Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ..... ΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑ

                     Φτάσαμε αισίως στο τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Μπήκαμε και επισήμως ημερολογιακά στο φθινόπωρο. Είναι μια από τις σπάνιες φορές που έμεινα πρωί σπίτι. Κάθισα να απολαύσω την ησυχία του σπιτιού τώρα που τα μικρά είναι σχολείο. Να μείνω επιτέλους μόνη, να σκεφτώ και να πάρω κάποιες σοβαρές αποφάσεις που με απασχολούν το τελευταίο διάστημα. Μα πάνω από όλα κάθισα να γράψω. Το έχω μεγάλη ανάγκη το γράψιμο και μόνο όποιοι από εσάς το έχετε αυτό το μικρόβιο μπορείτε να με νιώσετε.Κι έχω τόσα πολλά να σας πω.....

                      Αυτή την χρονιά έχω ταλαιπωρηθεί πολύ σε τέτοιο μεγάλο βαθμό που τρομάζω. Κοντεύουν 7 μήνες από την ημέρα που έχασα την μητέρα μου κι αυτό από μόνο του είναι ήδη αρκετό. Δεν με άφησαν όμως οι καταστάσεις να το βιώσω αφού συνεχώς και χωρίς ανάσα συμβαίνουν απανωτά γεγονότα. Λίγο μετά τα σαράντα της μαμάς ζήσαμε μια ζόρικη εβδομάδα με τον ανηψιό μας διασωληνωμένο στην εντατική του ΠΑ.ΓΝΗ . Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά ένα έχω να σας πω μόνο. Nα προσέχετε τους ξηρούς καρπούς στο σπίτι σας. Ένα μήνα μετά, ανήμερα της Αγίας Ειρήνης, ο νονός του μεγάλου μας παιδιού και αδελφικός μας φίλος έπεσε κάπου στην Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο σε ώρα υπηρεσίας. Άλλες λαχτάρες και αγωνίες για το κουμπαράκι μας που ευτυχώς την γλύτωσε με μερικά σίδερα στο πόδι του. Ήταν 5 Ιουνίου και είπαμε πως πάει ...Aυτό ήταν. Τρίτωσε το κακό. Που όμως; Στις 27 /07 έφυγε κι ο πεθερός μου. Ήταν εντελώς ξαφνικό ! Μέσα σε όλα αυτά προέκυψε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στο μοναδικό μου βαφτιστήρι το οποίο μαζί με την ηρωίδα μάνα του παιδεύεται ανάμεσα σε βιοψίες, μαγνητικές, νοσηλείες, τρυπήματα κι άλλα. Τι νομίζατε ότι αυτά ήταν μόνο; Όχι βέβαια! Το 2014 έχει βαλθεί να μας μείνει αξέχαστο.
         
 
                   Μέσα στον Ιούλιο ήρθε μετάθεση στον σύζυγο εκτός Κρήτης. Επειδή οι πιθανότητες να επιστρέψει τον Ιούλιο του '15 είναι πολύ μεγάλες πήραμε την απόφαση να μείνουμε εγώ με τα παιδιά στο νησί μέχρι εκείνος να ξαναγυρίσει. Δεν θέλαμε σε καμιά περίπτωση να ταράξουμε κι άλλο την ψυχική ηρεμία τους . Αποφασίσαμε λοιπόν να μείνουμε εδώ, σπίτι μας , στην ίδια γειτονιά που είναι οι φίλοι τους, έτσι ώστε να είναι ανώδυνη η έλλειψη του πατέρα τους. Ήδη για 2 μικρά παιδιά ήταν πολύ βαρύ που έχασαν παππού, γιαγιά, που έζησαν την αγωνία μας με τον κουμπάρο μας, με τον ξαδελφό τους στην εντατική , με αγωνίες και τηλεφωνήματα για το μικρό μας φιλιότσο (βαφτιστήρι) που λένε κι εδώ στην Κρήτη. Κι ενώ είχα να διαχειριστώ μόνη μου όοολα αυτά μαζί μας ανακοίνωσαν πως πρέπει να φύγουμε και από το σπίτι που μένουμε.Το αργότερο μέχρι αρχές Νοεμβρίου. Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα !

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΊΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ.
                 Έχω τρελαθεί στην κυριολεξία. Τρέχω μόνη, με τα σχολεία των παιδιών, με τις δουλειές του σπιτιού , με ψώνια ,  με λίστες , με γιατρούς, με διαβάσματα , με ποδόσφαιρα, με αγγλικά , σε συναντήσεις με τους δασκάλους και με 1500 άλλα πράγματα συν τον μαύρο μου που θέλει κι αυτός την φροντίδα του και 3 βόλτες ημερησίως. Ο άντρας μου έρχεται πλέον πιο αραιά λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Δεν μου έφτανε λοιπόν όλη αυτή η τρελή καθημερινότητα που αντιμετωπίζω ήρθε να προστεθεί και μια μετακόμιση. Ψάχνω σε εφημερίδες, σταματάω σε κολώνες, ρωτάω περαστικούς,φουρνάρηδες,μπακάληδες, βενζινάδες και και και....... Έχω γίνει χταπόδι και έχω απλώσει παντού πλοκάμια. Βλέπω 3-4 σπίτια την ημέρα και πιστέψτε με δεν είμαι δύσκολη. Απλά με περιορίζει η περιοχή μιας και θέλω το σπίτι να είναι κοντά στο σχολείο τους. Δεν θέλω να χάσουν ΚΑΙ το σχολείο τους. Τα ενοίκια πανάκριβα ! Τα τριάρια έχουν 500 ευρώ. το ίδιο περίπου και τα 4αρια. Πρέπει να αποφασίσω, μικρό ή μεγάλο; Στο μικρό θα χωράμε; Το μεγάλο όμως θα μπορώ να το συντηρώ; Βλέπεις ο μισθός όμως είναι ένας, τα σπίτια που θα πρέπει να συντηρήσουμε είναι 2 συν τα εισητήρια από τα πηγαινέλα του άντρα μου.Ουφφφ !



          Ευτυχώς που εδώ ακόμη είναι καλοκαίρι και κάποια μεσημέρια πηγαίνω για μισή ωρίτσα στην θάλασσα και ξεπλένω με μια βουτιά τους καημούς μου. Λειτουργεί τόσο ψυχοθεραπευτικά για μένα και μόνο η θέα της θάλασσας αλλά όταν βουτάω στα νερά της όλα ξαφνικά μου φαίνονται τόσο εύκολα. Σαν να πατώ το pause σε ότι με βασανίζει....

φωτογραφία πριν λίγες ημέρες από το κινητό μου
                       
                  Άλλες φορές πάλι όταν τα παιδιά πάνε σχολείο και βγάζω τον σκύλο μας βόλτα φτιάχνω τον καφέ μου σε πλαστικό ποτήρι και τρέχω πάλι κοντά της. Όταν φυσάει αέρας και τα κύματα χτυπούν με μανία πάνω στα βράχια έχει μια άλλη ομορφιά ! Το έχω ρωτήσει κι άλλες φορές αλλά θα το ξαναρωτήσω άλλη μία : Τι κάνετε όλοι εσείς που δεν μένετε κοντά σε θάλασσα; Που στο καλό πνίγετε βρε παιδιά τον πόνο σας; Που γαληνεύει η ψυχή σας;;;

επίσης από το κινητό μου

                  Γκρινιάζω. Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ γκρινιάζω. Οι φίλοι μου έχουν γίνει τα δικά μου βράχια , οι δικοί μου κυματοθραύστες. Τα έχω πρήξει σε όλους. Λες και όλοι οι άλλοι δεν έχουν τα χίλια μύρια προβλήματα. Μόνο εγώ! Κανείς άλλος! ΜΟΝΟ ΕΓΩ ! Και κάθονται οι καημένοι και με ακούν και με καταλαβαίνουν, με παρηγορούν Όλοι θέλουν να μου βρουν ένα σπίτι κοντά τους, δίπλα τους , απέναντί τους, μέσα στο δικό τους αν μπορούσαν. Ψάχνουν για μένα, ρωτούν για μένα, σταματούν σε κολώνες και με παίρνουν επιτόπου τηλέφωνο " Έλα σημείωσε, μου λένε, ακούγεται καλό " Σόφι μου γλυκό μου κορίτσι με συγκινείς τόσο όταν το κάνεις αυτό. Τα τηλέφωνά μου δεν σταματούν να χτυπούν. " Τι έκανες; Πήγες εκεί; Πόσα σου ζήτησε; " Μαμάδες που απλά λέμε ένα απλό γεια με πιάνουν και μου λένε " Ε μην μασάς! Θα έρθουμε μαζί να σε βοηθήσουμε στην μετακόμιση. Ένα χεράκι η καθεμιά μας να βάλει.και όλα θα γίνουν "

Καλοί μου φίλοι, καλοί μου γνωστοί , καλοί μου γείτονες , καλοί μου άνθρωποι που έλεγε κι ο Βέγγος : ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ !!!!! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ ! 'Όλοι εσείς έχετε γίνει η κινητήριος δύναμή μου !

               Συμβαίνει κάτι το μαγικό ! Ένα παράλληλο σύμπαν με πολεμάει κι ένα παράλληλο σύμπαν με βοηθάει. Όπως μου είπε κι ο φίλος μας ο Κώστας είναι το YIN και το YANG.    




 Το καλό μέσα από το κακό , αυτή η λευκή μικρή κουκίδα μέσα στο μαύρο. Έτσι είναι πράγματι. Έτσι το βιώνω. Έτσι ακριβώς !

               Γκρινιάζω όπως προείπα σε όλους. Έτσι μια απ' αυτές τις ημέρες μιλούσα στο τηλέφωνο με τον αδελφό του πατέρα μου. Με ρώτησε τα νέα μου κι άρχισα να του τα εξιστορώ. Ήταν για όση ώρα του μιλούσα σιωπηλός και περίμενε να τελειώσω. Όταν λοιπόν τέλειωσα τον ρωτάω:
  • Θείε ακούς;;
  • Σ' ακούω παιδί μου. Το πρόβλημά σου ποιο είναι όμως δεν κατάλαβα.
  • Με δουλεύεις; Δεν άκουσες τίποτα; Για τους θανάτους, για την μετάθεση, για τις αναποδιές, για την μετακόμιση, και για όλα τα άλλα τίποτα δεν άκουσες;;;;
  • Αυτά τα άκουσα μα εξακολουθώ να προσπαθώ να καταλάβω που ακριβώς είναι το πρόβλημα.
  • Έμεινα σιωπηλή απορώντας γι'αυτά που άκουγα στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής...
  • Αγαπημένο μου κορίτσι -μου απαντάει- , όλα αυτά που τόση ώρα μου περιγράφεις δεν είναι προβλήματα. ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ !!!!!!!! Η ρημάδα η ζωή αγαπούλα μου είναι σαν το καρδιογράφημα, με τα πάνω της και τα κάτω της. Αν δεν σε βασάνιζαν όλα αυτά και ήταν μια ευθεία γραμμή θα ήσουν νεκρή!!!! Σε παρακαλώ μωρό μου άσε την κλάψα και ΖΗΣΕ την ζωή σου !!!!!!


                Αυτό το χαστούκι ήταν πολύ δυνατό . Βασικά ήταν ότι έπρεπε.Τα λόγια του θείου Νίκου ήταν ότι πιο αληθινό έχω ακούσει. Ήταν αυτό που χρειαζόταν να ακούσω για να συνεχίσω. Καμιά φορά ένα χαστούκι λειτουργεί πιο λυτρωτικά ακόμη κι από ένα χάδι. Αυτές οι λέξεις ήταν το ταρακούνημα που χρειαζόμουν για να ξυπνήσω.
                    
                                                    Να ξαναθυμηθώ να ....ΖΗΣΩ!!!!!


* Το post αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους εσάς που έχω κουράσει! Σ' όλους εσάς που κάθε μέρα " ΖΕΙΤΕ ". Δεν είστε μόνοι και δεν είμαι μόνή. Σας αγαπώ πολυ !
                       
                             Καλημέρα αγαπημένοι. Χαμογελάστε ! Κάνει ΖΩΗ εκεί έξω....
                                        
                                                    Γιώτα
                                
                                               yiotamar@gmail.com
              







28 σχόλια:

  1. Υπέροχο!!!! Απλά Ζωή, τόσο απλά! Κουράγιο και δύναμη και μια αγκαλιά στο θείο....Σε φιλώ και στου στέλνω την αγάπη μου, μικρή.Ξεκουράσου στην αγκαλιά της θάλασσας μέχρι νεοτέρας.... Φιλιά γενναίο πλάσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φιλια στο Θειο Νικο που τον συμπάθησα πολυ!! Κι εμείς ΖΟΥΜΕ Γιώτα μου.. Ευτυχως ολοι καλα στην υγεία μας, αλλα με την αναζήτηση σπιτιου πανω από το κεφάλι μας, τον άντρα μου να λείπει εβδομάδες λόγω δουλειάς.. Αλλα είμαστε καλά.. και το παλεύουμε!! Πολλα φιλια και κάντε υπομονη.. Το '14 φεύγει σε λίγους μήνες!! Ολα καλά θα πάνε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντε να φύγει το ρημάδι γιατί μας τσάκισε. Όμως βλέπω κι εσείς με τα δικά σας. Εύχομαι και στις δύο μας να βρούμε ένα υπέροχο σπιτάκι να μπούμε μέσα και να ηρεμήσουμε. Πολλά φιλιά Ελπίδα μου ειδικά στο μικράκι σου

      Διαγραφή
  3. Γιώτα μου σε παρακολουθω ,αλλά αποφεύγω τα σχόλια σε δύσκολες στιγμές ,όπου μέσα απο το ίντερνετ μου φαντάζουν πολύ φτωχά......
    από εμπειρία μου θα σου έλεγα πως τα παιδιά ,για όσο διαστημα βρίσκονται σε μικρες ηλίκιες ,στο Δημοτικό ,δε θα πάθουν τίποτα αν αλλάξουν για λίγο περιβάλλον! Ίσα ίσα αποκτούν εμπειρίες και γίνονται πιο δυνατά συναισθηματικά να αντιμετωπίζουν μελλοντικές καταστάσεις στη ζωή τους,μη φοβάστε τις αλλαγές στην ψυχολογία των παιδιών ,εφόσον θα ειναι με τους γονείς τους πάντα θα είναι προς το καλύτερο...αφού υπάρχει ενας μισθός στο σπίτι θα σου έλεγα να ακολουθησεις τον άντρα σου....φυσικά με όσα γνωρίζω τα λέω αυτά ,μη με παρεξηγήσεις και επειδή το έζησα κι εγω για έναν χρόνο....εσύ ξερεις την οικογενειακή σου κατάσταση καλύτερα.........τα ενοίκια με την κρίση μού φαίνονται εξωπραγματικά! Εύχομαι περαστικά να είναι όλα και να ηρεμήσετε επιτέλους!
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια μου ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και για τις χρήσιμες συμβουλές σου. Να είσαι καλά. Πολλά φιλιά στα αγόρια σου.

      Διαγραφή
  4. Βρε κορίτσι... όντως σημαντικές απώλειες και αλλαγές στη ζωή σας. Είναι όμως όπως τα είπε ο θείος Νίκος :-) Ελπίζω μόλις μετακομίσετε με το καλό, να ηρεμήσετε λίγο και όλα να πάνε καλύτερα! Και η μετακόμιση είναι και μια νέα αρχή, δεν είναι; Κουράγιο Γιωτάκι και θετική ενέργεια σου στέλνω :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ βρε αγάπη. Να είσαι καλά και την θετική σας ενέργεια την έχω πολύ ανάγκη. Μακάρι να είναι η μετακόμιση μια νέα αρχή. Πολλά πολλά γλυκά φιλιά

      Διαγραφή
  5. Ότι και να πω είναι λίγο... Πόσο δύσκολη περίοδο περνάς πραγματικά!
    Η δυναμή σου όμως φαίνεται από τα λόγια σου και όλα αυτά είμαι σίγουρη θα είναι μια μακρινή ανάμνηση. Κάτι τέτοια μας κάνουν και εκτιμάμε τις πιο εύκολες στιγμές!
    Περαστικά να είναι και με το καλό να βρεθεί πάλι ενωμένη η οικογένεια σου στο νέο σας σπίτι! Πάλι δίπλα στην θάλασσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά. Τις έχω τρομερή ανάγκη τις ευχές σας..... Σε φιλώ

      Διαγραφή
  6. αχ πόσο σογός ο θείος Νίκος! Τόσο απλή κουβέντα, αλλά τόσο σημαντική!
    Όσο για την απορία που πνίγουμε τα βάσανα μας όσοι δεν μένουμε κοντά στην θάλασαα.. Εγώ προσωπικά τα βγάζω στην βεράντα! Μια βεράντα που απέκτησα μετά κόπων και βασάνων!
    Καλό κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην βεράντα;;; Ανάμεσα στα λουλούδια που μοσχοβολουν; Τέλειο! Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  7. Σοφός ο θείος Νίκος!!!

    Δύναμη κοριτσάκι μου.. και μην ξεχνάς μετά την καταιγίδα πάντα μα πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου χρωστάει πολλά ουράνια τόξα ο ουρανός. Να το ξερει... Μια ζεστή αγκαλίτσα Τζινακι μου από μένα για σένα...

      Διαγραφή
  8. Καιρό είχα να έρθω -ούσα εξαφανισμένη από προσώπου μπλογκόσφαιρας- και αποζημιώθηκα και με το παραπάνω από αυτή την επίσκεψη. Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω. Δε θα μείνω στις αναποδιές που σου συμβαίνουν. Θα μείνω στα λόγια του θείου σου και στα τελευταία δικά σου. Φοβερή ανάρτηση Γιώτα!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση γιατί είναι πολύ αληθινή.Πολλά φιλια κοριτσάρα σε σένα και στις κοριτσάρες σου.

      Διαγραφή
  9. Πω πω! Τι είπε ο θείος! Σοφά λόγια αλλά τόσο αληθινά! Πραγματικό χαστούκι! Και για μένα! Κλαίω! Ήταν δύσκολο το 14 αλλά θα βγούμε νικητές έτσι; Φτάνει να προχωρήσουμε μπροστά! Καλό κουράγιο στην μετακόμιση! Να δεις ότι τελικά θα είναι ανανέωση και θα σας βοηθήσει πάρα πολύ. Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιωτάκι, ο θείος σου σοφός άνθρωπος! Τέτοια χαστούκια να σου έρχονται συχνά κορίτσι μου! Τα υπόλοιπα "χαστούκια" τα έζησες, επιβίωσες, οπότε προχωράς ε; Σε φιλώ γλυκά. Με το καλό να βρείτε νέο σπίτι, νέα αρχή! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σοφότατος ο θείος σου Γιώτα, θα συμφωνήσω κι εγώ! Η ζωή είναι γεμάτη με πολλές δυσκολίες και βάσανα και λίγες στιγμές χαράς και ευτυχίας! Εμείς οι άνθρωποι όμως είμαστε αδύναμοι και γκρινιάρηδες από τη φύση μας...μέσα από όλα αυτά προσπάθησε να βρεις την αισιόδοξη πλευρά της ζωής! Γιατί υπάρχει ...να΄σαι σίγουρη! Καλή δύναμη! :) Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καταρχάς δεν μας έχεις κουράσει Γιωτάκι μου!!! Οι φίλοι γι'αυτό είμαστε!!!
    Υπέροχος ο θείος αλλά η αλήθεια είναι ότι σου έπεσαν πολλά μαζί και πώς να τα σηκώσεις τόσα βάρη!! Σου στέλνω λοιπόν διαδικτυακώς, μια μπάρα θετικής ενέργειας κ δύναμης:))
    Θα βρεις την άκρη σε όλα κουκλάρα και μαζί ένα σούπερ σπιτάκι να φωλιάσετε την αγάπη σας. Όσο για το δίλημμα, προτείνω μικρότερο αλλά λειτουργικό και οικονομικότερο. Θα το συγυρίζεις στο πι και φι:)))
    Φιλάρες πολλές και καλές βουτιές όσο ακόμα προλαβαίνεις στον υπέροχο τόπο που μένεις:))) (τι ειπα παλι η γυναικα!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσο καιρό έχουμε τα πούμε, πολλά, βλέπεις δεν λαμβάνω ειδοποιήσεις απ΄το blogger και τώρα jξαφνικά αναρωτήθηκα, τι κάνει άραγε η Ιώτα με τη πανέμορφη και τρυφερή οικογένεια... και είδα...
    Δεν ξέρω γιατί όταν αρχίσει ένα κακό, ακολουθούν και άλλα, το έχω προσέξει και σε μένα τα 10 τελευταία χρόνια, ευτυχώς πριν ένα μήνα, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και ας είναι τα τρία μας παιδιά ακόμα άνεργα... Αλλά ξέρω, πως ένα καλό να έρθει, θ' ακολουθήσουν όλα τ' άλλα.Το πιο σημαντικό είναι να αισθάνεσαι αγάπη γύρω σου και αυτή ξέρω πως την έχεις!

    ΑΦιλάκια με μια μεγάλη αγκαλιά κατανόησης! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. εγω θα σταθω στην ερωτηση..... πως τη παλευουμε εμεις που ζουμε μακρια από τη θαλασσα;;;
    ε δε τη παλευουμε.... λατρευω τη θαλασσα!!!!!!! την αγαπω!!!! μου λειπει!!!!!
    παιρνω μια γερη δοση της, οποτε τη συναντω κι υστερα κραταω τη πιο ήρεμη ή ταραγμενη αναμνηση της!!!!

    προσωπικα, από τη δύσκολοη καθημερινοτητα (3 μικρα παιδια) με σωζει το γραψιμο!!!!!!!

    υ.γ. υπεροχο κειμενο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ζεις... αυτή είναι η αλήθεια! Ζεις γιατί έχεις τόσα up και τόσα down... Μην φοβάσαι, θα έρθει η στιγμή που θα θυμάσαι και θα γελάς...! Καλή δύναμη εύχομαι και υπομονή...! Βενετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μπραβο βρε Γιωτα !!!!! Συγκινουμε με την αναρτηση σου ..εχεις δυναμη ψυχης !! Δεν ειναι ευκολο καποιος να αποδεχτει οτι ναι ολα αυτα ειναι ΖΩΗ!!! Τα φιλια μου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κορίτσι μου σου ευχομαι να ηταν οι τελευταιες δυσκολίες. Μπορει να εχει δικιο ο θειος αλλα ευχομαι να ειναι από εδώ και περα περισσότερα τα πανω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλη μου...κουραγιο...ο θειος ξερει... μονον που μενει η εφαρμογη της γνωσης του... κουραγιο και παλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή