Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Ο χρόνος....


        Πηγαίνοντας να ξυπνήσω τον μεγάλο μου γιο για το σχολείο, διαπίστωσα πως τα πόδια του, ίσα ίσα που ακουμπάνε στο κρεβάτι. Κι όμως θυμάμαι χαρακτηριστικά πως λίγο πριν τελειώσει η περσινή σχολική χρονιά, είχε ακόμα αρκετό περιθώριο. Είναι και κάτι άλλο. Τα ρούχα τα καλοκαιρινά που φόραγε στην αρχή του καλοκαιριού τώρα πια δεν του κάνουν. Πήγαμε και αγοράσαμε και παπούτσια για το σχολείο. Δεν το προλαβαίνω σε νούμερα.Είναι μόλις 8 ετών και φοράει 41 παρακαλώ. Ναι, ναι δεν υπερβάλλω καθόλου !!!!!

Πως τρέχει έτσι ο χρόνος ;;;; Όλα μου φαίνονται ότι κινούνται σε fast forward . Πότε γεννήθηκε, πότε κάθισε, πότε μπουσούλησε, πότε περπάτησε, πότε μίλησε, πότε πήγε σχολείο.......

 Κοιτάζω τις φωτογραφίες από τις πρώτες μέρες κάθε χρονιάς. Πέρυσι ας πούμε, η τσάντα του ήταν πιο παιδική με τον χαρακτηριστικό αυτοκινητάκι....


   Φέτος όμως, και ενώ στην αρχή χαλβάδιαζε μία με κάτι αεροπλανάκια, στο τέλος ενθουσιάστηκε με αυτή.


         Τα μολύβια που διάλεξε για το σχολείο ήθελε να είναι μηχανικά. Να μοιάζουν λέει με στυλό.....

Ένα αντράκι σε μικρογραφία πια και ενώ αυτός βιάζεται να μεγαλώσει, εγώ νιώθω πως το παραμύθι τελειώνει. Από το νήπιο ακόμα, δεν ήθελε να τον φιλάω δημόσια. Τον άφηνα έξω από την πόρτα του σχολείου και μου απαγόρευε να τον βάλω μέσα. " Άσε με μαμά, θα μπω μόνος μου, μην έρχεσαι, ξέρω ".......

      Σήμερα το πρωί όμως σοκαρίστηκα ! Σαν σήμερα να συνειδητοποίησα αυτή την αλλαγή. Όσο και να ζω τις στιγμές  ο χρόνος τρέχει γρηγορότερα από εμένα. Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια. Τις προάλλες βρήκα αυτό και το πόσταρα στο fb. Πόσο μεγάλη αλήθεια....



          Σκέφτηκα ότι με τον μεγάλο γιο μας έχουμε φτάσει κάπου στα μισά. Αν τα δεις όλα με αριθμούς, φαντάζουν αλλιώς. Είναι τόσα λίγα τα χρόνια που θα είναι κοντά μας..


    Πιάνω τον εαυτό μου να γκρινιάζει πολλές φορές. Εκεί προς το τέλος Αυγούστου ανυπομονούσα μαζί με άλλες μαμάδες να ανοίξουν τα σχολεία γιατί τα παιδιά με είχαν κουράσει. 
  
    Ας μην γκρινιάζουμε για όλα αυτά που κάνουμε για εκείνα. Δεν ξέρω τι έπαθα σήμερα το πρωί. Φαίνεται με πιάνει ανά εποχή. Όπως εδώ Τώρα μάλλον με έπιασε το φθινόπωρο. Ελπίζω να μην σας άγχωσα.....


                                              "Να κάτεχα από που περνά, μωρό μου
                                                ο χρόνος και διαβαίνει
                                                σκιας να τον ετραυμάτιζα, καλό μου
                                                 σιγά σιγά να πηαίνει."

                                          "Τα χρόνια πάνε κι έρχονται, μωρό μου
                                                            κι ο ήλιος πάντα βγαίνει
                                            μα η νιότη κι η λεβεντία, καλό μου
                                                   οπίσω δεν παέρνει."
                   
                                                             Μ. Τζουγανάκης

          
       
                  Θα χρειαστώ την θετική σας ενέργεια αυτή την εβδομάδα , εκεί κάπου προς το τέλος της  που θα είμαστε στο Παίδων Πεντέλης ....   
                            
                                     Καλή φθινοπωρινή εβδομάδα αγαπημένοι μου                                            

22 σχόλια:

  1. καθόλου δε με άγχωσες! εγω μετρά αντίστροφα πότε θα φτάσει η μέρα που θα φύγουν χαχαχαχαχα
    (εκτός από την αδυναμία μου ,δεν τη λέω ,δεν τη λέω χαχαχα)
    όλα καλά να πάνε και θα πάνε!
    φιλάκια ,με το καλό να γυρίσετε σιδερένιοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πήγαν όλα καλά ευτυχώς Νάσια μου.Ευχαριστώ πολύ.Έλα τώρα πες μας ποιος είναι;

      Διαγραφή
  2. Σοκαρίστηκα καλέ, εγώ που δεν έχω δικά μου παιδιά!!
    Φέτος το καλοκαίρι είδα ξανά την κόρη μιας φίλης-καλοκαιρινής.
    Πόσο είχε μεγαλώσει από πέρυσι!!!!!!!!
    Πόσο γρήγορα πέρασε το καλοκαίρι και ήρθε η ώρα να πάει σχολείο....
    Βούρκωσα όταν τη χαιρέτησα.
    Τα παιδιά μεγαλώνουν απίστευτα γρήγορα.

    Σου στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια γλυκιά μου.
    Καλή μας εβδομάδα!

    Φιλάκια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η θετική σου ενέργεια έπιασε ακι σ'ευχαριστώ πολύ πολύ!! Φιλάκια

      Διαγραφή
  3. Εμένα να ρωτήσεις που χωρίς να το καταλάβω
    τα παιδιά μου έγιναν 33 και 23...
    και τώρα παιδιά δεν έχω πια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη μου τα γράφεις τόσο ωμά μωρέ Φλώρα. Με αγχώνεις περισσότερο. Φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Πολλές εγκάρδιες ευχές για ό,τι σας ανησυχεί, όλα να πάνε κατ' ευχήν! Είδες πόσο μαγικό είναι αν δούμε την ανατροφή του παιδιού με τους σταθμούς ανάπτυξης? Ανεβήκαμε σε ένα τρένο που δεν ξέρουμε τον προορισμό, αλλά ξέρουμε τους επόμενους σταθμούς οι γονείς.
    Φιλιά πολλά πολλά στην όμορφη οικογένειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Georgina μου ωραίο αυτό με το τρένο. ¨οντως κάπως έτσι μοιάζει το όλο πράγμα. Φιλάκια πολλά και όλα πήγαν κατ' ευχήν. Έπιασαν οι εγκάρδιες ευχές σου και σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ...

      Διαγραφή
  5. Αχ κορίτσι μου!!! Αχ κοριτσάκι μου πόσο σε καταλαβαίνω.Να το χαίρεσαι το μεγάλο σου αγόρι.Το μικρό άντρα του σπιτιού σας...Οι πίνακες...με σόκαραν!!! Τόσα λίγα Σαββατοκύριακα..τόσα λίγα χρόνια έχω για να τους χαρώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 6570 μέρες από τη γέννηση μέχρι τα 18 τους χρόνια..ίσα ίσα 216 μήνες..τιποτα τίποτα.. ένα ανοιγόκλεισμα ματιού..περνάει τοσο γρήγορα ο καιρός..αλλά τα προλαβαίνουμε νομίζω..ουτε μια μέρα χαμένη!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω πω εσύ το έχεις αναλύσει εκτενώς βλέπω....Πολλά φιλιά Ελπιδάκι

      Διαγραφή
  7. 1ον πολλά περαστικά!!!
    2ον.. μεγαλώνουν όλοι...
    3ον και να σου ζήσει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν μας αγχωσες λεει. Καλε ο δικος σου ψηλωσε πολύ!Σε πολυ λιγο θα σε περάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε! Του χρόνου,του παραχρόνου ίσως. Πάντως κρίμα να μην είναι κόρη να ανταλλάσουμε ρούχα :(((

      Διαγραφή
  9. Αυτό που είναι σημαντικό (για μένα έρχεται πρώτο), είναι η υγεία, η σωματική όπως και η ψυχική, των παιδιών μας πρώτα και φυσικά η δικιά μας. Γι αυτό και εύχομαι να βρεθεί η λύση σε ότι σε προβληματίζει και ότι μπορεί να σε στεναχωρεί...
    Είμαι μανούλα από τα 23 μου... και έχω δυο γιους με 12 χρόνια διαφορά... Αισθάνομαι πως έχω γεννηθεί μανούλα... και τώρα που τα παιδιά μου, έχουν τα δικά σπιτικά τους, ομολογώ πως ξελάφρωσα!
    Το καλύτερο όμως, είναι να είσαι γιαγιά... απίστευτη αίσθηση, έχεις όλες τις χαρές, χωρίς την ευθύνη!!!
    Ένας σοφός είχε πει: "Να ζεις τη κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία"... έτσι ρουφάς τη Ζωή και την χαίρεσαι 100%
    ΑΦιλάκια και να χαίρεσαι την πανέμορφη οικογένεια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου αγορομάνα και εσύ και από πολύ μικρή. Τώρα και γιαγιά. Μακάρι να χαρώ και εγώ εγγόνια. Φιλάκια πολλά και σε εσένα και στον μεγάλο σου γιο (παραμυθά)

      Διαγραφή
  10. Αν και με άγχωσες λιγάκι... σου στέλνω όλη μου την θετική ενέργεια για να πάνε όλα καλά. Υποθέτω εκείνη η επέμβαση που ήταν να γίνει στην αρχή του καλοκαιριού; Είσαι δυνατή εσύ και όλη η γλυφιτζουροοικογένειά... δεν σας φοβάμαι. Ολοι μαζί σαν γροθιά, θα καταφέρετε τα πάντα!!! Οσο για το νούμερο 41... τι να πω.. άντε και μπασκετμπολίστας!!! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά ολα πήγαν καλά. Τόση θετική ενέργεια. ¨οσο για το 41...άστα να πάνε

      Διαγραφή
  11. Έχεις τις προσευχές μας, όλα θα πάνε καλά! Καλό φθινόπωρο να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή