταφορικά μου από το νησί .Ούτε παρέα έβρισκα για την συναυλία οπότε το άφησα στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν ένα ακόμη απωθημένο.Οι μέρες περνούσαν, η διαφήμιση για την συναυλία είχε αρχίσει να με εκνευρίζει πλέον αφού μου θύμιζε πως δεν μπορούσα να πάω μέχρι που ένα βράδυ μιλώντας στο τηλέφωνο με τον άντρα μου μου λέει πως ο κουμπάρος μου θα μου έδινε το εισητήριό του αφού θα έμπαινε για ένα προγραμματισμένο χειρουργείο κι έτσι δεν θα μπορούσε να πάει. Άκουγα καλά; Είχα ήδη το εισητήριό μου; Κάτι γινοταν εκεί πάνω επιτέλους. Κάποιος πρέπει να άκουσε όταν τραγουδούσα το τραγούδι της Μαρινέλλας;

                             Έψαχνα παρέα και δεν έβρισκα κάποιον να πάμε μαζί. Ο κουμπαρούλης μου, μου βρήκε άλλο ένα εισητήριο αλλά και πάλι δεν έβρισκα κάποιον μιας και οι φίλοι μου είχαν ή γάμους ή γενέθλια ή βαφτίσια και άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις. έβλεπα την πηγή και δεν μπορούσα να πάω να ξεδιψάσω. Να μην τα πολυλογώ, μια πολύ ωραία μέρα με παίρνει ο Νίκος και μου λέει πως το χειρουργείο αναβλήθηκε και έτσι θα είχα παρέα και μάλιστα την καλύτερη ! Το σύμπαν είχε αρχίσει να ακούει τα θέλω μου κι έτσι κι εγώ συνέχιζα να τρίβω το λυχνάρι μου. Όσο έτριβα οι επιθυμίες μου έπαιρναν μορφή . Θα πήγαινα Αθήνα μία μέρα πριν την συναυλία με το C 130 και έτσι το κόστος της μεταφοράς δεν με απασχολούσε πια..Ο άντρας μου κατέβηκε στο νησί και θα πρόσεχε τα παιδιά μας (να δει και τι τραβάω μόνη μου τόσον καιρό).





                              Όταν έφευγα και χαιρετούσα το παιδί μου που θα είχε γενέθλια την επόμενη μέρα, τον είδα κάπως προβληματισμένο. Του είπα πως αν μου το ζητήσει δεν θα πήγαινα πουθενά ! Τότε το 10χρονο μου είπε πως έπρεπε να πάω γιατί ποτέ δεν κάνω κάτι στα δικά μου γενέθλια . Μανούλα σου αξίζει ! Κάνε κάτι και για εσένα ! Πήρα σαν φυλαχτό την πιο ωραία απάντηση και έφυγα........

                             Φτάνοντας στο σπίτι μου στην Αθήνα έκλεισα την πόρτα και ένιωσα τόσο.... ελέυθερη ! Για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια τουλάχιστον θα είχα τρεις ημέρες μόνο για μένα. Μόνο για μένα; Γιούχου Γιούχου Γιούχουουου !!!!!!!!!!!! Με τις φίλες μο πολλές φορές λέμε πως ειλικρινά δεν θυμόμαστε πως ήταν η ζωή μας πριν από τον γάμο μας και ιδιαιτέρως πριν από τα παιδιά μας . Σαν να μια μαγική γόμα να είχε σβήσει το παρελθόν μας. Μέχρι που έκλεισε πίσω μου η πόρτα. Αυθόρμητα ήρθε όλη η προ γάμου και παιδιών ζωή μπροστά μου....

                            Πέρασα μαγικά όλες τις ημέρες ! Έζησα την κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο που μου χαρίστηκε. Πρώτα από όλα κοιμήθηκα. Σάπισα στον ύπνο για την ακρίβεια και εκεί κατάλαβα πόσο ανάγκη τον είχα τον μπαγάσα. Έκανα μπάνιο χωρίς να με ενοχλεί κανείς, κυκλοφορούσα τσιτσίδι , κοιμήθηκα τσιτσίδι έφαγα μόνο βλακείες παρόλο που είχα προτάσεις για τραπεζώματα. Ήμουν μόνη μου ! ΜΟΝΗ ΜΟΥ !!!!!


                             Η μέρα της συναυλίας ήταν ακόμη πιο ωραία ! Ο  Robbie ήταν καλύτερος από τις προσδοκίες μου. We let him entertain us και το έκανε με το παραπάνω .Πήγαμε στην Μαλακάσα με μηχανές και το καλύτερο; Η αδελφή του Νίκου του έδωσε 2 εισητήρια για Pitch A που σήμαινε ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΙ !!!!!!!




 Πέρασα αξέχαστα και ευχαριστώ πολύ τον κουμπαρούλη μου για ένα από τα ωραιότερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ. Όλα είχαν την μαγεία τους εκείνη την βραδιά ακόμη και τα σουβλάκια που φάγαμε στο Γκάζι όλοι παρέα μετά την συναυλία μου φάνηκαν ότι πιο νόστιμο έχω φάει . Όσο για τον RW κλείσαμε άλλο ένα ραντεβού σε 18 μήνες από τώρα γιατί 2 ώρες μαζί του ήταν πολύ λίγες.




                             Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να συνέλθω .Όλο μου το κορμί και ιδίως τα πόδια μου πρήστηκαν και πονούσαν τόσο πολύ .  Που πας ρε Καραμήτρο σκεφτόμουν και χαμογελούσα.



 Δεν το έβαλα κάτω. Επιστρατεύτηκα ότι βρήκα σε μπαρμπα- Στάθη από το ψυγείο και δεν άφησα δευτερόλεπτο να πάει χαμένο.



Η Κυριακή ήταν μια πολύ γεμάτη ημέρα μιας και ήταν από το πρωί αφιερωμένη σε φίλους. Φίλους που τους αφιέρωσα τον χρόνο που τους άξιζε, χωρίς να βιάζομαι να γυρίσω, χωρίς να με ενδιαφέρει η ώρα. Ο καλύτερος επίλογος γράφτηκε το απόγευμα της Κυριακής σε έναν μαραθώνιο καφέ στο Μοναστηράκι με έναν αγαπημένο μου φίλο που είχαμε χαθεί για χρόνια προσπαθώντας να αναπληρώσουμε όλο τον χαμένο καιρό .



                     Γύρισα πίσω ανήμερα των γενεθλίων μου με το αεροπλάνο γιατί είμαι πολύ γενναία τελικά . Τα 39 +1 μου τα καλωσόρισα πλήρης και τόσο μα τόσο ευτυχισμένη. Το μονο πια που ήθελα ήταν να τρέξω κοντά τους και να κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά ! Γιατί μου έλειψαν πολύ ! Γιατί δεν αλλάζω την ζωή μου μαζί τους και με μια υπόσχεση στον εαυτό μου πως από εδώ και στο εξής να γίνω συμπρωταγωνίστρια και όχι πια κομπάρσος στο έργο της ζωής μας.

                      Πέρισυ τόλμησα για πρώτη μου φορά κι έθεσα κάποιους στόχους. Για να δούμε τι έκανα :
  1. Πολλές πολλές χαρές. Δεν αντέχει η καρδούλα μου άλλες στενοχώριες.( η αλήθεια είναι πως η καρδούλα αυτή άντεξε πολλές ακόμη στεναχώριες αλλά έζησα και πολλές πολλές χαρές)
  2. Να πετάξω με αεροπλάνο ώστε να ξεπεράσω την φοβία μου ( χα ! Εκτός τα εσωτερικά έκανα και 2 ταξίδια στο εξωτερικό. Το τερμάτισα λέμε! Αμέ )
  3. Να κάνω περισσότερα πράγματα για εμένα ( νομίζω πως η σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη απάντηση )
  4. Να κάνω ένα ταξίδι τουλάχιστον στο εξωτερικό ( Κατάφερα να πάω στην Γαλλία-Λυών και στην Γερμανία - Μόναχο )
  5. Να  καταφέρω να διαβάζω ένα βιβλίο τον μήνα  Εδώ τζίφος !!!
  6. Να περνώ περισσότερο και πιο δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά ΝΑΙ! Τα κατάφερα κι εδώ
  7. Να βλέπω πιο πολύ τους φίλους μου (Είχα τεράστια ανάγκη με τα τόσα προβλήματα να απομονωθώ κι έτσι έβλεπα μόνο τους πολύ πολύ κολλητούς μου )
  8. Να γίνω πιο οργανωτική (έγινα αναγκαστικά αφού ολα περνούσαν από μένα )
  9. Να μην αμελώ τις ιατρικές εξετάσεις μου ( εδώ γελάνε )
  10. Να μην φοβάμαι να κάνω μεγάλα όνειρα για το μέλλον ( Ναι ! Ναι ! Ναι! )
  11. Να μετριασω τον παρορμητισμο μου.( δεν ξέρω πια αν θέλω να το κάνω. Σ' όποιον αρέσουμε )
  12. Να λέω περισσότερα όχι ( Το έκανα και είναι εθιστικά ωραίο )
  13. Να χάσω επιτέλους αυτά τα 5 ρημαδοκιλά και να μην τα ξαναπάρω . ΠΟΤΕ ! Ε μα ...( Η ιστορία έχει ως εξής: Πήρα άλλα 5 τα οποία και έχασα και έτσι τα ρημαδοκιλά ΕΚΕΙ ακόμη )
  14. Να πάψω να κάνω αρνητικές σκεψεις (είμαι σε πολύ καλό δρόμο )
  15. Να γράφω περισσότερο στο blog μου (το προσπαθώ μα........ )
  16. Να μην γκρινιάζω ( εδώ κι ένα μήνα το έκοψα μαχαίρι )
  17. Να μην χάνω την υπομονή με παιδιά μου ( το παλεύω...#προεφηβεία )
  18. Να πιστέψω περισσότερο σε μένα ( πιο πολύ δεν γίνεται )
  19. Να γυμνάζομαι περισσότερο ( χαχαχαχαχα και ξανά χαχαχαχα!!! Αυτά )
  20. Να πίνω τουλάχιστον 2 λίτρα νερό την ημέρα ( το τηρώ αλλά τώρα τελευταία....)
  21. Να μιλάω λιγότερο και να ακούω περισσότερο ( το προσπαθώ )
  22. Να βγαίνω κ γενικά να περνάω περισσότερο χρόνο με τον husband (καλέ ολόκληρο ταξίδι έκανα για εκείνον )
  23. Να διώξω τους δαίμονες που με στοιχειώνουν ( ξουξούδια από καιρό )
  24. Να με αγαπώ περισσότερο ( πολύ όμως )
  25. Να με δικαιολογώ περισσότερο ( done )
  26. Να μην με επηρεάζει καθόλου η γνώμη των άλλων ( καθόλου; χμμμ λίγο ναι )
  27. Να κάνω μικρές αποδράσεις (done )
  28. Να μην μετακομίσω τον Ιούλιο ( τελικά μετακόμισα τον Νοέμβριο καιμέχρι τον Σεπτέμβριο θα ξαναμετακομίσω. Δυστυχώς..... )
  29. Να τα καταφέρω αυτόν τον χειμώνα ( Τα κατάφερα λέει....Είμαι πολύ περήφανη για εμένα. Ξέρω τι λέω #κάτιδικάμου)
  30. Να είναι όσοι αγαπώ καλά (αυτό δεν είναι στο χέρι μου )
  31. Να φτιάξουν τα οικονομικά μου ( #δημοψήφισμα)
  32. Να αγοράσουμε κάποτε ένα σπίτι ( θα γίνει κι αυτό. Μέχρι τότε θα τρίβω το λυχνάρι μου )
  33. Να κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια ( καλά το πάω.... )
  34. Να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους ( έγινε κι αυτό πολύ πρόσφατα )
  35. Να μου δωθούν ευκαιρίες ( μπα, τίποτα )
  36. Να αποκτήσω κάποτε το Kitchen Aid το χρωματιστό (κάποτε είπα, δεν είπα πότε )
  37. Να γνωρίσω ένα καινούριο μέρος ( γνώρισα την Λυών και την λάτρεψα )
  38. Να ξεκουράζομαι περισσότερο ( ήταν πολύ κουραστική χρονιά )
  39. Να ξαναβρώ σιγά την ευτυχία ( ήδη την βρήκα... )


               Η ζωούλα μας είναι πολύ μικρή . Πάρε μια απόφαση και κάνε επιτέλους μια τρέλα που θα είναι όλη δική σου! Όχι μόνο μια φορά. Πολλές ! Χωρίς τύψεις ! Γιατί το αξίζεις1 Υπόσχεση;;;;
                      Ζεις μονάχα μια φορά μα αν το κάνεις σωστά, μια φορά είναι αρκετή!!!!

                                  YOLO ρε YOLO !!!!


                   

                                    Με αγάπη.......... Γιώτα
                          
                                                            yiotamar@gmail.com


                           

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

Τα δικά μου γεμιστά !!!!

                          Είναι κάποια φαγητά που σου ξυπνάνε πολύ έντονες μνήμες . Να περνάς ας πούμε έξω από ένα σπίτι και να σου μυρίζει ένα φαγάκι και να γυρίζει η ζωή σου πίσω 30 ολόκληρα χρόνια.  Να θυμάσαι καλοκαίρια, διακοπές με τα ξαδέλφια στο χωριό , κάπου στα μέσα του Ιούλη και να γυρίζετε από την θάλασσα με το λεωφορείο κουρασμένοι και ξελιγωμένοι στην πείνα. Ένα γρήγορο μπάνιο έξω στην αυλή με το λάστιχο με τον αυτοσχέδιο ηλιακό (βαρέλι ) και έπειτα να καθόμαστε στο στρωμένο τραπέζι κάτω από την σκιά της κληματαριάς και να τρώμε τα υπέροχα γεμιστά της θείας Ελένης . Όλα τα υλικά εκτός από τις πατάτες και το ρύζι ήταν από τον κήπο της γιαγιάς. Ο δυόσμος, οι τομάτες, οι πιπεριές , τα κολοκύθια , οι μελιτζάνες.... Να τρώμε και να γελάμε δυνατά με διάφορες βλακείες και εκείνη να μας μαλώνει να μην κάνουμε φασαρία γιατί είναι μεσημέρι. Έπειτα να μας βάζουν με το ζόρι να κοιμηθούμε . Αχ τι βάσανο κι αυτό με τον υποχρεωτικό μεσημεριάτικο ύπνο πάνω στο τσακίρ κέφι...



                           Όλα αυτές οι θύμισες από ένα ταπεινό φαγάκι. Τα λατρεμένα γεμιστά ! Η απόλυτη καλοκαιρινή γεύση. Οι πρώτες μου προσπάθειες να τα  μαγειρέψω θα έλεγα ήταν σκέτη αποτυχία. Μία τα έκαιγα, μία οι τομάτες ξίνιζαν , μία πίκριζαν, μία το ρύζι έμενε ωμό και μια άλλη φορά οι γεύσεις δεν είχαν δέσει μεταξύ τους.....δεν ξέρω αλλά μου φάνταζε βουνό! Για λίγα χρόνια τα είχα παρατήσει απογοητευμένη και όταν ήθελα να τα φάω απλά πήγαινα και τα αγόραζα έτοιμα μέχρι που πριν λίγα χρόνια το ξαναπροσπάθησα. Πείσμωσα, ρώτησα και αφού πρώτα δοκίμασα πολλές παραλλαγές με πολλές αποτυχίες τελικά κατέληξα σε αυτήν την συνταγή . Στα δικά μου γεμιστά . Θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας πρώτον γιατί ξέρω πως είστε πολλοί και πολλές εκεί έξω που τρελαίνεστε για γεμιστά αλλά δεν το τολμάτε ή κάποτε δοκιμάσατε να τα φτιάξετε και δεν σας πέτυχαν και τα παρατήσατε και δεύτερον να μην νομίζετε πως είμαι μια τεμπέλα που όλη μέρα λιάζομαι στις ξαπλώστρες. Κάνω και γεμιστά. Αμέ !

                         Η συνταγή είναι πολύ απλοποιημένη ως προς τα υλικά μιας και τα παιδιά μου όσο μεγαλώνουν βγάζουν πολλές παραξενιές. Δεν θέλουν να βλέπουν αρωματικά μέσα στο ρύζι ούτε και κρεμμύδια. Εσείς όμως μπορείτε να προσθέσετε κι άλλα λαχανικά ή να προσθέσετε στην γέμιση κουκουνάρι ή ακόμα και κιμά. Εμείς πάντως τα προτιμούμε ορφανά .

                         Το σημαντικότερο από όλα είναι οι πρώτες ύλες. Όταν τα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσεις είναι στην εποχή τους τότε έχεις ήδη πετύχει ένα νόστιμο φαγητό στο 50%  Λοιπόν ; Ξεκινάμε ;

                                                     ΥΛΙΚΑ ( για ένα μεγάλο ταψί )
  • 10 ώριμες τομάτες ( αν είναι δυνατόν με λεπτή φλούδα )
  • 6 πιπεριές ( όχι κέρατο για να μπορούν να σταθούν στο ταψί )
  • 5-6 πατάτες
  • 500γρ. περίπου ρύζι γλασέ
  • 4 μεγάλα ξερά κρεμμύδια 
  • ελαιόλαδο
  • αλάτι, πιπέρι, ρίγανη ξερή, σκόρδο σε σκόνη ή μια σκελίδα αν δεν σας πειράζει όπως εμένα
  • λίγη ζαχαρίτσα 2 κοφτά κουτ του γλυκού περίπου
  • λίγη κανέλα
  • λίγη κέτσαπ ή λίγο πελτέ τομάτας
  •  μπόλικο φρέσκο δυόσμο, άνιθο και μαιντανό
                                                  ΕΚΤΕΛΕΣΗ

            Κόβουμε τα καπάκια από τις πιπεριές και τις τομάτες αφού πρώτα τα έχουμε πλύνει καλά. Αδειάζουμε με ένα κουτάλι και τοποθετούμε σε ένα μπωλ το εσωτερικό από τις τομάτες και τις πιπεριές .Προσέχουμε να πετάξουμε τα σπόρια από τις πιπεριές αλλιώς θα πικρίσουν. Αλέθουμε στο μπλέντερ τα κρεμμύδια . Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε λάδι και σωτάρουμε τα κρεμμύδια και προσθέτουμε το ρύζι μέχρι να γίνει διάφανο. Αλέθουμε την ψίχα από τις τομάτες και τις πιπεριές στο μπλέντερ και τα ρίχνουμε και αυτά στην κατσαρόλα. Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε λίγο σκόρδο σε σκόνη, κανέλα,ρίγανη, την κέτσαπ και λίγο νεράκι. Προσέχουμε να μην κολλήσει και ανακατεύουμε συχνά. Σιγοβράζουμε για περίπου ένα 5λεπτο.

             Εντωμεταξύ σε ένα μεγαλο ταψί ρίχνουμε λάδι και στρώνουμε ένα στρώμα από τα μυρωδικά μας. Εκεί πάνω θα τοποθετήσουμε τα γεμιστά μας και τις πατάτες μας. Αυτό είναι ένα κόλπο που έμαθα τα τελευταία χρόνια από μια καταπληκτική νοικοκυρά και πραγματικά κάνει πολύ μεγάλη διαφορά στο φαγητό.



                     Αλατοπιπερώνουμε και λαδώνουμε τις πατάτες μας και τις βάζουμε στο ταψί. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220 βαθμούς .Στήνουμε τα γεμιστά μας τα αλατίζουμε κα ριχνουμε και μία πρέζα ζαχαρίτσα στις τομάτες. Τώρα ξεκινάμε να τα γεμίζουμε . Στο τέλος βάζουμε από ένα μικρό φυλλαράκι δυόσμου και κλείνουμε τα καπάκια τους. Περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο και αν έχει περισσέψει γέμιση, την αδειάζουμε στο ταψί όπως είναι. Αυτό ήταν ! Τώρα σταυρώνουμε και ψήνουμε στους 180 - 200 μέχρι να ψηθουν οι πατάτες μας και τα λαχανικά μας. Ίσως χρειαστεί να τα σκεπάσετε με αλουμινόχαρτο μέχρι να ψηθούν οι πατάτες. Σε αυτό το στάδιο απομακρυνόμαστε από τον χώρο γιατί η μυρωδιά τους είναι εξαιρετικά βασανιστική !

                       Κάπως έτσι καλωσορίσαμε τον Ιούνιο και μύρισε καλοκαίρι το σπιτάκι μας και η γειτονιά ολόκληρη. Εσάς υπάρχει κάποιο φαγητό να σας ξυπνάει μνήμες;

                               Καλό Ιούνιο φιλαράκια μου :)))

                                  Γιώτα
                                                                                        yiotamar@gmail.com