Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΡΜΑ.....


          Σήμερα είμαστε λυπημένοι .Τα παιδιά μόλις ξύπνησαν έτρεξαν στο παράθυρο...Ακόμα δεν γύρισε μαμά . Δυστυχώς μάλλον πρέπει να το πάρουμε απόφαση . Εξάλλου είναι η πρώτη φορά που λείπει για πάνω από μία ώρα...
Πριν από δύο ακριβώς χρόνια ήταν 2 του Ιούλη γιορτάζαμε με ένα barbeque τον άντρα μου μαζί με φίλους στον κήπο μας . Ένα  πανέμορφο  και αξιολάτρευτο μαύρο κουταβάκι μύρισε τους μεζέδες και ήρθε για κέρασμα .Μέχρι τότε ο μεγάλος μου γιος , μετά από μία "επίθεση " ενός boxer με φιλικές διαθέσεις , έτρεμε ακόμα και φωτογραφίες από σκυλιά , ακόμα και από κουταβάκια .

Με τον μαύρο επισκέπτη όμως , ήταν αλλιώς ! Αμέσως αγαπήθηκαν . Το ίδιο κιόλας βράδυ μετά το τέλος της γιορτής μας ικέτευε να το κρατήσουμε . Εμείς είμασταν αρνητικοί αφού εδώ στον οικισμό υπάρχουν κανονισμοί που μέχρι τότε δεν το επέτρεπαν . Άσε που είναι και μεγάλη δέσμευση αφόυ δεν είναι και λίγα τα μεγάλα ταξίδια που κάνουμε το χρόνο . Ο Μάριος σταμάτησε να κλαίει και πήγε για ύπνο μόνο αφού του υποσχεθήκαμε οτι θα το ξανάσκεφτούμε. ..

Το επόμενο πρωί ο άντρας μου βγαίνοντας έξω για δουλειά παραλίγο να πατήσει το μικρό μας επισκέπτη που όλη τη νύχτα την είχε βγάλει στο χαλάκι .Του έδωσε , μάλλον της έδωσε λίγο νεράκι αφού ήταν θυληκό και έφυγε για δουλειά . Μιλήσαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας στο τηλέφωνο για το θέμα του κουταβιού και αποφασίσαμε να μην το κρατήσουμε τελικά .
Το απόγευμα ένας γείτονας μας ρώτησε αν θέλαμε το κουταβάκι αλλιώς θα το έπερνε μαζί με άλλα  δύο αδέσποτα στη γειτονιά  να τα δώσει σε ένα μέρος εδώ που τα μαζεύουν . Του απάντησα θετικά .
Η αντίδραση του Μάριου ήταν καθοριστική . Άρχισε να κλαίει και να φωνάζει πως δεν είμαστε καλοί γονείς . Δεν είχα ξαναδεί έτσι το παιδί μου . Ήταν 3 του Ιούλη .

Την επομένη θα ερχόταν ο γείτονας να την πάρει αλλά δεν τον άφησα .Αποφάσισα με όποιο κόστος και αν είχε για εμάς να την κρατήσουμε .Έτσι και έγινε . Ήταν 4 του Ιούλη......

Το πόσο αγαπήσαμε αυτό το σκυλί δεν λέγεται .Έγινε μέλος της οικογένειάς μας αμέσως .Τη βαφτίσαμε Ίρμα...

Ημέρα Ανεξαρτησίας προχθές για τους Αμερικάνους και άρχισαν τα πυροτεχνήματα . Όσο εμείς τα χαζεύαμε δεν σκεφτήκαμε οτι ίσως το σκυλί τρομάξει ....Αυτό ήταν !Τρόμαξε τόσο πολύ και δεν ξαναγύρισε . Ακριβώς 2 χρόνια από την ημέρα που την κρατήσαμε .Είμαστε τόσο στεναχωρημένοι όλοι στο σπίτι . Δεν περίμενα ποτέ να κλαίω έτσι για ένα σκυλί .Ακόμα και τώρα που γράφω , κλαίω....



Θα  ξαναγυρίσει άραγε ή κάπου θα  γιορτάζει  την δικιά της μέρα Ανεξαρτησίας ?
Ας είναι τουλάχιστον καλά ........

10 σχόλια:

  1. αχ μωρε, ελπιζω να ξαναγυρισει! να μην στεναχωριεται και ο μικρουλης σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ που συμπάσχεις . Εγώ μου φαίνεται στεναχωριέμαι πιο πολύ από όλους...και το κακό είναι οτι όταν στεναχωριέμαι τρώω γλυκα (γκρρρ )

      Διαγραφή
  2. Αχ, Ιρμα, που με πηγε βολτα....οχι το αντιθετο. Ελπιζω πολυ να ξαναγυρισει, υπαρχει ακομα ελπιδα. Ιωαννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώτα είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει. Εδώ εμάς γατί το έσκασε γιατί τρόμαξε και επέστρεψε μετά από 10 μέρες !!!! Ελπίζω να ξαναγυρίσει η συντροφιά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολυ πιθανον να ξαναγυρισει.Εγω εψαχνα τον δικο μου 24 ωρες και ημουν και εγκυος.Και γυρισε κουνιστος καμαρωτος.Σας ευχομαι να ερθει συντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. !!!!Τι κρίμα βρε Γιώτα.Τι κρίμα! Ελπίζω να γυρίσει.Ελπίζω ειλικρινά να σας ξαναψάξει.Μην σταματάτε να την ψάχνεται.Κάπου εκεί έξω είναι και σας ψάχνει κι εκείνη....Φαντάζομαι στεναχώρια τα μικρά!!! Τι μπορεί να σου χαρίσει ένα ζωάκι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ψάξτε Γιώτα! Πιθανόν να έχασε το δρόμο της και να μην μπορεί να γυρίσει. Σε νιώθω απόλυτα. Μεγάλωσα με σκυλίτσα και κάποια φορά που έφυγε και χάθηκε, αρρωστήσαμε οικογενειακώς.Ευτυχώς ήμασταν όλοι τυχεροί και τη βρήκαμε.
    Τώρα που έχουμε την Κλειώ, τρέμω στην ιδέα. Και πράγματι αγαπιούνται τόσο πολύ ... απορώ πως μπορούσαμε χωρίς αυτήν πριν την αποκτήσουμε!
    Εύχομαι να τη βρείτε γρήγορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή