Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Χέρι - χέρι



        Πάντα με συγκινούσαν οι ιστορίες μεγάλης αγάπης. Όταν βλέπω ζευγάρια τρίτης ηλικίας σε παγκάκια ή κάπου πιασμένα χέρι χέρι κάθομαι και τους χαζεύω. Σκέφτομαι πόσα πράγματα θα έχουν ζήσει μαζί και εκεί στη δύση τους, τώρα που δεν τους έχει πια κανένας ανάγκη, αυτοί έχουν ο ένας τον άλλον...



 Αυτό το χαμογελαστό ζευγαράκι που βλέπετε από πάνω στην φωτογραφία έζησαν πολλά μαζί. Απέκτησαν δύο παιδιά, πέντε εγγόνια και επτά δισέγγονα και τον Φεβρουάριο του 2010  θα γιόρταζαν την  81η επέτειο γάμου τους. Ο Frank Milford στα 101 και η Anita στα 100. Έδωσαν όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης το 1928 και έγιναν το μακροβιότερο ζευγάρι στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας και όχι μόνο! Λίγους μήνες όμως πριν από αυτή την επέτειο, δυστυχώς εκείνος έφυγε ενώ κρατιόντουσαν χέρι - χέρι και εκείνη συντετριμμένη του φιλούσε το μέτωπο αποχαιρετώντας τον...


Άλλη μια όμορφη ιστορία μεγάλης αγάπης αφορά τον Gordon Yeager και τη σύζυγό του Norma που τους βλέπετε εδώ σε μια παλιά τους φωτογραφία...


Εκείνος  94 ετών και εκείνη 90, ήταν παντρεμένοι 72 χρόνια. Δυστυχώς, μετά από ένα άσχημο τροχαίο που είχαν τον Οκτώβρη του 2011 μετεφέρθησαν στην εντατική. Οι γιατροί, μετά τις πρώτες βοήθειες  που τους παρείχαν, αποφάσισαν να τους βάλουν μαζί στο ίδιο κρεβάτι αφού η κατάσταση της υγείας τους ήταν μη αναστρέψιμη. Ήταν πιασμένοι χέρι - χέρι και ενώ πονούσαν πάρα πολύ, ο ένας ενδιαφερόταν για τον άλλον. Ο Gordon σταμάτησε να αναπνέει στις 03:38, όμως κάτι μπέρδευε τους γιατρούς αφού η καρδιά του συνέχιζε να χτυπάει. Τότε διαπίστωσαν ότι η οθόνη είχε ανιχνεύσει τους χτύπους της καρδιάς της Norma από τα ενωμένα τους χέρια.  Η καρδιά της χτυπούσε στο σώμα του!!! Ακριβώς μία ώρα μετά έσβησε και εκείνη.... Πέθαναν πιασμένοι χέρι -χέρι
 
Οι δύο υπέροχες αυτές ιστορίες αγάπης και αφοσίωσης, μου θυμίζουν πολύ την αγαπημένη μου ταινία  "Το ημερολόγιο "  κοινώς "The Notebook".


             Πιστεύω ότι όλοι σας έχετε δει αυτή την ταινία και όσοι δεν την έχετε δει ποτέ και πιστεύετε στον μεγάλο έρωτα, επιβάλλεται να την δείτε. Είναι μεταφορά νουβέλας η οποία βασίστηκε σε αληθινή ιστορία. Ίσως και να είναι η αγαπημένη μου ταινία. Πρόσφατα μάλιστα βρήκα και αυτή την φωτογραφία που απεικονίζει αυτόν τον κύριο να μαθαινει ξανά την Αλφα Βήτα στην σύντροφό του η οποία πάσχει από προβλήματα μνήμης. Όπως ακριβώς και στην ταινία

           Στις 28 του Γενάρη, οι γονείς μου έκλεισαν 40 χρόνια γάμου. Έχουν περάσει τόσα πολλά μαζί και είναι πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον . Πριν λίγα η μητέρα μου τυφλώθηκε και ο πατέρας μου έγινε ο φύλακας άγγελός της. Καθαρίζει το σπίτι, μαγειρεύει, την πηγαίνει στους γιατρούς, τρέχει για τα φάρμακά της και δύο φορές που εκείνη νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο, εκείνος ήταν άγρυπνος φρουρός στο πλάι της. Πηγαίνουν παντού μαζί πιασμένοι χέρι - χέρι και εκείνος έχει γίνει τα δεύτερα μάτια της.  Έχουν πολύ πλάκα που τρώγονται όλη μέρα σαν τα κοκόρια αλλά δεν μπορούν να ζήσουν μακριά ο ένας από τον άλλον ούτε λεπτό.

Με τον άντρα μου έχουμε σχέση 20 χρόνια και είμαστε παντρεμένοι 14 χρόνια. Μαζί μεγαλώσαμε, μαζί δημιουργήσαμε... τα πάντα μαζί. Μια σχέση πολύ δυνατή που όσο περνούν τα χρόνια καλυτερεύει και ανθίζει. Μακάρι να μπορέσουμε να γεράσουμε μαζί και να βολτάρουμε παντού χέρι- χέρι.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω video. Πρόκειται για ένα καταπληκτικό animation. Δημιουργός του είναι ο Ιάπωνας κωμικός  Takefumi Kurashina γνωστός και ως Tekken (από το γνωστό βιντεοπαιχνίδι). Ο τίτλος του είναι Furiko που σημαίνει "εκκρεμές". Μέσα από ένα εκκρεμές αφηγείται την ιστορία της καλής κοπέλας που αγάπησε ένα σκληρό αγόρι. Μέσα σε 3 λεπτά καταφέρνει να συγκινήσει όποιον το δει και δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε πέντε μέρες το είδαν περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Όσες φορές και να το δω, με συγκινεί ιδιαίτερα για ευνόητους λόγους...

Η μέρα αυτή για μένα ήταν απλά μια αφορμή  να εκφράσω αυτά που πιστεύω και τίποτα άλλο. Όσοι πιστεύετε σε Βαλεντίνους και σε αυτές τις αμερικανιές, μην απολογείστε . Χρόνια σας πολλά και να είστε πάντα ερωτευμένοι! Εξάλλου άλλη μια ευκαιρία για γιορτή σ' ένα σπιτικό ποτέ δεν είναι κακή ιδέα .

 Δύσκολο πράγμα οι σχέσεις αλλά μπορεί να είναι παντοτινές , αρκεί να βαδίζουμε πάντα μαζί , στα εύκολα και στα δύσκολα μέχρι το τέλος .......... πιασμένοι  χέρι - χέρι.
                                                                         
                                                                       Γιώτα




\          

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Ένα μυστικό.......

             Κατάγομαι από τα Χανιά αφού ο μπαμπάς μου γεννήθηκε εδώ αλλά μέχρι τα 20 χρόνια μου δεν είχα έρθει ποτέ  .Ήρθαμε πρώτη φορά τότε διακοπές και τα ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά. Θυμάμαι ότι λίγα λεπτά αφού είχαμε πατήσει το πόδι μας στο νησί , η πρώτη κουβέντα που είπα στον άντρα μου( τότε φίλο μου ) ήταν η εξής : " Εδώ, θέλω να ζήσω ".  Φαίνεται πως άνοιξαν οι ουρανοί και έτσι, λίγους μήνες αργότερα ήρθε η μετάθεση. Εδώ τελικά έζησα και ζω ακόμη και δέθηκα τόσο πολύ μ' αυτήν την υπέροχη πόλη . Ήμασταν δύο παιδιά τότε και καταλήξαμε οικογένεια με δύο παιδιά. Ένας από τους λόγους που ο αντρούλης μου με λέει μάγισσα είναι κι αυτός .

            Τα Χανιά οι περισσότεροι τα επισκέπτονται το καλοκαίρι  όμως θα σας πω ένα μυστικό. Δεν υπάρχει ωραιότερη εποχή από αυτή της άνοιξης σε αυτόν τον τόπο . Όλες οι αισθήσεις ξυπνούν ! Η γη μοσχομυρίζει από τα  βότανα και το χαμομήλι, απολαμβάνουμε το παλιό λιμάνι χωρίς την πολυκοσμία , ευχαριστιόμαστε τα ταβερνάκια και την πραγματική κρητική φιλοξενία και αγναντεύουμε τη θάλασσα με φόντο τα Λευκά Όρη καθώς υπάρχει η γλυκιά προσμονή του καλοκαιριού....Είναι μαγικά σας λέω. Απλά πάρτε μια γεύση....

                            Όλες οι αμυγδαλιές είναι φορτωμένες και πανέμορφες

                             Τα Λευκά όρη πάνω από το ενετικό λιμάνι σαν ζωγραφιά
                                        Άλλος  ένας πίνακας ζωγραφικής
                                     Τα γραφικά σοκάκια στην παλιά πόλη

     
                Πίνοντας τα καφεδάκια μας τα πρωινά του Σαββάτου και της Κυριακής  στον Ιστιοπλοϊκό, χαζεύοντας τους μικρούς μας ιστιοπλόους....

Ο Άγγελος ετοιμοπόλεμος
      
       Εχθές ανακαλύψαμε ένα υπέροχο βιολογικό ταβερνάκι μέσα σε ένα κτήμα με πορτοκαλιές....

  
         Ότι φάγαμε ήταν δικής τους  παραγωγής . Τα κρέατα και αυτά δικά τους και όλα ψημένα στον
ξυλόφουρνο. Οι  νοστιμιές τους το κάτι άλλο . Στο τέλος μας έφεραν σπιτική πορτοκαλόπιτα , ρακές και το καλύτερο ήταν ότι έψηνε τα καφεδάκια μας στη θράκα (κέρασμα και αυτά ).....


         Σήμερα βρέχει και μετά πάλι ήλιος και μετά ξαναβρέχει. Όταν συμβαίνει συνήθως αυτό, εμείς αντικρίζουμε αυτή την υπέροχη εικόνα......

https://www.facebook.com/ChaniaCreteByNikos

Ελπίζω να σας ταξίδεψα λιγάκι σαν τσαγκαροδευτέρα που είναι... Να έχετε μια καταπληκτική εβδομάδα φιλαράκια μου.


                                                  Φιλιά πολλά..