Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Οι δικοί μου ξένοι

                   Άλλη μια εβδομάδα έφτασε στο τέλος της . Άλλη μια εβδομάδα  που έφυγε και δεν την κατάλαβα . Χαμένη μέσα στις υποχρεώσεις μιας καθημερινότητας που τρέχω συνεχώς μάταια να προφτάσω . Δεν έχει νόημα να γκρινιάζω όμως , γιατί λίγο ή πολύ όλες οι μανούλες εκεί έξω το ίδιο κουπί τραβάμε ......

              Έχουμε λίγες ώρες που γυρίσαμε από κάτι αναγκαίες αγορές στα μαγαζιά . Έξω ρίχνει τρελή βροχή με κεραυνούς . Και τους φοβάμαι τους κεραυνούς !!!! Περάσαμε  και  από τα Jumbo για κάποια δώρα και ήρθαμε πολύ κοντά στο πνεύμα των Χριστουγέννων αφού το κατάστημα ήταν γεμάτο στολίδια . Χαζέψαμε και αγοράσαμε διάφορες αηδίες . Τα παιδιά έκαναν σαν παλαβά και έτρεχαν πάνω κάτω στους διαδρόμους . Χαμός !

              Εγώ όμως νιώθω μια μελαγχολία , μια θλίψη . Κάθε χειμώνα μου συμβαίνει αυτό . Λίγο που μεγαλώνουν οι νύχτες , λίγο ο άσχημος καιρός , λίγο και οι γιορτές που έρχονται... δεν ξέρω.
              Μερικές φορές νιώθω έξω από τα νερά μου εδώ ...κάπως ξένη . Κάθε χειμώνα καταλαβαίνω πόσο μου λείπουν οι δικοί μου και δεν μιλάω μόνο για τους γονείς μου . Απορώ πως αντέχετε όλοι εσείς που μένετε στα ξένα ... Πολύ θα ήθελα να ήξερα πως ξεπερνάτε τις κρίσεις μοναξιάς .

            Δεν ξέρω τι με έπιασε αλλά να , την Τετάρτη γιορτάζει ο Μαριάκος μου , είναι αργία για τα Χανιά και εγώ ετοιμάζω γιορτούλα για τα αγοράκια μου . Θα έρθουν οι φίλοι τους , θα στολίσουν όλοι μαζί το δέντρο και θα κάνουμε μια όμορφη γιορτούλα . Άλλη μια γιορτούλα όμως χωρίς ξαδέλφια , χωρίς αδέλφια , χωρίς γονείς , παππούδες , γιαγιάδες , θείους , θείες ,  χωρίς παιδικούς φίλους , χωρίς κουμπάρους , χωρίς νονούς ..... Με παρηγορεί όμως που ανάμεσα στους ξένους ,  θα είναι κοντά μας οι λίγοι και καλοί αγαπημένοι μας φίλοι που κάναμε εδώ και έτσι δεν θα είμαστε και τόσο μόνοι .....
        
                 Με πήρε το παράπονο απόψε αλλά δε θα το αφήσω να με ρίξει . Εξάλλου έχω και μία γιορτούλα να ετοιμάσω αφού περιμένουμε και τους αγαπημένους μας φίλους .
                                       
                                                       Χειμώνας είναι θα περάσει.....

        Σας καληνυχτίζω με το τραγούδι της Χαρούλας που με αγγίζει σήμερα όσο κανένα άλλο :

                                                             Οι δικοί μου Ξένοι
       
           Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μεσ΄στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του

Οι δικοί μου ξένοι
είν΄ οι αγαπημένοι

Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
΄Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
και θυμόμαστε όπου πάμε

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει

Οι δικοί μου ανθρώποι
της καρδιάς μου οι τόποι


                                                                                                

13 σχόλια:

  1. Γλυκιά μου...σε καταλαβαίνω πολύ!! Κουράγιο σου εύχομαι μέσα από την ψυχή μου...Είναι δύσκολα έχεις δίκιο. Χαίρομαι που προσπαθείς τόσο να διατηρήσεις το ηθικό σου ακμαίο για να περάσετε όμορφα! Μπράβο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα..
    και απο εμένα κουράγιο..είναι δύσκολα το ξέρω..μα σκέψου οτι έχεις να οργανώσεις ενα πολύ όμορφο πάρτυ για τους αγαπημένους,οπότε άρχισε να καταστρώνεις τα σχέδια σου απο τώρα..
    να περνάς όμορφα και μην αφήνεις τίποτα να σε παίρνει απο κάτω..
    καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκό μου κορίτσι να ξέρεις ότι τα παιδιά σου είναι οι πιο δικοί σου άνθρωποι που έχεις κοντά σου.
    Οι φίλοι πάλι είναι δικοί σου άνθρωποι γιατί τους διάλεξες.
    Οι συγγενείς δεν είναι πάντα οι δικοί μας άνθρωποι.
    Εγώ μέχρι πέρυσι, παρόλο που δούλευα μέχρι την τελευταία ημέρα διοργάνωνα τραπέζια Χριστουγεννιάτικα και Πρωτοχρονιάτικα και καλούσα όλους τους συγγενείς "για να ζουν τα παιδιά μου σε περιβάλλον συγγενικό τις γιορτές τους" χωρίς να έχω κι εγώ ανάλογες προσκλήσεις και ένα ευχαριστώ δεν άκουσα ποτέ.
    Έγινε για όλους ένα καθεστώς κι εγώ ως την τελευταία στιγμή μέσα στην κούραση και την προσπάθεια να ευχαριστηθούν όλοι.
    Αποτέλεσμα φέτος, μετά από σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισα, έχω μείνει μόνη με τα παιδιά μου και τον άντρα μου. Θα κάνουμε μόνοι μας Χριστούγεννα χωρίς συγγενείς, ίσως με λίγους αλλά εκλεκτούς φίλους, αφού οι συγγενείς όχι μόνο δεν στάθηκαν στα δύσκολα κοντά μας, αντίθετα πάσχισαν να μας στείλουν στον όλεθρο.
    Μην ωραιοποιείς τη λέξη συγγενείς.
    Μην στεναχωριέσαι που δεν τους έχεις κοντά.
    Απόλαυσε την παρέα καλών φίλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και εμείς τι κάνουμε εδώ? Σίγουρα δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε τους ανθρώπους που αγαπάς, αλλά ίσως λέω ίσως, μπορούμε με ένα σχόλιο, να σε κάνουμε να χαμογελάσεις λιγάκι. Σήμερα λοιπόν σε επισκέπτομαι έχοντας σκοπό να σου αλλάξω τη διάθεση. Και θα πρέπει να υπακούσεις ευθύς αμέσως γιατί αλλιώς θα κατσικωθώ εδώ μέχρι το πρωί...!!!
    Οι δικοί μας άνθρωποι βρίσκονται μέσα στην καρδιά μας και αυτό είναι σημαντικότερο από την όποια χιλιομετρική απόσταση. Άλλες φορές πάλι, συμβαίνει το αντίθετο όπως λέει και το τραγούδι σου "Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί είναι αυτοί που ζουν κοντά μου"
    Είναι ανθρώπινο να λυπάσαι, τα συναισθήματα μας κάνουν να ξεχωρίζουμε. Σωστά? Κάθε φορά όμως που νιώθεις έτσι ρίξε μια ματιά στα παιδάκια σου. Βοηθάει, πίστεψε με:)
    Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ειμαι σιγουρη οτι για να σου λειπουν τοσο πολυ τους αγαπας και σε αγαπανε παρα πολυ. Αυτο ειναι που μετραει πιο πολυ. Και γω χτες θυμηθηκα τους ανθρωπους μου που εφυγαν στο εξωτερικο για δουλεια και συγκινηθηκα. Να γιορταζουν και να μην εισαι εκει. Να αποκτουν παιδια και να τα βλεπεις οταν εχουν ξεπεταχτει! Αλλα και δω δεν θα ηταν ευτυχισμενοι. Τους λειπουμε αλλα χτιζουν μια ζωη εκει. Ετσι και συ. Κρατα την αγαπη τους. Βαλτε ολοι skype και κρατα τα ωραια που σου στελνει η ζωη.
    Φιλακια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιωτάκι μου γλυκό, εσύ με το τόσο γιορτινό blog και τους τόσους διαδικτυακούς φίλους, νιώθεις μοναξιά? Όπως είπε και η Σίνα, εμείς τι κάνουμε εδώ?
    Πρώτον, μην ακούς καταθλιπτικά τραγούδια τώρα που νιώθεις έτσι.
    Δεύτερον, λογικο είναι τις μέρες τις γιορτινές να σου λείπουν οι δικοί σου άνθρωποι.
    Τρίτον, μένεις σε έναν τόσο όμορφο τόπο, τα Χανιά, τα παιδάκια σου μεγαλώνουν στο οξυγόνο, μακριά από την μιζέρια της Αθήνας, είστε αγαπημένοι και γεροί. Είσαι τυχερή.
    Τέταρτον, επικεντρώσου στην προετοιμασία της γιορτής του Μάριου και θα αποφορτιστείς:)
    Σκέψου όλα τα παραπάνω και το βασικότερο....άλλαξε μουσική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σε νιώθω τόσο πολύ... είναι δύσκολο το μακριά, το να νιώθεις μόνος.
    Ακόμα κι αν γνωρίσεις καινούριους φίλους, τίποτα δεν είναι ίδιο. Δε συγκρίνεται το αίσθημα της οικειότητας που νιώθεις με τους δικούς σου...
    Δεν κάποια συμβουλή να σου δώσω, γιατί θα την είχα εφαρμόσει πρώτη αν είχα, μόνο θα σου πω, ότι όπου κι αν είμαστε, κάτι θα είναι εύκολο και κάτι θα είναι δύσκολο, κάτι θα κερδίζουμε και κάτι θα χάνουμε.
    Μέρες είναι και θα περάσουν :)
    Καλά να περάσετε στη γιορτούλα που ετοιμάζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τις μέρες των γιορτών κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα μια μελαγχολία για τους περισσότερους από εμάς, όμως δεν πρέπει να το αφήνεις να σε ρίχνει. Σκέψου ότι άλλοι άνθρωποι είναι εντελώς μόνοι, χωρίς καν έναν φίλο. Να είσαι χαρούμενη γι' αυτά που έχεις και να ακούς ανεβαστικά τραγούδια (αν σου έρθει κέφι, χόρεψε κιόλας! Βοηθάει...)
    Να περάσετε όμορφα στη γιορτούλα και να χαμογελάς!
    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιωτουλα μου γλυκια, μπορει να μην ειμαστε συγγενεις η αδερεφια, αλλα ξερεις ποσο πολυ αγαπαμε το τρελο σας lollipop-family....και εχουμε μοιρασει πολλες στιγμες μαζι και αλλες τοσες θα ερθουν. Ξερω οτι συνηθως εσυ μου δινεις δυναμη και κουραγιο, αλλα θελω να ξερεις οτι και εγω παντα θα ειμαι διπλα σου. Χαμογελα, διοτι σου παει τοσο πολυ και χρειαζομαστε ολη την φανταστικη σου θετικη ενεργεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ιωαννακι μου το ξέρω και σ'ευχαριστώ.......Και εγώ σ'αγαπώ πολύ και χαίρομαι που είσαι στη ζωή μου....Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κορίτσια σας ευχαριστώ για τα λόγια συμπαράστασης . Με βοηθήσατε αρκετά. Σας φιλώ γλυκά .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιωτούλα κατεβείτε Αθήνα λίγες μέρες στις γιορτές, μας έχετε λήψει .........

    Φιλάκια
    Βάσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. λέω να ρίξεις μια ματιά στις ΔΙΚΕΣ σου αναρτήσεις τις καλοκαιρινές για να θυμηθείς πόσο σου αρέσει να μενεις εκεί! Μπόρα είναι θα περάσει!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή